TAHA
11-11-2009, 10:45 PM
هر دستور اسمبلی از سه بخش تشکیل شده :
<!--[if !supportLists]-->1. <!--[endif]-->برچسب
<!--[if !supportLists]-->2. <!--[endif]-->عملگر
<!--[if !supportLists]-->3. <!--[endif]-->عملوندها
1. برچسب :
وجود برچسب الزامی نیست بلکه به منطق برنامه بستگی داشته و در صورت لزوم استفاده می کنیم.
برچسب دنباله ای از حروف کوچک و بزرگ، اعداد و _ است به طول حداکثر 31 کارکتر که با عدد شروع نمی شود، برچسب ها با (:) از عملگر جدا می شود.
2. عملگرها:
دربردارنده نوع عملی هستند که در آن دستورالعمل اجرا می شود.
عملگرها خود شامل سه نوع عملیاتند:
الف) شبه دستورالعمل :
شبه دستورالعمل ها بر روند ترجمه تاثیر می گذارند و از ترجمه آنها قالب دستورالعمل ایجاد نمی شود (op code ندارند)
ب) خود دستورالعمل:
ج)فراخوانی ماکرو
مجموعه ای از دستورالعمل ها را ممکن است یکجا جمع آوری کنیم که به آن ماکرو می گوییم و در صورت لزوم این دستورات را به کمک نام ماکرو فراخوانی می کنیم.
3. عملوندها:
وجود عملوند ها به ماهیت عملگرها بستگی دارد
عملوندها:
به طور کلی عملوندها به سه دسته تقسیم می شوند:
1) نام ثبات
2) یک ثابت
3) نام شناسه که در بخشی از برنامه به عنوان برچسب استفاده شده است.
هر دستور اسمبلی از سه بخش تشکیل شده :
<!--[if !supportLists]-->1. <!--[endif]-->برچسب
<!--[if !supportLists]-->2. <!--[endif]-->عملگر
<!--[if !supportLists]-->3. <!--[endif]-->عملوندها
1. برچسب :
وجود برچسب الزامی نیست بلکه به منطق برنامه بستگی داشته و در صورت لزوم استفاده می کنیم.
برچسب دنباله ای از حروف کوچک و بزرگ، اعداد و _ است به طول حداکثر 31 کارکتر که با عدد شروع نمی شود، برچسب ها با (:) از عملگر جدا می شود.
2. عملگرها:
دربردارنده نوع عملی هستند که در آن دستورالعمل اجرا می شود.
عملگرها خود شامل سه نوع عملیاتند:
الف) شبه دستورالعمل :
شبه دستورالعمل ها بر روند ترجمه تاثیر می گذارند و از ترجمه آنها قالب دستورالعمل ایجاد نمی شود (op code ندارند)
ب) خود دستورالعمل:
ج)فراخوانی ماکرو
مجموعه ای از دستورالعمل ها را ممکن است یکجا جمع آوری کنیم که به آن ماکرو می گوییم و در صورت لزوم این دستورات را به کمک نام ماکرو فراخوانی می کنیم.
3. عملوندها:
وجود عملوند ها به ماهیت عملگرها بستگی دارد
<!--[if !supportLists]-->1. <!--[endif]-->برچسب
<!--[if !supportLists]-->2. <!--[endif]-->عملگر
<!--[if !supportLists]-->3. <!--[endif]-->عملوندها
1. برچسب :
وجود برچسب الزامی نیست بلکه به منطق برنامه بستگی داشته و در صورت لزوم استفاده می کنیم.
برچسب دنباله ای از حروف کوچک و بزرگ، اعداد و _ است به طول حداکثر 31 کارکتر که با عدد شروع نمی شود، برچسب ها با (:) از عملگر جدا می شود.
2. عملگرها:
دربردارنده نوع عملی هستند که در آن دستورالعمل اجرا می شود.
عملگرها خود شامل سه نوع عملیاتند:
الف) شبه دستورالعمل :
شبه دستورالعمل ها بر روند ترجمه تاثیر می گذارند و از ترجمه آنها قالب دستورالعمل ایجاد نمی شود (op code ندارند)
ب) خود دستورالعمل:
ج)فراخوانی ماکرو
مجموعه ای از دستورالعمل ها را ممکن است یکجا جمع آوری کنیم که به آن ماکرو می گوییم و در صورت لزوم این دستورات را به کمک نام ماکرو فراخوانی می کنیم.
3. عملوندها:
وجود عملوند ها به ماهیت عملگرها بستگی دارد
عملوندها:
به طور کلی عملوندها به سه دسته تقسیم می شوند:
1) نام ثبات
2) یک ثابت
3) نام شناسه که در بخشی از برنامه به عنوان برچسب استفاده شده است.
هر دستور اسمبلی از سه بخش تشکیل شده :
<!--[if !supportLists]-->1. <!--[endif]-->برچسب
<!--[if !supportLists]-->2. <!--[endif]-->عملگر
<!--[if !supportLists]-->3. <!--[endif]-->عملوندها
1. برچسب :
وجود برچسب الزامی نیست بلکه به منطق برنامه بستگی داشته و در صورت لزوم استفاده می کنیم.
برچسب دنباله ای از حروف کوچک و بزرگ، اعداد و _ است به طول حداکثر 31 کارکتر که با عدد شروع نمی شود، برچسب ها با (:) از عملگر جدا می شود.
2. عملگرها:
دربردارنده نوع عملی هستند که در آن دستورالعمل اجرا می شود.
عملگرها خود شامل سه نوع عملیاتند:
الف) شبه دستورالعمل :
شبه دستورالعمل ها بر روند ترجمه تاثیر می گذارند و از ترجمه آنها قالب دستورالعمل ایجاد نمی شود (op code ندارند)
ب) خود دستورالعمل:
ج)فراخوانی ماکرو
مجموعه ای از دستورالعمل ها را ممکن است یکجا جمع آوری کنیم که به آن ماکرو می گوییم و در صورت لزوم این دستورات را به کمک نام ماکرو فراخوانی می کنیم.
3. عملوندها:
وجود عملوند ها به ماهیت عملگرها بستگی دارد