TAHA
03-27-2009, 09:55 AM
در ميان چيپ های عرضه شده شركت اینتل هنگاميكه صحبت از سيستم های نوت بوك و مسئله خنك كننده به ميان می آيد، آی بی ام هيچ چيز بغير از چيپ های اينتل را مطرح نمی كند. اين ويژگی ارزشمندی برای اين پردازشگرها است كه در چهارچوب باريك نوت بوك ها محصور هستند. اما قبل از اينكه به كارهايی كه محصولات و چيپ اينتل برايتان می كنند، بپردازيم، بهتر است بدانيد كاری كه اين محصولات نمی توانند انجام دهند يك جهش بزرگ عملكرد را در مقايسه با دسك تاپ است. مدل فعلی شركت اپل، عليرغم سرعت پاينترش نسبت به پردازشگرهای دستگاه های Wintel يك چيپ نيرومند است. Athlon 64 سازگار با x86، كم سرعت شركت AMD رقيب اينتل، از نظر سرعت برابر يا پرسرعت تر از عرضه های اينتل می باشد. (كارآيی نوت بوك مساله ديگری است كه پس از خواندن مطالب زير در مورد پنتيوم M به آن می رسيد).
دنيای Wintel با وجود محصولات بيشتر نسبت به دنيای Mac، در هم ريخته تر است و شركت اينتل با حيرت تمام، يك مجموعه بزرگ از cpu هايی را عرضه میكند كه در اندازه cache، سرعت و ويژگی های ديگر متنوع است. در طول يكسال ممكن است اتفاقات زياد بيافتد، اما با طوفان اخير عرضه های تكنولوژی جديد از سوی شركت اينتل، اولين MacIntelها بايد دارای مشخصه يكی از پردازشگرهای زير يا چيزی مشابه با آن باشند.
پنتيوم 4
اين مدل برای دسك تاپ و لپ تاپ های جايگزين دسك تاپ طراحی شده است.
پنتيوم 4 بهترين نمونه پردازشگر شناخته شده اينتل است، كه برای رسيدن به سرعت های بالاتر طراحی شده است، اما به طور كلی نسبت به CPUهای رقيب سرعت كمتری دارد. آخرين مدل های پنتيوم 4 دارای سرعتی معادل 3.8 گيگاهرتز حافظه cache يك يا دو مگابايت و يك front-side bus هشتصد مگاهرتزی هستند. اين نمونه ها همچنين 64 بيت از EM64T اينتل را دارند. EM64T يك نسخه از ساختارهای x86-64 شصت وچهار بيتی، است كه توسط AMD برای CPUهای Athlon 64 سازگار با اينتل طراحی شده اند. EM64T P4 با تسهيلات يكسان ساختارهای 32 و 64 بيتی را اجرا می كنند و اگر سيستم های اپل كه آنها را به كار می گيرند، چيزی شبيه به PC باشد، اين مدل ها بايد حداقل از 64 گيگابايت حافظه به صورت مستقيم پشتيبانی كنند. بعضی از مدل های پنتيوم 4 دارای ويژگی Hyper-Threading نيز هستند كه دو CPU مجازی را برای ارتقا و عملكرد در زمان اجرای امور مشترك، از قبيل اعمال ********** فتوشاپ در هنگام مرور وب، ايجاد نمايند.
پنتيوم D
اين مدل برای دسك تاپ ها و لپ تاپ های اجرايی طراحی شده اند.
مدل پنتيوم D كه در نتيجه تكامل پنتيوم 4 شكل گرفته اند، مانند G5 و اكثر CPUهای اينتل با استفاده از يك پردازش هنرمندانه 90 نانومتری توليد شده اند. حرف "D" مخفف Dual-core و به معنی وجود دو هسته اجرايی - مركز يك CPU كه در واقع عملكردها را پردازش می كند در يك چيپ است. اين مفهوم لزوما مفهوم G5 دو پردازشگری را القا می كند با اين استثنا كه CPU ها و پشتيبانی های منطقی آن در يك قطعه سليكونی جا دارند. CPUهای پنتيوم D بدليل وجود دو هسته به ويژه در انجام امور چند جانبه تبحر دارند و هر سه مدل (2.8 ، 3.0 و 3.2 گيگاهرتزی) دارای مجموعه عملكرد EM64T، يك مگابايت حافظه cache در هر هسته و يك front-side bus هشتصد مگاهرتزی می باشند.
Pentium4 Extreme Edition
اين مدل برای دسك تاپ های اجرايی و بازی ها طراحی شده است.
در واقع جديدترين نسخه P4EE، يك پنتيوم D مجهز به Hyper-Threading است. يعنی دو هسته پردازشگر از طريق Hyper-Threading برای مجموع چهار CPU مجازی تقسيم می شود. اين مدل EE را نبايد با مدل های قبلی EE اشتباه گرفته شود. مدل های قبلی پنتيوم چهار تك هسته ای دارای HT و حاوی يكی از حافظه های cache دو مگابايت (مدل های 90 نانومتری، 3.73 گيگاهرتزی، frontside bus 1066 مگاهرتزی) يا حافظه های 2MB L3 Cache و 512KB L2 دوتايی (مدل های 130 نانومتری، 3.2 گيگاهرتزی/ 3.46 گيگاهرتزی، 1066front-side bus مگاهرتزی/800 مگاهرتزی) می باشند.
پنتيوم M
اين مدل برای لپ تاپ ها طراحی شده است.
برخی فكر می كنند پنتيوم M سی و دو بيتی، همان چيزی است كه اپل در كوتاه مدت بدنبال آن بوده است. پنتيوم M بر مبنای هسته پنتيوم 4 نيست: بلكه مدل ديگری است كه در هر چرخه ساعت كارهای زيادی را انجام می دهد. اين مدل كه دارای سرعت های 2.13 تا 1.5 گيگاهرتز است. به سهولت عملكرد بهتری نسبت به G4 های موجود در سريعترين نوت بوك های اپل دارد و در كمل حيرت مصرف انرژی بسيار كمتری دارند. نوت بوك های پنتيوم M می توانند بيش از 5 ساعت با استفاده از يك شارژ باتری دوام بياورند و اين مساله چيزی است كه كاربران iBook و Powerbook اخيرا فقط می توانند رويای آن راداشته باشند.
سلرون
اين مدل برای لپ تاپ ها و دسك تاپ های ارزانقيمت طراحی شده است.
سلرون ها، جز خانواده 32 بيتی پنتيوم و ارزان تر از آن هستند و به طور كلی دارای front-side bus كم سرعت تر، حافظه cache كمتر يا برخی از ويژگی های محدود عملكرد است. اين مدل ها هزينه شان اندكی كمتر از مدل های low-end Pentium است، اما هرگز نخواهيد فهميد كه در يك Mac Intel ارزانقيمت چه چيزی ظاهر خواهد شد.
گردآورنده: TAHA
دنيای Wintel با وجود محصولات بيشتر نسبت به دنيای Mac، در هم ريخته تر است و شركت اينتل با حيرت تمام، يك مجموعه بزرگ از cpu هايی را عرضه میكند كه در اندازه cache، سرعت و ويژگی های ديگر متنوع است. در طول يكسال ممكن است اتفاقات زياد بيافتد، اما با طوفان اخير عرضه های تكنولوژی جديد از سوی شركت اينتل، اولين MacIntelها بايد دارای مشخصه يكی از پردازشگرهای زير يا چيزی مشابه با آن باشند.
پنتيوم 4
اين مدل برای دسك تاپ و لپ تاپ های جايگزين دسك تاپ طراحی شده است.
پنتيوم 4 بهترين نمونه پردازشگر شناخته شده اينتل است، كه برای رسيدن به سرعت های بالاتر طراحی شده است، اما به طور كلی نسبت به CPUهای رقيب سرعت كمتری دارد. آخرين مدل های پنتيوم 4 دارای سرعتی معادل 3.8 گيگاهرتز حافظه cache يك يا دو مگابايت و يك front-side bus هشتصد مگاهرتزی هستند. اين نمونه ها همچنين 64 بيت از EM64T اينتل را دارند. EM64T يك نسخه از ساختارهای x86-64 شصت وچهار بيتی، است كه توسط AMD برای CPUهای Athlon 64 سازگار با اينتل طراحی شده اند. EM64T P4 با تسهيلات يكسان ساختارهای 32 و 64 بيتی را اجرا می كنند و اگر سيستم های اپل كه آنها را به كار می گيرند، چيزی شبيه به PC باشد، اين مدل ها بايد حداقل از 64 گيگابايت حافظه به صورت مستقيم پشتيبانی كنند. بعضی از مدل های پنتيوم 4 دارای ويژگی Hyper-Threading نيز هستند كه دو CPU مجازی را برای ارتقا و عملكرد در زمان اجرای امور مشترك، از قبيل اعمال ********** فتوشاپ در هنگام مرور وب، ايجاد نمايند.
پنتيوم D
اين مدل برای دسك تاپ ها و لپ تاپ های اجرايی طراحی شده اند.
مدل پنتيوم D كه در نتيجه تكامل پنتيوم 4 شكل گرفته اند، مانند G5 و اكثر CPUهای اينتل با استفاده از يك پردازش هنرمندانه 90 نانومتری توليد شده اند. حرف "D" مخفف Dual-core و به معنی وجود دو هسته اجرايی - مركز يك CPU كه در واقع عملكردها را پردازش می كند در يك چيپ است. اين مفهوم لزوما مفهوم G5 دو پردازشگری را القا می كند با اين استثنا كه CPU ها و پشتيبانی های منطقی آن در يك قطعه سليكونی جا دارند. CPUهای پنتيوم D بدليل وجود دو هسته به ويژه در انجام امور چند جانبه تبحر دارند و هر سه مدل (2.8 ، 3.0 و 3.2 گيگاهرتزی) دارای مجموعه عملكرد EM64T، يك مگابايت حافظه cache در هر هسته و يك front-side bus هشتصد مگاهرتزی می باشند.
Pentium4 Extreme Edition
اين مدل برای دسك تاپ های اجرايی و بازی ها طراحی شده است.
در واقع جديدترين نسخه P4EE، يك پنتيوم D مجهز به Hyper-Threading است. يعنی دو هسته پردازشگر از طريق Hyper-Threading برای مجموع چهار CPU مجازی تقسيم می شود. اين مدل EE را نبايد با مدل های قبلی EE اشتباه گرفته شود. مدل های قبلی پنتيوم چهار تك هسته ای دارای HT و حاوی يكی از حافظه های cache دو مگابايت (مدل های 90 نانومتری، 3.73 گيگاهرتزی، frontside bus 1066 مگاهرتزی) يا حافظه های 2MB L3 Cache و 512KB L2 دوتايی (مدل های 130 نانومتری، 3.2 گيگاهرتزی/ 3.46 گيگاهرتزی، 1066front-side bus مگاهرتزی/800 مگاهرتزی) می باشند.
پنتيوم M
اين مدل برای لپ تاپ ها طراحی شده است.
برخی فكر می كنند پنتيوم M سی و دو بيتی، همان چيزی است كه اپل در كوتاه مدت بدنبال آن بوده است. پنتيوم M بر مبنای هسته پنتيوم 4 نيست: بلكه مدل ديگری است كه در هر چرخه ساعت كارهای زيادی را انجام می دهد. اين مدل كه دارای سرعت های 2.13 تا 1.5 گيگاهرتز است. به سهولت عملكرد بهتری نسبت به G4 های موجود در سريعترين نوت بوك های اپل دارد و در كمل حيرت مصرف انرژی بسيار كمتری دارند. نوت بوك های پنتيوم M می توانند بيش از 5 ساعت با استفاده از يك شارژ باتری دوام بياورند و اين مساله چيزی است كه كاربران iBook و Powerbook اخيرا فقط می توانند رويای آن راداشته باشند.
سلرون
اين مدل برای لپ تاپ ها و دسك تاپ های ارزانقيمت طراحی شده است.
سلرون ها، جز خانواده 32 بيتی پنتيوم و ارزان تر از آن هستند و به طور كلی دارای front-side bus كم سرعت تر، حافظه cache كمتر يا برخی از ويژگی های محدود عملكرد است. اين مدل ها هزينه شان اندكی كمتر از مدل های low-end Pentium است، اما هرگز نخواهيد فهميد كه در يك Mac Intel ارزانقيمت چه چيزی ظاهر خواهد شد.
گردآورنده: TAHA