Borna66
09-17-2009, 11:21 PM
برمه (نام رسمی: اتحادیه میانمار) کشوری است در جنوب آسیا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D8%B3%DB%8C%D8%A7). پایتخت آن یانگون (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%8C%D8%A7%D9%86%DA%AF%D9%88%D9%86) (نام پیشین: رانگون) است. نام رسمی داخلی یعنی اتحادیه میانمار از سوی بسیاری نهادها و کشورهای غربی (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%A9%D8%B4%D9%88%D8%B1%D9%87%D8% A7%DB%8C_%D8%BA%D8%B1%D8%A8%DB%8C&action=edit&redlink=1) پذیرفته نشدهاست.
تاریخ
کشور برمه که تحت استیلای انگلستان (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%86%DA%AF%D9%84%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86) قرار داشت در سال ۱۹۴۸ استقلال خود را بدست آورد.
در سال ۱۹۷۴ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B9%DB%B7%DB%B4_%28%D9%85%DB%8C%D9%84%D8% A7%D8%AF%DB%8C%29) طیّ یک همه پرسی ملی، جمهوری سوسیالیست (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AC%D9%85%D9%87%D9%88%D8%B1%DB% 8C_%D8%B3%D9%88%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%B 3%D8%AA&action=edit&redlink=1) برمه رسماً تحت طرح ریزی قانون اساسی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D8%A7%D9%86%D9%88%D9%86_%D8%A7%D8%B3%D8%A7% D8%B3%DB%8C) جدید، حیات دوباره یافت.
به طور کلی میتوان گفت که به علّت اشغال کشور توسط نیروهای نظامی، تسلّط کامل نظامیان بر کشور و اجرای تدابیر شدید امنیتی و حفاظتی، سیاست فرهنگی مشخص و قابل توجهی از سوی دولتمردان کشور اتخاذ نگردیده و فرهنگ و هنر کشور همچنان در حالت سکون و انزوا باقی ماندهاست.
جغرافیا
این کشور در ناحیة شمال غربی جنوب شرقی قارة آسیا میان فلات تبت (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D9%84%D8%A7%D8%AA_%D8%AA%D8%A8%D8%AA) و شبه جزیره (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D8%A8%D9%87_%D8%AC%D8%B2%DB%8C%D8%B1%D9%87) مالی قرار گرفتهاست. مساحت این کشور بالغ بر ۵۷٨٬۶۷۶ کیلومتر مربع بوده
مردم
میانمار طبق آخرین آمار بدست آمده در سال ۲۰۰۵ از جمعیتی بالغ بر ۴۰ میلیون نفر برخوردار است. از این تعداد جمعیت تنها ۲۴ درصد در نواحی شهری زندگی میکنند.
زبان
زبان برمهای (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86_%D8%A8%D8%B1%D9%85%D9%87% E2%80%8C%D8%A7%DB%8C) زبان رسمی این کشور بوده، اما تعداد زیادی از زبانهای بومی، در میان ۲۵٪ از جمعیت این کشور رواج دارد.
تحصیلات
دولت میانمار هیچگونه تلاشی در جهت افزایش نرخ سواد بخصوص در مناطق روستایی انجام ندادهاست. در نتیجه سهم آندسته از افراد پانزده سالة میانماری که قادر به خواندن و نوشتن میباشند از ۶۰٪ در سال ۱۹۶۰ تنها به ۶۶٪ در سال ۱۹۷۰ افزایش یافت.
کلیه دانشگاههای کشور توسط دولت نظامی (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%AA_%D9%86%D8 %B8%D8%A7%D9%85%DB%8C&action=edit&redlink=1) در سال ۱۹۸۸ تعطیل گردید. بدین ترتیب هنوز هیچگونه علامت یا نشانهای که مبنی بر بازگشایی دانشگاههای برمه باشد وجود ندارد.
تاریخ
کشور برمه که تحت استیلای انگلستان (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%86%DA%AF%D9%84%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86) قرار داشت در سال ۱۹۴۸ استقلال خود را بدست آورد.
در سال ۱۹۷۴ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DB%B1%DB%B9%DB%B7%DB%B4_%28%D9%85%DB%8C%D9%84%D8% A7%D8%AF%DB%8C%29) طیّ یک همه پرسی ملی، جمهوری سوسیالیست (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AC%D9%85%D9%87%D9%88%D8%B1%DB% 8C_%D8%B3%D9%88%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%B 3%D8%AA&action=edit&redlink=1) برمه رسماً تحت طرح ریزی قانون اساسی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D8%A7%D9%86%D9%88%D9%86_%D8%A7%D8%B3%D8%A7% D8%B3%DB%8C) جدید، حیات دوباره یافت.
به طور کلی میتوان گفت که به علّت اشغال کشور توسط نیروهای نظامی، تسلّط کامل نظامیان بر کشور و اجرای تدابیر شدید امنیتی و حفاظتی، سیاست فرهنگی مشخص و قابل توجهی از سوی دولتمردان کشور اتخاذ نگردیده و فرهنگ و هنر کشور همچنان در حالت سکون و انزوا باقی ماندهاست.
جغرافیا
این کشور در ناحیة شمال غربی جنوب شرقی قارة آسیا میان فلات تبت (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D9%84%D8%A7%D8%AA_%D8%AA%D8%A8%D8%AA) و شبه جزیره (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D8%A8%D9%87_%D8%AC%D8%B2%DB%8C%D8%B1%D9%87) مالی قرار گرفتهاست. مساحت این کشور بالغ بر ۵۷٨٬۶۷۶ کیلومتر مربع بوده
مردم
میانمار طبق آخرین آمار بدست آمده در سال ۲۰۰۵ از جمعیتی بالغ بر ۴۰ میلیون نفر برخوردار است. از این تعداد جمعیت تنها ۲۴ درصد در نواحی شهری زندگی میکنند.
زبان
زبان برمهای (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86_%D8%A8%D8%B1%D9%85%D9%87% E2%80%8C%D8%A7%DB%8C) زبان رسمی این کشور بوده، اما تعداد زیادی از زبانهای بومی، در میان ۲۵٪ از جمعیت این کشور رواج دارد.
تحصیلات
دولت میانمار هیچگونه تلاشی در جهت افزایش نرخ سواد بخصوص در مناطق روستایی انجام ندادهاست. در نتیجه سهم آندسته از افراد پانزده سالة میانماری که قادر به خواندن و نوشتن میباشند از ۶۰٪ در سال ۱۹۶۰ تنها به ۶۶٪ در سال ۱۹۷۰ افزایش یافت.
کلیه دانشگاههای کشور توسط دولت نظامی (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%AA_%D9%86%D8 %B8%D8%A7%D9%85%DB%8C&action=edit&redlink=1) در سال ۱۹۸۸ تعطیل گردید. بدین ترتیب هنوز هیچگونه علامت یا نشانهای که مبنی بر بازگشایی دانشگاههای برمه باشد وجود ندارد.