ATHENA
12-24-2009, 05:12 PM
شاه پس از آنکه کریم سنجابی خواست او را برای پذیرفتن نخست وزیری قبول نکرد، شاپور بختیار را به نخست وزیری برگزید. او در ۱۶ دی ماه ۱۳۵۷ رسماً به این سمت منصوب شد.
بختیار در جریان جنگ های داخلی اسپانیا به عنوان یک مبارز سرسخت علیه قوانین استبدادی و حکام توتالیتر به اسپانیا رفت و علیه فرانکو جنگید سپس داوطلب لژیون فرانسه (ارتش خارجی فرانسه) شد و در نبرد اورلیان شرکت داشت و همچنین به همکاری با نیروی مقاومت فرانسه در خلال اشغال فرانسه توسط نازی ها پرداخت. بختیار پس از جنگ جهانی دوم به ایران برگشت و با محمدرضا شاه نیز دیدار کرد. با این همه بختیار در سال ۱۳۲۸ به حزب ایران پیوست و با آغاز جنبش ملی شدن نفت به رهبری دکتر محمد مصدق در آن فعال شد و مقام معاونت وزارت کار را نیز در دوره او بر عهده داشت. پیش از آن مسوولیت هایی را در اداره کار اصفهان و آبادان بر عهده داشت.
شاپور بختیار در سال ۱۲۹۴ در خانواده یی از اشراف ایل بختیاری به دنیا آمد که در سیاست ایران سابقه داشتند. پدربزرگش صمصام السلطنه دو بار در دوران قاجار و پس از مشروطه به نخست وزیری رسیده بود و عموی مادرش سردار اسعد بختیاری از فاتحان تهران پس از استبداد صغیر بود. شاپور بختیار تحصیلات ابتدایی را در شهرکرد و تحصیلات متوسطه را در اصفهان و بیروت گذراند.
او که موفق شده بود اجازه ورود به دانشگاه در فرانسه را بیابد، در بدو عزیمت از لبنان به فرانسه در سال ۱۳۱۳، مطلع شد که پدرش، محمدرضا (سردار فاتح) بختیاری، که از چند سال پیش به دلیل شورش در زندان رضاشاه بود، اعدام شده است. او به ایران بازگشت و چند سال بعد برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت.
شاپور بختیار به همراه تیمور بختیار، پسر فتحعلی (سردار معظم) بختیاری، از اصفهان به بیروت رفته بود. تیمور بختیار هم برای ادامه تحصیلات به فرانسه رفت. او بعداً در سال ۱۳۳۵ اولین رئیس ساواک شد و در سرکوب های پس از کودتای ۱۳۳۲ نیز نقش عمده یی داشت. سرلشگر تیمور بختیار با انتصاب پاکروان به ریاست ساواک در سال ۱۳۳۹، از این سازمان کنار گذاشته شد و از ایران رفت ولی به طور غیابی محاکمه و محکوم به اعدام شد و سرانجام در سال ۱۳۴۹ در عراق به قتل رسید.
شاپور بختیار در بازگشت به فرانسه در چند رشته به تحصیل پرداخت و توانست دیپلم علوم سیاسی و لیسانس فلسفه و حقوق بگیرد. ادامه تحصیل او در فرانسه با تحولات مقارن جنگ جهانی دوم در اروپا همراه بود. شاپور بختیار در گروه های کمک رسان به نیروهای ضدفاشیسم در اسپانیا فعالیت کرد.
پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بختیار در «نهضت مقاومت ملی» فعال شد. چند بار به زندان افتاد یا تبعید شد. در این دوره ملکه وقت، ثریا اسفندیاری بختیاری، از خویشاوندان او بود. او همچنین در سال ۱۳۴۲ نیز به همراه جمعی دیگر از جبهه ملی دوم به زندان افتاد. بختیار در این زمان در بین مخالفان شاه شخصیتی محبوب به شمار می رفت.
در خرداد سال ۱۳۵۶ شاپور بختیار با کریم سنجابی و داریوش فروهر نامه یی را به شاه نوشتند و از او خواستند به مسیر اجرای قانون اساسی مشروطیت بازگردد و استبداد را کنار بگذارد. وی بعد از آنکه کریم سنجانی نخست وزیری شاه را نپذیرفت به عنوان نخست وزیر انتخاب شد. شاپور بختیار با قبول نخست وزیری از جبهه ملی اخراج شد، چرا که وی این سمت را بدون جلب رضایت جبهه ملی پذیرفته بود.
پیش از آن، دیگر رهبران جبهه ملی برای برقراری ارتباط با رهبر انقلاب تلاش کرده بودند.بختیار با شاه توافق کرده بود برای کابینه اش از مجلس سنا رای بگیرد، شاه از کشور خارج شود، ساواک منحل شود، زندانیان سیاسی آزاد شوند و شرایط آزادی مطبوعات فراهم شود.
دوران نخست وزیری شاپور بختیار در مجموع ۳۷ روز طول کشید. طی این مدت کشور دستخوش اعتصابات سراسری بود، و ارتش همچنان با انقلاب درگیر بود.
بختیار تلاش کرد با بستن فرودگاه و مذاکره با دولت فرانسه ورود رهبر انقلاب را از این کشور به ایران به تاخیر اندازد، اما در این کار موفق نشد. مردم نیز وی را تهدید به سقوط می کردند. بختیار که دولت موقت اعلام شده از سوی امام خمینی را به رسمیت نمی شناخت، به فرانسه گریخت. او در آنجا به فعالیت علیه جمهوری اسلامی ادامه داد. در این میان بنی صدر وی را به نقش داشتن در کودتای نوژه محکوم کرد.
در سال ۱۳۵۹، بختیار از یک ترور جان سالم به در برد. انیس نقاش شیعه لبنانی به اتهام اقدام به این ترور چند سال در فرانسه در زندان بود و سرانجام به ایران تحویل داده شد.
شاپور بختیار سرانجام در ۱۵ مرداد ۱۳۷۰ به همراه منشی اش در منزلش در حومه پاریس به قتل رسید.
روزنامه اعتماد
بختیار در جریان جنگ های داخلی اسپانیا به عنوان یک مبارز سرسخت علیه قوانین استبدادی و حکام توتالیتر به اسپانیا رفت و علیه فرانکو جنگید سپس داوطلب لژیون فرانسه (ارتش خارجی فرانسه) شد و در نبرد اورلیان شرکت داشت و همچنین به همکاری با نیروی مقاومت فرانسه در خلال اشغال فرانسه توسط نازی ها پرداخت. بختیار پس از جنگ جهانی دوم به ایران برگشت و با محمدرضا شاه نیز دیدار کرد. با این همه بختیار در سال ۱۳۲۸ به حزب ایران پیوست و با آغاز جنبش ملی شدن نفت به رهبری دکتر محمد مصدق در آن فعال شد و مقام معاونت وزارت کار را نیز در دوره او بر عهده داشت. پیش از آن مسوولیت هایی را در اداره کار اصفهان و آبادان بر عهده داشت.
شاپور بختیار در سال ۱۲۹۴ در خانواده یی از اشراف ایل بختیاری به دنیا آمد که در سیاست ایران سابقه داشتند. پدربزرگش صمصام السلطنه دو بار در دوران قاجار و پس از مشروطه به نخست وزیری رسیده بود و عموی مادرش سردار اسعد بختیاری از فاتحان تهران پس از استبداد صغیر بود. شاپور بختیار تحصیلات ابتدایی را در شهرکرد و تحصیلات متوسطه را در اصفهان و بیروت گذراند.
او که موفق شده بود اجازه ورود به دانشگاه در فرانسه را بیابد، در بدو عزیمت از لبنان به فرانسه در سال ۱۳۱۳، مطلع شد که پدرش، محمدرضا (سردار فاتح) بختیاری، که از چند سال پیش به دلیل شورش در زندان رضاشاه بود، اعدام شده است. او به ایران بازگشت و چند سال بعد برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت.
شاپور بختیار به همراه تیمور بختیار، پسر فتحعلی (سردار معظم) بختیاری، از اصفهان به بیروت رفته بود. تیمور بختیار هم برای ادامه تحصیلات به فرانسه رفت. او بعداً در سال ۱۳۳۵ اولین رئیس ساواک شد و در سرکوب های پس از کودتای ۱۳۳۲ نیز نقش عمده یی داشت. سرلشگر تیمور بختیار با انتصاب پاکروان به ریاست ساواک در سال ۱۳۳۹، از این سازمان کنار گذاشته شد و از ایران رفت ولی به طور غیابی محاکمه و محکوم به اعدام شد و سرانجام در سال ۱۳۴۹ در عراق به قتل رسید.
شاپور بختیار در بازگشت به فرانسه در چند رشته به تحصیل پرداخت و توانست دیپلم علوم سیاسی و لیسانس فلسفه و حقوق بگیرد. ادامه تحصیل او در فرانسه با تحولات مقارن جنگ جهانی دوم در اروپا همراه بود. شاپور بختیار در گروه های کمک رسان به نیروهای ضدفاشیسم در اسپانیا فعالیت کرد.
پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بختیار در «نهضت مقاومت ملی» فعال شد. چند بار به زندان افتاد یا تبعید شد. در این دوره ملکه وقت، ثریا اسفندیاری بختیاری، از خویشاوندان او بود. او همچنین در سال ۱۳۴۲ نیز به همراه جمعی دیگر از جبهه ملی دوم به زندان افتاد. بختیار در این زمان در بین مخالفان شاه شخصیتی محبوب به شمار می رفت.
در خرداد سال ۱۳۵۶ شاپور بختیار با کریم سنجابی و داریوش فروهر نامه یی را به شاه نوشتند و از او خواستند به مسیر اجرای قانون اساسی مشروطیت بازگردد و استبداد را کنار بگذارد. وی بعد از آنکه کریم سنجانی نخست وزیری شاه را نپذیرفت به عنوان نخست وزیر انتخاب شد. شاپور بختیار با قبول نخست وزیری از جبهه ملی اخراج شد، چرا که وی این سمت را بدون جلب رضایت جبهه ملی پذیرفته بود.
پیش از آن، دیگر رهبران جبهه ملی برای برقراری ارتباط با رهبر انقلاب تلاش کرده بودند.بختیار با شاه توافق کرده بود برای کابینه اش از مجلس سنا رای بگیرد، شاه از کشور خارج شود، ساواک منحل شود، زندانیان سیاسی آزاد شوند و شرایط آزادی مطبوعات فراهم شود.
دوران نخست وزیری شاپور بختیار در مجموع ۳۷ روز طول کشید. طی این مدت کشور دستخوش اعتصابات سراسری بود، و ارتش همچنان با انقلاب درگیر بود.
بختیار تلاش کرد با بستن فرودگاه و مذاکره با دولت فرانسه ورود رهبر انقلاب را از این کشور به ایران به تاخیر اندازد، اما در این کار موفق نشد. مردم نیز وی را تهدید به سقوط می کردند. بختیار که دولت موقت اعلام شده از سوی امام خمینی را به رسمیت نمی شناخت، به فرانسه گریخت. او در آنجا به فعالیت علیه جمهوری اسلامی ادامه داد. در این میان بنی صدر وی را به نقش داشتن در کودتای نوژه محکوم کرد.
در سال ۱۳۵۹، بختیار از یک ترور جان سالم به در برد. انیس نقاش شیعه لبنانی به اتهام اقدام به این ترور چند سال در فرانسه در زندان بود و سرانجام به ایران تحویل داده شد.
شاپور بختیار سرانجام در ۱۵ مرداد ۱۳۷۰ به همراه منشی اش در منزلش در حومه پاریس به قتل رسید.
روزنامه اعتماد