Y@SiN
09-13-2009, 07:49 PM
بسياري از اوقات شما با شنيدن صداي يک نفر و بدون نياز به ديدن وي مي توانيد او را شناسايي کنيد. هر فرد داراي صدايي است که تقريبا با هيچ کس ديگر مشابه نيست. دليل اين امر حفره هاي صوتي هر شخص و نحوه حرکت دادن دهان هنگام صحبت کردن است. بنابراين مي توان سيستمي طراحي کرد که شخص را با استفاده از صدايش تشخيص دهد. چنين سيستمي ممکن است از شما درخواست کند که چند کلمه يا عبارت خاص بيان کنيد تا در آينده از آن ها براي رمز عبور استفاده کند. يا اينکه يک نمونه نسبتا کامل از حرف زدن شما را دريافت کند تا بعدها بدون نياز به استفاده از کلمه اي خاص بتواند شما را شناسايي کند.
سيستم تشخيص صدا در حقيقت يک طيف نگاره(Spectrogram) صداست. طيف نگاره يک گراف است که فرکانسهاي مختلف صدا را در محور عمودي و زمان را در محور افقي نشان مي دهد. صداهاي مختلف گراف هاي متفاوتي را مي سازند. طيف نگاره همچنين از رنگ ها يا درجات مختلف خاکستري براي نشان دادن کيفيت آکوستيکي صدا استفاده مي کند.
مزيتي که چنين سيستمي نسبت به سيستم هايي مانند تشخيص دست خط يا شکل دست و انگشتان دارد اين است که نياز به حضور فيزيکي فرد نيست و از راه دور هم مي تواند چک شود. مثلا شخص با استفاده از تلفن مي تواند به سيستم متصل شده و بوسيله صدايش توسط سيستم شناسايي شود.
مشکل اين جاست که اگر کلمه اي که پرسيده مي شود مشخص باشد مي توان با ضبط کردن صداي يک شخص و پخش آن از طريق تلفن براي سيستم به اطلاعات وي دسترسي پيدا کرد. به همين دليل هم معمولا اين سيستم ها از کلمات مختلف که به شکل تصادفي انتخاب مي شوند براي رمز عبور استفاده مي کنند. دسته اي ديگر از سيستم ها هم از تکنولوژي هايي استفاده مي کنند که مي توانند صداي ضبط شده را تشخيص دهند. با وجود تمام اين سيستم ها باز هم سيستم هاي تشخيص صدا داراي امنيت بالايي نيستند و به همين دليل اغلب ترجيح داده مي شود که در يک سيستم با اهميت بالا از چند روش مختلف براي تشخيص افراد استفاده شود.
روزنامه جام جم – هفته نامه کليک – شماره 86
سيستم تشخيص صدا در حقيقت يک طيف نگاره(Spectrogram) صداست. طيف نگاره يک گراف است که فرکانسهاي مختلف صدا را در محور عمودي و زمان را در محور افقي نشان مي دهد. صداهاي مختلف گراف هاي متفاوتي را مي سازند. طيف نگاره همچنين از رنگ ها يا درجات مختلف خاکستري براي نشان دادن کيفيت آکوستيکي صدا استفاده مي کند.
مزيتي که چنين سيستمي نسبت به سيستم هايي مانند تشخيص دست خط يا شکل دست و انگشتان دارد اين است که نياز به حضور فيزيکي فرد نيست و از راه دور هم مي تواند چک شود. مثلا شخص با استفاده از تلفن مي تواند به سيستم متصل شده و بوسيله صدايش توسط سيستم شناسايي شود.
مشکل اين جاست که اگر کلمه اي که پرسيده مي شود مشخص باشد مي توان با ضبط کردن صداي يک شخص و پخش آن از طريق تلفن براي سيستم به اطلاعات وي دسترسي پيدا کرد. به همين دليل هم معمولا اين سيستم ها از کلمات مختلف که به شکل تصادفي انتخاب مي شوند براي رمز عبور استفاده مي کنند. دسته اي ديگر از سيستم ها هم از تکنولوژي هايي استفاده مي کنند که مي توانند صداي ضبط شده را تشخيص دهند. با وجود تمام اين سيستم ها باز هم سيستم هاي تشخيص صدا داراي امنيت بالايي نيستند و به همين دليل اغلب ترجيح داده مي شود که در يک سيستم با اهميت بالا از چند روش مختلف براي تشخيص افراد استفاده شود.
روزنامه جام جم – هفته نامه کليک – شماره 86