Y@SiN
11-19-2009, 07:17 PM
کسانی که من را می شناسم می دانند که همیشه گفته ام که یکی از جذابیت های مهندسی نرم افزار را در خلق آن می دانم، خلق یک موجود جدید (یک نرم افزار) که بدون وجود تو حیات دارد. کاری که حس خدایی را در انسان تازه می کند، آنجا که خدا می گوید فتبارک الله احسن الخالقین را خوب می فهمم.
تولید یک نرم افزار جدید ، یک وب سایت جدید و یا فروش یک نرم افزار به یک مشتری، سرشاری را به انسان منتقل می کند که می ارزد به همه خستگی ها و دردسرهایش. درست مثل پدر یا مادر شدن. همیشه سخت است اما شیرین. شاید برای همین باشد که بیشتر نرم افزارهای ما اسم بچه های دور و برمان را دارند (رادمان، سروش، نیکا، آرین، آبتین و .....)
و اما بعد ....
چند روز پیش پرتال مجتمع آموزشي شهید مهدوي (http://www.mahdavischool.org/) رسما افتتاح شد، این چند روزه مدام دارد تغییر می کند، جالب است برایم، حس خوبی دارم، حس خوبی داریم.
دیشب با امیر (http://mazin.eprsoft.com/)صحبت می کردم در مورد ترافیک سایت eprsoft (http://www.eprsoft.com/)، می گفت این روزها حدود 1300 بازدید کننده مجزا در روز داریم، برای سایتی که چند وقتی است دستی به سر و رویش نکشیدیم آمار خوبی است.
جامعه مجازی روابط عمومی ایران (http://www.epr.ir/)را هم که می دیدم ، می بینم هر چند آرام اما به پیش می رود و یواش یواش دارد مخاطب خودش را پیدا می کند.
سیستم اموال ستاد مبارزه با مواد مخدر را هم دیدم، خشکم زد از حجم اطلاعاتش. واقعا که خیلی خوب اطلاعات وارد کرده اند به حدی که می ترسیم از تغییر آن. تازه سیستمهای استانها را هم به زودی وصل می کنیم تا یک شبکه توزیع شده اطلاعاتی بسازیم، آنوقت که دیگر هیچ ...
سیستمهای خزانه داریمان در شرکت های مختلف هم که حجم گردش مالی وهشتناکی دارند، با وجودیکه مال 5 سال پیش هستند اما هنوز هم کار می کنند، خدا را شکر ...
گویا ها هم که داستان خودشان را دارند، هر چند وقت یکبار یک سیستم جدید، این روز ها هم که چند کار جالب داریم که کارهای متفاوتی هستند در زمینه سیستمهای تلفن گویا.
.......
همه این ها را گفتم و بسیاری دیگر را نگفتم که بگویم از حسی که دارم در مورد نرم افزارهایمان. می دانم شمایی که تولید کننده نرم افزار هستی نیز مثل من فکر می کنی . بچه های دفتر می دانند که خسته ام و می دانم که خسته اند، شما هم خسته اید، اما خدا را شکر که خالقیم و از لذت خلق بهره مند.
می دانیم که نرم افزارهایمان روزی متولد می شوند (تحلیل، طراحی ، پیاده سازی)، مانند یک بچه رشد می کنند تا بالغ شوند (فاز نگهداری) و روزی هم می شود که بمیرند ): روزی که به هر دلیل (تغییر تکنولوژی، تغییر نیاز و ...) دیگر استفاده نشوند. روزهای شیرین و تلخی که هر کدام بارها تجربه کرده ایم .
چیزی که باقی می ماند ماییم، یک پدر یا مادر پیر (در جوانی پیر!) که به گزشته نگاه می کنیم و کلی خاطره از هر نرم افزار و مشتری در ذهن داریم. خاطراتی که هر کدام یک تجربه است و متفاوت از سایر تجربه ها....
از خدا می خواهم باز کمکمان کند تا بتوانیم باز هم بسازیم و بسازیم. یادگارهایی که یا نام نیکی از ما بجا می گذارد و یا نفرین مشتری(!)
همین!
تولید یک نرم افزار جدید ، یک وب سایت جدید و یا فروش یک نرم افزار به یک مشتری، سرشاری را به انسان منتقل می کند که می ارزد به همه خستگی ها و دردسرهایش. درست مثل پدر یا مادر شدن. همیشه سخت است اما شیرین. شاید برای همین باشد که بیشتر نرم افزارهای ما اسم بچه های دور و برمان را دارند (رادمان، سروش، نیکا، آرین، آبتین و .....)
و اما بعد ....
چند روز پیش پرتال مجتمع آموزشي شهید مهدوي (http://www.mahdavischool.org/) رسما افتتاح شد، این چند روزه مدام دارد تغییر می کند، جالب است برایم، حس خوبی دارم، حس خوبی داریم.
دیشب با امیر (http://mazin.eprsoft.com/)صحبت می کردم در مورد ترافیک سایت eprsoft (http://www.eprsoft.com/)، می گفت این روزها حدود 1300 بازدید کننده مجزا در روز داریم، برای سایتی که چند وقتی است دستی به سر و رویش نکشیدیم آمار خوبی است.
جامعه مجازی روابط عمومی ایران (http://www.epr.ir/)را هم که می دیدم ، می بینم هر چند آرام اما به پیش می رود و یواش یواش دارد مخاطب خودش را پیدا می کند.
سیستم اموال ستاد مبارزه با مواد مخدر را هم دیدم، خشکم زد از حجم اطلاعاتش. واقعا که خیلی خوب اطلاعات وارد کرده اند به حدی که می ترسیم از تغییر آن. تازه سیستمهای استانها را هم به زودی وصل می کنیم تا یک شبکه توزیع شده اطلاعاتی بسازیم، آنوقت که دیگر هیچ ...
سیستمهای خزانه داریمان در شرکت های مختلف هم که حجم گردش مالی وهشتناکی دارند، با وجودیکه مال 5 سال پیش هستند اما هنوز هم کار می کنند، خدا را شکر ...
گویا ها هم که داستان خودشان را دارند، هر چند وقت یکبار یک سیستم جدید، این روز ها هم که چند کار جالب داریم که کارهای متفاوتی هستند در زمینه سیستمهای تلفن گویا.
.......
همه این ها را گفتم و بسیاری دیگر را نگفتم که بگویم از حسی که دارم در مورد نرم افزارهایمان. می دانم شمایی که تولید کننده نرم افزار هستی نیز مثل من فکر می کنی . بچه های دفتر می دانند که خسته ام و می دانم که خسته اند، شما هم خسته اید، اما خدا را شکر که خالقیم و از لذت خلق بهره مند.
می دانیم که نرم افزارهایمان روزی متولد می شوند (تحلیل، طراحی ، پیاده سازی)، مانند یک بچه رشد می کنند تا بالغ شوند (فاز نگهداری) و روزی هم می شود که بمیرند ): روزی که به هر دلیل (تغییر تکنولوژی، تغییر نیاز و ...) دیگر استفاده نشوند. روزهای شیرین و تلخی که هر کدام بارها تجربه کرده ایم .
چیزی که باقی می ماند ماییم، یک پدر یا مادر پیر (در جوانی پیر!) که به گزشته نگاه می کنیم و کلی خاطره از هر نرم افزار و مشتری در ذهن داریم. خاطراتی که هر کدام یک تجربه است و متفاوت از سایر تجربه ها....
از خدا می خواهم باز کمکمان کند تا بتوانیم باز هم بسازیم و بسازیم. یادگارهایی که یا نام نیکی از ما بجا می گذارد و یا نفرین مشتری(!)
همین!