TAHA
04-16-2010, 06:53 PM
http://pnu-club.com/imported/2010/04/1280.jpg
چهار پنج سال پیش هنگامی که AMD نخستین پردازنده دوهسته‌ای خود را روانه بازار کرد، تاکید داشت که این مدل‌ها کارایی بیشتری از مدل‌های مرسوم یک هسته‌ای در زمینه انجام بازی‌ها ندارند و به طور ویژه برای پشتیبانی از اجرای برنامه‌های همزمان (Multitasking) طراحی شده‌اند. چراکه از همان زمان بسیاری از کاربران به طور همزمان از برنامه‌های متعددی استفاده می‌کردند که هر یک به تنهایی بار قابل‌توجهی بر پردازنده وارد می‌ساختند. اندکی بعدتر بود که Intel نیز وارد میدان مدل‌های دوهسته‌ای شد و با رندی تمام، بر قابلیت و توانمندی مدل‌های گران‌قیمت خود در وادی بازی‌ها تاکید کرد، زیرا در بازار محصولات ارزان‌قیمت و بازار محصولات اقتصادی حرف دندان‌گیری برای گفتن نداشت و ناچار بود که ذهن مخاطبان را به سوی محصولات فاخر سوق دهد. شرکت AMD از همان هنگام بر بازار محصولات اقتصادی و ارزان‌قیمت تمرکز کرده بود.
این‌ها را گفتم تا به اینجا برسم که در، همچنان بر همان پاشنه می‌چرخد و حکمرانی در بازار پردازنده‌های ارزان‌قیمت تا اطلاع ثانوی در دستان قدرتمند AMD و جوجه‌هایش قرار دارد، اما زمانه فرق کرده است و چشم‌ها را باید شست و جور دیگر باید AMD را دید!
این نکته مهم را در خاطرتان زنده کنم که بر اساس قانونی نانوشته، اما بسیار اثربخش، بهترین پردازنده‌ها که ترکیب متعادلی از قیمت، کیفیت و تکنولوژی روز دارند را باید در محدوده ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار تومان جست‌وجو کرد. این را نیز بدانید بد نیست که به طور معمول استفاده از مدل‌هایی که بین ۱۳۰ تا ۱۶۰ هزار تومان قیمت دارند برای کاربران صرفه اقتصادی بسیار خوبی دارند.
● مدل‌های ارزان‌قیمت
بازار داخلی از منظر دسترسی به مدل‌های مختلف قدری فقیر است و بسیاری از مدل‌هایی که در وب‌سایت‌های خارجی معرفی می‌شوند در این سوی آب‌های نیلگون پیدا نمی‌شوند. از این‌رو بد نیست چند مدل مختلف در هر محدوده معرفی شود تا مخاطب محترم لنگ یک مدل خاص نماند!
مدل Athlon II X۲ ۲۵۰ را که پردازنده‌ای ۴۵ نانومتری است می‌توانم به عنوان ارزان‌ترین مدل قابل‌استفاده معرفی کنم که حوالی ۷۰ هزار تومان قیمت دارد و گونه AM۳ آن در بازار داخلی قابل‌ابتیاع است.
می‌توان مدل Athlon X۳ ۴۲۵ و کمی گران‌تر مدل Athlon II X۳ ۴۳۵ را معرفی کرد که مدل دوم در بازار ایران با قیمتی نزدیک به ۱۰۰ هزار تومان یافت می‌شود و مدل اول چیزی بین ۷ تا ۱۰ هزار تومان ارزان‌تر است. مدل‌های موجود در بازار داخلی با سوکت AM۳ سازگار هستند.
اگر طرفداران Intel از دست ما ناراحت نشده‌اند می‌توانند از مدل Pentium E۶۵۰۰ استفاده کنند. این مدل دو هسته‌ای است و از هسته پردازشی Wolfdale-۲M بهره می‌برد و قابلیت‌های بسیار خوبی در زمینه OverClocking دارد. مدل مذکور از منظر کیفی در جایگاهی پایین‌تر از Athlon II X۳ ۴۳۵ قرار گرفته است و قدری بیش از ۹۰ هزار تومان قیمت دارد. صرف‌نظر از قابلیت‌های فنی قابل توجه، استفاده از پردازنده‌های AMD را ترجیح می‌دهم!
● مدل‌های اقتصادی پایین‌دستی
اگر قبول کنیم که بازار پردازنده‌های ارزان‌قیمت در کنف اختیار Athlon II قرار دارد، باید بپذیریم که Phenom II سلطان بازار پردازنده‌های پایین‌دستی اقتصادی است. مدل‌های Phenom II دو تفاوت اصلی با Athlon II دارند. اول اینکه، تعداد ترانزیستورهای آن‌ها دو سه برابر است و دیگر اینکه از حافظه موقت Cache L۳ بهره می‌برند و به همین دلایل قابلیت‌های فنی بالاتری دارند. همین امر موجب پیدا شدن سر و کله مدل‌های فاخر Phenom II در این وادی خواهد شد.
ارزان‌ترین مدل درست و درمون این وادی پردازنده چهارهسته‌ای Athlon II ۶۲۰ نام دارد که با سوکت Am۳ سازگار است و در بازار داخلی اندکی گران‌تر از ۱۰۰ هزار تومان فروخته می‌شود. هفت، هشت هزار تومان گران‌تر می‌توان مدل Phenom II ۵۵۰ BE را خریداری کرد که عملکرد بسیار مطلوبی دارد. این BE اختصار Black Edition است و این‌گونه پردازنده‌ها برای عملیات OverClocking و البته بازی‌هایی که نیازمند فرکانس بالاتری هستند، بسیار خوب قلمداد می‌شوند.
از مدل دوهسته‌ای Core ۲ Duo E۷۵۰۰ و مدل چهارهسته‌ای Athlon II X۴ نیز می‌توان استفاده کرد که نزدیک به ۱۲۰ هزار تومان قیمت دارند. چنانچه مدل Phenom II X۳ ۷۲۰ BE را پیدا کردید در خرید آن درنگ نکنید!
باز هم یادآور می‌شوم که تمامی مدل‌های Athlon II و Phenom II با سوکت Am۳ سازگار هستند و بیشتر روی مادربردهای سازگار با حافظه DDR۳ نصب می‌شوند.
● مدل‌های اقتصادی بالادستی
جدال واقعی Intel و AMD در این وادی آغاز می‌شود. پیش‌تر یعنی از دو سه سال پیش این منطقه به طور کامل در سیطره پردازنده‌های Core ۲ Duo قرار داشت، تا اینکه اولین مدل‌های Phenom توانستند به آن نفوذ کنند. راستش این مدل‌ها دوام نیاوردند و خیلی زود کنار کشیدند، اما خانواده Phenom II با صلابت وارد این کارزار شدند و تا اطلاع ثانوی قصد بیرون رفتن از این رقابت را ندارند.
مدل فاخر Phenom II X۴ ۹۵۵ BE را با اطمینان معرفی می‌کنم که بیش از ۱۷۰ هزار تومان قیمت دارد و از هسته پردازشی Deneb بهره می‌گیرد و با ۶ مگابایت حافظه موقت Cache L۳، به خاندان Black Edition تعلق دارد. کیفیت بیشتر را می‌توان در مدل Phenom II X۴ ۹۶۵ BE پیدا کرد زیرا حدود ۲۰ هزار تومان گران‌تر است. توجه داشته باشید که از مدل اخیر دو نمونه در بازار وجود دارد و مدل قدیمی ۱۴۰ وات و مدل جدید ۱۲۵ وات انرژی مصرف می‌کند و از نسخه جدیدتر هسته پردازشی (C۳ Stepping) بهره می‌برد. بنابراین نسخه جدیدتر را خریداری کنید. برای مقایسه بد نیست بدانید که کارایی این مدل با پردازنده Core i۵ ۷۵۰ برابری می‌کند.
در این محدوده قیمت دو مدل را می‌توان به دوستداران Intel معرفی کرد. اول مدل Core ۲ Quad Q۹۴۰۰ را که از هسته پردازشی فاخر Yorkfield بهره می‌برد و حوالی ۱۹۰ هزار تومان قیمت دارد و دیگری مدل Core ۲ Duo E۸۵۰۰ است که از هسته جدیدتر Wolfdale استفاده می‌کند و ۱۰ هزار تومان ارزان‌تر از مدل قبلی است. در خاطر داشته باشید که مدل Q۹۴۰۰ از چهارهسته پردازشی استفاده می‌کند و قابلیت‌های بیشتری در قیاس با E۸۵۰۰ دارد. اگر کاهش مصرف انرژی برای شما دغدغه است باید از مدل دوم استفاده کنید. از آنجا که اینجا ایران است و انرژی مفت عرضه می‌شود، استفاده از مدل Q۹۴۰۰ را ارجح بدانید!
● مدل‌های حرفه‌ای
راستش را بخواهید در این وادی فقط باید مدل‌های خانواده Core i۵ و Core i۷ را معرفی کنم، اما این واقعیت تلخ را باید پذیرفت که بازار داخلی چند ماه از منظر نوع قطعه و البته از منظر قیمت، از بازارهای جهانی عقب‌تر است. به همین دلیل ساده، قیمت مدل‌های Core i۵ و Core i۷ بیش از آن چیزی است که باید باشد. خیلی صریح بگویم که اگر می‌خواهید بیش از ۲۰۰ هزار تومان خرج پردازنده کنید، بهتر است قدری صبر داشته باشید تا قیمت این مدل‌ها تعدیل شوند و از خدمات مدل‌های جدیدتر استفاده کنید.
مدل‌های جدید، به خصوص مدل‌های خاندان Corei۷ به طور اختصاصی برای علاقه‌مندان بازی طراحی شده و حتی برای ایجاد ایستگاه‌های کاری خاص (WorkStation) در زمینه‌های مختلف مانند طراحی حرفه‌ای با کامپیوتر (CAD) و تولید انیمیشن و امثالهم مناسب است.
از این‌رو مدل Core i۵ ۷۵۰ را که کمتر از ۲۲۰ هزار تومان قیمت دارد و از منظر کیفی و البته نوع تکنولوژی بر مدل‌های فاخر Core ۲ Duo و Core ۲ Quad ارجحیت دارد پیشنهاد می‌کنم. اگر این پردازنده را خریداری کردید و اگر با موضوع OverClocking آشنا بودید، سرعت فرکانس هسته آن را تا حوالی ۲/۳ گیگاهرتز افزایش دهید. البته مسوولیتش با خودتان است!
مدل Core i۷ ۹۲۰ نیز اگرچه قیمت بالایی دارد، اما برای اهالی حرفه‌ای توصیه می‌شود. شکر خدا قیمت داخلی این قطعه با قیمت‌های جهانی تفاوت چندانی ندارد و در حوالی ۳۰۰ هزار تومان عرضه شده است!
● ختم کلام
به غیر از مدل‌هایی که در بالا نام برده شد، مدل‌های دیگری نیز هستند که کارایی مناسبی دارند. مدل‌های ذکر شده را از این منظر معرفی کردم که خیالم از کارایی آن‌ها راحت است. بر این نکته تأکید می‌کنم که خرید مدل‌های یک‌هسته‌ای مگر در شرایط خاص، مقرون به صرفه نیست و توصیه می‌کنم که اختلاف بیست، سی هزار تومانی مدل‌های مادون ارزان‌قیمت را با ارزان‌ترین مدلی که در بالا معرفی شد را به جان بخرید و خیال خود را از آینده آسوده کنید. البته دستیابی به کارایی بالا معطوف به پردازنده نیست و انتخاب صحیح مادربرد نیز نقش بسزایی در آن دارد. در ستون صفحه هشت اشاره‌ای مختصر به مادربرد و برخی قطعات دیگر شده است. بخوانید بد نیست، حداقل ضرر نمی‌کنید!
در ضمن موضوع کاهش مصرف انرژی نیز در انتخاب این مدل‌ها تاثیرگذار بود و برای جلوگیری از اطاله کلام از آن صرف‌نظر شد. بیشتر مدل‌های ذکر شده از دسته کم‌مصرف‌ها هستند.
چهار پنج سال پیش هنگامی که AMD نخستین پردازنده دوهسته‌ای خود را روانه بازار کرد، تاکید داشت که این مدل‌ها کارایی بیشتری از مدل‌های مرسوم یک هسته‌ای در زمینه انجام بازی‌ها ندارند و به طور ویژه برای پشتیبانی از اجرای برنامه‌های همزمان (Multitasking) طراحی شده‌اند. چراکه از همان زمان بسیاری از کاربران به طور همزمان از برنامه‌های متعددی استفاده می‌کردند که هر یک به تنهایی بار قابل‌توجهی بر پردازنده وارد می‌ساختند. اندکی بعدتر بود که Intel نیز وارد میدان مدل‌های دوهسته‌ای شد و با رندی تمام، بر قابلیت و توانمندی مدل‌های گران‌قیمت خود در وادی بازی‌ها تاکید کرد، زیرا در بازار محصولات ارزان‌قیمت و بازار محصولات اقتصادی حرف دندان‌گیری برای گفتن نداشت و ناچار بود که ذهن مخاطبان را به سوی محصولات فاخر سوق دهد. شرکت AMD از همان هنگام بر بازار محصولات اقتصادی و ارزان‌قیمت تمرکز کرده بود.
این‌ها را گفتم تا به اینجا برسم که در، همچنان بر همان پاشنه می‌چرخد و حکمرانی در بازار پردازنده‌های ارزان‌قیمت تا اطلاع ثانوی در دستان قدرتمند AMD و جوجه‌هایش قرار دارد، اما زمانه فرق کرده است و چشم‌ها را باید شست و جور دیگر باید AMD را دید!
این نکته مهم را در خاطرتان زنده کنم که بر اساس قانونی نانوشته، اما بسیار اثربخش، بهترین پردازنده‌ها که ترکیب متعادلی از قیمت، کیفیت و تکنولوژی روز دارند را باید در محدوده ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار تومان جست‌وجو کرد. این را نیز بدانید بد نیست که به طور معمول استفاده از مدل‌هایی که بین ۱۳۰ تا ۱۶۰ هزار تومان قیمت دارند برای کاربران صرفه اقتصادی بسیار خوبی دارند.
● مدل‌های ارزان‌قیمت
بازار داخلی از منظر دسترسی به مدل‌های مختلف قدری فقیر است و بسیاری از مدل‌هایی که در وب‌سایت‌های خارجی معرفی می‌شوند در این سوی آب‌های نیلگون پیدا نمی‌شوند. از این‌رو بد نیست چند مدل مختلف در هر محدوده معرفی شود تا مخاطب محترم لنگ یک مدل خاص نماند!
مدل Athlon II X۲ ۲۵۰ را که پردازنده‌ای ۴۵ نانومتری است می‌توانم به عنوان ارزان‌ترین مدل قابل‌استفاده معرفی کنم که حوالی ۷۰ هزار تومان قیمت دارد و گونه AM۳ آن در بازار داخلی قابل‌ابتیاع است.
می‌توان مدل Athlon X۳ ۴۲۵ و کمی گران‌تر مدل Athlon II X۳ ۴۳۵ را معرفی کرد که مدل دوم در بازار ایران با قیمتی نزدیک به ۱۰۰ هزار تومان یافت می‌شود و مدل اول چیزی بین ۷ تا ۱۰ هزار تومان ارزان‌تر است. مدل‌های موجود در بازار داخلی با سوکت AM۳ سازگار هستند.
اگر طرفداران Intel از دست ما ناراحت نشده‌اند می‌توانند از مدل Pentium E۶۵۰۰ استفاده کنند. این مدل دو هسته‌ای است و از هسته پردازشی Wolfdale-۲M بهره می‌برد و قابلیت‌های بسیار خوبی در زمینه OverClocking دارد. مدل مذکور از منظر کیفی در جایگاهی پایین‌تر از Athlon II X۳ ۴۳۵ قرار گرفته است و قدری بیش از ۹۰ هزار تومان قیمت دارد. صرف‌نظر از قابلیت‌های فنی قابل توجه، استفاده از پردازنده‌های AMD را ترجیح می‌دهم!
● مدل‌های اقتصادی پایین‌دستی
اگر قبول کنیم که بازار پردازنده‌های ارزان‌قیمت در کنف اختیار Athlon II قرار دارد، باید بپذیریم که Phenom II سلطان بازار پردازنده‌های پایین‌دستی اقتصادی است. مدل‌های Phenom II دو تفاوت اصلی با Athlon II دارند. اول اینکه، تعداد ترانزیستورهای آن‌ها دو سه برابر است و دیگر اینکه از حافظه موقت Cache L۳ بهره می‌برند و به همین دلایل قابلیت‌های فنی بالاتری دارند. همین امر موجب پیدا شدن سر و کله مدل‌های فاخر Phenom II در این وادی خواهد شد.
ارزان‌ترین مدل درست و درمون این وادی پردازنده چهارهسته‌ای Athlon II ۶۲۰ نام دارد که با سوکت Am۳ سازگار است و در بازار داخلی اندکی گران‌تر از ۱۰۰ هزار تومان فروخته می‌شود. هفت، هشت هزار تومان گران‌تر می‌توان مدل Phenom II ۵۵۰ BE را خریداری کرد که عملکرد بسیار مطلوبی دارد. این BE اختصار Black Edition است و این‌گونه پردازنده‌ها برای عملیات OverClocking و البته بازی‌هایی که نیازمند فرکانس بالاتری هستند، بسیار خوب قلمداد می‌شوند.
از مدل دوهسته‌ای Core ۲ Duo E۷۵۰۰ و مدل چهارهسته‌ای Athlon II X۴ نیز می‌توان استفاده کرد که نزدیک به ۱۲۰ هزار تومان قیمت دارند. چنانچه مدل Phenom II X۳ ۷۲۰ BE را پیدا کردید در خرید آن درنگ نکنید!
باز هم یادآور می‌شوم که تمامی مدل‌های Athlon II و Phenom II با سوکت Am۳ سازگار هستند و بیشتر روی مادربردهای سازگار با حافظه DDR۳ نصب می‌شوند.
● مدل‌های اقتصادی بالادستی
جدال واقعی Intel و AMD در این وادی آغاز می‌شود. پیش‌تر یعنی از دو سه سال پیش این منطقه به طور کامل در سیطره پردازنده‌های Core ۲ Duo قرار داشت، تا اینکه اولین مدل‌های Phenom توانستند به آن نفوذ کنند. راستش این مدل‌ها دوام نیاوردند و خیلی زود کنار کشیدند، اما خانواده Phenom II با صلابت وارد این کارزار شدند و تا اطلاع ثانوی قصد بیرون رفتن از این رقابت را ندارند.
مدل فاخر Phenom II X۴ ۹۵۵ BE را با اطمینان معرفی می‌کنم که بیش از ۱۷۰ هزار تومان قیمت دارد و از هسته پردازشی Deneb بهره می‌گیرد و با ۶ مگابایت حافظه موقت Cache L۳، به خاندان Black Edition تعلق دارد. کیفیت بیشتر را می‌توان در مدل Phenom II X۴ ۹۶۵ BE پیدا کرد زیرا حدود ۲۰ هزار تومان گران‌تر است. توجه داشته باشید که از مدل اخیر دو نمونه در بازار وجود دارد و مدل قدیمی ۱۴۰ وات و مدل جدید ۱۲۵ وات انرژی مصرف می‌کند و از نسخه جدیدتر هسته پردازشی (C۳ Stepping) بهره می‌برد. بنابراین نسخه جدیدتر را خریداری کنید. برای مقایسه بد نیست بدانید که کارایی این مدل با پردازنده Core i۵ ۷۵۰ برابری می‌کند.
در این محدوده قیمت دو مدل را می‌توان به دوستداران Intel معرفی کرد. اول مدل Core ۲ Quad Q۹۴۰۰ را که از هسته پردازشی فاخر Yorkfield بهره می‌برد و حوالی ۱۹۰ هزار تومان قیمت دارد و دیگری مدل Core ۲ Duo E۸۵۰۰ است که از هسته جدیدتر Wolfdale استفاده می‌کند و ۱۰ هزار تومان ارزان‌تر از مدل قبلی است. در خاطر داشته باشید که مدل Q۹۴۰۰ از چهارهسته پردازشی استفاده می‌کند و قابلیت‌های بیشتری در قیاس با E۸۵۰۰ دارد. اگر کاهش مصرف انرژی برای شما دغدغه است باید از مدل دوم استفاده کنید. از آنجا که اینجا ایران است و انرژی مفت عرضه می‌شود، استفاده از مدل Q۹۴۰۰ را ارجح بدانید!
● مدل‌های حرفه‌ای
راستش را بخواهید در این وادی فقط باید مدل‌های خانواده Core i۵ و Core i۷ را معرفی کنم، اما این واقعیت تلخ را باید پذیرفت که بازار داخلی چند ماه از منظر نوع قطعه و البته از منظر قیمت، از بازارهای جهانی عقب‌تر است. به همین دلیل ساده، قیمت مدل‌های Core i۵ و Core i۷ بیش از آن چیزی است که باید باشد. خیلی صریح بگویم که اگر می‌خواهید بیش از ۲۰۰ هزار تومان خرج پردازنده کنید، بهتر است قدری صبر داشته باشید تا قیمت این مدل‌ها تعدیل شوند و از خدمات مدل‌های جدیدتر استفاده کنید.
مدل‌های جدید، به خصوص مدل‌های خاندان Corei۷ به طور اختصاصی برای علاقه‌مندان بازی طراحی شده و حتی برای ایجاد ایستگاه‌های کاری خاص (WorkStation) در زمینه‌های مختلف مانند طراحی حرفه‌ای با کامپیوتر (CAD) و تولید انیمیشن و امثالهم مناسب است.
از این‌رو مدل Core i۵ ۷۵۰ را که کمتر از ۲۲۰ هزار تومان قیمت دارد و از منظر کیفی و البته نوع تکنولوژی بر مدل‌های فاخر Core ۲ Duo و Core ۲ Quad ارجحیت دارد پیشنهاد می‌کنم. اگر این پردازنده را خریداری کردید و اگر با موضوع OverClocking آشنا بودید، سرعت فرکانس هسته آن را تا حوالی ۲/۳ گیگاهرتز افزایش دهید. البته مسوولیتش با خودتان است!
مدل Core i۷ ۹۲۰ نیز اگرچه قیمت بالایی دارد، اما برای اهالی حرفه‌ای توصیه می‌شود. شکر خدا قیمت داخلی این قطعه با قیمت‌های جهانی تفاوت چندانی ندارد و در حوالی ۳۰۰ هزار تومان عرضه شده است!
● ختم کلام
به غیر از مدل‌هایی که در بالا نام برده شد، مدل‌های دیگری نیز هستند که کارایی مناسبی دارند. مدل‌های ذکر شده را از این منظر معرفی کردم که خیالم از کارایی آن‌ها راحت است. بر این نکته تأکید می‌کنم که خرید مدل‌های یک‌هسته‌ای مگر در شرایط خاص، مقرون به صرفه نیست و توصیه می‌کنم که اختلاف بیست، سی هزار تومانی مدل‌های مادون ارزان‌قیمت را با ارزان‌ترین مدلی که در بالا معرفی شد را به جان بخرید و خیال خود را از آینده آسوده کنید. البته دستیابی به کارایی بالا معطوف به پردازنده نیست و انتخاب صحیح مادربرد نیز نقش بسزایی در آن دارد. در ستون صفحه هشت اشاره‌ای مختصر به مادربرد و برخی قطعات دیگر شده است. بخوانید بد نیست، حداقل ضرر نمی‌کنید!
در ضمن موضوع کاهش مصرف انرژی نیز در انتخاب این مدل‌ها تاثیرگذار بود و برای جلوگیری از اطاله کلام از آن صرف‌نظر شد. بیشتر مدل‌های ذکر شده از دسته کم‌مصرف‌ها هستند.