MIN@MAN
12-16-2009, 03:42 PM
« پلاستیک » واژه ای است به معنای شکل پذیر، یا چیزی « مناسب برای قالب گیری ».
پلاستیک ها بر اثر حرارت، نرم می شوند و مانند خمیر بازی کودکان، به هر شکلی در می آیند. پس آن ها را می توان حرارت داده به اشکال گوناگونی در آورد. البته پس از سرد شدن، سخت می شوند و به شکلی که یافته اند، باقی می مانند.
اکنون نیازی به آن نیست که همه ی موارد استعمال پلاستیک را شماره کنیم، زیرا که هیچ روزی بر ما نمی گذرد مگر آن که ما با چنین فرآورده پلاستیکی سر و کار پیدا کنیم. اکنون ببینیم جنس پلاستیک چیست؟ نخستین گام برای تهیه ی پلاستیک مطالعه در چگونگی مولکول است.« مولکول» کوچک ترین جزء هر ماده ای است که عیناً تمام خواص همان ماده را دارا می باشد. در فصل کائوچو برایتان گفتیم که امروزه شیمی دانان توانسته اند مولکول های برخی از مواد را زنجیره وار به هم پیوند دهند، به گونه ای که زنجیره مولکول ها، خواصی غیر از خواص تک تک مولکو ل ها را پیدا می کند.
این عمل را « بسپاری » می نامند.
گاهی هم می آیند و مولکول های چند جسم مختلف را زنجیره وار به هم پیوند می دهند. این عمل را « همبسپاری » می خوانند.
بر اثر همبسپاری، جسم جدیدی پیدا می شود که خواصش با اجسام نخستین فرق می کند.
ضمناً مولکول های زنجیره ای که نتیجه عمل بسپاری یا همبسپاری هستند، بسپار نام دارد. پس حالا متوجه شدید که دانشمندان قادرند که با این شیوه ها پیوسته اجسم تازه و نو ظهوری پدید بیاورند. بسپار یا جسم پدید آمده از بسپاری، سرآغاز ساختن پلاستیک نیز بوده است. ضمناً برای آن که بتوان آن را نرم و شکل پذیر هم نمود، باید آن را ساییده به صورت گرد و یا حبه های ریزی در آورد. آن گاه ماده مخصوصی نیز بر آن می افزایند تا پلاستیکی کاملاً نرم و انعطاف پذیر به عمل آید.
پلاستیک دارای خواص بسیاری است. از این رو در بسیاری از موارد به کار می آید. پلاستیک، عایق حرارت و برق است، وزنی سبک دارد و می توان آن را به گونه ای ساخت که هرگز نشکند.
پلاستیک انواع گوناگونی دارد و هر نوعی از آن را از مواد مخصوصی به دست می آورند.
برخی را از زغال سنگ، برخی دیگر را از نمک، یا از الیاف پنبه و یا چوب تهیه می کنند. اما به هر حال، در تمام موارد مهم آن است که مولکول ها به ترتیب صحیحی زنجیره وار پهلوی هم قرار گیرند و بعد هم مواد شیمیایی لازم را بر آن ها بیفزایند.
پلاستیک ها بر اثر حرارت، نرم می شوند و مانند خمیر بازی کودکان، به هر شکلی در می آیند. پس آن ها را می توان حرارت داده به اشکال گوناگونی در آورد. البته پس از سرد شدن، سخت می شوند و به شکلی که یافته اند، باقی می مانند.
اکنون نیازی به آن نیست که همه ی موارد استعمال پلاستیک را شماره کنیم، زیرا که هیچ روزی بر ما نمی گذرد مگر آن که ما با چنین فرآورده پلاستیکی سر و کار پیدا کنیم. اکنون ببینیم جنس پلاستیک چیست؟ نخستین گام برای تهیه ی پلاستیک مطالعه در چگونگی مولکول است.« مولکول» کوچک ترین جزء هر ماده ای است که عیناً تمام خواص همان ماده را دارا می باشد. در فصل کائوچو برایتان گفتیم که امروزه شیمی دانان توانسته اند مولکول های برخی از مواد را زنجیره وار به هم پیوند دهند، به گونه ای که زنجیره مولکول ها، خواصی غیر از خواص تک تک مولکو ل ها را پیدا می کند.
این عمل را « بسپاری » می نامند.
گاهی هم می آیند و مولکول های چند جسم مختلف را زنجیره وار به هم پیوند می دهند. این عمل را « همبسپاری » می خوانند.
بر اثر همبسپاری، جسم جدیدی پیدا می شود که خواصش با اجسام نخستین فرق می کند.
ضمناً مولکول های زنجیره ای که نتیجه عمل بسپاری یا همبسپاری هستند، بسپار نام دارد. پس حالا متوجه شدید که دانشمندان قادرند که با این شیوه ها پیوسته اجسم تازه و نو ظهوری پدید بیاورند. بسپار یا جسم پدید آمده از بسپاری، سرآغاز ساختن پلاستیک نیز بوده است. ضمناً برای آن که بتوان آن را نرم و شکل پذیر هم نمود، باید آن را ساییده به صورت گرد و یا حبه های ریزی در آورد. آن گاه ماده مخصوصی نیز بر آن می افزایند تا پلاستیکی کاملاً نرم و انعطاف پذیر به عمل آید.
پلاستیک دارای خواص بسیاری است. از این رو در بسیاری از موارد به کار می آید. پلاستیک، عایق حرارت و برق است، وزنی سبک دارد و می توان آن را به گونه ای ساخت که هرگز نشکند.
پلاستیک انواع گوناگونی دارد و هر نوعی از آن را از مواد مخصوصی به دست می آورند.
برخی را از زغال سنگ، برخی دیگر را از نمک، یا از الیاف پنبه و یا چوب تهیه می کنند. اما به هر حال، در تمام موارد مهم آن است که مولکول ها به ترتیب صحیحی زنجیره وار پهلوی هم قرار گیرند و بعد هم مواد شیمیایی لازم را بر آن ها بیفزایند.