memol
07-28-2009, 11:19 PM
ماشین‌ها تا سال ۲۰۲۹ به هوش انسانی نزدیک می‌شوند
ریموند کورزویل، یکی از نو‌آوران برجسته آمریکایی در گردهمایی امسال AAAS اعلام کرد که تقریبا تا ۲۰ سال دیگر، ماشین‌ها از نظر هوشی رقیب انسان‌ها خواهند شد.
کورزویل گفت: هم‌اکنون دانشمندان در اوج پیشرفت برای ساخت روبات‌هایی هستند که بسیار هوشمندند.
وی افزود: تا سال ۲۰۲۹ دانشمندان در زمینه دانش سخت‌افزاری و نرم‌افزاری به جایی خواهند رسید که روبات‌هایی با هوش و احساسات انسانی طراحی کنند.
وی خاطرنشان کرد که دستگاه‌های کنونی صد‌‌ها کار روزانه انسان را در حد خود انسان‌ها و حتی گاهی بهتر از خود آنها انجام می‌دهند.
کورزویل افزود: ما هم اکنون به صورت موجوداتی برخوردار از دستاورد‌های فناورانه در آمده‌ایم زیرا از فناوری برای گسترش افق ذهنی و توانایی جسمانی خود استفاده می‌کنیم و تداوم این روند بدون تردید به ظهور چنان هوش‌‌های مصنوعی منجر می‌شود.
● قانون شتاب فناوری
در نیم قرن گذشته قدرت تراشه‌های کامپیوتری هر دو سال یک بار از نظر پردازش دو برابر شده است. البته تراشه‌ها به غیر از افزایش قدرت پردازش از نظر اندازه نیز به همان میزان کوچک‌تر شده‌اند. این قانون تحت عنوان قانون مور معروف است.
دکتر کورزویل در گردهمایی انجمن پیشرفت علوم آمریکا در بوستون گفت: میزان تغییر این الگو‌ها هر دهه دو برابر می‌شود، پس در نیم قرن آینده شاهد آن خواهیم بود که این روند ۳۲ بار بیش‌تر از نیم‌قرن گذشته باشد.
رایانش، ارتباطات، فناوری‌های زیست‌محیطی، اسکن کردن مغز، دانش مغز انسان و کلا دانش بشری با سرعت بیش‌تری نسبت به گذشته در حال پیشرفت است و هر ساله با افزایش قیمت، ظرفیت و پهنای باند مواجه هستیم.همچنین ساختار کامپیوتر‌ها براساس ریزتراشههای دو‌بعدی سیلیکونی تعریف می‌شود. ولی هم‌اکنون زیر‌تراشه‌های سه‌بعدی در حال طراحی و ساخت هستند که هم از نظر قدرت پردازش ارتقا یافته‌اند و هم ساختار آنها از مولکو‌ل‌های بیولوژیکی تشکیل شده که از نظر اندازه از ریزتراشههای کامپیوتری فلزی بسیار کوچک‌تر‌ند.
● روبات‌های نانو
کورزویل، این دانشمند آینده‌گرا، پیش‌بینی کرد که در آینده‌ای نه چندان دور، روبات‌هایی بر اساس فناوری نانو طراحی می‌شوند.
این نانو روبات‌ها از طریق مویرگ‌ها وارد مغز و بدن انسان می‌شوند و با سیستم عصبی بیولوژیکی انسان به تعامل می‌پردازند. این نانو روبات‌ها به منظور حفظ سلامتی و حتی بهبود شرایط ذهنی انسان طراحی خواهند شد. در این صورت می‌توان گفت که در دنیای آینده، دیگر ناتوانی جسمی و ذهنی معنایی نخواهد داشت. این دانشمند همچنین اعلام کرد که در آینده بشر، دستگاه‌های بیش‌تری به عنوان اعضای بدن انسان به کار گرفته می‌شوند.
نانو روبات‌ها که اندازه‌ای برابر یک میلیاردیوم متر دارند، هم اکنون چشم‌اندازی گسترده برای آینده فناوری ترسیم می‌کنند.
فناوری روبات در حال حاضر به صورت بخشی از تمدن انسانی درآمده، البته نه آن چنان که عده‌ای فکر می‌کنند و قرار نیست که موجودات فضایی به کره زمین حمله کنند و جای ما را بگیرند.
● چالش‌های مهم فناوری
در این گردهمایی همچنین چالش‌های مهم جامعه مهندسی مدرن مورد بحث قرار گرفت.
این چالش‌ها بنا به تقاضای انجمن پیشرفت علوم آمریکا و توسط کمیته‌ای از کارشناسان سرتاسر دنیا در ۱۴ عنوان فهرست شده است. لری پیج، یکی از بنیانگذاران گوگل و از اعضای این کمیته گفت: پیشرفت‌های شگرف به منظور بهبود کیفیت زندگی، در نتیجه پیشرفت فناوری در عرصه‌های کشاورزی و صنعتی حاصل می‌شود و اگر تلاش‌های‌مان را برای برطرف کردن چالش‌های مهم عصرمان متمرکز کنیم می‌توانیم آینده بهتری را برای خودمان رقم بزنیم. برای ارایه این فهرست، نظرات مهندسان و دانشمندان برجسته و همچنین عموم مردم جهان طی یک دوره یک ساله جمع‌آوری شده است.چالش‌های مذکور با در نظر گرفتن چهار مقوله پایداری، سلامت، کاهش آسیب‌پذیری و لذت از زندگی رده‌بندی شده‌اند. این فهرست بدون توجه به پیش‌بینی‌ها یا وسایل موجود تنها با این هدف معرفی شده‌اند که نیاز‌های بشری برای بهبودکیفیت زندگی انسان و همچنین بهبود شرایط محیط‌زیستی شناسایی شود. ویلیام پری، رییس این کمیته و دبیر سابق وزارت دفاع آمریکا گفت: چالش‌های فهرست شده، مواردی هستند که ما از نزدیک با آنها روبه‌رو شده‌ایم و بیش‌تر موارد ذکر شده به گونه‌ای هستند که باید هرچه زودتر برطرف شوند.
● اوج‌گیری هوش مصنوعی
در این گردهمایی همچنین با ذکر تاریخچه‌ای از هوش مصنوعی، به این مبحث پرداخته شد.تاریخچه «هوش مصنوعی» به دوران قدیم باز می‌گردد، در حالی که در آن زمان، هیچگاه به این نام خوانده نمی‌شد. ایده ماشین‌های هوشمندی که به شکل انسان هستند در افسانه‌های یونانی مطرح شد. در عصر حاضر ما به آنها «روبات» می‌گوییم.
یک نویسنده انگلیسی به نام مری شلی (Mary Shelley) در یکی از داستان‌های خود به عنوان «هیولای فرانکنشتین»، زندگی مردی را روایت می‌کندکه سعی می‌کند تصویر زند‌ه‌ای از خود را به نمایش در آورد. البته رد‌پایی از عبارت «روبات» در آن دیده نمی‌شود. در واقع، کلمه روبات اولین بار در یکی از داستان‌های کارل چاپک، نویسنده چک، به نام Rossum&#۰۳۹;s Universal Robots در سال ۱۹۲۳ مطرح شد و از آنجا وارد زبان انگلیسی شد.
ایده یک ماشین، با هوشی معادل یک انسان نیز اولین بار در آزمایش هوش مصنوعی آلن تورینگ (Alan Turing) ریاضیدان معروف انگلیسی به میان آمد.وی در یکی از مقالات سرنوشت‌ساز خود در سال ۱۹۵۰ برای این مساله، یک راه‌حل عملی پیدا کرد که همان «تست تورینگ» نام دارد. به گفته تورینگ، این طور فرض می‌شود که یک ماشین یا روبات، در صورتی که بتواند همانطور که انسان‌ها با یکدیگر تعامل دارند، واکنش نشان دهد، تست تورینگ را پشت‌سر گذاشته است. عبارت «هوش مصنوعی» (Artificial Intelligence) اولین بار توسط یک دانشمند کامپیوتر به نام جان مک کارتی (John McCarthy) در سال ۱۹۵۶ به کار گرفته شد. این مفهوم را در دهه ۵۰ و ۶۰ میلادی ماروین مینکسی (Marvin Minksi) مورد کنکاش قرار داد. علاوه براین، آرتورسی کلارک (Arthur C. Clarke) نویسنده داستان‌های علمی – تخیلی نیز در کتاب خود تحت عنوان «۲۰۰۱: یک اودیسه فضایی»، به طور جامع به مفهوم هوش مصنوعی پرداخت. در این داستان که فیلمی هم از روی آن ساخته شد، کامپیوتر هوشمندی به نام HAL وجود دارد که از نظر عقلانی، نظیر یک انسان کامل است.
در اواسط دهه ۷۰ میلادی، حامیان مالی پروژه هوش مصنوعی به این نتیجه رسیدند که این مفهوم هیچگاه توان برابری با ذهن پیشرفته و پیچیده انسانی را ندارد. اما در ادامه، شرکت IBM ابرکامپیوتری را به نام Deep Blue طراحی کرد که در یازده مه ۱۹۹۷ با شکست یک قهرمان شطرنج، اولین ماشینی لقب بگیرد که موفق به این کار شده است. در پی این موفقیت بزرگ، دستاورد‌های دیگری هم در زمینه هوش مصنوعی تحقق یافتند که از جمله می‌توان به یک راننده اتومبیل روباتیک اشاره کرد که یک جاده بیابانی را به مسافت ۱۳۱ مایل و بدون برنامه‌ریزی قبلی پیمود.
گفتنی است که هوش مصنوعی مضمون اصلی فیلم‌های مختلف چون ترمیناتور و Blade Runner بوده است.
ریموند کورزویل، یکی از نو‌آوران برجسته آمریکایی در گردهمایی امسال AAAS اعلام کرد که تقریبا تا ۲۰ سال دیگر، ماشین‌ها از نظر هوشی رقیب انسان‌ها خواهند شد.
کورزویل گفت: هم‌اکنون دانشمندان در اوج پیشرفت برای ساخت روبات‌هایی هستند که بسیار هوشمندند.
وی افزود: تا سال ۲۰۲۹ دانشمندان در زمینه دانش سخت‌افزاری و نرم‌افزاری به جایی خواهند رسید که روبات‌هایی با هوش و احساسات انسانی طراحی کنند.
وی خاطرنشان کرد که دستگاه‌های کنونی صد‌‌ها کار روزانه انسان را در حد خود انسان‌ها و حتی گاهی بهتر از خود آنها انجام می‌دهند.
کورزویل افزود: ما هم اکنون به صورت موجوداتی برخوردار از دستاورد‌های فناورانه در آمده‌ایم زیرا از فناوری برای گسترش افق ذهنی و توانایی جسمانی خود استفاده می‌کنیم و تداوم این روند بدون تردید به ظهور چنان هوش‌‌های مصنوعی منجر می‌شود.
● قانون شتاب فناوری
در نیم قرن گذشته قدرت تراشه‌های کامپیوتری هر دو سال یک بار از نظر پردازش دو برابر شده است. البته تراشه‌ها به غیر از افزایش قدرت پردازش از نظر اندازه نیز به همان میزان کوچک‌تر شده‌اند. این قانون تحت عنوان قانون مور معروف است.
دکتر کورزویل در گردهمایی انجمن پیشرفت علوم آمریکا در بوستون گفت: میزان تغییر این الگو‌ها هر دهه دو برابر می‌شود، پس در نیم قرن آینده شاهد آن خواهیم بود که این روند ۳۲ بار بیش‌تر از نیم‌قرن گذشته باشد.
رایانش، ارتباطات، فناوری‌های زیست‌محیطی، اسکن کردن مغز، دانش مغز انسان و کلا دانش بشری با سرعت بیش‌تری نسبت به گذشته در حال پیشرفت است و هر ساله با افزایش قیمت، ظرفیت و پهنای باند مواجه هستیم.همچنین ساختار کامپیوتر‌ها براساس ریزتراشههای دو‌بعدی سیلیکونی تعریف می‌شود. ولی هم‌اکنون زیر‌تراشه‌های سه‌بعدی در حال طراحی و ساخت هستند که هم از نظر قدرت پردازش ارتقا یافته‌اند و هم ساختار آنها از مولکو‌ل‌های بیولوژیکی تشکیل شده که از نظر اندازه از ریزتراشههای کامپیوتری فلزی بسیار کوچک‌تر‌ند.
● روبات‌های نانو
کورزویل، این دانشمند آینده‌گرا، پیش‌بینی کرد که در آینده‌ای نه چندان دور، روبات‌هایی بر اساس فناوری نانو طراحی می‌شوند.
این نانو روبات‌ها از طریق مویرگ‌ها وارد مغز و بدن انسان می‌شوند و با سیستم عصبی بیولوژیکی انسان به تعامل می‌پردازند. این نانو روبات‌ها به منظور حفظ سلامتی و حتی بهبود شرایط ذهنی انسان طراحی خواهند شد. در این صورت می‌توان گفت که در دنیای آینده، دیگر ناتوانی جسمی و ذهنی معنایی نخواهد داشت. این دانشمند همچنین اعلام کرد که در آینده بشر، دستگاه‌های بیش‌تری به عنوان اعضای بدن انسان به کار گرفته می‌شوند.
نانو روبات‌ها که اندازه‌ای برابر یک میلیاردیوم متر دارند، هم اکنون چشم‌اندازی گسترده برای آینده فناوری ترسیم می‌کنند.
فناوری روبات در حال حاضر به صورت بخشی از تمدن انسانی درآمده، البته نه آن چنان که عده‌ای فکر می‌کنند و قرار نیست که موجودات فضایی به کره زمین حمله کنند و جای ما را بگیرند.
● چالش‌های مهم فناوری
در این گردهمایی همچنین چالش‌های مهم جامعه مهندسی مدرن مورد بحث قرار گرفت.
این چالش‌ها بنا به تقاضای انجمن پیشرفت علوم آمریکا و توسط کمیته‌ای از کارشناسان سرتاسر دنیا در ۱۴ عنوان فهرست شده است. لری پیج، یکی از بنیانگذاران گوگل و از اعضای این کمیته گفت: پیشرفت‌های شگرف به منظور بهبود کیفیت زندگی، در نتیجه پیشرفت فناوری در عرصه‌های کشاورزی و صنعتی حاصل می‌شود و اگر تلاش‌های‌مان را برای برطرف کردن چالش‌های مهم عصرمان متمرکز کنیم می‌توانیم آینده بهتری را برای خودمان رقم بزنیم. برای ارایه این فهرست، نظرات مهندسان و دانشمندان برجسته و همچنین عموم مردم جهان طی یک دوره یک ساله جمع‌آوری شده است.چالش‌های مذکور با در نظر گرفتن چهار مقوله پایداری، سلامت، کاهش آسیب‌پذیری و لذت از زندگی رده‌بندی شده‌اند. این فهرست بدون توجه به پیش‌بینی‌ها یا وسایل موجود تنها با این هدف معرفی شده‌اند که نیاز‌های بشری برای بهبودکیفیت زندگی انسان و همچنین بهبود شرایط محیط‌زیستی شناسایی شود. ویلیام پری، رییس این کمیته و دبیر سابق وزارت دفاع آمریکا گفت: چالش‌های فهرست شده، مواردی هستند که ما از نزدیک با آنها روبه‌رو شده‌ایم و بیش‌تر موارد ذکر شده به گونه‌ای هستند که باید هرچه زودتر برطرف شوند.
● اوج‌گیری هوش مصنوعی
در این گردهمایی همچنین با ذکر تاریخچه‌ای از هوش مصنوعی، به این مبحث پرداخته شد.تاریخچه «هوش مصنوعی» به دوران قدیم باز می‌گردد، در حالی که در آن زمان، هیچگاه به این نام خوانده نمی‌شد. ایده ماشین‌های هوشمندی که به شکل انسان هستند در افسانه‌های یونانی مطرح شد. در عصر حاضر ما به آنها «روبات» می‌گوییم.
یک نویسنده انگلیسی به نام مری شلی (Mary Shelley) در یکی از داستان‌های خود به عنوان «هیولای فرانکنشتین»، زندگی مردی را روایت می‌کندکه سعی می‌کند تصویر زند‌ه‌ای از خود را به نمایش در آورد. البته رد‌پایی از عبارت «روبات» در آن دیده نمی‌شود. در واقع، کلمه روبات اولین بار در یکی از داستان‌های کارل چاپک، نویسنده چک، به نام Rossum&#۰۳۹;s Universal Robots در سال ۱۹۲۳ مطرح شد و از آنجا وارد زبان انگلیسی شد.
ایده یک ماشین، با هوشی معادل یک انسان نیز اولین بار در آزمایش هوش مصنوعی آلن تورینگ (Alan Turing) ریاضیدان معروف انگلیسی به میان آمد.وی در یکی از مقالات سرنوشت‌ساز خود در سال ۱۹۵۰ برای این مساله، یک راه‌حل عملی پیدا کرد که همان «تست تورینگ» نام دارد. به گفته تورینگ، این طور فرض می‌شود که یک ماشین یا روبات، در صورتی که بتواند همانطور که انسان‌ها با یکدیگر تعامل دارند، واکنش نشان دهد، تست تورینگ را پشت‌سر گذاشته است. عبارت «هوش مصنوعی» (Artificial Intelligence) اولین بار توسط یک دانشمند کامپیوتر به نام جان مک کارتی (John McCarthy) در سال ۱۹۵۶ به کار گرفته شد. این مفهوم را در دهه ۵۰ و ۶۰ میلادی ماروین مینکسی (Marvin Minksi) مورد کنکاش قرار داد. علاوه براین، آرتورسی کلارک (Arthur C. Clarke) نویسنده داستان‌های علمی – تخیلی نیز در کتاب خود تحت عنوان «۲۰۰۱: یک اودیسه فضایی»، به طور جامع به مفهوم هوش مصنوعی پرداخت. در این داستان که فیلمی هم از روی آن ساخته شد، کامپیوتر هوشمندی به نام HAL وجود دارد که از نظر عقلانی، نظیر یک انسان کامل است.
در اواسط دهه ۷۰ میلادی، حامیان مالی پروژه هوش مصنوعی به این نتیجه رسیدند که این مفهوم هیچگاه توان برابری با ذهن پیشرفته و پیچیده انسانی را ندارد. اما در ادامه، شرکت IBM ابرکامپیوتری را به نام Deep Blue طراحی کرد که در یازده مه ۱۹۹۷ با شکست یک قهرمان شطرنج، اولین ماشینی لقب بگیرد که موفق به این کار شده است. در پی این موفقیت بزرگ، دستاورد‌های دیگری هم در زمینه هوش مصنوعی تحقق یافتند که از جمله می‌توان به یک راننده اتومبیل روباتیک اشاره کرد که یک جاده بیابانی را به مسافت ۱۳۱ مایل و بدون برنامه‌ریزی قبلی پیمود.
گفتنی است که هوش مصنوعی مضمون اصلی فیلم‌های مختلف چون ترمیناتور و Blade Runner بوده است.