مژگان
09-20-2009, 06:18 PM
انبهها عموما بسیار آبدارند و خوردن آنها بسیار کثیف کننده میباشد. بنابراین انبههایی که به مناطق معتدله صادر میشوند همانند بیشتر میوههای گرمسیری به صورت نیمه رسیده چیده میشوند. اگرچه آنها تولید کننده اتیلن هستند و در طول حمل و نقل میرسند، به ندرت به اندازه نوع تازه دارای آب یا طعم هستند. انبه رسیده دارای پوست نارنجی ، زرد یا مایل به قرمز میباشند. برای اینکه انبه پس از خرید همچنان به رسیدن ادامه دهد لازم است در جای خنک و تاریک ولی نه در یخچال انبار شود. یخچال جریان رسیدن انبه را به تاخیر خواهد انداخت. یک راه ساده برای خوردن انبهای درشت ، طبق روال آن استفاده از چاقو است.
در آغاز قسمت پوست را جدا نموده سپس آنرا تقسیم کرده و با چاقو تکههای کوچک آنرا بخورید. قسمتهای بیشتری از پوست را جدا کنید تا به مقدار بیشتری از گوشت میوه دسترسی پیدا کنید. وقتی آخرین قسمت را میخورید، یعنی زمانی که پوست دیگری در میوه برای نگهداشتن وجود ندارد منتظر خیس شدن دستهایتان باشید. در مکزیک و گواتمالا برشهای انبه را با پودر فلفل قرمز و یا نمک میخورند. در هندوستان انبه کال را با پودر فلفل قرمز و یا نمک میخورند. در فیلیپین انبه کال را با نوعی رب شور به نام bagoong که از ماهی یا میگو تهیه میشود میخورند.
در آغاز قسمت پوست را جدا نموده سپس آنرا تقسیم کرده و با چاقو تکههای کوچک آنرا بخورید. قسمتهای بیشتری از پوست را جدا کنید تا به مقدار بیشتری از گوشت میوه دسترسی پیدا کنید. وقتی آخرین قسمت را میخورید، یعنی زمانی که پوست دیگری در میوه برای نگهداشتن وجود ندارد منتظر خیس شدن دستهایتان باشید. در مکزیک و گواتمالا برشهای انبه را با پودر فلفل قرمز و یا نمک میخورند. در هندوستان انبه کال را با پودر فلفل قرمز و یا نمک میخورند. در فیلیپین انبه کال را با نوعی رب شور به نام bagoong که از ماهی یا میگو تهیه میشود میخورند.