asssal66
08-19-2010, 11:22 AM
پژوهشگران کانادایی شواهد جدیدی مبنی بر وجود یک سیاره عظیم جدید را یافته اند که در واقع یک منظومه شمسی جدید است.
حجم این سیاره عظیم هشت برابر اندازه سیاره مشتری ست.
گروهی از پژوهشگران کانادایی به ریاست دیوید لوفرنیر، فیزیکدان نجومی دانشگاه مونترال شواهد وجود یک سیاره عظیم را تایید کرده اند که به دور مدار یک ستاره خورشید مانند می چرخد.
آقای لوفرنیر گفته است ما در سال ٢٠٠٨ از وجود این توده سیاره جوان در نزدیکی یک ستاره خورشید مانند اطمینان داشتیم.
زمانی که آقای لوفرنیر و همکاران او در سال ٢٠٠٨ برای اولین بار این حجم آسمانی جدید را کشف کردند، به تحقیقات و مشاهده بیشتری نیاز داشتند تا اطمینان حاصل کنند این سیاره و خورشید آن با هم ارتباط دارند و به طور تصادفی در فضا قرارنگرفته اند.
این محققان از فن آوری انطباقی نوری با وضوح بالا دررصدخانه جمینی در شیلی استفاده کردند.
چرخش مداری این سیاره از ارتباط بین این دو حجم کهکشانی حکایت می کند و ارتباط این دو به این دلیل از اهمیت ویژه ای برخوردار است که این گروه پژوهشگران کانادایی، فاصله بین این سیاره و خورشید آن را سیصد برابر فاصله ١٥٠ میلیون کیلومتری زمین از خورشید ارزیابی کرده اند.
درشرایطی که این گروه از دانشمندان کانادا تحت تاثیر حجم بسیارعظیم این سیاره جدید قرار گرفته اند، فاصله این منظومه شمسی با ستاره میزبان آن توجه جدی آن ها را به خود جلب کرده است.
بنا به گفته این محققان، این سیاره که به تازه کشف شده، نمایانگرمنظومه جدیدی ست که با فاصله ای بسیار زیاد به دور خورشید خود می گردد.
اخترشناسان این منظومه شمسی جدید را 1rxs j160929.1-210524 نامگذاری کرده اند.
این پژوهشگر کانادایی و دو ستاره شناس دانشگاه تورنتو درمقاله ای در« نشریه شناخت فیزیک نجومی » تاکید کرده است که این سیاره جدید در واقع دور مدارنزدیک ترین ستاره به خود می گردد.
فاصله بسیار زیاد بین این سیاره و ستاره سبب شده که اخترشناسان دانشگاه تورنتو نسبت به منشاً حجم های آسمانی و شیوه های متفاوت آفرینش سیاره ها دیدگاه متفاوتی پیدا کنند.
حجم این سیاره عظیم هشت برابر اندازه سیاره مشتری ست.
گروهی از پژوهشگران کانادایی به ریاست دیوید لوفرنیر، فیزیکدان نجومی دانشگاه مونترال شواهد وجود یک سیاره عظیم را تایید کرده اند که به دور مدار یک ستاره خورشید مانند می چرخد.
آقای لوفرنیر گفته است ما در سال ٢٠٠٨ از وجود این توده سیاره جوان در نزدیکی یک ستاره خورشید مانند اطمینان داشتیم.
زمانی که آقای لوفرنیر و همکاران او در سال ٢٠٠٨ برای اولین بار این حجم آسمانی جدید را کشف کردند، به تحقیقات و مشاهده بیشتری نیاز داشتند تا اطمینان حاصل کنند این سیاره و خورشید آن با هم ارتباط دارند و به طور تصادفی در فضا قرارنگرفته اند.
این محققان از فن آوری انطباقی نوری با وضوح بالا دررصدخانه جمینی در شیلی استفاده کردند.
چرخش مداری این سیاره از ارتباط بین این دو حجم کهکشانی حکایت می کند و ارتباط این دو به این دلیل از اهمیت ویژه ای برخوردار است که این گروه پژوهشگران کانادایی، فاصله بین این سیاره و خورشید آن را سیصد برابر فاصله ١٥٠ میلیون کیلومتری زمین از خورشید ارزیابی کرده اند.
درشرایطی که این گروه از دانشمندان کانادا تحت تاثیر حجم بسیارعظیم این سیاره جدید قرار گرفته اند، فاصله این منظومه شمسی با ستاره میزبان آن توجه جدی آن ها را به خود جلب کرده است.
بنا به گفته این محققان، این سیاره که به تازه کشف شده، نمایانگرمنظومه جدیدی ست که با فاصله ای بسیار زیاد به دور خورشید خود می گردد.
اخترشناسان این منظومه شمسی جدید را 1rxs j160929.1-210524 نامگذاری کرده اند.
این پژوهشگر کانادایی و دو ستاره شناس دانشگاه تورنتو درمقاله ای در« نشریه شناخت فیزیک نجومی » تاکید کرده است که این سیاره جدید در واقع دور مدارنزدیک ترین ستاره به خود می گردد.
فاصله بسیار زیاد بین این سیاره و ستاره سبب شده که اخترشناسان دانشگاه تورنتو نسبت به منشاً حجم های آسمانی و شیوه های متفاوت آفرینش سیاره ها دیدگاه متفاوتی پیدا کنند.