مژگان
11-29-2009, 06:23 PM
پژوهشگران کانادایی دریافتند که مغز می تواند از طریق حس لامسه آواها و کلمات زبان را به درستی تشخیص دهد و درک کند.
به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا کشف کردند که تشخیص و پردازش کلمات از سوی مغز تنها از طریق حس شنوایی انجام نمی شود بلکه سایر حواس و به خصوص حس لامسه و پوست نیز قادرند در این پردازش به مغز کمک کنند.
ادغام چند حس یک برای انجام یک عملکرد از سوی دانشمندان پدیده کاملا شناخته شده ای به شمار می رود. برای مثال مطالعات متعددی نشان می دهند که اطلاعات بصری عرضه شده از سوی کسی که حرف می زند می توانند درک کلمات را برای شنونده بهتر کنند.
همچنین برخی از دانشمندان معتقدند که حس لامسه نیز در این تداخل کلامی نقش بسیار مهمی ایفا می کند اما تاکنون این فرضیه مورد آزمایش قرار نگرفته بود.
اکنون محققان کانادایی با انجام یک آزمایش ساده سرانجام نشان دادند که بدن ما در کنار گوشها با پوست نیز به صداها گوش می کند. در بیشتر زبانها، آواها به دو دسته دمشی و غیر دمشی تقسیم می شوند. برای مثال، در زبان انگلیسی هجای "پا" و "تا" یک صدای دمشی دارند اما هجاهای "با" و "دا" غیر دمشی هستند.
در این آزمایش، دانشمندان کانادایی از 66 داوطلب با ملیت "آنگلوساکسون" خواستند که به یک سری از صداهای ضبط شده چهار هجایی گوش دهند. در مدت گوش دادن، داوطلبان می توانستند تحریکات اندکی را روی گردن و یا دست راست خود دریافت کنند. این تحریکات که به بازسازی احساس فیزیکی تلفظ یک هجای دمشی کمک می کردند، با یک کمپرسور کوچک ایجاد می شدند و کاملا برای حس شنوایی غیرقابل درک بودند.
براساس گزارش نیچر، نتایج این آزمایش نشان داد که حضور یک تحریک تشخیص هجاهای "پا" و "تا" را بهتر می کرد و به خصوص برای درک صحیح هجاهای غیر دمشی "با" و "دا" که اغلب با هجاهای دمشی "پا" و "تا" اشتباه گرفته می شوند بسیار مفید بود.
نتایج این بررسیها تائید می کند که حتی گیرنده های لمسی دستگاه "سوماتو- سنسورال" نیز در درک بهتر آواها مشارکت دارند. این کشف می تواند در جهت طراحی و ساخت دستگاههایی برای افراد با مشکلات شنوایی بسیار کاربردی باشد.
نیک صالحی
به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا کشف کردند که تشخیص و پردازش کلمات از سوی مغز تنها از طریق حس شنوایی انجام نمی شود بلکه سایر حواس و به خصوص حس لامسه و پوست نیز قادرند در این پردازش به مغز کمک کنند.
ادغام چند حس یک برای انجام یک عملکرد از سوی دانشمندان پدیده کاملا شناخته شده ای به شمار می رود. برای مثال مطالعات متعددی نشان می دهند که اطلاعات بصری عرضه شده از سوی کسی که حرف می زند می توانند درک کلمات را برای شنونده بهتر کنند.
همچنین برخی از دانشمندان معتقدند که حس لامسه نیز در این تداخل کلامی نقش بسیار مهمی ایفا می کند اما تاکنون این فرضیه مورد آزمایش قرار نگرفته بود.
اکنون محققان کانادایی با انجام یک آزمایش ساده سرانجام نشان دادند که بدن ما در کنار گوشها با پوست نیز به صداها گوش می کند. در بیشتر زبانها، آواها به دو دسته دمشی و غیر دمشی تقسیم می شوند. برای مثال، در زبان انگلیسی هجای "پا" و "تا" یک صدای دمشی دارند اما هجاهای "با" و "دا" غیر دمشی هستند.
در این آزمایش، دانشمندان کانادایی از 66 داوطلب با ملیت "آنگلوساکسون" خواستند که به یک سری از صداهای ضبط شده چهار هجایی گوش دهند. در مدت گوش دادن، داوطلبان می توانستند تحریکات اندکی را روی گردن و یا دست راست خود دریافت کنند. این تحریکات که به بازسازی احساس فیزیکی تلفظ یک هجای دمشی کمک می کردند، با یک کمپرسور کوچک ایجاد می شدند و کاملا برای حس شنوایی غیرقابل درک بودند.
براساس گزارش نیچر، نتایج این آزمایش نشان داد که حضور یک تحریک تشخیص هجاهای "پا" و "تا" را بهتر می کرد و به خصوص برای درک صحیح هجاهای غیر دمشی "با" و "دا" که اغلب با هجاهای دمشی "پا" و "تا" اشتباه گرفته می شوند بسیار مفید بود.
نتایج این بررسیها تائید می کند که حتی گیرنده های لمسی دستگاه "سوماتو- سنسورال" نیز در درک بهتر آواها مشارکت دارند. این کشف می تواند در جهت طراحی و ساخت دستگاههایی برای افراد با مشکلات شنوایی بسیار کاربردی باشد.
نیک صالحی