Borna66
09-18-2009, 11:46 PM
چاوز کیست؟
هوگو رافائل چاوز فریاس در تاریخ 28 ژوئیه سال 1954 در شهر سبانتا به دنیا آمد. وی دومین فرزند پدر و مادری معلم و پنجاه و سومین رییس جمهور ونزوئلا است. هوگو چاوز به عنوان رهبر انقلاب بولیواری شناخته می شود و به دلیل سیاست های سوسیال دموکراتیک و ضد رادیکال با جهانی سازی نئولیبرالی و سیاست های خارجی آمریکا مشهور است.
وی موسس حزب چپگرای جنبش "جمهوری پنجم" است که در حال حاضر در ونزوئلا قدرت را در دست دارد. وی در سال 1998 با شعار کمک به قشر فقیر جامعه به عنوان رییس جمهور ونزوئلا انتخاب شد و در سالهای 2000 و 2006 توانست در انتخابات پیروز شود و رییس جمهور ونزوئلا باقی بماند.
او توانست به یمن افزایش سرسام آور قیمت نفت سیاست های اقتصادی را در خصوص بهبود وضعیت معیشتی فقرا اجرایی کند و محبوبیتی نزد این قشر به دست آورد.
صادرات نفت و گاز 90% صادرات ونزوئلا را تشکیل می دهد به همین دلیل قیمت این محصولات تاثیر به سزایی در میزان موفقیت چاوز در پیشبرد برنامه هایش دارد.
در طول ریاست جمهوری چاوز در بین سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۴ رشد اقتصادی ونزوئلا به ۱٫۲٪ سقوط کرد ولی با افزابش سرسام آور درآمدهای نفتی و پایان اعتصابات در صنعت نفت ونزوئلا رشد اقتصادی افزایش پیدا کرد و در سال ۲۰۰۴ به ۱۸٪ رسید.
علیرغم اینکه چاوز شعارهای ضد امریکایی می دهد اما خود را از نعمت رابطه تجاری با این کشور محروم نمی کند چرا که در سال 2006، 53% از کل تجارت این کشور با آمریکا بوده است.
اگرچه چاوز توانسته است به یمن افزایش قیمت نفت و سیاست های پوپولیستی اش و توزیع پول نقد میان قشر فقیر ونزوئلا این طبقه را تبدیل به طرفداران خویش کند اما اقدامات او منجر به این شد که میزان تورم این کشور در سال 2008 به 31% برسد.
پیش بینی می شود با تداوم افت قیمت نفت در بازارهای جهانی چاوز قادر به تامین هزینه های پیشبرد برنامه هایش نباشد و به این خاطر نیز از میزان محبوبیتش در بین مردم کاسته شود. این عاملی است که اپوزیسیون ونزوئلا برای شکست دادن او در دوره های بعدی انتخابات به آن دل بسته اند.
همه پرسی های مکرر!
هوگو چاوز در سال 2007 همه پرسی ای را در ونزوئلا برگزار کرد که در صورت تصویب آن او می توانست به صورت مادام العمر رئیس جمهور ونزوئلا باقی بماند. 51% از مردم ونزوئلا اما به این همه پرسی پاسخ منفی دادند تا نقشه های او نقش بر آب شود.
در همه پرسی خبرساز سال ۲۰۰۷ هوگو چاوز برای افزایش اختیارات خود پیشنهاد تغییرات گسترده‌ای را در ده‌ها ماده از قانون اساسی ونزوئلا داده بود. در قانون اساسی جدید محدودیت تصدی مقام ریاست جمهوری، که حداکثر دو دوره متوالی تعیین شده، برداشته می‌شد. از دیگر تغییرات مهم پیشنهادی هوگو چاوز، می‌توان به لغو استقلال بانک مرکزی ونزوئلا و قرار گرفتن آن تحت نظر رئیس جمهوری اشاره کرد.
مخالفت 51% مردم با تغییر قانون اساسی اما منجر نشد که چاوز ناامید شود چرا که او مجداد در سال 2009 همه پرسی مشابهی برگزار کرد و این بار توانست با کسب موافقت 54% رای دهندگان تغییرات مورد نظر خویش را تصویب کند. او بدون پیروزی در همه پرسی اخیر برای اصلاحات قانون اساسی، مجبور بود پست خود را در آغاز سال ۲۰۱۳ ترک کند.
پیروزی او در این همه پرسی این امکان را می دهد که وی به صورت مادام العمر رئیس جمهور ونزوئلا باقی بماند چرا که او کنترل نفت و گاز که درآمد اصلی این کشور را تشکیل می دهند در اختیار دارد و با استفاده از پول های این محصولات قادر به تغییر نظر مردم است.
از دیگر سو اقدامات وی در راستای محدود کردن رسانه ها این شرایط را برای او مهیا کرده است که از طریق رسانه های کنترل شده و دولتی افکار عمومی را به سود خود هدایت کند.
با توجه به شرایط خاص ونزوئلا به نظر می رسد مخالفان چاوز برای ممانعت از مادام العمر شدن ریاست جمهوری وی در انتخابات سال 2013 راه دشواری در پیش دارند.
کودتای رسانه ای
چندی پیش دولت ونزوئلا قوانین جدیدی را برای شبکه های تلویزیونی کابلی و ماهواره ای در نظر گرفت که بر اساس آنها، شرکت های تلویزیونی کابلی که بیشتر برنامه های خود را در داخل خاک ونزوئلا تولید می کنند، موظف خواهند بود از قوانین رسانه ای این کشور پیروی کنند.
بر اساس این قانون در صورتی که بیش از ۷۰ درصد برنامه های یک شبکه تلویزیونی کابلی، در کشورهای حوزه کارائیب تولید شود، این شبکه، ونزوئلایی محسوب خواهد شد. با این تعریف جدید، ده ها شبکه تلویزیونی بین المللی، مشمول قوانینی خواهند شد که درباره شبکه های خبری ملی و دولتی اعمال می شوند و در نتیجه ناچار خواهند شد هر زمان که هوگو چاوز دستور داد، سخنرانی های او را پخش کنند.
پیش از این اقدام نیز مجوز پخش بیش از ۲۰۰ ایستگاه رادیویی و تعدادی شبکه تلویزیونی خصوصی لغو شده بود.
مخالفان دولت معتقدند که این تصمیم ها، به معنای سرکوب آزادی بیان است و هدف اصلی وضع چنین قوانینی، شبکه های خبری هستند که موضعی انتقادی در قبال آقای چاوز دارند.
الیگارشی چاوز در ونزوئلا
اگرچه چاوز به عنوان یک چپ خود را حامی فقرا می داند اما خانواده وی با استفاده از درآمدهای نفتی و قدرت بلامنازع او توانسته اند خود را به عنوان سرمایه داران جدید مطرح کنند. مردم ونزوئلا خانوداه او را سمبلی برای کسانی می دانند که از هیچ به همه چیز رسیده اند.
مجله اشپیگل طی گزارشی پرده از این مسئله برداشته است.
در قسمتی از این گزارش آمده است که سه خودروی اِستیشن و هفت محافظ « دونا اِلنا فریاس چاوز» مادر رییس جمهوری را تا کلیسا همراهی می کنند.
قبلاَ « دونا اِلنا» پیاده برای نیایش به کلیسایی می رفت که با خانۀ قدیمی آنان فقط یک خیابان فاصله داشت. حالا او و همسرش در یک عمارت بزرگ در بهترین منطقه «باریناس» زندگی می کنند. خانۀ قدیمی آنها خالی افتاده و هیچ اثری از زندگی رئیس جمهوری و خانواده اش در آن عمارت یک طبقه زرد رنگ و بی زرق و برق دیده نمی شود.
در این گزارش همچنین می خوانیم از وقتی که «هوگو چاوز» در سال 1998 به عنوان رئیس جمهوری ونزوئلا برگزیده شد، خانوادۀ دو رگه و کم در آمد خود را تبدیل به دودمانی مرفه نمود که اکنون صاحب 17 مزرعۀ بزرگ هستند.
اشپیگل همچنین می گوید از زمانی روی کار آمدن چاوز پدرش توانسته است به مدت ده سال استاندار ایالت مهم باریناس باشد.
شایعات فراوانی بر سر نحوه گرد آوری ثروت توسط خانواده «چاوز» در «باریناس» بر سر زبان هاست. در همین رابطه، دو پروندۀ اختلاس در دادستانی مختومه اعلام شده است.
شهروندان از رسوایی استادیوم فوتبال «کارولینا» می گویند. این مجتمع ورزشی قرار بود برای مسابقات جام آمریکا افتتاح شود اما تا امروز به پایان نرسیده است. فقط بازی امریکا- پاراگوئه در زمینی نیمه کاره و در روشنایی روز انجام شد. چون حتی نورافکن های استادیوم هم آماده بهره برداری نبودند. مسئولیت امور مالی این طرح بزرگ بر عهدۀ «آدلیس چاوز» بود.
داستان های دیگری هم بر سر زبان هاست. مثلاَ کارخانۀ دولتی تصفیۀ شکر که با بودجه 100 میلیونی سه بار توسط رئیس جمهوری افتتاح شده، هنوز نیمه کاره است. و یا ماجرایی که دهقانان را به شدت برآشفت این بود که چاوز آنان را قانع کرده بود تا زمین های زیر کشت ذرت و برنج را به مزارع نیشکر تبدیل کنند و حالا ناچار شده اند نیمی از محصول خود را بسوزانند چون امکان تبدیل آن به شکر وجود ندارد. دراین باره یکی از طرفداران سابق چاوز به نام «دیوید هرناندز» می گوید: "رئیس جمهوری سر مردم کلاه گذاشت."
به هر صورت هوگو چاوزی که پول های نفتی را میان مردم توزیع می کند و موضع گیریهای تندی علیه امپریالیسم جهانی به خصوص امریکا دارد صمیمی ترین دوست و متحد محمود احمدی نژاد در دنیا است و هر وقت که بخواهد به ایران سفر می کند و هرگاه که دلش برای دوست خود تنگ شود او را به کشور خویش دعوت می کند.
چاوز به خوبی می داند که حفظ متحد قدرتمندی چون ایران سودهای کلان اقتصادی و سیاسی برای او دارد و به این خاطر است که وی از هیچ کمکی به متحد خود دریغ نمی کند و در قبال اقدامات سیاسی خود از مواهب بزرگ اقتصادی ایران بهره مند می شود.
هوگو رافائل چاوز فریاس در تاریخ 28 ژوئیه سال 1954 در شهر سبانتا به دنیا آمد. وی دومین فرزند پدر و مادری معلم و پنجاه و سومین رییس جمهور ونزوئلا است. هوگو چاوز به عنوان رهبر انقلاب بولیواری شناخته می شود و به دلیل سیاست های سوسیال دموکراتیک و ضد رادیکال با جهانی سازی نئولیبرالی و سیاست های خارجی آمریکا مشهور است.
وی موسس حزب چپگرای جنبش "جمهوری پنجم" است که در حال حاضر در ونزوئلا قدرت را در دست دارد. وی در سال 1998 با شعار کمک به قشر فقیر جامعه به عنوان رییس جمهور ونزوئلا انتخاب شد و در سالهای 2000 و 2006 توانست در انتخابات پیروز شود و رییس جمهور ونزوئلا باقی بماند.
او توانست به یمن افزایش سرسام آور قیمت نفت سیاست های اقتصادی را در خصوص بهبود وضعیت معیشتی فقرا اجرایی کند و محبوبیتی نزد این قشر به دست آورد.
صادرات نفت و گاز 90% صادرات ونزوئلا را تشکیل می دهد به همین دلیل قیمت این محصولات تاثیر به سزایی در میزان موفقیت چاوز در پیشبرد برنامه هایش دارد.
در طول ریاست جمهوری چاوز در بین سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۴ رشد اقتصادی ونزوئلا به ۱٫۲٪ سقوط کرد ولی با افزابش سرسام آور درآمدهای نفتی و پایان اعتصابات در صنعت نفت ونزوئلا رشد اقتصادی افزایش پیدا کرد و در سال ۲۰۰۴ به ۱۸٪ رسید.
علیرغم اینکه چاوز شعارهای ضد امریکایی می دهد اما خود را از نعمت رابطه تجاری با این کشور محروم نمی کند چرا که در سال 2006، 53% از کل تجارت این کشور با آمریکا بوده است.
اگرچه چاوز توانسته است به یمن افزایش قیمت نفت و سیاست های پوپولیستی اش و توزیع پول نقد میان قشر فقیر ونزوئلا این طبقه را تبدیل به طرفداران خویش کند اما اقدامات او منجر به این شد که میزان تورم این کشور در سال 2008 به 31% برسد.
پیش بینی می شود با تداوم افت قیمت نفت در بازارهای جهانی چاوز قادر به تامین هزینه های پیشبرد برنامه هایش نباشد و به این خاطر نیز از میزان محبوبیتش در بین مردم کاسته شود. این عاملی است که اپوزیسیون ونزوئلا برای شکست دادن او در دوره های بعدی انتخابات به آن دل بسته اند.
همه پرسی های مکرر!
هوگو چاوز در سال 2007 همه پرسی ای را در ونزوئلا برگزار کرد که در صورت تصویب آن او می توانست به صورت مادام العمر رئیس جمهور ونزوئلا باقی بماند. 51% از مردم ونزوئلا اما به این همه پرسی پاسخ منفی دادند تا نقشه های او نقش بر آب شود.
در همه پرسی خبرساز سال ۲۰۰۷ هوگو چاوز برای افزایش اختیارات خود پیشنهاد تغییرات گسترده‌ای را در ده‌ها ماده از قانون اساسی ونزوئلا داده بود. در قانون اساسی جدید محدودیت تصدی مقام ریاست جمهوری، که حداکثر دو دوره متوالی تعیین شده، برداشته می‌شد. از دیگر تغییرات مهم پیشنهادی هوگو چاوز، می‌توان به لغو استقلال بانک مرکزی ونزوئلا و قرار گرفتن آن تحت نظر رئیس جمهوری اشاره کرد.
مخالفت 51% مردم با تغییر قانون اساسی اما منجر نشد که چاوز ناامید شود چرا که او مجداد در سال 2009 همه پرسی مشابهی برگزار کرد و این بار توانست با کسب موافقت 54% رای دهندگان تغییرات مورد نظر خویش را تصویب کند. او بدون پیروزی در همه پرسی اخیر برای اصلاحات قانون اساسی، مجبور بود پست خود را در آغاز سال ۲۰۱۳ ترک کند.
پیروزی او در این همه پرسی این امکان را می دهد که وی به صورت مادام العمر رئیس جمهور ونزوئلا باقی بماند چرا که او کنترل نفت و گاز که درآمد اصلی این کشور را تشکیل می دهند در اختیار دارد و با استفاده از پول های این محصولات قادر به تغییر نظر مردم است.
از دیگر سو اقدامات وی در راستای محدود کردن رسانه ها این شرایط را برای او مهیا کرده است که از طریق رسانه های کنترل شده و دولتی افکار عمومی را به سود خود هدایت کند.
با توجه به شرایط خاص ونزوئلا به نظر می رسد مخالفان چاوز برای ممانعت از مادام العمر شدن ریاست جمهوری وی در انتخابات سال 2013 راه دشواری در پیش دارند.
کودتای رسانه ای
چندی پیش دولت ونزوئلا قوانین جدیدی را برای شبکه های تلویزیونی کابلی و ماهواره ای در نظر گرفت که بر اساس آنها، شرکت های تلویزیونی کابلی که بیشتر برنامه های خود را در داخل خاک ونزوئلا تولید می کنند، موظف خواهند بود از قوانین رسانه ای این کشور پیروی کنند.
بر اساس این قانون در صورتی که بیش از ۷۰ درصد برنامه های یک شبکه تلویزیونی کابلی، در کشورهای حوزه کارائیب تولید شود، این شبکه، ونزوئلایی محسوب خواهد شد. با این تعریف جدید، ده ها شبکه تلویزیونی بین المللی، مشمول قوانینی خواهند شد که درباره شبکه های خبری ملی و دولتی اعمال می شوند و در نتیجه ناچار خواهند شد هر زمان که هوگو چاوز دستور داد، سخنرانی های او را پخش کنند.
پیش از این اقدام نیز مجوز پخش بیش از ۲۰۰ ایستگاه رادیویی و تعدادی شبکه تلویزیونی خصوصی لغو شده بود.
مخالفان دولت معتقدند که این تصمیم ها، به معنای سرکوب آزادی بیان است و هدف اصلی وضع چنین قوانینی، شبکه های خبری هستند که موضعی انتقادی در قبال آقای چاوز دارند.
الیگارشی چاوز در ونزوئلا
اگرچه چاوز به عنوان یک چپ خود را حامی فقرا می داند اما خانواده وی با استفاده از درآمدهای نفتی و قدرت بلامنازع او توانسته اند خود را به عنوان سرمایه داران جدید مطرح کنند. مردم ونزوئلا خانوداه او را سمبلی برای کسانی می دانند که از هیچ به همه چیز رسیده اند.
مجله اشپیگل طی گزارشی پرده از این مسئله برداشته است.
در قسمتی از این گزارش آمده است که سه خودروی اِستیشن و هفت محافظ « دونا اِلنا فریاس چاوز» مادر رییس جمهوری را تا کلیسا همراهی می کنند.
قبلاَ « دونا اِلنا» پیاده برای نیایش به کلیسایی می رفت که با خانۀ قدیمی آنان فقط یک خیابان فاصله داشت. حالا او و همسرش در یک عمارت بزرگ در بهترین منطقه «باریناس» زندگی می کنند. خانۀ قدیمی آنها خالی افتاده و هیچ اثری از زندگی رئیس جمهوری و خانواده اش در آن عمارت یک طبقه زرد رنگ و بی زرق و برق دیده نمی شود.
در این گزارش همچنین می خوانیم از وقتی که «هوگو چاوز» در سال 1998 به عنوان رئیس جمهوری ونزوئلا برگزیده شد، خانوادۀ دو رگه و کم در آمد خود را تبدیل به دودمانی مرفه نمود که اکنون صاحب 17 مزرعۀ بزرگ هستند.
اشپیگل همچنین می گوید از زمانی روی کار آمدن چاوز پدرش توانسته است به مدت ده سال استاندار ایالت مهم باریناس باشد.
شایعات فراوانی بر سر نحوه گرد آوری ثروت توسط خانواده «چاوز» در «باریناس» بر سر زبان هاست. در همین رابطه، دو پروندۀ اختلاس در دادستانی مختومه اعلام شده است.
شهروندان از رسوایی استادیوم فوتبال «کارولینا» می گویند. این مجتمع ورزشی قرار بود برای مسابقات جام آمریکا افتتاح شود اما تا امروز به پایان نرسیده است. فقط بازی امریکا- پاراگوئه در زمینی نیمه کاره و در روشنایی روز انجام شد. چون حتی نورافکن های استادیوم هم آماده بهره برداری نبودند. مسئولیت امور مالی این طرح بزرگ بر عهدۀ «آدلیس چاوز» بود.
داستان های دیگری هم بر سر زبان هاست. مثلاَ کارخانۀ دولتی تصفیۀ شکر که با بودجه 100 میلیونی سه بار توسط رئیس جمهوری افتتاح شده، هنوز نیمه کاره است. و یا ماجرایی که دهقانان را به شدت برآشفت این بود که چاوز آنان را قانع کرده بود تا زمین های زیر کشت ذرت و برنج را به مزارع نیشکر تبدیل کنند و حالا ناچار شده اند نیمی از محصول خود را بسوزانند چون امکان تبدیل آن به شکر وجود ندارد. دراین باره یکی از طرفداران سابق چاوز به نام «دیوید هرناندز» می گوید: "رئیس جمهوری سر مردم کلاه گذاشت."
به هر صورت هوگو چاوزی که پول های نفتی را میان مردم توزیع می کند و موضع گیریهای تندی علیه امپریالیسم جهانی به خصوص امریکا دارد صمیمی ترین دوست و متحد محمود احمدی نژاد در دنیا است و هر وقت که بخواهد به ایران سفر می کند و هرگاه که دلش برای دوست خود تنگ شود او را به کشور خویش دعوت می کند.
چاوز به خوبی می داند که حفظ متحد قدرتمندی چون ایران سودهای کلان اقتصادی و سیاسی برای او دارد و به این خاطر است که وی از هیچ کمکی به متحد خود دریغ نمی کند و در قبال اقدامات سیاسی خود از مواهب بزرگ اقتصادی ایران بهره مند می شود.