PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده می باشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمی کنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : نگاهي به شيوه هاي مختل�? كار كردن در زمينه نرم ا�?زار



Y@SiN
11-19-2009, 07:41 PM
چند روز پيش دو ن�?ر از دانشجويان درس مهندسي نرم ا�?زار به من مراجعه كردند. گويا در يكي از مراكز بزرگ بر اساس آشنايي هاي قبلي يك پروژه بزرگ به آنها پيشنهاد شده بود.وقتي در مورد پروژه صحبت مي كردند چشمانشان برق مي زد. با وجوديكه نگران بودند اما مي شد �?هميد كه از اين قضيه خيلي خوشحال بودند و �?كر مي كردند كه درهاي خوشبختي به رويشان باز شده است و حتما پولدار خواهند شد. اما نمي دانستند كه حالا چكار بايد بكنند!! شركتهاي ديگر براي اين پروژه مراجعه كرده بودند و قيمتهاي بالايي داده بودند و اين بچه ها نمي دانستند كه چگونه بايد قيمت و زمان و هزينه را براي اين پروژه حساب كنند. در مورد موضوع پروژه هم كه صحبت شد مشخص شد كه ضمن اينكه موضوع �?ي ن�?سه موضوع سخت و جالبي است حتي خود كار�?رما هم شناخت دقيقي ندارد و اين كار را مشكل مي كند.

پروژه گر�?تن در زمان دانشجويي بيشتر يك خيال و سراب �?ريبنده است. معمولا ارقام پروژه به شكلي است كه دانشجويان و يا ا�?راد كم تجربه ذوق زده مي شوند و پيش خودشان �?كر مي كنند بابا اين پروژه كه كاري نداره! سريع انجامش مي دهيم و تمام. كلي پول در مي آوريم! �?ارغ از اينكه اگر چنين بود چرا سايرين ارقام بالاتري را براي آن پيشنهاد داده اند. حتما حكمتي در اين كار بوده است و گرنه با توجه به رقابت هاي موجود در جامعه شركتهاي نرم ا�?زاري شركتها معمولا سعي مي كنند كه قيمت ها را مينيموم ارائه كنند.

درحاليكه واقعيت چيز ديگري است. قراردادهاي پروژه ها در زمان شروع معمولا به نظر خيلي خوب و سودآور به نظر مي رسد در حاليكه پروژه ها معمولا هزينه هاي مختل�?ي دارند كه محاسبه ‌آنها و در نظر گر�?تن آنها نياز به تجربه دارد. پيشتر در زمينه شيوه تخمين زمان و هزينه در اين وبلاگ مطلب نوشته بودم.

خوب يك دانشجو يا �?رد بي تجربه در اين زمان چه بايد بكند. آيا بايد پروژه را به هر قيمتي قبول بكند و يا شيوه كار را تغيير دهد؟
‌ براي پاسخگويي به اين سوال بگذاريد نگاه دقيق تري به شيوه هاي مختل�? كار كردن در زمينه نرم ا�?زار داشته باشيم. به طور كلي هر �?رد در يك كار نرم ا�?زاري به سه شكل مي تواند �?عاليت داشته باشد :
1- پروژه اي : در اين شيوه كار شما به عنوان پيمانكار با يك �?رد ديگر به عنوان كار�?رما قرارداد امضا مي كنيد و براي كل پروژه زمان و هزينه را اعلام مي كنيد. بدين ترتيب كليه هزينه ها و مسائل ديگر به عهده شما است و كار�?رما �?ارغ از همه چيز از شما انتظار دارد در ازاي دريا�?ت مبلغ پروژه در زمان مقرر و با كي�?يت معين شده محصول نهايي را آماده كنيد و آن را راه اندازي نماييد.
2- قرارداد ساعتي : شما در اين شكل از كار يا مستقيما با مشتري و يا با يك گروه توليد كننده قراردادي را امضا مي كنيد كه بر اساس آن شما به ميزان ن�?ر ساعتي كه روي پروژه كار مي كنيد حقوق خواهيد گر�?ت. در اين روش معمولا قبل از اجراي كار يك زمان كلي بين طر�?ين توا�?ق مي گردد و كار انجام مي شود. زودتر دادن و يا جنبه هاي حقوقي كار و يا ريسك هاي پروژه در اين شكل كار كمتر به شما مرتبط مي شود و در اين زمينه مسوليت كمتري به عهده داريد.
3- قرارداد رسمي و يا قرارداد هاي تمام وقت و يا پاره وقت مدت دار: كار كردن در اين نوع بسته به ساعات كاري شما نيست شما به عنوان كارمند استخدام مي شويد و موظ�?يد كه در ساعاتي از ه�?ته (به صورت تمام وقت 44 ساعت در ه�?ته و به صورت پاره وقت در ساعت مقرر شده) در محل شركت حاضر باشيد و كار انجام دهيد. در اين شيوه شما مشمول مواردي نظير اضا�?ه كار و كسري كار و يا مرخصي ها مي شويد.

هر روش مزايا و معايب خاص خود را دارد. براي مثال در روش پروژه اي معمولا ارقام بالاتر است اما ريسك ها نيز بالاتر مي رود. در حاليكه در روش سوم ارقام پايين تر است اما ريسك كمتر است و گاهي شما براي ساعتي كه كار نمي كنيد (مرخصي استحقاقي ماهانه = 20 ساعت) حقوق هم مي گيريد!!
انتخاب هر كدام از اين روشها بسته به شرايط مختل�?ي است. براي مثال در زمانيكه پروژه به خوبي تعري�? نشده است و خود كار�?رما هم شناخت مناسبي از حدود پروژه ندارد كاركردن به شيوه پروژه اي اشتباه بزرگي است. اگر چه شما با شيوه هاي تخمين زدن سعي كرده ايد كه تخمين خوبي براي زمان و هزينه داشته باشيد اما احتمال ريسك هم بالا است. به عبارت ديگر هر چند ممكن است مشكل خاصي پيش نيايد و شما حتي بتوانيد پروژه را با رقم هزينه پايين تري به انجام برسانيد اما به همين ميزان و حتي بيشتر از آن هم ممكن است اوضاع مطابق انتظار شما پيش نرود و مشتري مدام با مطرح كردن نياز هاي جديد و يا تغيير خواسته هاي قبلي خود در پروژه مشكل ساز گردد.
براي بر طر�? كردن اين ريسك ها معمولا بند هايي در قرارداد ها قيد مي شود كه براي مثال احتمال ا�?زايش 20% مبلغ و زمان قرارداد وجود دارد و يا راه را براي قراردادهاي بعدي باز مي گذارند اما به دليل عدم تجربه دانشجويان و يا كساني كه تازه �?ارغ التحصيل شده اند اصولا اين راه پيشنهاد نمي گردد.
در حاليكه شما در روشهاي دوم و سوم آزادي عمل بيشتري داريد و مي توانيد زمان را با توجه به حجم كار طولاني تر كنيد و توا�?ق در مورد اين مساله بين كار�?رما و پيمانكار ساده تر است.
از طر�? ديگر روحيات ا�?راد و شرايط �?رهنگي و محيطي هم در انتخاب روش كار مهم مي باشد. براي مثال براي ا�?رادي كه بيشتر محتاط هستند و يا شخصيت آرامي دارند و يا ريسك پذير نيستند بهتر است استخدام رسمي و يا قرارداري جايي باشند تا اينكه پروژه بگيرند. چون پروژه گر�?تن معمولا استرس بالايي دارد و �?رد بايد مديريت خوبي روي ريسك ها داشته باشد.
وضعيت معيشتي ا�?راد هم در نوع كار مهم است. زمانيكه يك �?رد از پشتوانه مالي خوبي برخوردار باشد مي تواند بيشتر ريسك كند. اما زمانيكه مسوليت يك زندگي را به عهده داشته باشد بايد به اين �?كر كند كه بايد به طور متوسط ماهانه درآمدي كسب كند. پروژه ها معمولا با وجوديكه ارقام بالاتري دارند اما نرخ يكنواختي در گر�?تن پروژه، انجام آن و گر�?تن پول آن وجود ندارد و پارامترهاي خيلي زياد و خارج از كنترل �?رد در آنها موثر است.

به هر حال به عنوان يك توصيه پيشنهاد مي كنم كه دانشجويان و يا ا�?راد كم تجربه در ابتداي شروع به كارشان دقت بيشتري به خرج دهند و بهتر است با عقد قراردادهاي ساعتي و يا سالانه كاركردن را آغاز كنند و زمانيكه يك حد مقبولي از تجربه را كسب كردند و شرايط مالي مناسبي هم پيدا كردند اقدام به گر�?تن پروژه بنمايند. تازه در همين زمان هم بايد به ياد داشته باشند كه هزينه هاي آشكار و نهان زيادي است كه بايد در محاسبه زمان و هزينه يك پروژه در نظر بگيرند و شرط احتياط را رعايت كنند.
باز هم در اين مورد خواهم نوشت.....


همين!