m.rosoukhi
07-31-2010, 04:13 PM
عاشق واقعی دلش مسكن خداست، از خدا می‌ترسد و بر هوی‌نفس غالب می شود. نه آن كه در گرو عشق حسّی و خیالی باشد كه بر خاسته از گرایش به شهوات و امیال درونی است. ازچند راه می توان عاشق خدا شد.
1- معرفت وشناخت خدا: عشق به خدا در قدم اوّل شناخت حقیقی پروردگار است. از این رو در روایت آمده است: كسی كه گناه می كند، خدا را به مفهوم واقعی نمی شناسد.( بحار،ج 75، ص 174)
2- یاد خدا به صورت در نهان و آشكار: یعنی همواره خدا را بر تمام اعمال و حالات حاضر و ناظر و حامی و پشتیبان دانستن.
رسول خدا(ص) می فرماید: خدای عزّوجلّ فرموده است: هنگامی كه بنده سرگرم و متوجه به من باشد حاجت و لذّتش را به یاد خود قرار می دهم و چون با او این سلوك و رفتار را داشته باشم او به من عشق می ورزد و من به او عشق می ورزم. در این صورت حجاب میان خود و او را بر می دارم و او جز مرا نمی بیند.( كنز العمال،ج1، ص 433)
3- انجام واجبات و ترك محرمات: عاشق واقعی از خواسته های خود و تمایلات فاصله می گیرد و گرایش به شهوات و امیال درونی ندارد. و به چیزی که محبوب تمایل دارد رو می آورد. امام باقر(ع) به شخصی می فرماید: معصیت پروردگار می كنی، با این حال اظهار محبت او می نمایی؟! به جانم سوگند! این كار عجیبی است. اگر محبت تو صادقانه بود اطاعت فرمان او می كردی زیرا كسی كه دیگری را دوست دارد از فرمانش پیروی می كند( تحف العقول، ص 214)
4- زهد و بی رغبتی به دنیا: محبت به خدا با محبت به دنیاو تعلقات دنیوی نمی سازد چنان كه امام علی(ع) فرمود: اگر خدا را دوست دارید از دلتان محبت دنیا را خارج كنید.(غرر، ج 3، ص 22) حب دنیا انسان را به سوی مادیات و جاه ومقام و مال و منال می كشاند. حب الهی به سوی خدا جذب می كند، هر كدام غالب شود، انسان عاشق آن خواهد شد.
1- معرفت وشناخت خدا: عشق به خدا در قدم اوّل شناخت حقیقی پروردگار است. از این رو در روایت آمده است: كسی كه گناه می كند، خدا را به مفهوم واقعی نمی شناسد.( بحار،ج 75، ص 174)
2- یاد خدا به صورت در نهان و آشكار: یعنی همواره خدا را بر تمام اعمال و حالات حاضر و ناظر و حامی و پشتیبان دانستن.
رسول خدا(ص) می فرماید: خدای عزّوجلّ فرموده است: هنگامی كه بنده سرگرم و متوجه به من باشد حاجت و لذّتش را به یاد خود قرار می دهم و چون با او این سلوك و رفتار را داشته باشم او به من عشق می ورزد و من به او عشق می ورزم. در این صورت حجاب میان خود و او را بر می دارم و او جز مرا نمی بیند.( كنز العمال،ج1، ص 433)
3- انجام واجبات و ترك محرمات: عاشق واقعی از خواسته های خود و تمایلات فاصله می گیرد و گرایش به شهوات و امیال درونی ندارد. و به چیزی که محبوب تمایل دارد رو می آورد. امام باقر(ع) به شخصی می فرماید: معصیت پروردگار می كنی، با این حال اظهار محبت او می نمایی؟! به جانم سوگند! این كار عجیبی است. اگر محبت تو صادقانه بود اطاعت فرمان او می كردی زیرا كسی كه دیگری را دوست دارد از فرمانش پیروی می كند( تحف العقول، ص 214)
4- زهد و بی رغبتی به دنیا: محبت به خدا با محبت به دنیاو تعلقات دنیوی نمی سازد چنان كه امام علی(ع) فرمود: اگر خدا را دوست دارید از دلتان محبت دنیا را خارج كنید.(غرر، ج 3، ص 22) حب دنیا انسان را به سوی مادیات و جاه ومقام و مال و منال می كشاند. حب الهی به سوی خدا جذب می كند، هر كدام غالب شود، انسان عاشق آن خواهد شد.