مژگان
02-14-2010, 06:35 PM
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg
ناخن دست به طور متوسط در هر 3 ماه یك‌سانتی‌متر رشد می‌كند. رشد ناخن‌ها در مردان و كودكان بیشتر است. در فصل گرما، دوره بارداری و بیماری پركاری تیروئید رشد ناخن زیاد شده و در بیماری‌های تب‌دار، سوءتغذیه، كم‌كاری تیروئید و مصرف برخی داروها كاهش می‌یابد.
چند نمونه از بیماری‌های ناخن عبارتند از:
ناخن چماقی: برجستگی ناخن و بافت نرم در سر انگشتان زیاد می‌شود. در بیشتر از 80 درصد موارد علت آن بیماری‌هایی است كه با كمبود اكسیژن همراه هستند مانند؛ بیماری‌های ریوی و قلبی عروقی و در دستگاه گوارش مثل؛ سرطان‌ها، برخی بیماری‌های غدد، بیماری‌های خونی، مسمومیت با فسفر، آرسنیك، الكل و سوءتغذیه.
ناخن قاشقی: سطح ناخن مقعر و اغلب
شكننده و نازك‌شده و ممكن است نشانه كم‌خونی و فقر آهن باشد. این اختلال در بیماری‌هایی كه با اشكال در جریان خون همراهند مثل دیابت، كم‌كاری تیروئید و بیماری‌های ناشی از كمبود ویتامین دیده می‌شود.
ناخن گازانبری:
قوس عرضی ناخن زیاد شده و دو طرف آن به شكل گازانبر در می‌آید و علت آن پوشیدن كفش تنگ و آلودگی‌های زیر ناخن می‌باشد.
چند لایه شدن ناخن:
معمولا در اثر ضربه یا تر و خشك شدن مكرر ناخن به وجود می‌آید. ناخن‌ها را باید كوتاه كرد و بعد از خشك‌كردن دست‌ها از كرم‌های مرطوب‌كننده استفاده كرد.
جدا شدن ناخن:
به علل آلودگی زیر ناخن، پسوریازیس (نوعی بیماری ایمنی پوستی)، عفونت‌های قارچی، اگزما، اشكال در جریان خون، كم‌كاری و پركاری تیروئید، ضربه و مصرف بعضی از داروها مثل تتراسیكلین به وجود می‌آید و یك نوع شایع آن بخصوص در خانم‌ها با علت ناشناخته است و عواملی مثل ضربه‌های خفیف در ایجاد آن موثر است.
سفید شدن ناخن:
نوع ارثی آن كمیاب است اما نوع اكتسابی آن می‌تواند نشانه یك بیماری حاد مانند مسمومیت با آرسنیك باشد كه البته باید آن را از سفید شدن ناخن در اثر عفونت قارچی و كم شدن آلبومین خون تفكیك كرد.
عفونت اطراف ناخن:
خراش‌های كوچك در بافت اطراف ناخن، زمینه را مستعد می‌كند و در خانم‌هایی كه دستشان به طور مرتب مرطوب است شایع می‌باشد. درمان با ضد قارچ یا آنتی‌بیوتیك، از بین بردن عامل زمینه‌ای و گاه جراحی لازم است.
فرورفتن ناخن در بافت نرم:
به علت وجود زمینه ارثی مثل عدم تناسب بین ناخن و بستر آن، افزایش تحدب ناخن، چرخش انگشت شست پا به سمت داخل، تعریق و عفونت، كوتاه كردن گوشه‌های ناخن و پوشیدن كفش تنگ یا پاشنه بلند به وجود می‌آید. در بعضی موارد برداشتن ناخن یا قسمتی از آن ضروری است.
كچلی ناخن:
عفونت قارچی ناخن است كه به سه شكل دیده می‌شود. 1. به شكل رگه‌هایی با رنگ سفید یا زرد در لبه ناخن كه ممكن است پیشرفت كرده و به ریشه ناخن برسد و به رنگ قهوه‌ای یا سیاه تبدیل شود و ناخن نیز شكننده گردد. 2 سطح ناخن (معمولا شست پا) مخطط و دارای لكه‌های سفید می‌باشد.
ناخن دست به طور متوسط در هر 3 ماه یك‌سانتی‌متر رشد می‌كند. رشد ناخن‌ها در مردان و كودكان بیشتر است. در فصل گرما، دوره بارداری و بیماری پركاری تیروئید رشد ناخن زیاد شده و در بیماری‌های تب‌دار، سوءتغذیه، كم‌كاری تیروئید و مصرف برخی داروها كاهش می‌یابد.
چند نمونه از بیماری‌های ناخن عبارتند از:
ناخن چماقی: برجستگی ناخن و بافت نرم در سر انگشتان زیاد می‌شود. در بیشتر از 80 درصد موارد علت آن بیماری‌هایی است كه با كمبود اكسیژن همراه هستند مانند؛ بیماری‌های ریوی و قلبی عروقی و در دستگاه گوارش مثل؛ سرطان‌ها، برخی بیماری‌های غدد، بیماری‌های خونی، مسمومیت با فسفر، آرسنیك، الكل و سوءتغذیه.
ناخن قاشقی: سطح ناخن مقعر و اغلب
شكننده و نازك‌شده و ممكن است نشانه كم‌خونی و فقر آهن باشد. این اختلال در بیماری‌هایی كه با اشكال در جریان خون همراهند مثل دیابت، كم‌كاری تیروئید و بیماری‌های ناشی از كمبود ویتامین دیده می‌شود.
ناخن گازانبری:
قوس عرضی ناخن زیاد شده و دو طرف آن به شكل گازانبر در می‌آید و علت آن پوشیدن كفش تنگ و آلودگی‌های زیر ناخن می‌باشد.
چند لایه شدن ناخن:
معمولا در اثر ضربه یا تر و خشك شدن مكرر ناخن به وجود می‌آید. ناخن‌ها را باید كوتاه كرد و بعد از خشك‌كردن دست‌ها از كرم‌های مرطوب‌كننده استفاده كرد.
جدا شدن ناخن:
به علل آلودگی زیر ناخن، پسوریازیس (نوعی بیماری ایمنی پوستی)، عفونت‌های قارچی، اگزما، اشكال در جریان خون، كم‌كاری و پركاری تیروئید، ضربه و مصرف بعضی از داروها مثل تتراسیكلین به وجود می‌آید و یك نوع شایع آن بخصوص در خانم‌ها با علت ناشناخته است و عواملی مثل ضربه‌های خفیف در ایجاد آن موثر است.
سفید شدن ناخن:
نوع ارثی آن كمیاب است اما نوع اكتسابی آن می‌تواند نشانه یك بیماری حاد مانند مسمومیت با آرسنیك باشد كه البته باید آن را از سفید شدن ناخن در اثر عفونت قارچی و كم شدن آلبومین خون تفكیك كرد.
عفونت اطراف ناخن:
خراش‌های كوچك در بافت اطراف ناخن، زمینه را مستعد می‌كند و در خانم‌هایی كه دستشان به طور مرتب مرطوب است شایع می‌باشد. درمان با ضد قارچ یا آنتی‌بیوتیك، از بین بردن عامل زمینه‌ای و گاه جراحی لازم است.
فرورفتن ناخن در بافت نرم:
به علت وجود زمینه ارثی مثل عدم تناسب بین ناخن و بستر آن، افزایش تحدب ناخن، چرخش انگشت شست پا به سمت داخل، تعریق و عفونت، كوتاه كردن گوشه‌های ناخن و پوشیدن كفش تنگ یا پاشنه بلند به وجود می‌آید. در بعضی موارد برداشتن ناخن یا قسمتی از آن ضروری است.
كچلی ناخن:
عفونت قارچی ناخن است كه به سه شكل دیده می‌شود. 1. به شكل رگه‌هایی با رنگ سفید یا زرد در لبه ناخن كه ممكن است پیشرفت كرده و به ریشه ناخن برسد و به رنگ قهوه‌ای یا سیاه تبدیل شود و ناخن نیز شكننده گردد. 2 سطح ناخن (معمولا شست پا) مخطط و دارای لكه‌های سفید می‌باشد.