MIN@MAN
04-22-2010, 04:46 PM
http://pnu-club.com/org/deniro1.jpg
Robert De Niro
كساني كه او را مي شناسند عاشق بازيش هستند و فيلمهايش را از دست نمي دهند. بازي او هنرپيشگي را به معناي واقعي تعريف مي كند. او يك احساس هنرمندانه در فيلمهايش تزريق مي كند. به طوريكه در موقع تماشاي فيلم خود را دقيقاً به جاي شخصيت فيلم مي پنداريد.
داري با من صحبت مي كني؟ داري با من صحبت مي كني؟ ( Are you talking to me ) از نقشهايش در پدر خوانده 2 تا Good fellas ، گاو خشمگين، بيداري و اسكارهايي كه گرفته است. او يكي از بهترين هنرپيشه هاي آمريكاست و همتراز آلپاچينو رده بندي مي شود بعضي مواقع با نام كاراكترهايي كه در نقش آنها بازي مي كند او را مي شناسند ( با همه معروفيتي كه دارد ) مثلاً ويتو در «پدر خوانده 2» يا آل كاپون در «غير قابل لمس» يا جيك لاموتا در «گاو خشمگين». از او نقل قول مي كنند كه گفته است كه من دوست ندارم فيلمهاي خودم را نگاه كنم و در زمان تماشاي آنها به خواب مي روم.
http://pnu-club.com/org/robert2.jpg
http://pnu-club.com/org/robert1.jpg
Robert De Niro Jr در نيويورك در هفدهم آگوست 1943 ميلادي در يك خانواده هنرمند بدنيا آمد. پدرش يك اكسپرسيونيست واقعي اهل روستاي گرينويچ بود در حاليكه مادرش ويرجينيا آدميرال يك نقاش بود در كودكي دنيرو بخاطر صورت رنگ پريده و سفيد پوستش به «Bobby Milk» معروف شده بود او در بچگي خجالتي تر از آن بود كه با كودكان محله ايتاليايي خود همبازي شود و خواندن رمان را ترجيح مي داد.
اولين نقشش روي صحنه در سن 10 سالگي در نقش يك شير ترسو در «جادوگرشهر از» بود. دنيرو بيشتر نوجواني خود را با بچه ها و گروه هاي خياباني محله شان گذراند و اين تجربه در آينده در ايفاي نقشهاي طبيعي و فعال در اين زمينه به او بسيار كمك كرد. دنيرو زير دست افراد مشهوري چون استلا آدلر و لي استراسبرگ تعليم ديد او همچنين با كارگردانهاي مشهور ارتباط برقرار كرد و با آنها رابطه دوستانه اي برقرار كرد از جمله آنها اسكورسيزي و برايان دپالما كه منجر به اولين اولين بازيش در فيلم كم هزينه جشن عروسي ( The Wedding Party ) محصول 1967 و Greetings محصول 1968 شد. بلاخره در فيلم Bang the Drum Slowly دنيرو مورد توجه قرار گرفت. او در همان سال با بازي در فيلم Mean streets مارتين اسكورسيزي ( محصول 1973 ) امتياز بزرگي به نام خود ثبت كرد و سال بعد اولين اسكار خود را در « پدر خوانده 2» به كارگرداني ويتو كورلئونه بدست آورد. و بازي او در فيلم راننده تاكسي به كارگرداني مارتين اسكورسيزي در نقش يك راننده تاكسي كه مشكل رواني دارد اوج همكاري او با اسكورسيزي بود كه شامل 8 فيلم مي شود كه عبارتند از: نيويورك نيويورك (1977) سلطان كمدي (1983)، كازينو (1995) و فيلم معروف گاو خشمگين (1980) كه دنيرو دومين اسكار خود را در اين فيلم گرفت. (به عنوان بهترين هنرپيشه) رابرت دنيرو استعداد خود را در فيلمهاي (نه فقط آنهايي را كه با اسكورسيزي كار كرده بود.) به اثبات رساند از آن جمله: شكارچي آهوي كوهي (1978) اعتراف درست (1981) عاشق شدن (1984) بيداري (1990) Stanley and Iris (محصول 1991) و A Bronx Tale (محصول 1993) كه آن را كارگرداني هم كرده است. همچنين او در فيلمهاي كمدي Midnight Run و Wag the Dog (محصول 1997) و Analyze this (محصول 1999) Meet the parents ( محصول 2000) و Show time (محصول 2002) بازي كرده است.
Robert De Niro
كساني كه او را مي شناسند عاشق بازيش هستند و فيلمهايش را از دست نمي دهند. بازي او هنرپيشگي را به معناي واقعي تعريف مي كند. او يك احساس هنرمندانه در فيلمهايش تزريق مي كند. به طوريكه در موقع تماشاي فيلم خود را دقيقاً به جاي شخصيت فيلم مي پنداريد.
داري با من صحبت مي كني؟ داري با من صحبت مي كني؟ ( Are you talking to me ) از نقشهايش در پدر خوانده 2 تا Good fellas ، گاو خشمگين، بيداري و اسكارهايي كه گرفته است. او يكي از بهترين هنرپيشه هاي آمريكاست و همتراز آلپاچينو رده بندي مي شود بعضي مواقع با نام كاراكترهايي كه در نقش آنها بازي مي كند او را مي شناسند ( با همه معروفيتي كه دارد ) مثلاً ويتو در «پدر خوانده 2» يا آل كاپون در «غير قابل لمس» يا جيك لاموتا در «گاو خشمگين». از او نقل قول مي كنند كه گفته است كه من دوست ندارم فيلمهاي خودم را نگاه كنم و در زمان تماشاي آنها به خواب مي روم.
http://pnu-club.com/org/robert2.jpg
http://pnu-club.com/org/robert1.jpg
Robert De Niro Jr در نيويورك در هفدهم آگوست 1943 ميلادي در يك خانواده هنرمند بدنيا آمد. پدرش يك اكسپرسيونيست واقعي اهل روستاي گرينويچ بود در حاليكه مادرش ويرجينيا آدميرال يك نقاش بود در كودكي دنيرو بخاطر صورت رنگ پريده و سفيد پوستش به «Bobby Milk» معروف شده بود او در بچگي خجالتي تر از آن بود كه با كودكان محله ايتاليايي خود همبازي شود و خواندن رمان را ترجيح مي داد.
اولين نقشش روي صحنه در سن 10 سالگي در نقش يك شير ترسو در «جادوگرشهر از» بود. دنيرو بيشتر نوجواني خود را با بچه ها و گروه هاي خياباني محله شان گذراند و اين تجربه در آينده در ايفاي نقشهاي طبيعي و فعال در اين زمينه به او بسيار كمك كرد. دنيرو زير دست افراد مشهوري چون استلا آدلر و لي استراسبرگ تعليم ديد او همچنين با كارگردانهاي مشهور ارتباط برقرار كرد و با آنها رابطه دوستانه اي برقرار كرد از جمله آنها اسكورسيزي و برايان دپالما كه منجر به اولين اولين بازيش در فيلم كم هزينه جشن عروسي ( The Wedding Party ) محصول 1967 و Greetings محصول 1968 شد. بلاخره در فيلم Bang the Drum Slowly دنيرو مورد توجه قرار گرفت. او در همان سال با بازي در فيلم Mean streets مارتين اسكورسيزي ( محصول 1973 ) امتياز بزرگي به نام خود ثبت كرد و سال بعد اولين اسكار خود را در « پدر خوانده 2» به كارگرداني ويتو كورلئونه بدست آورد. و بازي او در فيلم راننده تاكسي به كارگرداني مارتين اسكورسيزي در نقش يك راننده تاكسي كه مشكل رواني دارد اوج همكاري او با اسكورسيزي بود كه شامل 8 فيلم مي شود كه عبارتند از: نيويورك نيويورك (1977) سلطان كمدي (1983)، كازينو (1995) و فيلم معروف گاو خشمگين (1980) كه دنيرو دومين اسكار خود را در اين فيلم گرفت. (به عنوان بهترين هنرپيشه) رابرت دنيرو استعداد خود را در فيلمهاي (نه فقط آنهايي را كه با اسكورسيزي كار كرده بود.) به اثبات رساند از آن جمله: شكارچي آهوي كوهي (1978) اعتراف درست (1981) عاشق شدن (1984) بيداري (1990) Stanley and Iris (محصول 1991) و A Bronx Tale (محصول 1993) كه آن را كارگرداني هم كرده است. همچنين او در فيلمهاي كمدي Midnight Run و Wag the Dog (محصول 1997) و Analyze this (محصول 1999) Meet the parents ( محصول 2000) و Show time (محصول 2002) بازي كرده است.