Borna66
09-07-2009, 01:35 PM
نگره های (فرضیه های) جنگی بهرام چوبین:
***· جنگ را یگانهای زبده می برند. در جنگ نباید به انبوه سپاه دل بست. ارتشبدهای روسیه ازجمله «لبد Lebed» (که بتازگی کشته شد) به همین باور رسیده اند و می خواهند ارتش روسیه را کوچکتر و ورزیده تر کنند.
· همه شهروندان یک کشور که توان همراه بردن جنگ افزار را دارند باید با چندوچون و شگردهای جنگاوری آشنا باشند تا در روز مبادا بتوانند در پاسداشت میهن خود همراهی نمایند.
۱۲ سده پس از آن کلازاویتس، تیزاندیش ارتشی آلمان بر همین پایه، سامانه سربازی همگانی را به میان آورد که امروزه جهانی شده است.
. در آفند و تازیدن به کشورهای دیگر می شود از نیروی برونمرزی و سرباز مزدبگیر بهره گرفت، ولی در پدافند، این تنها سرباز میهن است که باید بجنگد زیرا او می داند که اگر شکست بخورد هم، میهن او، هم گور نیاکانش و هم آزادی خواهران او و زنان دیگر آسیب پذیر گردیده و کودکان می میرند. بنابراین میماند، میجنگد و میمیرد و خوشا چنین مرگی.
· سرباز باید بداند که چرا میجنگد [از این نگره، برداشت های گوناگون شده است برای نمونه، روا دانستن درآمیختن لشکریان با کارهای کشوری].
· «آفند بهترین پدافند است و شبیخون بهترین گونه آفند».
· کشوری که نتواند یک ارتش پدافندی و جنگ افزارهای نیازمند خود را فراهم کند چاره ای جز توسری خوردن، خوار شدن و بردگی ندارد.
· اگر دستخوش دشمنی یک کشور شدید، در اندیشه یافتن همپیمان برای خود باشید و بهترین همپیمان، دشمن دشمن شماست. [این نگره همان است که می گویند: دشمن دشمن من، دوست من است]!
· تنها اسب و جنگ افزار خودتان را به شمار آورید, نه خرید آنها را از کشورهای دیگر. [خودبسندگی در ابزارسازی]
· سربازی که در چارچوب آیین نامه ها نهاده نشود، زود سرکش می شود.
· ترسوها را نباید برای افسری برگزید.
· به همان اندازه که میهن دوستی مردم یک کشور سست شود، چیرگی پذیرتر می شوند .
· میهن پرست کسی را گویند که بر سر میهنش به داد و ستد نپردازد. [سود خود را بر سود میهن برتری ندهد].
پس نوشت:
* (افسر را در دفتر واژه گزینی ارتش در زمان شاه همچون برابر پارسی برای آفیسر برگزیدند!).
* (آفند و پدافند هر دو در ارتش و سپاه امروزی ایران واژه هایی جاافتاده اند که کسانی که وریدگیهای ارتشی را دیده اند با آن ها بخوبی آشنایند. با جستجوی واژه آفند در اینترنت به اینگونه نوشته ها دسترسی پیدا میکنید).
***· جنگ را یگانهای زبده می برند. در جنگ نباید به انبوه سپاه دل بست. ارتشبدهای روسیه ازجمله «لبد Lebed» (که بتازگی کشته شد) به همین باور رسیده اند و می خواهند ارتش روسیه را کوچکتر و ورزیده تر کنند.
· همه شهروندان یک کشور که توان همراه بردن جنگ افزار را دارند باید با چندوچون و شگردهای جنگاوری آشنا باشند تا در روز مبادا بتوانند در پاسداشت میهن خود همراهی نمایند.
۱۲ سده پس از آن کلازاویتس، تیزاندیش ارتشی آلمان بر همین پایه، سامانه سربازی همگانی را به میان آورد که امروزه جهانی شده است.
. در آفند و تازیدن به کشورهای دیگر می شود از نیروی برونمرزی و سرباز مزدبگیر بهره گرفت، ولی در پدافند، این تنها سرباز میهن است که باید بجنگد زیرا او می داند که اگر شکست بخورد هم، میهن او، هم گور نیاکانش و هم آزادی خواهران او و زنان دیگر آسیب پذیر گردیده و کودکان می میرند. بنابراین میماند، میجنگد و میمیرد و خوشا چنین مرگی.
· سرباز باید بداند که چرا میجنگد [از این نگره، برداشت های گوناگون شده است برای نمونه، روا دانستن درآمیختن لشکریان با کارهای کشوری].
· «آفند بهترین پدافند است و شبیخون بهترین گونه آفند».
· کشوری که نتواند یک ارتش پدافندی و جنگ افزارهای نیازمند خود را فراهم کند چاره ای جز توسری خوردن، خوار شدن و بردگی ندارد.
· اگر دستخوش دشمنی یک کشور شدید، در اندیشه یافتن همپیمان برای خود باشید و بهترین همپیمان، دشمن دشمن شماست. [این نگره همان است که می گویند: دشمن دشمن من، دوست من است]!
· تنها اسب و جنگ افزار خودتان را به شمار آورید, نه خرید آنها را از کشورهای دیگر. [خودبسندگی در ابزارسازی]
· سربازی که در چارچوب آیین نامه ها نهاده نشود، زود سرکش می شود.
· ترسوها را نباید برای افسری برگزید.
· به همان اندازه که میهن دوستی مردم یک کشور سست شود، چیرگی پذیرتر می شوند .
· میهن پرست کسی را گویند که بر سر میهنش به داد و ستد نپردازد. [سود خود را بر سود میهن برتری ندهد].
پس نوشت:
* (افسر را در دفتر واژه گزینی ارتش در زمان شاه همچون برابر پارسی برای آفیسر برگزیدند!).
* (آفند و پدافند هر دو در ارتش و سپاه امروزی ایران واژه هایی جاافتاده اند که کسانی که وریدگیهای ارتشی را دیده اند با آن ها بخوبی آشنایند. با جستجوی واژه آفند در اینترنت به اینگونه نوشته ها دسترسی پیدا میکنید).