m.rosoukhi
07-24-2010, 09:11 PM
ده گروه در قبر نمی پوسند!!!
قطب الدین، ابوالحسن،سعیدبن هبة الله راوندی، متفوی579 ه، که قبر شریفش در صحن مطهر حضرت معصومه(س) زیارتگاه خاص و عام است در کتاب پر ارج «لب اللباب» از معصوم(ع) روایت می کند که فرمود: لا تبلی عشرة: پیکر ده طایفه در قبر نمی پوسد :
1.جهادگران (الغازی)
2. أذان گویان (والمؤذن).
3. دانشمندان (والعالم).
4. حاملان قرآن (و حامل القرآن).
5.شهیدان (والشهید).
6. پیامبران (والنبی).
7. بانوانی که در حال زایمان بمیرند( و المرأة إذا ماتت فی نفاسها)
8. کسانی که به ستم کشته شوند( ومن قتل مظلوما).
9و10.کسانی که در روز جمعه یا شب جمعه بمیرند(و من مات یوم الجمعة أو لیلةها).
تذکر!
در اینجا تذکر این نکته لازم است: مواردی که در این احادیث اشاره شده غیر از نبوت، بقیه موارد ، علت تامه نیستند(که حتما جسدشان نپوسد بلکه معددات هستند، به این معنی که هر یک از این موارد ده گانه مقتضی آن است که پیکر انسان در قبر نپوسد مگر اینکه شخص با اعمال نا شایست خود، این اقتضاء را از بین ببرد( کتاب اجساد جاویدان، ص ،21در این کتاب به 136 مورد مستند در باره اجساد سالم انبیاء و اولیاء اشاره شده است).
به عنوان مثال عالم و مؤذن و جهادگر، اقتای علم و أذان و جهادشان این است که در قبر نپوسند، اما به شرط اینکه گناهان دیگری انجام نداده باشند که این اقتضاء را از بین ببرد، یک چراغ نفتی اقتضا دارد(در حالی که سوخت کافی دارد) که تا دو ساعت دیگر بسوزد و روشنایی و گرما بدهد، اما به شرط اینکه بادی نیاید و این اقتضاء را از بین نبرد.
ضمنا در باره نپوسیدن اجساد، در قرآن کریم شواهدی وجود دارد، مثل داستان اصحاب کهف و «عزیر» پیامبر که صد سال پس از مردنش، خداوند او را زنده کرد تا به او نشان دهد که مردگان را چگونه زنده می کند، و شگفت آنکه غذای عزیر هم در این صد سال تغییر نکرده و نپوسیده بود:
فانظر الی طعامک و شرابک لم یتسنه(بقره، آیه 259)
به غذا و نوشیدنیت بنگر که از بین نرفته و فاسد نشده است.
نقل از کتاب: خرافات در زندگی مردم و واقعیاتی که خرافه می پندارند،سید اسماعیل اردکانی.
قطب الدین، ابوالحسن،سعیدبن هبة الله راوندی، متفوی579 ه، که قبر شریفش در صحن مطهر حضرت معصومه(س) زیارتگاه خاص و عام است در کتاب پر ارج «لب اللباب» از معصوم(ع) روایت می کند که فرمود: لا تبلی عشرة: پیکر ده طایفه در قبر نمی پوسد :
1.جهادگران (الغازی)
2. أذان گویان (والمؤذن).
3. دانشمندان (والعالم).
4. حاملان قرآن (و حامل القرآن).
5.شهیدان (والشهید).
6. پیامبران (والنبی).
7. بانوانی که در حال زایمان بمیرند( و المرأة إذا ماتت فی نفاسها)
8. کسانی که به ستم کشته شوند( ومن قتل مظلوما).
9و10.کسانی که در روز جمعه یا شب جمعه بمیرند(و من مات یوم الجمعة أو لیلةها).
تذکر!
در اینجا تذکر این نکته لازم است: مواردی که در این احادیث اشاره شده غیر از نبوت، بقیه موارد ، علت تامه نیستند(که حتما جسدشان نپوسد بلکه معددات هستند، به این معنی که هر یک از این موارد ده گانه مقتضی آن است که پیکر انسان در قبر نپوسد مگر اینکه شخص با اعمال نا شایست خود، این اقتضاء را از بین ببرد( کتاب اجساد جاویدان، ص ،21در این کتاب به 136 مورد مستند در باره اجساد سالم انبیاء و اولیاء اشاره شده است).
به عنوان مثال عالم و مؤذن و جهادگر، اقتای علم و أذان و جهادشان این است که در قبر نپوسند، اما به شرط اینکه گناهان دیگری انجام نداده باشند که این اقتضاء را از بین ببرد، یک چراغ نفتی اقتضا دارد(در حالی که سوخت کافی دارد) که تا دو ساعت دیگر بسوزد و روشنایی و گرما بدهد، اما به شرط اینکه بادی نیاید و این اقتضاء را از بین نبرد.
ضمنا در باره نپوسیدن اجساد، در قرآن کریم شواهدی وجود دارد، مثل داستان اصحاب کهف و «عزیر» پیامبر که صد سال پس از مردنش، خداوند او را زنده کرد تا به او نشان دهد که مردگان را چگونه زنده می کند، و شگفت آنکه غذای عزیر هم در این صد سال تغییر نکرده و نپوسیده بود:
فانظر الی طعامک و شرابک لم یتسنه(بقره، آیه 259)
به غذا و نوشیدنیت بنگر که از بین نرفته و فاسد نشده است.
نقل از کتاب: خرافات در زندگی مردم و واقعیاتی که خرافه می پندارند،سید اسماعیل اردکانی.