مژگان
04-27-2010, 07:30 PM
(http://www.engfa.com/main/page/027053.php)
زگيل تكثير غير سرطانى سلول هاى پوست است كه توسط عفونتهاي ناشي از ويروسهاي خانواده پاپيلوما ويروس(HPV) ايجاد مي شود. زگيل در كودكان بيشتر از بزرگسالان شايع است، اما مى تواند در هر سنى بروز كند.
زگيلها (برآمدگيهاي كوچك پوستي ناشي از آلودگي به ويروسهاي پاپيلوما) ممكن است در هر جاي بدن ظهور كنند؛ مثلا روي پوست نقاط مختلف بدن مثلا دست پا يا صورت، روي اندام تناسلي و حتي درون دهان.
زگيلها بسيار مسري هستند و با تماس پوستي به راحتي منتقل ميشوند، يعني ميتوانند از يك قسمت به ساير نقاط بدن و نيز ساير افراد سرايت كنند.
به دليل تنوع انواع ويروسهاى پاپيلوما (بيش از 60 نوع) انواع زگيل وجود دارد.
زگيل دردناك نيست، مگر اينكه بر روى پا ايجاد شود. در اكثر موارد، زگيل در مدت زمان طولانى به تدريج از بين مى رود و نيازى به درمان ندارد.
انواع شايع زگيل
انواع شايع زگيل شامل موارد زير است:
زگيل معمولى: اين زگيل در اطراف ناخن ها و در پشت دست ظاهر مى شود. معمولاً داراى سطحى زبر بوده و رنگ آن زرد مايل به خاكسترى يا قهوه اى است.
زگيل پا: در كف پا ايجاد مىشود و بر روى آن نقاط سياه ديده مىشود كه همان رگهاى خونى است كه زمانى آن را تغذيه مىنمودند. دستههاى زگيل كف پايى، "موزائيك" ناميده مى شوند. اين زگيلها مىتوانند دردناك باشند.
زگيل مسطح: زگيل هاى كوچك صافى هستند كه گاه در دسته هاى صد تايى ديده مىشوند و اغلب در صورت كودكان به وجود مى آيند.
زگيل تناسلى: در ناحيه تناسلى به وجود مى آيد و گاه از طريق رابطه جنسى منتقل مىشود. اين نوع زگيل بر خلاف ساير انواع زگيل، سطح نرمى دارد.
زگيل نخى: اين نوع زگيل، كوچك، دراز و باريك است و معمولاً بر روى پلكها، صورت و گردن ديده مىشود.
محلولهاي موضعي ضد زگيل در داروخانهها وجود دارد كه بدون نسخه قابل تهيه هستند. توجه داشته باشيد كه اين محلولها را هرگز نبايد براي زگيلهاي روي صورت يا اندام تناسلي به كار برد. براي درمان زگيل در اين مناطق بدن با پزشكتان مشورت كنيد.
درمان زگيل:
زگيلها در بسياري از موارد خود به خود ناپديد ميشوند، ولي در برخي افراد نياز به درمان دارند. زگيل در كودكان غالباً بدون درمان ناپديد مىشود.
درمان زگيل بستگى به عوامل چندگانه زير دارد:
مدت زمانى كه زگيل روى پوست ظاهر شده است
محل زگيل
نوع زگيل
شدت زگيل
درمان مىتواند شامل موارد زير باشد:
كاربرد اسيد ساليسيليك و اسيد لاكتيك (كه محل زگيل را نرم مى كنند)
سرما درمانى با نيتروژن مايع
استفاده از جريان الكتريكى براى از بين بردن زگيل
ايمنيدرماني
جراحى با ليزر
درمان زگيلهاي كف پايي
زگيلهاي كف پايي ناشي از عفونت ويروسي پوست كف پا هستند.
اين زگيلها در نتيجه راه رفتن با پاي برهنه در مكانهايي مانند دوشهاي عمومي يا رختكنها به افراد منتقل ميشوند.
زگيل كفپايي ممكن است مانند پينه به نظر برسد، اما به طور معمول دانههاي سياهي – كه مويرگهاي خوني هستند- درون زگيل مشاهده ميشود كه پينهها آنها را ندارند.
زگيل كفپايي ممكن است به خصوص هنگام راه رفتن باعث درد و ناراحتي شود. انجمن جراحان ارتوپدي آمريكا ميگويد در صورتي كه زگيل كفپايي باعث درد شديد شود بايد به پزشك مراجعه كنيد.
درمان معمول اين نوع زگيل شامل برداشتن آن با جراحي به همراه مقداري از پوست حاشيه آن و كاربرد داروي موضعي و پانسمان است.
پزشك شما ممكن است استفاده از اسيد ساليسيليك را- به صورت مايع يا برچسب- براي كاستن و نهايتا حذف زگيل پيشنهاد كند
زگيل تكثير غير سرطانى سلول هاى پوست است كه توسط عفونتهاي ناشي از ويروسهاي خانواده پاپيلوما ويروس(HPV) ايجاد مي شود. زگيل در كودكان بيشتر از بزرگسالان شايع است، اما مى تواند در هر سنى بروز كند.
زگيلها (برآمدگيهاي كوچك پوستي ناشي از آلودگي به ويروسهاي پاپيلوما) ممكن است در هر جاي بدن ظهور كنند؛ مثلا روي پوست نقاط مختلف بدن مثلا دست پا يا صورت، روي اندام تناسلي و حتي درون دهان.
زگيلها بسيار مسري هستند و با تماس پوستي به راحتي منتقل ميشوند، يعني ميتوانند از يك قسمت به ساير نقاط بدن و نيز ساير افراد سرايت كنند.
به دليل تنوع انواع ويروسهاى پاپيلوما (بيش از 60 نوع) انواع زگيل وجود دارد.
زگيل دردناك نيست، مگر اينكه بر روى پا ايجاد شود. در اكثر موارد، زگيل در مدت زمان طولانى به تدريج از بين مى رود و نيازى به درمان ندارد.
انواع شايع زگيل
انواع شايع زگيل شامل موارد زير است:
زگيل معمولى: اين زگيل در اطراف ناخن ها و در پشت دست ظاهر مى شود. معمولاً داراى سطحى زبر بوده و رنگ آن زرد مايل به خاكسترى يا قهوه اى است.
زگيل پا: در كف پا ايجاد مىشود و بر روى آن نقاط سياه ديده مىشود كه همان رگهاى خونى است كه زمانى آن را تغذيه مىنمودند. دستههاى زگيل كف پايى، "موزائيك" ناميده مى شوند. اين زگيلها مىتوانند دردناك باشند.
زگيل مسطح: زگيل هاى كوچك صافى هستند كه گاه در دسته هاى صد تايى ديده مىشوند و اغلب در صورت كودكان به وجود مى آيند.
زگيل تناسلى: در ناحيه تناسلى به وجود مى آيد و گاه از طريق رابطه جنسى منتقل مىشود. اين نوع زگيل بر خلاف ساير انواع زگيل، سطح نرمى دارد.
زگيل نخى: اين نوع زگيل، كوچك، دراز و باريك است و معمولاً بر روى پلكها، صورت و گردن ديده مىشود.
محلولهاي موضعي ضد زگيل در داروخانهها وجود دارد كه بدون نسخه قابل تهيه هستند. توجه داشته باشيد كه اين محلولها را هرگز نبايد براي زگيلهاي روي صورت يا اندام تناسلي به كار برد. براي درمان زگيل در اين مناطق بدن با پزشكتان مشورت كنيد.
درمان زگيل:
زگيلها در بسياري از موارد خود به خود ناپديد ميشوند، ولي در برخي افراد نياز به درمان دارند. زگيل در كودكان غالباً بدون درمان ناپديد مىشود.
درمان زگيل بستگى به عوامل چندگانه زير دارد:
مدت زمانى كه زگيل روى پوست ظاهر شده است
محل زگيل
نوع زگيل
شدت زگيل
درمان مىتواند شامل موارد زير باشد:
كاربرد اسيد ساليسيليك و اسيد لاكتيك (كه محل زگيل را نرم مى كنند)
سرما درمانى با نيتروژن مايع
استفاده از جريان الكتريكى براى از بين بردن زگيل
ايمنيدرماني
جراحى با ليزر
درمان زگيلهاي كف پايي
زگيلهاي كف پايي ناشي از عفونت ويروسي پوست كف پا هستند.
اين زگيلها در نتيجه راه رفتن با پاي برهنه در مكانهايي مانند دوشهاي عمومي يا رختكنها به افراد منتقل ميشوند.
زگيل كفپايي ممكن است مانند پينه به نظر برسد، اما به طور معمول دانههاي سياهي – كه مويرگهاي خوني هستند- درون زگيل مشاهده ميشود كه پينهها آنها را ندارند.
زگيل كفپايي ممكن است به خصوص هنگام راه رفتن باعث درد و ناراحتي شود. انجمن جراحان ارتوپدي آمريكا ميگويد در صورتي كه زگيل كفپايي باعث درد شديد شود بايد به پزشك مراجعه كنيد.
درمان معمول اين نوع زگيل شامل برداشتن آن با جراحي به همراه مقداري از پوست حاشيه آن و كاربرد داروي موضعي و پانسمان است.
پزشك شما ممكن است استفاده از اسيد ساليسيليك را- به صورت مايع يا برچسب- براي كاستن و نهايتا حذف زگيل پيشنهاد كند