Borna66
09-14-2009, 07:24 AM
بزرگترين آب انبار جهان به چاه فاضلاب شهر گراش تبديل شده است
بزرگترين آبانبار ايران بهدليل گسترش آب سطحي خيابانهاي شهر و فاضلاب خانهها درحال تخريب است؛ با اين وجود سازمان ميراثفرهنگي فارس هيچ توجهي به اين اثر ثبتشده ملي ندارد.
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg
فاضلاب در بركه كل گراش
گوهري كه شهر گراش را بين شهرهاي منطقه فارس متمايز ميكند، وجود بزرگترين آبانبار ايران و بهگفته برخي كارشناسان، بزرگترين آبانبار جهان در اين شهر است.
بركه كل گراش، بزرگترين آبانبار اين شهر است كه در نزديكي آبانبار "آ اسدالله" و پشت حسينيه اعظم شهر قرار دارد، ولي بهدليل بيتوجهي سازمان ميراث فرهنگي فارس به منطقه گراش و لار، علاوه بر بوي نامطبوع فاضلاب در اطراف آن، هيچ تابلوي راهنمايي براي دسترسي به اين اثر تاريخي وجود ندارد.
سقف آبانبار 300 ساله گراش كه در سال 1290 هجري قمري ساخته شده است، بهگفته مردم محلي در همان سالهاي اوليه ريخته است.
دليل تخريب مشخص نيست اما بهگفته كارشناسان، در همان اوايل ساخت؛ بارش باران سيل آسا پيش از استحكام سقف آبانبار؛ موجب ريزش سقف آن شد. بههمين دليل نام محلي"كل" يا تاس را به دليل بدون سقف بودن آب انبار، روي آن گذاشتهاند.
اين آبانبار، پيش از انقلاب براي رفع نياز آب شهر گراش و لولهكشيهاي انجام شده در شهر، كاملا بياستفاده ماند و بعد از مدتي، آب سطحي خيابانهاي شهر و فاضلاب خانهها به اين مكان تاريخي سرازير شده است.
در سالهاي گذشته نيز از آب آن براي آبياري نخلستانهاي اطراف گراش و فضاي سبز شهر استفاده شده است.
اما با ساخت و سازهاي انجام گرفته دركنار اين اثر ثبت شده ملي، آب فاضلاب اين خانهها نيز به سمت اين يادگار تاريخي روانه شده است؛ به طوري كه وقتي گردشگر براي بازديد از بركه كل نزديك آن ميشود، بوي نامطبوعي او را از منطقه دور ميكند.
عبدالعلي صلاحي، دبير انجمن ميراث فرهنگي و عضو شوراي شهر گراش در اين باره گفت:« سالهاست كه اين آب انبار به حال خود رها شده و تنها آقاي دكتر نوذري از دانشگاه مشهد، تحقيقاتي روي آن انجام داده است. متاسفانه سازمان ميراث فرهنگي به اين مكان كه ثبت ملي شده و جايگاهي جهاني دارد، رسيدگي نكرده و به مشكلات آن نيز هيچ توجهي نميكند.»
وي با اشاره به مشكل جمعآوري آبهاي سطحي گراش گفت:« درحال برنامهريزي براي حل اين مشكل هستيم و در آينده نزديك، جريمههايي را براي شهروندان متخلف كه فاضلاب خود را در خيابان رها ميكنند، درنظر ميگيريم.»
شهر گراش در بين شهرهاي جنوبي استان فارس، از نخلستانهاي بسيار زيبايي برخوردار بوده و در جوار منطقه لارستان، قطب آب انبارهاي ايران، قرار دارد. عمق آب انبار بركه كل 16 متر، قطر آن 28 متر و ديواره آن 5 متر ارتفاع و 2.5 متر قطر دارد و در مجموعه تاريخي حاج اسدالله ودر مركز شهر گراش قرار گرفته است.
بزرگترين آبانبار ايران بهدليل گسترش آب سطحي خيابانهاي شهر و فاضلاب خانهها درحال تخريب است؛ با اين وجود سازمان ميراثفرهنگي فارس هيچ توجهي به اين اثر ثبتشده ملي ندارد.
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg
فاضلاب در بركه كل گراش
گوهري كه شهر گراش را بين شهرهاي منطقه فارس متمايز ميكند، وجود بزرگترين آبانبار ايران و بهگفته برخي كارشناسان، بزرگترين آبانبار جهان در اين شهر است.
بركه كل گراش، بزرگترين آبانبار اين شهر است كه در نزديكي آبانبار "آ اسدالله" و پشت حسينيه اعظم شهر قرار دارد، ولي بهدليل بيتوجهي سازمان ميراث فرهنگي فارس به منطقه گراش و لار، علاوه بر بوي نامطبوع فاضلاب در اطراف آن، هيچ تابلوي راهنمايي براي دسترسي به اين اثر تاريخي وجود ندارد.
سقف آبانبار 300 ساله گراش كه در سال 1290 هجري قمري ساخته شده است، بهگفته مردم محلي در همان سالهاي اوليه ريخته است.
دليل تخريب مشخص نيست اما بهگفته كارشناسان، در همان اوايل ساخت؛ بارش باران سيل آسا پيش از استحكام سقف آبانبار؛ موجب ريزش سقف آن شد. بههمين دليل نام محلي"كل" يا تاس را به دليل بدون سقف بودن آب انبار، روي آن گذاشتهاند.
اين آبانبار، پيش از انقلاب براي رفع نياز آب شهر گراش و لولهكشيهاي انجام شده در شهر، كاملا بياستفاده ماند و بعد از مدتي، آب سطحي خيابانهاي شهر و فاضلاب خانهها به اين مكان تاريخي سرازير شده است.
در سالهاي گذشته نيز از آب آن براي آبياري نخلستانهاي اطراف گراش و فضاي سبز شهر استفاده شده است.
اما با ساخت و سازهاي انجام گرفته دركنار اين اثر ثبت شده ملي، آب فاضلاب اين خانهها نيز به سمت اين يادگار تاريخي روانه شده است؛ به طوري كه وقتي گردشگر براي بازديد از بركه كل نزديك آن ميشود، بوي نامطبوعي او را از منطقه دور ميكند.
عبدالعلي صلاحي، دبير انجمن ميراث فرهنگي و عضو شوراي شهر گراش در اين باره گفت:« سالهاست كه اين آب انبار به حال خود رها شده و تنها آقاي دكتر نوذري از دانشگاه مشهد، تحقيقاتي روي آن انجام داده است. متاسفانه سازمان ميراث فرهنگي به اين مكان كه ثبت ملي شده و جايگاهي جهاني دارد، رسيدگي نكرده و به مشكلات آن نيز هيچ توجهي نميكند.»
وي با اشاره به مشكل جمعآوري آبهاي سطحي گراش گفت:« درحال برنامهريزي براي حل اين مشكل هستيم و در آينده نزديك، جريمههايي را براي شهروندان متخلف كه فاضلاب خود را در خيابان رها ميكنند، درنظر ميگيريم.»
شهر گراش در بين شهرهاي جنوبي استان فارس، از نخلستانهاي بسيار زيبايي برخوردار بوده و در جوار منطقه لارستان، قطب آب انبارهاي ايران، قرار دارد. عمق آب انبار بركه كل 16 متر، قطر آن 28 متر و ديواره آن 5 متر ارتفاع و 2.5 متر قطر دارد و در مجموعه تاريخي حاج اسدالله ودر مركز شهر گراش قرار گرفته است.