Borna66
03-15-2009, 08:56 PM
اتیلن
تاریخچه
در سال 1795، اتیلن را گاز اولفین مینامیدند. اولین سنتز ترکیبات اتیلن (دی کلرو اتان) در سال 1795 توسط شیمیدان هلندی انجام شد. در اواسط قرن 19 به علت اینکه C2H4 یک هیدروژن از C2H5 اتیل کم داشت، پسوندهای ene (از ریشه یونانی) به آخر اتیل اضافه کرده و از آن به بعد گاز اولفین را اتیلن مینامند. تا سال 1852 در متون علمی واژه اتیلن استفاده میشد.
در سال 1866 "هافمن" شیمیدان آلمانی ، سیستم نامگذاری هیدروکربنها را بر پایه آلکان بنا نهاد. در این سیستم ، هر هیدروکربنی که از آلکان مربوطه دو هیدروژن کمتر داشت، آلکن با فرمول CnH2n و اگر چهار هیدروژن از آلکان مربوطه کم داشت آلکین CnHn نامیده میشود. طبق این نامگذاری ، اتیلن به اتن تغییر نام یافت. انجمن بین المللی شیمیدانها در سال 1892 این نام را وارد نامگذاریIUPAC کردند و از آن تاریخ تا امروز ، این نام در متون علمی و کتابهای درسی و ... مورد استفاده قرار میگیرد. جرم مولکولی این ترکیب 05/28گرم بر مول ودانسیته آن26/1 گرم برلیتر می باشد.قابلیت انحلال آن 250mL در یک لیترآب صفر درجه است. نقطه ذوب آن °41.04Kونقطه جوش آن°169.4Kو حد انفجارش2.7 تا 36% در هواست.
روشهای تولید
اتیلن در صنایع پتروشیمی با روش کراکینگ با بخار آب تولید میشود. در این فرآیند هیدروکربنهای گازی و محلولهای سبک هیدروکربن حاصل از نفت به مدت بسیار کوتاه در دمای 950 - 750 درجه سانتیگراد حرارت داده میشوند. عموما در این واکنش هیدروکربنهای بزرگ به هیدروکربنهای کوچک شکسته شده ، هیدروکربنهای اشباع با از دست دادن هیدروژن به هیدروکربنهای غیر اشباع تبدیل میشوند.
محصول این واکنش مخلوطی از انواع هیدروکربنهاست که اتیلن عمده ترین آن میباشد. مخلوط را بوسیله متراکم سازی و تقطیر جز به جز جداسازی میکنند. روشهای دیگر ، هیدروژندار کردن استیلن با استفاده از کاتالیزور و آبگیری از اتانول میباشد.
واکنشهای شیمیایی مربوطه
آلکنها به علت داشتن پیوند دوگانه در واکنشهای افزایشی شرکت میکنند. هالوژنها با اتیلن واکنش داده و تولید هالو اتان میکند. با افزودن آب به پیوند دوگانه اتانول تولید میشود، اما سرعت واکنش بدون حضور کاتالیزگر پایین میباشد. در حضور کاتالیزگرهای فلزی نظیر پلاتین ، نیکل و ... و فشار بالا ، اتیلن ، هیدروژندار شده ، به اتان تبدیل میشود. اتیلن در حضور پراسیدها به اتواکسید که یک ترکیب حلقوی است تبدیل میشود. اتیلن در حضور رادیکالهایی که واکنش بسپارش را آغاز میکنند، به پلی اتیلن پلیمریزه میشود.
کاربردهای اتیلن
اتیلن ماده اولیه مهم برای تولید بسیاری از ترکیبات آلی پر مصرف در صنعت بشمار میرود. اتیلن به صورت گسترده در صنعت پلاستیک مورد استفاده قرار میگیرد. اتیلن با پلیمریزه شدن ، پلی اتیلن را تولید میکند که یک پلاستیک بسیار مهم است. با تکرار شدن ، پیش ماده پلی وینیل کلرید (PVC) را تولید میکند. با ترکیب شدن، بنزن، اتیل بنزن ایجاد میکند که ماده اصلی پلی استر میباشد.
اتیلن ، نوعی هورمون گیاهی است که باعث رسیدن میوهها ، باز شدن شکوفهها و گلها و همچنین ریزش برگها در پاییز میشود. به دلیل این خاصیت در کشاورزی مورد استفاده قرار میگیرد. برای جلوگیری از خراب شدن میوههایی مانند سیب ، گلابی و موز ، در حمل و نقل یا انبار ، آنها را کمی نارس میچینند و قبل از وارد کردن به بازار ، تحت تاثیر اتیلن قرار میدهند تا رسیده شود.
نحوه شناسایی اتیلن
اتیلن ، رنگ قهوهای محلول برم در تتراکلرید کربن را بیرنگ میکند و رنگ بنفش محلول سرد و رقیق پرمنگنات پتاسیم را از بین میبرد و در نتیجه واکنش رسوبات قهوهای MnO2 حاصل میشود. در اسید سولفوریک سردو غلیظ حل میشود.
نویسنده : پویا سرخی
منبع :
كد - لینک:
شیمی دان های دانشکده شیمی دانشگاه تبریز (http://tabriz-chemists.blogfa.com)
:104:
گردآونده:طه-Borna66__________________
تاریخچه
در سال 1795، اتیلن را گاز اولفین مینامیدند. اولین سنتز ترکیبات اتیلن (دی کلرو اتان) در سال 1795 توسط شیمیدان هلندی انجام شد. در اواسط قرن 19 به علت اینکه C2H4 یک هیدروژن از C2H5 اتیل کم داشت، پسوندهای ene (از ریشه یونانی) به آخر اتیل اضافه کرده و از آن به بعد گاز اولفین را اتیلن مینامند. تا سال 1852 در متون علمی واژه اتیلن استفاده میشد.
در سال 1866 "هافمن" شیمیدان آلمانی ، سیستم نامگذاری هیدروکربنها را بر پایه آلکان بنا نهاد. در این سیستم ، هر هیدروکربنی که از آلکان مربوطه دو هیدروژن کمتر داشت، آلکن با فرمول CnH2n و اگر چهار هیدروژن از آلکان مربوطه کم داشت آلکین CnHn نامیده میشود. طبق این نامگذاری ، اتیلن به اتن تغییر نام یافت. انجمن بین المللی شیمیدانها در سال 1892 این نام را وارد نامگذاریIUPAC کردند و از آن تاریخ تا امروز ، این نام در متون علمی و کتابهای درسی و ... مورد استفاده قرار میگیرد. جرم مولکولی این ترکیب 05/28گرم بر مول ودانسیته آن26/1 گرم برلیتر می باشد.قابلیت انحلال آن 250mL در یک لیترآب صفر درجه است. نقطه ذوب آن °41.04Kونقطه جوش آن°169.4Kو حد انفجارش2.7 تا 36% در هواست.
روشهای تولید
اتیلن در صنایع پتروشیمی با روش کراکینگ با بخار آب تولید میشود. در این فرآیند هیدروکربنهای گازی و محلولهای سبک هیدروکربن حاصل از نفت به مدت بسیار کوتاه در دمای 950 - 750 درجه سانتیگراد حرارت داده میشوند. عموما در این واکنش هیدروکربنهای بزرگ به هیدروکربنهای کوچک شکسته شده ، هیدروکربنهای اشباع با از دست دادن هیدروژن به هیدروکربنهای غیر اشباع تبدیل میشوند.
محصول این واکنش مخلوطی از انواع هیدروکربنهاست که اتیلن عمده ترین آن میباشد. مخلوط را بوسیله متراکم سازی و تقطیر جز به جز جداسازی میکنند. روشهای دیگر ، هیدروژندار کردن استیلن با استفاده از کاتالیزور و آبگیری از اتانول میباشد.
واکنشهای شیمیایی مربوطه
آلکنها به علت داشتن پیوند دوگانه در واکنشهای افزایشی شرکت میکنند. هالوژنها با اتیلن واکنش داده و تولید هالو اتان میکند. با افزودن آب به پیوند دوگانه اتانول تولید میشود، اما سرعت واکنش بدون حضور کاتالیزگر پایین میباشد. در حضور کاتالیزگرهای فلزی نظیر پلاتین ، نیکل و ... و فشار بالا ، اتیلن ، هیدروژندار شده ، به اتان تبدیل میشود. اتیلن در حضور پراسیدها به اتواکسید که یک ترکیب حلقوی است تبدیل میشود. اتیلن در حضور رادیکالهایی که واکنش بسپارش را آغاز میکنند، به پلی اتیلن پلیمریزه میشود.
کاربردهای اتیلن
اتیلن ماده اولیه مهم برای تولید بسیاری از ترکیبات آلی پر مصرف در صنعت بشمار میرود. اتیلن به صورت گسترده در صنعت پلاستیک مورد استفاده قرار میگیرد. اتیلن با پلیمریزه شدن ، پلی اتیلن را تولید میکند که یک پلاستیک بسیار مهم است. با تکرار شدن ، پیش ماده پلی وینیل کلرید (PVC) را تولید میکند. با ترکیب شدن، بنزن، اتیل بنزن ایجاد میکند که ماده اصلی پلی استر میباشد.
اتیلن ، نوعی هورمون گیاهی است که باعث رسیدن میوهها ، باز شدن شکوفهها و گلها و همچنین ریزش برگها در پاییز میشود. به دلیل این خاصیت در کشاورزی مورد استفاده قرار میگیرد. برای جلوگیری از خراب شدن میوههایی مانند سیب ، گلابی و موز ، در حمل و نقل یا انبار ، آنها را کمی نارس میچینند و قبل از وارد کردن به بازار ، تحت تاثیر اتیلن قرار میدهند تا رسیده شود.
نحوه شناسایی اتیلن
اتیلن ، رنگ قهوهای محلول برم در تتراکلرید کربن را بیرنگ میکند و رنگ بنفش محلول سرد و رقیق پرمنگنات پتاسیم را از بین میبرد و در نتیجه واکنش رسوبات قهوهای MnO2 حاصل میشود. در اسید سولفوریک سردو غلیظ حل میشود.
نویسنده : پویا سرخی
منبع :
كد - لینک:
شیمی دان های دانشکده شیمی دانشگاه تبریز (http://tabriz-chemists.blogfa.com)
:104:
گردآونده:طه-Borna66__________________