salavati1
12-13-2016, 11:51 PM
سطح لاستیکی با آج های معکوس
منظور از آج معکوس، نحوه قرار گیری آج بر روی سطح لاستیک است. درتمام لاستیک ها، آج ها به سمت بیرون برجسته هستند و موجب ایجاد مقاومت غلتشی می شوند، اما در این لاستیک ها، شیار آج ها به سمت داخل هستند و بدین صورت موجب ناصاف بودن سطح لاستیک می شوند. این لاستیک ها به نسبت لاستیک های نیمه صاف مقاومت غلتشی بیشتری دارند اما وقتی در مقام مقایسه با لاستیک های آج برجسته قرار می گیرند، مشاهده می کنیم که مقاومت غلتشی کمتری دارند. معمولا این لاستیک ها برای کسانی مناسب است که کاربردهای مختلفی از دوچرخه خود انتظار دارند و می خواهند دوچرخه سواری بر سطوح هموار و نسبتا ناهموار را تجربه کنند.
سطح لاستیک با آج های برجسته
این لاستیک ها که عموما در دوچرخه های کوهستان مورد استفاده قرار می گیرند، دارای الگوهای مختلفی هستند که هر کدام عملکرد خاص خود را دارند. برای مثال برجستگی های کوچکتر و کوتاهتر، موجب سرعت بیشتر دوچرخه و صرف انرژی کمتر در هنگام رکاب زدن در سطوح سفت می شوند، اما در زمین های نرم، حفظ تعادل مطلوبی نداشته و لیز می خورند. در نقطه مقابل، برجستگی های عمیق تر و بزرگتر هستند که در سطوح نرم و گل آلود به علت مقاومت غلتشی بالا، عملکرد مطلوبی دارند. مقاومت غلتشی در واقع عبارتست از مقاومت ناشی از حرکت چرخ بر روی سطح زمین. لاستیک های پهن تر با آج های بزرگتر، در هنگام حرکت بر روی سطوح نرم و یا گلی، فشار کمتری به سطح وارد کرده و کمتر در سطح مذکور فرو میروند، بنابراین برای حرکت و چرخش آن ها در این سطوح، به انرژی کمتری نیاز است. اما این لاستیک ها در سطوح صاف ممکن است موجب پیچ خوردگی شوند.
ساختار لبه لاستیک
منظور از لبه لاستیک در تیوپ دوچرخه (http://shop.araxmtb.com/pcat/1334-1/%d8%aa%db%8c%d9%88%d9%be.aspx) ، جاییست که لاستیک بر روی طوقه چرخ سوار می شود. فشار هوای درون لاستیک موجب می شود تا لبه های لاستیک کاملا بر روی طوقه قرار بگیرند. لبه های لاستیک را معمولا در دو نوع تاشو و تانشدنی تقسیم می کنیم. لبه های تاشو عموما از مواد انعطاف پذیری مانند کولار، نایلون و یا آرامید ساخته می شوند. در حالیکه در ساخت لبه های تا نشدنی معمولا از ترکیباتی نظیر استیل استفاده شده که موجب وزن بیشتر لاستیک در مقایسه با لبه های تاشو می شود. لاستیک هایی با لبه های تا شو از نظر وزن کمتر و حمل آسانتر معمولا از محبوبیت بیشتری برخوردارند.
منظور از آج معکوس، نحوه قرار گیری آج بر روی سطح لاستیک است. درتمام لاستیک ها، آج ها به سمت بیرون برجسته هستند و موجب ایجاد مقاومت غلتشی می شوند، اما در این لاستیک ها، شیار آج ها به سمت داخل هستند و بدین صورت موجب ناصاف بودن سطح لاستیک می شوند. این لاستیک ها به نسبت لاستیک های نیمه صاف مقاومت غلتشی بیشتری دارند اما وقتی در مقام مقایسه با لاستیک های آج برجسته قرار می گیرند، مشاهده می کنیم که مقاومت غلتشی کمتری دارند. معمولا این لاستیک ها برای کسانی مناسب است که کاربردهای مختلفی از دوچرخه خود انتظار دارند و می خواهند دوچرخه سواری بر سطوح هموار و نسبتا ناهموار را تجربه کنند.
سطح لاستیک با آج های برجسته
این لاستیک ها که عموما در دوچرخه های کوهستان مورد استفاده قرار می گیرند، دارای الگوهای مختلفی هستند که هر کدام عملکرد خاص خود را دارند. برای مثال برجستگی های کوچکتر و کوتاهتر، موجب سرعت بیشتر دوچرخه و صرف انرژی کمتر در هنگام رکاب زدن در سطوح سفت می شوند، اما در زمین های نرم، حفظ تعادل مطلوبی نداشته و لیز می خورند. در نقطه مقابل، برجستگی های عمیق تر و بزرگتر هستند که در سطوح نرم و گل آلود به علت مقاومت غلتشی بالا، عملکرد مطلوبی دارند. مقاومت غلتشی در واقع عبارتست از مقاومت ناشی از حرکت چرخ بر روی سطح زمین. لاستیک های پهن تر با آج های بزرگتر، در هنگام حرکت بر روی سطوح نرم و یا گلی، فشار کمتری به سطح وارد کرده و کمتر در سطح مذکور فرو میروند، بنابراین برای حرکت و چرخش آن ها در این سطوح، به انرژی کمتری نیاز است. اما این لاستیک ها در سطوح صاف ممکن است موجب پیچ خوردگی شوند.
ساختار لبه لاستیک
منظور از لبه لاستیک در تیوپ دوچرخه (http://shop.araxmtb.com/pcat/1334-1/%d8%aa%db%8c%d9%88%d9%be.aspx) ، جاییست که لاستیک بر روی طوقه چرخ سوار می شود. فشار هوای درون لاستیک موجب می شود تا لبه های لاستیک کاملا بر روی طوقه قرار بگیرند. لبه های لاستیک را معمولا در دو نوع تاشو و تانشدنی تقسیم می کنیم. لبه های تاشو عموما از مواد انعطاف پذیری مانند کولار، نایلون و یا آرامید ساخته می شوند. در حالیکه در ساخت لبه های تا نشدنی معمولا از ترکیباتی نظیر استیل استفاده شده که موجب وزن بیشتر لاستیک در مقایسه با لبه های تاشو می شود. لاستیک هایی با لبه های تا شو از نظر وزن کمتر و حمل آسانتر معمولا از محبوبیت بیشتری برخوردارند.