sara.it69
08-29-2010, 04:08 PM
بابهترین درودها
هنگام به نیکی
مراسم خاک سپاری زنده ياد بانو الهه
شمع و پروانه منم مست ميخانه منم
رسوای زمانه منم ديوانه منم
رسوای زمانه منم ديوانه منم
يار پيمانه منم از خوب بيگانه منم
رسوای زمانه منم دیوانه منم
چون باد صبا در به درم
با عشق و جنون همسفرم
شمع شب بی سحرم
از خود نبود خبرم
رسوای زمانه منم ديوانه منم
تو ای خدای من شنو نوای من
زمين و آسمان تو ميلرزد به زير پای من
مه و ستارگان تو ميسوزد ز ناله های من
رسوای زمانه منم ديوانه منم
رسوای زمانه منم ديوانه منم
وی از اين شيدا دل من
مست و بی و پروا دل من
مجنون هر صحرا دل من
رسوا دل من رسوا دل من
ناله تنها دل من داغ حصرت ها دل من
سرمایه سودا دل من
رسوا دل من
خاک سر پروانه منم خون دل پيمانه منم
چون شور ترانه تويي چون آه شبانه منم
رسوی زمانه منم ديوانه منم
رسوی زمانه منم ديوانه منم
بهار غلامحسینی که همگان او را با نام هنری الهه می
شناسند
چهارشنبه 24 تیرماه 89،از میان ما پر کشید.بیماری او بر اثر
سرطان که در بیمارستان پارسیان در سعادت آباد تهران جان را تقدیم جانان نمود و موسیقی ایران یکی دیگر از گل های خود را از دست داد. روزگار همیشه بهترین ها را گلچین می کند
.یکی از دوستان خاطره ای تعریف می کرد، زمانی که بانو الهه به ایران می آید، به بانو می گوید که می خواهد با او گفتگویی داشته باشد. بانو می گوید اگر باشم به روی چشم.
دوست من به بانو می گوید مگر دوباره می خواهید بروید، بانو می گوید: نه نمی روم - و دوباره می گوید - ولی اگر باشم. بانو می گوید من آمده ام ایران که بمیرم. روانش شاد.
گزارش تصویری که تهیه شده است، از ابتدای مراسم در خانه پسر زنده یاد الهه تا دفن بانوست
هنگام به نیکی
مراسم خاک سپاری زنده ياد بانو الهه
شمع و پروانه منم مست ميخانه منم
رسوای زمانه منم ديوانه منم
رسوای زمانه منم ديوانه منم
يار پيمانه منم از خوب بيگانه منم
رسوای زمانه منم دیوانه منم
چون باد صبا در به درم
با عشق و جنون همسفرم
شمع شب بی سحرم
از خود نبود خبرم
رسوای زمانه منم ديوانه منم
تو ای خدای من شنو نوای من
زمين و آسمان تو ميلرزد به زير پای من
مه و ستارگان تو ميسوزد ز ناله های من
رسوای زمانه منم ديوانه منم
رسوای زمانه منم ديوانه منم
وی از اين شيدا دل من
مست و بی و پروا دل من
مجنون هر صحرا دل من
رسوا دل من رسوا دل من
ناله تنها دل من داغ حصرت ها دل من
سرمایه سودا دل من
رسوا دل من
خاک سر پروانه منم خون دل پيمانه منم
چون شور ترانه تويي چون آه شبانه منم
رسوی زمانه منم ديوانه منم
رسوی زمانه منم ديوانه منم
بهار غلامحسینی که همگان او را با نام هنری الهه می
شناسند
چهارشنبه 24 تیرماه 89،از میان ما پر کشید.بیماری او بر اثر
سرطان که در بیمارستان پارسیان در سعادت آباد تهران جان را تقدیم جانان نمود و موسیقی ایران یکی دیگر از گل های خود را از دست داد. روزگار همیشه بهترین ها را گلچین می کند
.یکی از دوستان خاطره ای تعریف می کرد، زمانی که بانو الهه به ایران می آید، به بانو می گوید که می خواهد با او گفتگویی داشته باشد. بانو می گوید اگر باشم به روی چشم.
دوست من به بانو می گوید مگر دوباره می خواهید بروید، بانو می گوید: نه نمی روم - و دوباره می گوید - ولی اگر باشم. بانو می گوید من آمده ام ایران که بمیرم. روانش شاد.
گزارش تصویری که تهیه شده است، از ابتدای مراسم در خانه پسر زنده یاد الهه تا دفن بانوست