بزرگان سینمای ایران

[مژگان]

عزت الله انتظامی:




متـولد: 1303 تـهـران
متاهـل
فارغ التـحصيل دانشکـدهً هـنرهاي زيـباي دانشگـاه تـهـران و فارغ التـحـصيل مدرسهً شبانه تـئـاتـر و سيـنماي آلمان. ر
آغـاز فعـاليت هـنري از سال 1320 با پـيش پـرده خواني و ايفاي نقـش هاي کوتاه در تـئـاتر. ر

فـيـلم شـناسي
گـاو: 1348
آقاي هـالو: 1349
ستارخان: 1351
بي تا: 1351
صادق کرده: 1351
پـسـتـچي: 1351
قـيامت عـشـق: 1352
بـنـگـاه تـئـاتـرال ( نا تـمام ): 1353
ملکـوت: 1355
شير خـفـتـه: 1355
دايرهً مـيـنا: 1357
اين گـروه مـحـکوميـن: 1357
غـبارنـشـين ها: 1357
مدرسه اي که مي رفـتـم: 1360
حاجي واشـنگـتـن: 1361
خانه عـنکـبوت: 1362
جعـفـرخان از فرنگ برگـشته: 1367 - 1363
کمال الملک: 1363
چـمـدان ( نمايش داده نـشد ): 1364
شـيـر سنگي: 1365
اجاره نـشين ها: 1365
شيرک: 1366
کـشتي آنجـليکا: 1367
گـراند سينما: 1367
در مسير تـند باد: 1367
هـامون: 1368
روزهـاي بـلند انـتـظار: 1369
خانهً خـلوت: 1370
ناصرالدين شاه آکـتور سينما: 1370
روز فرشـته: 1372
بازيـچـه: 1372

جـوايز عـمده
جـشـنوارهً شيکاگـو: 1971 گـاو
هـفـتـمين جشنواره بـين المللي فـيلم فـجر: 1367 گـراند سينما
دوازدهـمين جشنواره بـين المللي فـيلم فـجر: 1372 روز فرشته

سوالي کوتاه از انـتـظامي: ر
به جز بازيگري به رشـته هاي هـنري ديگر هـم عـلاقـه داشتـه ايد؟
هـميشه دوست داشتـم موسيقي دان بـشوم و هـنوز هـم حسرت مي خورم. اما هـر سه پسرم اهـل موسيقي هـسـتـند و از اين موضوع بـسيار خوشوقـتـم. ر

دربارهً انـتـظامي
هـمه چـيز براي سينما روهايي که حالا بايد سن و سالي از آنهـا گـذشته باشد با فـيـلم " گـاو " شروع شد. سال 1348 نمايش پـر سر و صداي اثـري که با درد سر فراوان راهـش را تا پـرده سپـيد طي کرده بود. اما هـمهً آن دردسرهـا ارزشش را داشت. بعـدهـا از اين سال، به عـنوان سالي تعـيـين کـنـنده در سينماي ايران ياد کردند و در عـين حال سالي هـم بود که تماشاگـران سينماي ايران براي نخـستـين بار، فارغ از روزمرگي هاي دوران، شاهـد يک بازي تـکان دهـنده شدند. عـزت الله انـتـظامي بازيگر تـئـاتـر که تـوانست با حضور در فـيـلم " گـاو " اعـتـبار بازيگري سينما را به رخ بکـشد. چهـرهً شاخصي که با هـمين يک فـيـلم درخـشـشي نامـتعـارف داشت. در حاليکه ستاره گونه هـم ظاهـر نشده بود. حتي بعـدهـا هـم با وجود حضور ديرپايش، قامت ستارهً سينما را نگـرفـت در حالي که به تعـبـير واقعـي ستاره هـم بود. درست مـثـل نخستـين حضورش در سـيـنما؛ بي شک فـيلم گـاو با حضور بازيگران نخبه و پـر شمارش شکـل گـرفـت، جلوه اي يافت و تـثـبـيت شد. اما نـقـش آفريـني هـمهً آنهـا را تـنـها بازي استادانهً انـتـظامي در خـلق شخـصيت اغـراق يافـته " مش حسن " و استـحاله اش را به واسطهً بازي او باور کرديم. گويي هـمه چـيـز آن روستاي ماتـم زده واقـعـي بود. گـويي به يکي از آدمهـاي اطرافـمان نگـاه مي کرديم........ ر
حالا که به انـتـظامي نگـاه مي کـنيم و سالهـاي گـذشـته را از ذهـن مي گـذرانيم، در عـين هـجوم فـزايـنده چروک هاي صورتـش، تـغـيـيـر چـنداني را در سيمايش نمي بـيـنـيم. گويي امروز هـم به هـمان " مش حسن " ديروز نگـاه مي کـنـيم. حقـيقـت اين است که او هـرگـز در فـيلم هـايش جوان نـبود و نـقـش مردان جـوان را هـم بازي نکرد. هـميـشه و هـمه جا نـقـش مرد پا به سن گـذاشـتهً تـنـهـايي را داشت که مجـبور بود با خودش کـلنجار برود. مثـل " گـاو " يا " خانه خـلوت " و يا به واسطه تـنـهايي اش ديگـران را به بازي بگـيرد، مثـل " اجاره نشين هـا " يا " کمال الملک "؛ اما وجوه مشترک اصلي تر فـيلم " انـتـظامي " را وسواس هـميشگي اش براي پـذيرش نقـش هايش رقـم زدند. جايي که با وجود حضور ديرپايـش، تعـداد فـيلم هايش پـر شمار نـيـستـند، اما در برخورد اول تـنوع قـابل ملاحضه اي را نشان مي دهـند. امروزه او تـوانـسته است که به يکي از اسطوره هاي بازيگـري سـيـنماي ايران بدل شود. بازيگـري فارغ از دغـدغـه هاي ستاره سالاري که بي شک يکي از بزرگـان اين قـلمروي بي انـتـهـا محـسوب مي شود.


منبع تمامی نوشته ها (http://www.yadeyar.ir/wwwroot2/order2.asp?o1=204)

[مژگان]

http://pnu-club.com/imported/2009/09/4778.jpg





ساموئل خاچيکيان در سال 1303ش.(1924م.) در شهر تبريز به دنيا آمد. تحصيلات ابتدائی را در شهر تبريز طی کرد و سپس به همراه خانواده اش به تهران مهاجرت نمود.
خاچيکيان از سنين کودکی شيفته هنر شد و در سن نه سالگی اولين شعرش را سرود و در چهارده سالگی نمايشنامه سيويل را به روی صحنه آورد.
ساموئل خاچيکيان توسط ساناسار خاچاطوريان تهيه کننده ارمنی وارد عرصه سينما شد و در سال 1331ش.(1952م.) اولين فيلم خويش را تحت عنوان بازگشت کارگردانی نمود. پس از آن راه موفقيت در مقابل خاچيکيان هموار گرديد. وی در طول قريب به 50 سال فعاليت هنري، حدود 40 فيلم را کارگردانی نموده است. وی همچنين اولين آنونس تاريخ سينمای ايران را برای فيلم دختری از شيراز ساخت که در زمان خويش افتخار بزرگی برای وی محسوب می شد.خاچيكيان با كارگرداني فيلم ” بازگشت “ درسال 332 بصورت حرفه اي وارد عالم فيلمسازي ايران شد و با توجه به استعداد و خلاقيت خاص خود و پيشينه غني او در تئاتر تحولي اساســــي درساخت فيلم فارسي ايجاد كرد. ثمره چهل و شش سال فعاليت هنري خاچيكيان، سي و دو فيلم است كه در برخي از جشنواره هاي ايران برنده جايـــزه اول بوده است، از جمله فيلمهـاي اين كارگردان نامي مي توان از: طوفان در شهر ما، ‌يك قدم تا مرگ، ‌وحشت، ‌عقابها، مردي در آينه ... را نام برد.

خاچيكيان علاوه بر فيلمسازي درزمينه هائي مانند فيلمنامه نويسي وخلق جلوه هاي ويژه نيزتبحرداشت


ساموئل خاچيکيان فعال ترين سازنده فيلم های فارسی است. وی به عنوان کارگردان، فيلمنامه نويس، تدوين گر، آنونس ساز و سازنده جلوه های ويژه و به عنوان فردی که همواره از خود خلاقيت نشان داده شناخته شده است. او فيلمسازی است آزمايشگر که در صنعت فيلمسازی ايران نمی توان کسی را از حيث جنبه های فنی و صناعت فيلم به اندازه او مبتکر و بدعتگذار معرفی کرد.
در سينمای ايران از وی به عنوان استاد دلهره و وحشت نام برده شده است.
از عمده فيلم های وی می توان به بازگشت، دلهره، توفان در شهر ما، چهارراه حوادث، دختری از شيراز، ضربت، سرسام، فرياد نيمه شب، عقابها، چاووش، مردی در آينه و بلوف اشاره کرد.
ساموئل خاچيکيان در سال 1380ه.ش(2001م.)دار فانی را وداع گفت.

[مژگان]

متولد: 1319 تهران
تحصيلات: فارغ التحصيل رشته فلسفه و سينما از دانشگاه كاليفرنيا
فعاليت در سينما: از سال 1346 با فيلم «الماس 33»
داريوش مهرجويي چه در قبل و چه بعد از انقلاب از معتبرترين كارگردانان سينماي ايران به شمار مي آيد. فيلم «گاو» او در كنار فيلم «قيصر» مسعود كيميايي سرفصل سينماي موج نوي ايران محسوب مي شود. مهرجويي در بعد از انقلاب نيز با فيلم «هامون» توجه منتقدان را به سينماي روشنفكرانه و فلسفه اي خود جلب كرد. او يكي از وزنه هاي اساسي سينماي متفكرانه ايران است.

جوايز:
• جايزه ويژه منتقدين بين الملل در جشنواره ونيز 1970 براي فيلم «گاو»
• ديپلم افتخار از جشنواره فيلم مسكو 1971 براي فيلم «آقاي هالو»
• برنده جايزه كليساي evangeust در جشنواره فيلم برلين 1972 براي فيلم «پستچي»
• جايزه اول جشنواره پاريس 1977 و جايزه مجمع كليساي كاتوليگ ها در جشنواره فيلم برلين 1978 براي فيلم «دايره مينا»
• جايزه سيمرغ بلورين بهترين فيلمنامه و بهترين كارگرداني هشتمين جشنواره فيلم فجر براي فيلم «هامون» 1368 و جايزه سوم جشنواره فيلم توكيو 1991 براي «هامون»
• جايزه بهترين فيلمنامه از يازدهمين جشنواره فيلم فجر1372، جايزه بهترين فيلم از جشنواره سن سباستين 1372، جايزه بهترين فيلم جشنواره نانت فرانسه 1372، جايزه اول جشنواره سائوپولو برزيل 1373 و جشنواره فيلم حراره زيمبابوه 1374 براي فيلم «سارا» و …

فيلم شناسی:
• بانو (1370)
• سارا (1371)
• پري (1373)
• ليلا (1375)
• درخت گلابي (1376)
• ميكس (1378)
• جستجو در جزيره ( 1379)
• بماني (1380) • گاو (1348)
• آقاي هالو (1349)
• پستچي (1351)
• دايره مينا (1353)
• مدرسه كه مي رفتيم (1360)
• سفر به سرزمين رمبو (1363 در فرانسه)
• اجازه نشين ها (1365)
• شيرك (1366)
• هامون (1368)

[مژگان]

ابراهيم حاتمي كيا از نسل اول فيلمسازان بعد از انقلاب به شمار مي آيد. وي يكي از فيلمسازان ژانر دفاع مقدس (جنگ) محسوب مي شود كه با ساخت آثاري همچون ديده بان و مهاجر خود را معرفي كرد. حاتمي كيا پس از گذشت حدود 2 دهده هنوز هم فيلمسازي درباره جنگ و شرايط آدمهاي جنگ را رها نكرده است. در آثار او كمتر نشاني از قهرمان سازي هاي كاذب و غيرواقعي ديده مي شود بلكه آدمهاي آثار او از نمونه هاي واقعي گرفته شده اند و به همين دليل آثار حاتمي كيا مورد استقبال عامه مردم قرار نگرفته است. اين فيلمساز در آثار متاخر خود به نقد شرايط اجتماعي مي پردازد و لحظاتي را خلق مي كند بسيار تلخ است.

جوايز:
• برنده ديپلم افتخار بهترين فيلم مستند از سومين جشنواره فيلم فجر تهران 1363 براي فيلم كوتاه «صراط»
• جايزه ويژه هيات داوران در هفتمين جشنواره فيلم فجر تهران 1367 براي فيلم «ديده بان»
• جايزه بهترين فيلمنامه و فيلم از هشتمين جشنواره فيلم فجر تهران 1368 براي فيلم «مهاجر»
• جايزه بهترين فيلم از يازدهمين جشنواره فيلم فجر تهران 1371 براي فيلم «از كرخه تا راين»
• جايزه بهترين فيلم، بهترين فيلمنامه و بهترين كارگرداني از شانزدهمين جشنواره فيلم فجر تهران 1376 براي فيلم «آژانس شيشه اي»
• بهترين كارگرداني بخش بين الملل هفدهمين جشنواره فيلم فجر تهران 1377 براي فيلم «روبان قرمز» و …

فيلم شناسی:
• خاكستر سبز (1372)
• برج مينو (1374)
• بوي پيراهن يوسف (1374)
• آژانس شيشه اي (1376)
• روبان قرمز (1377)
• خاك سرخ (سريال تلويزيوني 1378 تا 1381)
• موج مرده (1379)
• ارتفاع پست (1380)
• تربت (فيلم كوتاه 1363)
• صراط (فيلم كوتاه 1363)
• طوق سرخ (فيلم كوتاه 1364)
• كوردلان (فيلم كوتاه 1364)
• هويت (1365)
• ديده بان (1367)
• مهاجر (1368)
• وصل نيكان (1370)
• از كرخه تا راين (1371)

[مژگان]

بهرام بيضايي نويسنه و كارگردان سينما و تئاتر از موفق ترين سينماگران قبل و بويژه بعد از انقلاب اسلامي به شمار مي آيد، ديالوگ نويسي قوي، كارگرداني سنجيده و گرفتن بازيهاي قوي از بازيگران از جمله ويژگي هاي كار او به شمار مي آيد.
نكته ديگر اينكه برخي آثار بيضايي همچون «چريكه تارا» و «مرگ يزدگرد» در جذب تماشاگر عام موفق نبوده اند و تنها تماشاگران خاص را به خود جلب كرده اند اما آثاري ديگري همچون «شايد وقتي ديگر» و «سگ كشي» با اقبال عمومي مردم مواجه شدند و بويژه فيلم «سك گشي» در سال 80 عنوان يكي از پرفروش ترين آثار سال را بدست آورد.

جوايز:
• برنده جايزه ويژه هيات داوران نخستين جشنواره فيلم تهران 1351 براي فيلم «رگبار»
• جايزه از هفتمين جشنواره بين المللي فيلمهاي كودكان و نوجوانان تهران 1351
• جايزه بهترين فيلم كوتاه از جشنواره شيكاگو 1352 و جايزه مدال نقره از جشنواره جهاني فيلم سكو 1352 براي فيلم كوتاه «سفر»
• جايزه جشنواره اوبرويليه فرانسه 1369 و جايزه آرشيو سلطنتي فيلم بلژيك 1370 براي فيلم «باشو غريبه كوچك»
• جايزه ويژه هيات داوران دهمين جشنواره فيلم فجر تهران 1370 براي فيلم «مسافران»
• جايزه بهترين فيلم 19 دوره جشنواره فيلم فجر از نگاه تماشاگران براي فيلم «سگ كشي» 1380 و ….

فيلم شناسی:
• مرگ يزدگرد (1364)
• مسافران
• باشو غريبه كوچك
• شايد وقتي ديگر
• سگ كشي

[مژگان]

داراي مدرك ديپلم طبيعي.

داراي مدرك درجه سه هنري (معادل ليسانس) از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي.
فعاليت هنري را از سال 1348 با اجراي نمايش در مراكز رفاه، كاخ جوانان و كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان آغاز كرد.

در سال 1353 براي بازي در نمايش « دكه » و يك سال بعد براي بازي در نمايش « تسليم شدگان » جايزه كاخ جوانان را گرفت.

براي نخستين فيلمش « ديار عاشقان » ديپلم افتخار بازيگر نقش دوم را در دومين جشنواره فجر گرفت.

او همچنين برنده ديپلم افتخار بهترين بازيگر نقش اول مرد در چهاردهمين جشنواره فيلم فجر براي فيلم « ليلي با من است » و برنده سيمرغ بلورين بهترين بازيگر نقش اول مرد در شانزدهمين جشنواره فيلم فجر براي فيلم « آژانس شيشه اي » شد.

بازي زيباي او در فيلم « موميايي 3 » تحسين همگان را در هجدهمين جشنواره فيلم فجر برانگيخت.

سال 1380 سال خوبي براي او نبود. فيلم « آب و آتش » با بازي نه چندان دلچسب و انتخاب نامناسب او و فيلم تكه پاره شده « موج مرده » با تكرار نقش حاج كاظم « آژانس شيشه اي » چهره موفقي از پرويز پرستويي به جا نگذاشت.

پرويز پرستويي در سال 1381 فيلم نچندان موفق « عزيزم من كوك نيستم » را با بازي خوبش بر پرده سينماها داشت كه در همان سال يكي از دو جايزه بهترين بازيگر مرد را از جشن ماهنامه دنياي تصوير دريافت كرد.

پرستويي در سال 1382، فيلم « ديوانه اي از قفس پريد » را بر پرده داشت و فيلم « بانوي من » را هم در ليست انتظار نمايش خواهد داشت.


فيلم شناسی:
• آژانس شيشه اي (ابراهيم حاتمي كيا، 1376)
• مرد عوضي (محمدرضا هنرمند، 1377)
• روبان قرمز (ابراهيم حاتمي كيا، 1377)
• شوخي (همايون اسعديان، 1378)
• عشق شيشه اي (رضا حيدرنژاد، 1378)
• موميايي 3 (محمدرضا هنرمند، 1378)
• موج مرده (ابراهيم حاتمي كيا، 79/1378)
• آب و آتش (فريدون جيراني، 79/1378)
• خاك سرخ (مجموعه - حاتمي كيا - 80/1379)
• عزيزم من كوك نيستم (محمدرضا هنرمند، 1380)
• ديوانه اي از قفس پريد (احمدرضا معتمدي، 1381)
• دوئل (احمدرضا درويش، 1381)
• بانوي من (يدالله صمدي، 1381)
• كافه ترانزيت (كامبوزيا پرتوي، 1382) • روسري آبي (رخشان بني اعتماد، 1373)
• ديار عاشقان (1362)
• پيشتازان فتح (1362)
• سازمان 4 (1366)
• شكار (مجيد جوانمرد، 1366)
• حكايت آن مرد خوشبخت (رضا حيدرنژاد، 1369)
• مار (مجيد جوانمرد، 1370)
• امام علي (ع) (مجموعه - داود ميرباقري - 1370)
• آدم برفي (داود ميرباقري، 1373)
• ليلي با من است (كمال تبريزي، 1374)
• آواي فاخته (مجموعه - بهمن زرين پور - 1375)
• زير چتر خورشيد (مجموعه - بهمن زرين پور - 1376)
• مهرمادري (كمال تبريزي، 1376)
• رواني (داريوش فرهنگ، 1376)

[مژگان]

همسر سابق گوگوش (فائقه آتشین)
برادر چنگیز و شهراد وثوقی (بازیگران سینما)
...............................................
- فعالیت در زمینه دوبله (1337)
- فعالیت در زمینه تئاتر (1356)
- مهاجرت به آمریکا (1359)
شاید نزدیک به یازده سال زمان لازم بود تا بهروز وثوقی کشف شود. او از سال 1337 با بازی در فیلم « طوفان در شهر ما » به سینما‌ آمد و تا سال 1347 در نقشهای متفاوت اما نچندان پررنگی ظاهر شد. انتخاب او برای بازی در فیلم قیصر توسط مسعود کیمیایی کافی بود تا نام بهروز وثوقی زبانزد خاص و عام شود. نقش آفرینی تحسین برانگیز بهروز وثوقی در « قیصر » پس از سالها توانست بت فردین را شکسته و چهره اواخر دهه چهل و نیمه اول دهه پنجاه سینمای ایران شود.
بهروز وثوقی بازیهای ماندگار و متفاوت بسیاری در کارنامه هنری دارد:
قیصر، طوقی، داش آکل، تنگسیر، بلوچ، بت و ...
بازی تحسین برانگیز و خارق العاده بهروز وثوقی در فیلمهای « گوزنها » (مسعود کیمیایی، 1354) و « سوته دلان » (علی حاتمی) برای همیشه در تاریخ سینمای ایران به یادگار ماند.
وثوقی در سال 1359 ایران را برای همیشه ترک کرد. او خارج از ایران در فیلمهایی هم بازی کرد.
همکاری بهروز وثوقی و مسعود کیمیایی در هفت فیلم، هفت بازی بشدت متفاوت در کارنامه وثوقی بر جای گذاشت.

بخشی از فیلمشناسی

- طوفان در شهر ما (1337)
- صد کیلو داماد (1340)
- لذت گناه (1343)
- خداحافظ تهران (1345)
- هاشم خان (محمد زرین دست، 1345)
- دالاهو (1346)
- زنی به نام شراب (1346)
- بیگانه بیا (مسعود کیمیایی - 1347)
- دزد سیاهپوش (1347)
- قیصر (مسعود کیمیایی - 1348)
- پنجره (جلال مقدم - 1349)
- رضا موتوری (مسعود کیمیایی - 1349)
- طوقی (علی حاتمی - 1349)
- لیلی و مجنون (1349)
- داش آکل (مسعود کیمیایی - 1350)
- رشید (پرویز نوری، 1350)
- فرار از تله (جلال مقدم - 1350)
- بلوچ (مسعود کیمیایی - 1351)
- دشنه (1351)
- تنگسیر (امیر نادری - 1352)
- خاک (مسعود کیمیایی - 1352)
- نفرین (ناصر تقوایی - 1352)
- سازش (جلال مقدم - 1353)
- ممل آمریکایی (شاپور قریب - 1353)
- کندو (فریدون گله - 1354)
- گوزنها (مسعود کیمیایی - 1354)
- همسفر (مسعود اسداللهی - 1354)
- بت (ایرج قادری - 1355)
- ماه عسل (فریدون گله - 1355)
- سوته دلان (علی حاتمی - 1356)
- نفس بریده (سیروس الوند - 1359

[مژگان]

شروع فعالیت در تاتر از سالهای تحصیل در دبیرستان.
فعالیت در « کارگاه نمایش » وابسته به تلویزیون ملی ایران از سال 1348 تا سال 1357.
عزیمت به آمریکا به تشکیل « کارگاه تاتر تهران ».
بازگشت به ایران و ادامه فعالیت به عنوان بازیگر.
شروع فعالیت سینمایی با بازی در فیلم « پسر ایران از مادرش بی خبر است » (فریدون رهنما) در سال 1355.

بخشی از فیلمشناسی
پسر ایران از مادرش بی خبر است (1355)
رسول پسر ابوالقاسم (داریوش فرهنگ - 1359)
چوپانان کویر (1359)
سیاه راه (1363)
آتش در زمستان (1364)
مرد عوضی (محمدرضا هنرمند - 1377)
عشق بدون مرز (پوران درخشنده - 1377)
مومیایی 3 (محمدرضا هنرمند - 1378)
دارا و ندار (1378)
مسافر ری (داود میرباقری - 1379)
زیر آسمان شهر (سری سوم، 1381)
عشق فیلم (ابراهیم وحیدزاده، 1380)

[مژگان]

فرزند منیر و خسرو تسلیمی (بازیگرتئاتر و سینما)
همسر سابق داریوش فرهنگ (بازیگر و کارگردان)
خواهر سیروس تسلیمی (تهیه کننده)
...............................................
متولد 1328 در رشت.
لیسانس بازیگری از دانشکده هنرهای زیبا.
در مدت فعالیت سینمایی اش در ایران تنها در شش فیلم ظاهر شد که چهار تای آن را بهرام بیضایی کارگردانی کرده بود. اما نامش همچنان به عنوان یکی از چند بازیگر توانای سینمای ایران دیده می شود.
بازی خارق العاده او در فیلم باشو غریبه کوچک (بهرام بیضایی، 1365) یکی از بهترین بازیهای تاریخ سینمای ایران است.
سوسن تسلیمی پس از جدایی از داریوش فرهنگ به سوئد رفت و در آنجا ماندگار شد.

بخشی از فیلمشناسی
چریکه تارا (بهرام بیضایی، 1357)
مرگ یزدگرد (بهرام بیضایی، 1360)
سربداران (مجموعه، محمدعلی نجفی، 1363)
مادیان (علی ژکان، 1364)
طلسم (داریوش فرهنگ، 1365)
باشو غریبه کوچک (بهرام بیضایی، 1365)
شاید وقتی دیگر (بهرام بیضایی، 1366

[مژگان]

امین تارخ در شیراز متولد شد و تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در این شهر گذراند.
او در سال 1356 در رشته تئاتر دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پذیرفته شد و در سال 1363 در رشته مدیریت امور فرهنگی دوره فوق لیسانس را گذراند.
او 25 سال سابقه فعالیت هنری در سینما، تئاتر و مجموعه های تلویزیونی دارد.
در جشنواره های تئاتر و فیلم به عنوان داور و در فستیوالهای فیلم مسکو، ژاپن و آلمان به عنوان میهمان شرکت داشته است.
در سال 1373 اولین آموزشگاه بازیگری سینما را در تهران تاسیس کرد و 6 نفر از فارغ التحصیلان این آموزشگاه به نامهای: حبیب رضایی، بیتا بادران، کامبیز کاشفی، غزل صارمی، مهتاب کرامتی و ترانه علیدوستی موفق به دریافت جایزه شدند.
امین تارخ در سال 1379 به استرالیا برای تدریس در دانشگاه فیلندرز و تبادل هنرجو از طرف پروفسور هالج دعوت شد.
تارخ در سال 1376 در هجدهمین جشنواره تئاتر فجر و در نوزدهمین جشنواره فیلم فجر نیز به عنوان داور شرکت داشت.

بخشی از فیلمشناسی
شهر من، شیراز (کیهان رهگذار، 1355)
مرگ یزدگرد (بهرام بیضایی، 1360)
چمدان (جلال مقدم، 1363)
سربداران (مجموعه، محمدعلی نجفی، 1363)
ابن سینا (فیلم / مجموعه، کیهان رهگذار، 1365)
پرنده کوچک خوشبختی (پوران درخشنده، 1366)
پاییزان (رسول صدرعاملی، 1366)
سرب (مسعود کیمیایی، 1367)
جستجوگر (محمد متوسلانی، 1368)
مادر (علی حاتمی، 1368)
شقایق (مجید قاری زاده، 1370)
دلشدگان (علی حاتمی، 1370)
مجسمه (ابراهیم وحیدزاده، 1371)
سارا (داریوش مهرجویی، 1371)
آنها هیچ کس را دوست ندارند (جعفر سیمایی، 1372)
آروزی بزرگ (خسرو شجاعی، 1373)
توطئه (علی قوی تن، 1374)
هفت سنگ (فیلم / مجموعه، عبدالرضا نواب صفوی، 1375)
قاعده بازی (عبدالرضا نواب صفوی، 1375)
ماه و خورشید (محمدحسین حقیقی، 1375)
ساغر (سیروس الوند، 1376)
عشق + 2 (رضا کریمی، 1378)
رازها (محمدرضا اعلامی، 1383)
پرونده هاوانا (علیرضا رئیسیان، 1383)

آپارتمان (مجموعه، اصغر هاشمی، 1371)
دادگاه عدالت (مجموعه تلویزیونی، 1371)
باران عشق (مجموعه، احمد امینی، یک قسمت،1380)
معصومیت از دست رفته (مجموعه، داود میرباقری، 1381)

[مژگان]

فوق دیپلم رشته الکترونیک مخابرات.
محمدرضا هنرمند تقریبا همه نوعهای سینمایی را تجربه کرده و در همه آنها نیز موفق بوده است.
از فیلم جنایی / پلیسی زنگها و فیلم سیاسی ردپایی بر شن گرفته تا فانتزی دزد عروسکها و عاشقانه دیدار و این اواخر که سه تجربه پشت سر هم کمدی مرد عوضی، مومیایی3 و عزیزم من کوک نیستم در کارنامه متنوع اش به چشم می خورد.
بخشی از فیلمشناسی

مرگ دیگری (1361)
گورکن (1363)
زنگها (1364)
ردپایی بر شن (1366)
دزد عروسکها (1368)
دیدار (1372)
مرد عوضی (1377)
مومیایی 3 (1378)
عزیزم من کوک نیستم (1380-81)
زیر تیغ (مجموعه تلویزیونی، 1384)

[مژگان]

متولد 1350 در تهران.
ديپلمه
فعاليت هنري را با بازي در تئاترهاي مدرسه اي آغاز كرد و پس از پايان تحصيلات با فيلم وسوسه جلوي دوربين رفت.
اما نخستين حضور جدي اش بازي در فيلم عروس بود.

در چهل و يكمين جشنواره سن سباستين (اسپانيا، 1992) براي بازي در سارا جايزه بهترين بازيگر زن را بطور مشترك دريافت كرد و در همين سال براي همين فيلم (باز هم بطور مشترك) از جشنواره سه قاره نانت فرانسه جايزه گرفت.

در دوره هاي مختلف جشنواره فجر براي بازي در فيلمهاي عروس، سارا، پري، رواني و دوزن كانديد بوده است.

او به خاطر بازي در فيلم دوزن جايزه بهترين بازيگر زن را از جشنواره تائورمينا (ايتاليا، 1999) دريافت كرد.

او فيلم كوتاه « داشتن و نداشتن » را هم كارگرداني كرده است.

او براي بازي در فيلم نيمه پنهان از بيست و پنجمين جشنواره فيلم قاهره جايزه بهترين بازيگر را دريافت كرد.

پس از ده سال نامزدي براي دريافت سيمرغ بلورين بهترين بازيگر از دوره هاي مختلف جشنواره فيلم فجر، سرانجام در بيست و يكمين جشنواره بين المللي فيلم فجر نيكي كريمي براي بازي در فيلمهاي واكنش پنجم و ديوانه اي از قفس پريد اين جايزه را دريافت كرد.


فيلم شناسی:
• دوزن (تهمينه ميلاني، 1377)
• سيب سرخ حوا (سعيد اسدي، 78/1377)
• دختران انتظار (رحمان رضايي، 1378)
• نسل سوخته (رسول ملاقلي پور، 1378)
• هزاران زن مثل من (رضا كريمي، 79/1378)
• نيمه پنهان (تهمينه ميلاني، 1379)
• ديوانه اي از قفس پريد (احمدرضا معتمدي، 81/1380)
• بر باد رفته (صدرا عبداللهي، 1381)
• واكنش پنجم (تهمينه ميلاني، 1381)
• باج خور (فرزاد مؤتمن، 1382) • وسوسه (جمشيد حيدري، 1368)
• عروس (بهروز افخمي، 1369)
• دپاي گرگ (مسعود كيميايي، 71/1370)
• سارا (داريوش مهرجويي، 1371)
• پري (داريوش مهرجويي، 1373)
• بوي پيراهن يوسف (ابراهيم حاتمي كيا، 1374)
• سايه به سايه (علي ژكان، 1374)
• برج مينو (ابراهيم حاتمي كيا، 1374)
• رواني (داريوش فرهنگ، 1376)
• جهان پهلوان تختي (بهروز افخمي، 1376)
• بازيگر (محمدعلي سجادي، 1377)

[مژگان]

همسر مهدي هاشمي (بازيگر)


متولد 1332 در تهران.
ليسانس اقتصاد سياسي از دانشگاه شهيد بهشتي.
از تئاتر آغاز كرد و بسيار هم موفق بود. براي اولين بار با مجموعه تلويزيوني «سلطان و شبان» به محبوبيت رسيد و يازده سال بعد براي نقش آفريني بسيار زيبايش در فيلم روسري آبي سيمرغ بلورين بهترين بازيگر نقش دوم زن را از سيزدهمين جشنواره فيلم فجر دريافت كرد. روسري آبي براي او يك نقطه شروع بود.
در دو فيلم ديگر از رخشان بني اعتماد هم خوش درخشيد:بانوي ارديبهشت، زير پوست شهر. كه اين آخري بهترين بازي گلاب آدينه و يكي از بهترين بازيهاي ماندگار تاريخ سينماي ايران است.

فيلم شناسی:
• فصل پنجم (1375)
• معجزه خنده (1375)
• بانوي ارديبهشت (1376)
• زير پوست شهر (79/1378)
• زندان زنان (1380)
• آغوشهاي خالي (مجموعه تلويزيوني، 1380)
• مهمان مامان (داريوش مهرجويي ، 1382) • رسول پسر ابوالقاسم (1359)
• چوپانان كوير (1359)
• سلطان و شبان ( 1362)
• زرد قناري (1367)
• شكار خاموش (1369)
• بهترين باباي دنيا (1370)
• روسري آبي (1373)

[مژگان]

همسر آزيتا حاجيان (بازيگر)
پدر مهراوه و مليكا شريفي نيا (بازيگران)



براي اولين بار با بازي در نقش بسيار كوتاهي (استاد دانشگاه) در فيلم پري (داريوش مهرجويي، 1373) ديده شد. اما قبل از آن و در سالهاي 1370 تا 1372 مشغول بازي در نقش وليد در مجموعه تلويزيوني امام علي (ع) (داود ميرباقري) بود كه با پخش اين مجموعه در سال 1375 مطرح و شناخته شد.

پس از پري آدم برفي (داود ميرباقري، 1373) را بازي كرد كه اين فيلم به مدت سه سال توقيف شد.

محمدرضا شريفي نيا علاوه بر بازي در فيلمهاي سينمايي و مجموعه هاي تلويزيوني سمتهاي دستيار كارگردان، برنامه ريز، عكاس را هم برعهده داشت. او علاوه بر اينها بهترين انتخاب براي گزينش بازيگر براي فيلمهاي سينمايي است. در بسياري از فيلمها انتخاب بازيگران بر عهده او بوده است.

محمدرضا شريفي نيا بهترين بازي عمرش را در فيلم دنيا (منوچهر مصيري، 1381) ارائه داد. يك بازي قدرتمندانه از كسي كه توانايي هاي بالقوه اي در ارائه نقش دارد.

فيلم شناسی:
• ميكس (داريوش مهرجويي، 1378)
• مونس (حميد رخشاني، 1378)
• دختري بنام تندر (حميد رضا آشتياني پور، 1379)
• مسافر ري (داود مير باقري، 1379)
• مرباي شيرين (مرضيه برومند، 1379)
• همسايه ها (مجموعه، محمدحسين لطيفي، 1380)
• سفر سبز (مجموعه، محمدحسين لطيفي، 1380)
• عروس خوش قدم (كاظم راست گفتار، 1381)
• دنيا (منوچهر مصيبي، 1381)
• واكنش پنجم (تهمينه ميلاني، 1381)
• 13 گربه روي شيرواني (علي اكبر عبدالعلي زاده، 1382)
• مکس (سامان مقدم، 1382) • امام علي (ع) (مجموعه، داود ميرباقري، 1370)
• آدم برفي (داود مير باقري، 1373)
• پري (داريوش مهرجويي، 1373)
• برج مينو (ابراهيم حاتمي كيا، 1374)
• ابر و آفتاب (محمود كلاري، 1375)
• ليلا (علي حاتمي، 1375)
• سينما سينماست (سيد ضياء دري، 1375)
• جهان پهلوان تختي (بهروز افخمي، 1376)
• بازيگر (محمد علي شجادي، 1377)
• شيدا (كمال تبريزي، 1377)
• عشق كافي نيست (مهدي صباقزاده، 1377)
• بلوغ (مسعود جعفري جوزاني، 78/1377)
• دختردايي گمشده (داريوش مهرجويي، 1377)