Borna66
03-16-2009, 04:30 PM
"آموس اوري" دانشمند اسرائيلي بطور علمي نشان داد كه امكان سفر در زمان وجود دارد. اكنون دانش نظري لازم وجود دارند كه تاكيد شود ساخت ماشين زمان بطور نظري ممكن است.
ساختار رياضي اين كشف، در آخرين شماره مجله علمي "تفسير فيزيك" منتشر شد. آموس اوري پروفسور دانشگاه تكنولوژي اسرائيل، به كمك مدلي رياضي امكان سفر در زمان را ثابت كرد. نتيجه گيري اصلي اوري چنين است كه "براي ساخت ماشين زمان كه مناسب چنين سفري باشد، نياز به نيروي گرانشي عظيمي است".
اين دانشمند در طرح خود از نتيجه تحقيقات "كورت گدل" در سال 1949 استفاده مي كند كه طبق آن نظريه نسبيت وجود مدل هاي مختلف فضا و زمان را مفروض دارد.
طبق محاسبات اوري، در صورتي كه به ساختار كج (داراي انحراف) فضا-زمان شكل حلقه و يا قيف داده شود، امكان سفر به گذشته بدست مي آيد. در عين حال در هر دور جديد از اين ساختار متمركز، انسان بيشتر وارد عمق زمان مي شود.
اما براي ساخت ماشين مناسب براي چنين سفري، نياز به نيروي عظيم گرانشي است. چنين فرض مي شود كه اين نيروها در نزديك حفره هاي سياه وجود دارند. براي اولين بار در قرن 18-ام درباره حفره هاي سياه صحبت شد. "پي ير سيمون لاپلاس" گفت كه اجسام فضايي نامرئي اي وجود دارند كه نيروي گرانشي در آنها تا حدي بالاست كه هيچ اشعه نوري از آنها منعكس نمي شود. براي اينكه اشعه از يك چنين جسمي فضايي منعكس شود، بايد سرعتي بيش از سرعت نور داشته باشد. تنها در قرن بيستم دانشمندان اين را مطرح كردند كه گذشتن از سرعت نور غير ممكن است.
مرز حفره هاي سياه را "افق رويدادها" مي نامند. هر جسمي كه به آن برسد، به عمق حفره كشيده مي شود و اين در حاليست كه از خارج ديده نمي شود كه چه چيزي در داخل حفره رخ مي دهد.
چنين مفروض است كه قوانين فيزيكي در اعماق حفره سياه عمل نمي كنند و مختصات فضا و زمان، جاي خود را عوض مي كنند و سفر در فضا تبديل به سفر در زمان مي شود.
در ضمن، عليرغم اهميت محاسبات اوري، هنوز زود است كه آرزوي سفر در زمان را داشت. اين دانشمند اعتراف مي كند كه مدل رياضي وي را از نظر فني فعلاً نمي توان عملي كرد.
در عين حال وي تاكيد مي كند كه روند توسعه فناوري ها بقدري سريع است كه هيچكس نمي تواند بگويد پس از چند ده سال بشر از چه امكاناتي برخوردار خواهد بود.
در كل، امكان سفر در زمان توسط آلبرت اينشتين توسط نظريه نسبيت پيشگويي شده بود. اين دانشمند تاييد مي كرد كه اجسام داراي جرم بزرگ فضا-زمان را منحرف مي كنند و زمان اجسامي كه با سرعتي كمتر از سرعت نور حركت مي كنند، آرام و كند مي شود. بدين ترتيب، براي ما سفر برخي از ذرات در فضاي كيهاني هزاران سال بطول مي انجامد، در صورتيكه براي خود ذرات تنها چند دقيقه وقت مي گيرد.
گرانش سبب منحرف ساختن فضا-زمان است: در نزديكي اجسام سنگين اجسام كوچكتر در مسيري داراي انحراف پيرامون آن ها به گردش در مي آيند. خطوط منحرف فضا-زمان مي توانند بسته شده و به شكل مدار در آيند كه با حركت روي آنها، جسم بطور حتم با گذشته خود ملاقات مي كند.
ايده سفر در زمان مدت بسياري است فكر بشري را كه نگران مي كند. درباره اين موضوع، تعداد بسياري آثار علمي-تخيلي وجود دارند. اما تا كنون حقيقتاً معلوم نيست كه آيا تحقق سفر در زمان عملاً ممكن است و يا اين تنها احتمالي نظري است.
از آنجايي كه تا كنون هيچكس ثابت نكرده كه سفر در زمان غير ممكن است (در حالي كه پايه هاي نظري درباره ممكن بودن جابجايي در زمان پديدار شده اند)، بطور بالقوه شانس اين كه فردي بتواند به گذشته بازگشته و يا آينده را ببيند، همچنان وجود دارند.
----------------------
سفر در زمان که درحال حاضر تنها در فیلم های علمی تخیلی امکانپذیر است می تواند در آینده و با کمک قوانین فیزیک به واقعیت تبدیل شود.
به گزارش خبرگزاری مهر، یک فیزیکدان ایتالیایی مدل تئوریکی ساخته است که از طریق " یکتایی های خام " که در کهکشانها قرار دارند، پرش به گذشته را پیش بینی می کند.
"فرناندو د- فلیشچه"، استاد فیزیک دانشگاه پادوا در ایتالیا در زمره دانشمندانی است که تئوری های پرش در فضا – زمان کهکشان ها را با استفاده از یک "ماشین زمان فرضی" توسعه داده اند. این فیزیکدان با بررسی پدیده های مختلف کیهانی و فرمول های ریاضی، مدل تئوریکی را ساخته است که پرش به گذشته را از طریق "یکتایی های عریان" که در کهکشان ها پیدا می شوند، امکانپذیر می کند.
این فیزیکدان در خصوص "یکتایی عریان" توضیح داد :" وقتی یک سیاه چاله برای فروپاشی ستاره ای که در میدان گرانش آن قرار گرفته شکل می گیرد، در داخل سیاه چاله یک "یکتایی" به وجود می آید. یکتایی درحقیقت منطقه ای از سیاه چاله است که موقعیتهای غیرعادی را ایجاد می کند. نوری که سیاه چاله از یک ستاره بدست می آورد مانع مشاهده "یکتایی" می شود. اما گروهی دیگر از یکتاییها وجود دارد که به آنها "یکتایی عریان" گفته می شود. نور، این یکتاییها را نمی پوشاند و بنابراین قابل رویت هستند. از یکتاییهای عریان می توان اطلاعاتی درباره میدان گرانشی سیاه چاله به دست آورد. درحقیقت در داخل این میدان گرانشی پدیده ها به طرز استثنایی تغییر می کنند که "وارونگی زمانی" یکی از این تغییرات عجیب است.
به اعتقاد این دانشمند در یکتایی، ذرات نسبت به زمان وارونه حرکت می کنند، همانطور که پیش از این تئوری نسبیت انیشتن این پدیده را پیش بینی کرده بود. در واقع اگر در زندگی ما ثانیه ها به صورت 1،2،3 جلو می روند برای کسی که دریکتایی عریان زندگی می کند، نسبت به مشاهده گری که از خارج به آن نگاه می کند، بصورت 1- ، 2- ، 3- پیش می روند.
به عبارت دیگر، فردی که در این منطقه سیاه چاله ای زندگی می کند، به جای اینکه از زمان حال به آینده برسد، از حال به گذشته می رود.
هنوز زمانی که یک فضاپیما بتواند خود را به این منطقه برساند مشخص نیست و برای رسیدن به این زمان به توسعه فناوریهای جدیدی نیاز است. فناوریهایی که امکان سفر فضاپیماها را با سرعت کمتر از سرعت نور به داخل این "یکتایی" فراهم کنند.
درحال حاضر دانشمندان بسیاری هستند که در رویای ساخت ساعتی بسر می برند که عقربه هایش به عقب برمی گردد. این دانشمندان بدون نگرانی از چگونگی پرش به گذشته می توانند لحظه تولد خود را ببینند.
شاید بتوان گفت که یکی از مهمترین جنبه های تحقیقات "فرناندو د- فلیچه" که در مجله "نیوساینتسیت" منتشر شده ، قدرت کنترل زمان گذشته و آینده است.
این دانشمند در این خصوص اظهار داشت:" سفر به آینده می تواند در لابراتوار بازسازی شود. ذراتی که با سرعت نور سفر می کنند، در یک هزارم ثانیه مخفی می شوند و می میرند، اما ما وجود این ذرات را در 10 ثانیه مشاهده می کنیم. این مسئله نشان می دهد که زندگی این ذرات طولانی شده و این درست شبیه به پرش به آینده است."
پرش به آینده با پارادکسهای دوقلوها بهتر توضیح داده می شود. درحقیقت اگر دو انسان دوقلو جدا از هم یکی روی زمین و دیگری در یک فضاپیما که با سرعت نور بین ستارگان حرکت می کند، زندگی کنند، وقتی پس از 20 سال نجومی همدیگر را پیدا کنند، این زمان به سالهای زمینی برابر با 200سال می شود. یعنی اگر این دوقلوها هنگام جدا شدن یکسال داشته باشند، پس از این مدت زمان برادر زمینی 201 ساله و برداری که در فضا با سرعت نور سفر می کرد، 21 سال خواهد داشت. درواقع می توان گفت که برادری که با سرعت نور سفر کرده است، به آینده برادر ساکن زمین پرش کرده است.
این دانشمند در پاسخ به این سوال که اگر این یکتایی به جای اینکه در کهکشان ساخته شود، در لابراتوار بازسازی شود، چه اتفاقی می افتد، توضیح داد:" دراینصورت محاسبه جرم این یکتایی به سختی امکانپذیر خواهد شد. دانشمندان مطمئن نیستند که بتوانند تولید مصنوعی یک سیاه چاله کوچک و یکتایی آن را در لابراتوار سازماندهی کنند. درواقع براساس قوانین کلاسیک فیزیک امکان شکل دادن سیاه چاله های مصنوعی وجود ندارد."
دراینحال شاید ماهواره "گلاست" (Glast) ناسا که سال آینده با هدف اندازه گیری لامپ های نوری با انرژی بالا در فضا، در مدار قرار می گیرد، بتواند تئوری "د- فلیچه" را مورد استفاده قرار دهد.
-------------------
منابع :
كد - لینک:
تکنولوژی و اطلاعات عمومی (http://tech-info.persianblog.ir)
كد - لینک:
پايگاه تخصصي توسعه دهندگان نرم افزار (http://developercenter.ir)
:104:
گردآونده:طه-Borna66
ساختار رياضي اين كشف، در آخرين شماره مجله علمي "تفسير فيزيك" منتشر شد. آموس اوري پروفسور دانشگاه تكنولوژي اسرائيل، به كمك مدلي رياضي امكان سفر در زمان را ثابت كرد. نتيجه گيري اصلي اوري چنين است كه "براي ساخت ماشين زمان كه مناسب چنين سفري باشد، نياز به نيروي گرانشي عظيمي است".
اين دانشمند در طرح خود از نتيجه تحقيقات "كورت گدل" در سال 1949 استفاده مي كند كه طبق آن نظريه نسبيت وجود مدل هاي مختلف فضا و زمان را مفروض دارد.
طبق محاسبات اوري، در صورتي كه به ساختار كج (داراي انحراف) فضا-زمان شكل حلقه و يا قيف داده شود، امكان سفر به گذشته بدست مي آيد. در عين حال در هر دور جديد از اين ساختار متمركز، انسان بيشتر وارد عمق زمان مي شود.
اما براي ساخت ماشين مناسب براي چنين سفري، نياز به نيروي عظيم گرانشي است. چنين فرض مي شود كه اين نيروها در نزديك حفره هاي سياه وجود دارند. براي اولين بار در قرن 18-ام درباره حفره هاي سياه صحبت شد. "پي ير سيمون لاپلاس" گفت كه اجسام فضايي نامرئي اي وجود دارند كه نيروي گرانشي در آنها تا حدي بالاست كه هيچ اشعه نوري از آنها منعكس نمي شود. براي اينكه اشعه از يك چنين جسمي فضايي منعكس شود، بايد سرعتي بيش از سرعت نور داشته باشد. تنها در قرن بيستم دانشمندان اين را مطرح كردند كه گذشتن از سرعت نور غير ممكن است.
مرز حفره هاي سياه را "افق رويدادها" مي نامند. هر جسمي كه به آن برسد، به عمق حفره كشيده مي شود و اين در حاليست كه از خارج ديده نمي شود كه چه چيزي در داخل حفره رخ مي دهد.
چنين مفروض است كه قوانين فيزيكي در اعماق حفره سياه عمل نمي كنند و مختصات فضا و زمان، جاي خود را عوض مي كنند و سفر در فضا تبديل به سفر در زمان مي شود.
در ضمن، عليرغم اهميت محاسبات اوري، هنوز زود است كه آرزوي سفر در زمان را داشت. اين دانشمند اعتراف مي كند كه مدل رياضي وي را از نظر فني فعلاً نمي توان عملي كرد.
در عين حال وي تاكيد مي كند كه روند توسعه فناوري ها بقدري سريع است كه هيچكس نمي تواند بگويد پس از چند ده سال بشر از چه امكاناتي برخوردار خواهد بود.
در كل، امكان سفر در زمان توسط آلبرت اينشتين توسط نظريه نسبيت پيشگويي شده بود. اين دانشمند تاييد مي كرد كه اجسام داراي جرم بزرگ فضا-زمان را منحرف مي كنند و زمان اجسامي كه با سرعتي كمتر از سرعت نور حركت مي كنند، آرام و كند مي شود. بدين ترتيب، براي ما سفر برخي از ذرات در فضاي كيهاني هزاران سال بطول مي انجامد، در صورتيكه براي خود ذرات تنها چند دقيقه وقت مي گيرد.
گرانش سبب منحرف ساختن فضا-زمان است: در نزديكي اجسام سنگين اجسام كوچكتر در مسيري داراي انحراف پيرامون آن ها به گردش در مي آيند. خطوط منحرف فضا-زمان مي توانند بسته شده و به شكل مدار در آيند كه با حركت روي آنها، جسم بطور حتم با گذشته خود ملاقات مي كند.
ايده سفر در زمان مدت بسياري است فكر بشري را كه نگران مي كند. درباره اين موضوع، تعداد بسياري آثار علمي-تخيلي وجود دارند. اما تا كنون حقيقتاً معلوم نيست كه آيا تحقق سفر در زمان عملاً ممكن است و يا اين تنها احتمالي نظري است.
از آنجايي كه تا كنون هيچكس ثابت نكرده كه سفر در زمان غير ممكن است (در حالي كه پايه هاي نظري درباره ممكن بودن جابجايي در زمان پديدار شده اند)، بطور بالقوه شانس اين كه فردي بتواند به گذشته بازگشته و يا آينده را ببيند، همچنان وجود دارند.
----------------------
سفر در زمان که درحال حاضر تنها در فیلم های علمی تخیلی امکانپذیر است می تواند در آینده و با کمک قوانین فیزیک به واقعیت تبدیل شود.
به گزارش خبرگزاری مهر، یک فیزیکدان ایتالیایی مدل تئوریکی ساخته است که از طریق " یکتایی های خام " که در کهکشانها قرار دارند، پرش به گذشته را پیش بینی می کند.
"فرناندو د- فلیشچه"، استاد فیزیک دانشگاه پادوا در ایتالیا در زمره دانشمندانی است که تئوری های پرش در فضا – زمان کهکشان ها را با استفاده از یک "ماشین زمان فرضی" توسعه داده اند. این فیزیکدان با بررسی پدیده های مختلف کیهانی و فرمول های ریاضی، مدل تئوریکی را ساخته است که پرش به گذشته را از طریق "یکتایی های عریان" که در کهکشان ها پیدا می شوند، امکانپذیر می کند.
این فیزیکدان در خصوص "یکتایی عریان" توضیح داد :" وقتی یک سیاه چاله برای فروپاشی ستاره ای که در میدان گرانش آن قرار گرفته شکل می گیرد، در داخل سیاه چاله یک "یکتایی" به وجود می آید. یکتایی درحقیقت منطقه ای از سیاه چاله است که موقعیتهای غیرعادی را ایجاد می کند. نوری که سیاه چاله از یک ستاره بدست می آورد مانع مشاهده "یکتایی" می شود. اما گروهی دیگر از یکتاییها وجود دارد که به آنها "یکتایی عریان" گفته می شود. نور، این یکتاییها را نمی پوشاند و بنابراین قابل رویت هستند. از یکتاییهای عریان می توان اطلاعاتی درباره میدان گرانشی سیاه چاله به دست آورد. درحقیقت در داخل این میدان گرانشی پدیده ها به طرز استثنایی تغییر می کنند که "وارونگی زمانی" یکی از این تغییرات عجیب است.
به اعتقاد این دانشمند در یکتایی، ذرات نسبت به زمان وارونه حرکت می کنند، همانطور که پیش از این تئوری نسبیت انیشتن این پدیده را پیش بینی کرده بود. در واقع اگر در زندگی ما ثانیه ها به صورت 1،2،3 جلو می روند برای کسی که دریکتایی عریان زندگی می کند، نسبت به مشاهده گری که از خارج به آن نگاه می کند، بصورت 1- ، 2- ، 3- پیش می روند.
به عبارت دیگر، فردی که در این منطقه سیاه چاله ای زندگی می کند، به جای اینکه از زمان حال به آینده برسد، از حال به گذشته می رود.
هنوز زمانی که یک فضاپیما بتواند خود را به این منطقه برساند مشخص نیست و برای رسیدن به این زمان به توسعه فناوریهای جدیدی نیاز است. فناوریهایی که امکان سفر فضاپیماها را با سرعت کمتر از سرعت نور به داخل این "یکتایی" فراهم کنند.
درحال حاضر دانشمندان بسیاری هستند که در رویای ساخت ساعتی بسر می برند که عقربه هایش به عقب برمی گردد. این دانشمندان بدون نگرانی از چگونگی پرش به گذشته می توانند لحظه تولد خود را ببینند.
شاید بتوان گفت که یکی از مهمترین جنبه های تحقیقات "فرناندو د- فلیچه" که در مجله "نیوساینتسیت" منتشر شده ، قدرت کنترل زمان گذشته و آینده است.
این دانشمند در این خصوص اظهار داشت:" سفر به آینده می تواند در لابراتوار بازسازی شود. ذراتی که با سرعت نور سفر می کنند، در یک هزارم ثانیه مخفی می شوند و می میرند، اما ما وجود این ذرات را در 10 ثانیه مشاهده می کنیم. این مسئله نشان می دهد که زندگی این ذرات طولانی شده و این درست شبیه به پرش به آینده است."
پرش به آینده با پارادکسهای دوقلوها بهتر توضیح داده می شود. درحقیقت اگر دو انسان دوقلو جدا از هم یکی روی زمین و دیگری در یک فضاپیما که با سرعت نور بین ستارگان حرکت می کند، زندگی کنند، وقتی پس از 20 سال نجومی همدیگر را پیدا کنند، این زمان به سالهای زمینی برابر با 200سال می شود. یعنی اگر این دوقلوها هنگام جدا شدن یکسال داشته باشند، پس از این مدت زمان برادر زمینی 201 ساله و برداری که در فضا با سرعت نور سفر می کرد، 21 سال خواهد داشت. درواقع می توان گفت که برادری که با سرعت نور سفر کرده است، به آینده برادر ساکن زمین پرش کرده است.
این دانشمند در پاسخ به این سوال که اگر این یکتایی به جای اینکه در کهکشان ساخته شود، در لابراتوار بازسازی شود، چه اتفاقی می افتد، توضیح داد:" دراینصورت محاسبه جرم این یکتایی به سختی امکانپذیر خواهد شد. دانشمندان مطمئن نیستند که بتوانند تولید مصنوعی یک سیاه چاله کوچک و یکتایی آن را در لابراتوار سازماندهی کنند. درواقع براساس قوانین کلاسیک فیزیک امکان شکل دادن سیاه چاله های مصنوعی وجود ندارد."
دراینحال شاید ماهواره "گلاست" (Glast) ناسا که سال آینده با هدف اندازه گیری لامپ های نوری با انرژی بالا در فضا، در مدار قرار می گیرد، بتواند تئوری "د- فلیچه" را مورد استفاده قرار دهد.
-------------------
منابع :
كد - لینک:
تکنولوژی و اطلاعات عمومی (http://tech-info.persianblog.ir)
كد - لینک:
پايگاه تخصصي توسعه دهندگان نرم افزار (http://developercenter.ir)
:104:
گردآونده:طه-Borna66