Borna66
09-15-2009, 03:35 AM
«واشينگتن ايروينگ» Washington Irving مقاله نويس، شاعر، سفرنامه نويس، زندگى نامه نويس و استاد خلق داستان هاى كوتاه است كه به همين سبب از او با عنوان پدر داستان كوتاه ادبيات آمريكايى ياد مى شود. در ميان آثار او مى توان به افسانه The Legend of Sleepy Hollow و Rip Van Winkle اشاره كرد كه هر دو صاحب شهرتى جهانى هستند. «ايروينگ» در باب داستان هاى خود در جايى مى نويسد: «آنقدر غرق نوشتنم كه اكثر اوقات فراموش مى كنم كدام بخش از داستان هايم واقعى هستند و كدام حاصل خيال پردازى.»
«واشينگتن ايروينگ» در ۳ آوريل ۱۷۸۳ به عنوان يازدهمين فرزند خانواده اى متمكن متولد شد. پدرش از بازرگانان متمول و مادرش زنى انگليسى و از نوادگان مردى روحانى بود. «ايروينگ» را پس از تولد به احترام «جورج واشينگتن» نامگذارى كردند و هرگز نمى دانستند كه سال ها بعد اين نوزاد نوپا يكى از مهمترين آثار ادبيات تاريخ آمريكا با عنوان «زندگى جورج واشينگتن» را تاليف خواهد كرد. «ايروينگ» از همان اوان كودكى نسبت به كتابخوانى ميلى شديد داشت و «رابينسون كروزو» و «سندباد ملوان» از آثار محبوب دوران نوجوانى او به شمار مى روند. او پس از اتمام تحصيلات مقدماتى خود براى تحصيل در رشته حقوق، به صورت خصوصى از اساتيدى همچون «هنرى مسترتن»، «بروك هلست ليوينگستون» و «جان هافمن» بهره برد كه همگى در امر وكالت از بزرگان زمان خود به شمار مى رفتند. او مدتى را نيز در وكالت به كارآموزى پرداخت كه عمرى كوتاه داشت. «ايروينگ» از سال ۱۸۰۴مسافرت به سراسر اروپا را آغاز و دوسالى را در گشت و گذار سپرى كرد و طى آن موفق به ملاقات با افسر معروف نيروى دريايى انگلستان «نلسون» و همچنين «واشينگتن الستون» نقاش شد. با اتمام دوران سفر «واشينگتن» به ايالات متحده بازگشت و در كنار برادرانش به فعاليت در زمينه تجارت خانوادگى شان پرداخت كه تا سال ۱۸۱۸ به طول انجاميد. در اين مدت او يك سالى را نيز در سمت آجودانى تيمسار ارتش آمريكا و در خدمت «تامپ كينز» فرماندار نيويورك گذراند. زندگى نويسندگى «ايروينگ» با روزنامه ها و هفته نامه ها آغاز شد كه در ابتداى راه با مجله «مورنينگ كرونيكل» به سردبيرى برادرش «پيتر» بود و او توانست با طى كردن پله هاى ترقى در مدت زمانى كوتاه به سردبيرى مجله «آنالتيك» منصوب شود. اما موفقيت هاى «ايروينگ» در زندگى اجتماعى و ادبيات در سايه واقعه اى غم انگيز رو به كمرنگى گذارد. او در سال ۱۸۰۸ با «ماتيلدا هافمن» قرار ازدواجى گذاشته بود كه با مرگ نامزد ۱۷ساله اش در سال ۱۸۰۹ طعمى تلخ را در كام «ايروينگ» به يادگار گذاشت. او بعدها در جواب يكى از دوستانش كه علت ازدواج نكردن او را جويا شده بود نوشت: «سال ها است كه از اين سياهى سخن نگفته ام، حتى قادر نيستم نامش را بر زبان برانم.
تصوير او همه جا با من است و با چشم هاى باز هم خواب او را مى بينم.» «ايروينگ» در سال ۱۸۰۹ تاريخ طنز آلود رژيم آلمانى در نيويورك را تحت عنوان «تاريخى از نيويورك» با نام مستعار «ويتريش نيكر بوكر» به چاپ رسانيد كه خيلى زود به بخشى از فرهنگ نيويورك بدل شد. موفقيت ادبى «ايروينگ» با اثر بعدى او «يادداشت هاى جفرى كرايون» ادامه يافت و او را به نويسنده اى تمام وقت تبديل كرد. در همين سال ها بود كه مادرش از دنيا رفت و او تصميم گرفت زندگى خود را در اروپا ادامه دهد و بدين ترتيب هفده سالى را دور از وطن گذراند. او در اين سال ها آثارى چون «كريستف كلمب»، «فتح گرانادا»، «ياران كريستف كلمب» را بر پايه اطلاعات دقيق تاريخى به رشته تحرير درآورد. در اين زمان «ايروينگ» قصد وطن مى كند و در جايى مى نويسد: «به آخرين ايستگاه زندگى نزديك شده ام، كم كم تعداد سال هاى باقى مانده از عمرم را مى توانم بشمارم. و ترجيح مى دهم در كلبه خود زندگى ام را وداع گويم.» او پس از بازگشت چندين تاليف ديگر را تكميل كرد كه در بين آنها زندگى نامه ۵ جلدى «جورج واشينگتن» نيز ديده مى شود. اين نويسنده بزرگ آمريكايى سرانجام در ۲۸ نوامبر ۱۸۵۹ در حالى چشم از جهان فروبست كه شب قبل در يادداشتى نوشته بود: «خب، بروم كه بالش هاى خود را براى يك خواب كسل كننده ديگر آماده كنم. خدا كند كه آخرى اش باشد.»
منبع: روزنامه شرق
گردآورى و ترجمه: فرهاد كاوه
«واشينگتن ايروينگ» در ۳ آوريل ۱۷۸۳ به عنوان يازدهمين فرزند خانواده اى متمكن متولد شد. پدرش از بازرگانان متمول و مادرش زنى انگليسى و از نوادگان مردى روحانى بود. «ايروينگ» را پس از تولد به احترام «جورج واشينگتن» نامگذارى كردند و هرگز نمى دانستند كه سال ها بعد اين نوزاد نوپا يكى از مهمترين آثار ادبيات تاريخ آمريكا با عنوان «زندگى جورج واشينگتن» را تاليف خواهد كرد. «ايروينگ» از همان اوان كودكى نسبت به كتابخوانى ميلى شديد داشت و «رابينسون كروزو» و «سندباد ملوان» از آثار محبوب دوران نوجوانى او به شمار مى روند. او پس از اتمام تحصيلات مقدماتى خود براى تحصيل در رشته حقوق، به صورت خصوصى از اساتيدى همچون «هنرى مسترتن»، «بروك هلست ليوينگستون» و «جان هافمن» بهره برد كه همگى در امر وكالت از بزرگان زمان خود به شمار مى رفتند. او مدتى را نيز در وكالت به كارآموزى پرداخت كه عمرى كوتاه داشت. «ايروينگ» از سال ۱۸۰۴مسافرت به سراسر اروپا را آغاز و دوسالى را در گشت و گذار سپرى كرد و طى آن موفق به ملاقات با افسر معروف نيروى دريايى انگلستان «نلسون» و همچنين «واشينگتن الستون» نقاش شد. با اتمام دوران سفر «واشينگتن» به ايالات متحده بازگشت و در كنار برادرانش به فعاليت در زمينه تجارت خانوادگى شان پرداخت كه تا سال ۱۸۱۸ به طول انجاميد. در اين مدت او يك سالى را نيز در سمت آجودانى تيمسار ارتش آمريكا و در خدمت «تامپ كينز» فرماندار نيويورك گذراند. زندگى نويسندگى «ايروينگ» با روزنامه ها و هفته نامه ها آغاز شد كه در ابتداى راه با مجله «مورنينگ كرونيكل» به سردبيرى برادرش «پيتر» بود و او توانست با طى كردن پله هاى ترقى در مدت زمانى كوتاه به سردبيرى مجله «آنالتيك» منصوب شود. اما موفقيت هاى «ايروينگ» در زندگى اجتماعى و ادبيات در سايه واقعه اى غم انگيز رو به كمرنگى گذارد. او در سال ۱۸۰۸ با «ماتيلدا هافمن» قرار ازدواجى گذاشته بود كه با مرگ نامزد ۱۷ساله اش در سال ۱۸۰۹ طعمى تلخ را در كام «ايروينگ» به يادگار گذاشت. او بعدها در جواب يكى از دوستانش كه علت ازدواج نكردن او را جويا شده بود نوشت: «سال ها است كه از اين سياهى سخن نگفته ام، حتى قادر نيستم نامش را بر زبان برانم.
تصوير او همه جا با من است و با چشم هاى باز هم خواب او را مى بينم.» «ايروينگ» در سال ۱۸۰۹ تاريخ طنز آلود رژيم آلمانى در نيويورك را تحت عنوان «تاريخى از نيويورك» با نام مستعار «ويتريش نيكر بوكر» به چاپ رسانيد كه خيلى زود به بخشى از فرهنگ نيويورك بدل شد. موفقيت ادبى «ايروينگ» با اثر بعدى او «يادداشت هاى جفرى كرايون» ادامه يافت و او را به نويسنده اى تمام وقت تبديل كرد. در همين سال ها بود كه مادرش از دنيا رفت و او تصميم گرفت زندگى خود را در اروپا ادامه دهد و بدين ترتيب هفده سالى را دور از وطن گذراند. او در اين سال ها آثارى چون «كريستف كلمب»، «فتح گرانادا»، «ياران كريستف كلمب» را بر پايه اطلاعات دقيق تاريخى به رشته تحرير درآورد. در اين زمان «ايروينگ» قصد وطن مى كند و در جايى مى نويسد: «به آخرين ايستگاه زندگى نزديك شده ام، كم كم تعداد سال هاى باقى مانده از عمرم را مى توانم بشمارم. و ترجيح مى دهم در كلبه خود زندگى ام را وداع گويم.» او پس از بازگشت چندين تاليف ديگر را تكميل كرد كه در بين آنها زندگى نامه ۵ جلدى «جورج واشينگتن» نيز ديده مى شود. اين نويسنده بزرگ آمريكايى سرانجام در ۲۸ نوامبر ۱۸۵۹ در حالى چشم از جهان فروبست كه شب قبل در يادداشتى نوشته بود: «خب، بروم كه بالش هاى خود را براى يك خواب كسل كننده ديگر آماده كنم. خدا كند كه آخرى اش باشد.»
منبع: روزنامه شرق
گردآورى و ترجمه: فرهاد كاوه