Borna66
09-11-2009, 09:11 PM
پرسش : اعليحضرت، ما می شنويم که ايران بسوی گرفتاری های مالی زيادی گام بر ميدارد با وجود اينکه ثروتی مثل نفت دارد. آيا شما ميخواهيد از خواسته ها و برنامه های پيشرفتگی خود را قطع کنيد؟ جواب : ما تقريبا 2 بيليون دلار کسر بودجه داريم، و در آمد ما نزديک به 4 بيليون دلار کاهش يافته است. ما تلاش داريم هر چه می توانيم در داخل صرفه جوئی کنيم. ما يک برنامه منسجم و جدی بر عليه فساد و ارتشاء آغاز کرده ايم. در بسياری موارد می بينيم که ارتشاء داخلی ما بدليل ارتباط مردم با خارجيان است ( منظور شاه در اينجا اشاره به رشوه خواری هائی که بيگانگان به ايران تحميل ميکردن می باشد ). و خدايا، اين خارجيان بسيار، بسيار دچار فساد هستند! من در اين مورد سخن نخواهم گفت ولی غير قابل تحمل هستند.
بيگانگان از اينکه معامله های کثيف انجام بدهند يا رشوه بدهند دريغ نمی کنند، ما ريشه اين را خواهيم سوزاند، و اين شايد بسيار صرفه جوئی کند.
ما هيچ يک از برنامه ها را تعطيل نخواهيم کرد. شايد بعضی به تاخير بيافتد، چند ماهی، ولی همين. تصور می کنم ما قادر خواهيم بود طرح ها را با کمی تاخير انجام دهيم.
پرسش : شما بيليون ها دلار صرف امور دفاعی می کنيد. آيا امنيت ايران نيازی به چنين تجهيزاتی و ارتشی با اين عظمت دارد؟
جواب : بديهی است، برای اينکه آنچه در اطراف ما میگذرد و ميزان تسليحاتی که در اطراف ما است اين را اقتضا میکند. فقط بيست سال آينده منطقه اقيانوس هند را در نظر بگيريد. و منظور از " اقيانوس هند " همه کشور هائی هستند که حريمشان به اقيانوس هند متصل است. شرق آفريقا هنوز از آرامش و امنيت بسيار فاصله دارد و احتمالا تحولات منطقه ای اين ناحيه را نا آرام خواهد کرد. بيربر ( نقطه ای که روس ها بصورت ستاد نيروی دريائی در جمهوری سومالی می سازند ) تنها مورد نيست نقاط حساس ديگری هم هستند.
خليج پارس، در خود 70 درصد انرژی مورد نياز جهان را و تقريبا 90 درصد نفت ژاپن را تامين می کند. اگر اين راه ارتباطی امن نباشد، در آنصورت ژاپن، و اروپا ترک بر می دارد. حال که ما اينکار را خودمان می کنيم همزمان بنظر من خدمت بزرگی برای تمام اروپا و ژاپن انجام ميدهيم. اميدوار بودم اين مسئوليت مشترک بود و بسياری کشور های ديگر بحد امکاناتشان شريک بودند. اما در حال حاضر ما اينکار را انجام ميدهيم.
پرسش : کنگره آمريکا نگرانی خود را در مورد شرکت آمريکا به منظور افزايش قدرت نظامی ايران ابراز نگرانی کرده است. آيا ريسک بزرگی نيست که اينهمه مشاور آمريکائی داريد؟
جواب : پيش از همه چيز، من نميدانم نگرانی شما در اينمورد چيست. ما هزينه اين متخصصين و اسلحه ها را میپردازيم. من ضمنا نميتوانم ببينم که شما چه منظوری از " گرفتاری – درگيری " داريد برای اينکه قرار داد ها حاکی از آن است که اين افراد در هيچ جنگی دخالت نخواهند کرد اگر کشور من با کشور ديگری جنگ کند. اينها شرائط قرار داد است.
پرسش : اجازه بدهيد اين پرسش را از شما بکنم. آيا ايالات متحده آمريکا از عهده از دست دادن ايران بر می آيد؟ آيا همه جهان چنين استطاعتی را دارد؟
جواب : شما نمی توانيد فقط در دنيای خيالی خود " آمريکای نظامی " زندگی کنيد - و ببينيد که کشور های ديگر سرانجام از بين ميروند. يک احساس امنيت غير واقعی شما را نابود خواهد کرد – مثل هيچ. اگر شما سياست را دنبال کنيد ايران کشوری است که اگر برود شما نيز اين رفتن را بطور بدی حس خواهيد کرد. اگر ما نابود شويم، فکر نکنيد که بقيه منطقه آنطور که هست خواهد ماند. اگر ما برويم سرنوشت سنگدلانه منطقه در مورد اين منابع انرژی برای اروپا و ژاپن و تا اندازه ای آمريکا هم خواهد رفت و نه تنها به مخاطره خواهد افتاد بلکه بکلی قطع خواهد شد...
بيگانگان از اينکه معامله های کثيف انجام بدهند يا رشوه بدهند دريغ نمی کنند، ما ريشه اين را خواهيم سوزاند، و اين شايد بسيار صرفه جوئی کند.
ما هيچ يک از برنامه ها را تعطيل نخواهيم کرد. شايد بعضی به تاخير بيافتد، چند ماهی، ولی همين. تصور می کنم ما قادر خواهيم بود طرح ها را با کمی تاخير انجام دهيم.
پرسش : شما بيليون ها دلار صرف امور دفاعی می کنيد. آيا امنيت ايران نيازی به چنين تجهيزاتی و ارتشی با اين عظمت دارد؟
جواب : بديهی است، برای اينکه آنچه در اطراف ما میگذرد و ميزان تسليحاتی که در اطراف ما است اين را اقتضا میکند. فقط بيست سال آينده منطقه اقيانوس هند را در نظر بگيريد. و منظور از " اقيانوس هند " همه کشور هائی هستند که حريمشان به اقيانوس هند متصل است. شرق آفريقا هنوز از آرامش و امنيت بسيار فاصله دارد و احتمالا تحولات منطقه ای اين ناحيه را نا آرام خواهد کرد. بيربر ( نقطه ای که روس ها بصورت ستاد نيروی دريائی در جمهوری سومالی می سازند ) تنها مورد نيست نقاط حساس ديگری هم هستند.
خليج پارس، در خود 70 درصد انرژی مورد نياز جهان را و تقريبا 90 درصد نفت ژاپن را تامين می کند. اگر اين راه ارتباطی امن نباشد، در آنصورت ژاپن، و اروپا ترک بر می دارد. حال که ما اينکار را خودمان می کنيم همزمان بنظر من خدمت بزرگی برای تمام اروپا و ژاپن انجام ميدهيم. اميدوار بودم اين مسئوليت مشترک بود و بسياری کشور های ديگر بحد امکاناتشان شريک بودند. اما در حال حاضر ما اينکار را انجام ميدهيم.
پرسش : کنگره آمريکا نگرانی خود را در مورد شرکت آمريکا به منظور افزايش قدرت نظامی ايران ابراز نگرانی کرده است. آيا ريسک بزرگی نيست که اينهمه مشاور آمريکائی داريد؟
جواب : پيش از همه چيز، من نميدانم نگرانی شما در اينمورد چيست. ما هزينه اين متخصصين و اسلحه ها را میپردازيم. من ضمنا نميتوانم ببينم که شما چه منظوری از " گرفتاری – درگيری " داريد برای اينکه قرار داد ها حاکی از آن است که اين افراد در هيچ جنگی دخالت نخواهند کرد اگر کشور من با کشور ديگری جنگ کند. اينها شرائط قرار داد است.
پرسش : اجازه بدهيد اين پرسش را از شما بکنم. آيا ايالات متحده آمريکا از عهده از دست دادن ايران بر می آيد؟ آيا همه جهان چنين استطاعتی را دارد؟
جواب : شما نمی توانيد فقط در دنيای خيالی خود " آمريکای نظامی " زندگی کنيد - و ببينيد که کشور های ديگر سرانجام از بين ميروند. يک احساس امنيت غير واقعی شما را نابود خواهد کرد – مثل هيچ. اگر شما سياست را دنبال کنيد ايران کشوری است که اگر برود شما نيز اين رفتن را بطور بدی حس خواهيد کرد. اگر ما نابود شويم، فکر نکنيد که بقيه منطقه آنطور که هست خواهد ماند. اگر ما برويم سرنوشت سنگدلانه منطقه در مورد اين منابع انرژی برای اروپا و ژاپن و تا اندازه ای آمريکا هم خواهد رفت و نه تنها به مخاطره خواهد افتاد بلکه بکلی قطع خواهد شد...