Borna66
07-06-2009, 12:04 PM
جداسازی ویروس برونشیت در شیوع این بیماری در یک گله مادر
خلاصه :
نمونه هایی از بافتهای ریه و نای در شیوع بیماری برونشیت در یک مزرعه منطقه ایی مادر ، در Kerela هند جمع آوری شدند . این نمونه ها پس از جمع آوری ، برای تحقیقات ویروس شناسی به موسسه سلامت و بیولوژیک حیوانات و دام دامپزشکی ( IAH و VB ) فرستاده شدند .
شیوع این بیماری سبب مرگ 358 قطعه مرغ مادر شد . مهمترین نشانه ها و ضایعات شامل :
· التهاب کیسه های هوایی .
· التهاب تخمدانها .
· التهاب نای .
· Salphingitis .
بودند .
این بیماری در دهمین روز جنینی جوجه ها به جنین جوجه ها وارد شد . وجود ویروس نیز با آزمایشات HA قطعی شد . در این آزمایش قبل از عملی کردن آزمایشات HA مایعات آلانتوئیک با فیلتراسیون Clostridium Perfringen فیلتر شدند .
مقدمه:
بیماری برونشیت نوعی بیماری تنفسی ویروسی است که در مرغها بسیار مسری است . ویژگی این بیماری عطسه و سرفه میباشد . ویروس IB گونه پاتوتایپ است در خانواده Coronaviridae . جایگاه این ویروس در گروه سوم ژنوس ویروس Corona میباشد . این ویروس متعلق به راسته Niro Virales میباشد .این ویروس بعنوان یکی از عمده ترین دلایل زیانهای اقتصادی در صنعت طیور سراسر جهان مورد بررسیهای زیادی قرار گرفته است . توانایی های این ویروس دستخوش تغییرات ادامه دار ژنومیک میشود . این تغییرات میتواند منجر به تولید سروتیپهای مختلف جدیدی ، بخصوص در نواحی که در آنها پرورش طیور بصورت متمرکز صورت میگیردشود . نوعی از این ویروس که بیماری زایی بالایی دارد با انواعی از عفونتهای باکتریایی ثانویه مانند E . Coli و زیر رده های مختلف مایکوپلاسما تشدید میشود .
شیوع جهانی این بیماری و استفاده از واکسنهای زنده و مرده نشانه های بیماری را در آزمایشهای سرولوژیک پیچیده تر میکند . اطلاعات ارائه شده در این مقاله جداسازی ویروس IB را از شیوع این بیماری در مزارع محلی طیور Kerela هند بیان میکند .
تاریخچه بیماری :
شیوع این بیماری در گله های مادر منطقه ای هند با برخی نشانه ها ، مانند نشانه های فوق همراه بود :
· التهاب کیسه های هوایی .
· التهاب و وجود ترشحات التهابی در غشای موکوسی نای .
· آبگرفتگی کاردیای قلب ( Hydropericardium ) .
· بزرگ شدن کبد .
· ژلاتینی شدن چربیهای Sub Cataneus .
شیوع این بیماری با استفاده از آنتی بیوتیکهای قویتر کنترل شد ولی ، 385 قطعه تلفات گرفت .
نمونه هایی از بافتهای نای و شش جمع آوری شد جهت تحقیقات بیشتر به موسسات فوق ارسال شدند :
آزمایشگاه ویروس شناسی تشخیصی محلی ، موسسه سلامتی حیوانات ، دامپزشکی .
جداسازی ویروس :
بافتهای نای و شش در محلول بافر فسفات سالین 20 درصد همگن بودند . همچنین سوسپانسیون نیز با سرعت پائین سانتریفیوژ تصفیه شد .
جنین ده روزه جوجه ها در 37 درجه سانتی گراد نگهداری شدند . تخم مرغهایی که میکروب به آنها وارد شده بود دوبار در روز چک شدند . جنینهایی که در 24 ساعت پس از وارد کردن میکروب مرده بودند ، دور ریخته شدند . تخم مرغها پس از هشت روز از شرایط آزمایش بیرون آورده شدند . در این مرحله مایعات آلانتوئیک و کوریوآلانتوئیک برای استفاده در مراحل بعدی جمع آوری شدند . در خلال ارائه این مطالعات ده مورد مشکوک شناسایی شد .
آزمایش Haemagglutination :
ویروس برونشیت پس از انجام اعمال آنزیمی ، خاصیتی منحصر بفرد را در آگلوتینه کردن گلبول قرمز خون جوجه ها دارد .مایعات آلانتوئیک تهیه شده از مراحل قبلی ، ضایعات خاص ویروس برونشیت را بخوبی نشان داد . این مایعات برای سه ساعت در 3000 g سانتریفیوژ شدند . این محلول سپس دوباره مورد بررسی قرار گرفت و صد بار غلیظتر شد و PH آن به 6.5 رسید . این آزمایش بر طبق پروتوکل شرح داده شده با Alexander صورت گرفت . در این آزمایش سه کنترل مختلف صورت گرفت . در اولین کنترل ، مایعات آلانتوئیک بدقت مورد بررسی قرار گرفتند . دومین کنترل ، کنترل گبولهای قرمز و سومین کنترل ، کنترل گلبولهای قرمز بدون آنزیم بود .
نتایج و مباحث :
ویروس برونشیت در جنین جوجه های در حال رشد به خوبی رشد میکنند در حالیکه اندامهای جوجه مانند نای و یا کلیه جوجه ها نمی توانند بخوبی جنین این ویروس را رشد دهند . پس از وارد کردن میکروب به داخل جنینها از طریق آلانتوئیک هیچگونه تغییر قابل مشاهده ایی در اولین و دومین مرحله دیده نشد . تغییرات در رشد و همچنین میزان مرگ و میر از مرحله سوم به بعد مشاهده شد .
مرگ و میر جنینها ، به خود پیچیدگی ، باز ماندن از رشد وبزرگ شدن بیش از حد جنینها با افزایش مراحل افزایش یافتند . ویروس جداشده در این آزمایش ، احتمالا بسیار کشنده بوده است . این ویروس میتوانست دلیلی بر تلفات نود درصدی جنینها در مراحل ششم به بعد باشد .
پس از باز کردن تخم مرغها ، جنینها با برخی نشانه ها مشاهده شدند . این نشانه ها شامل :
· جنینهای بهم پیچیده .
· پاهای نامناسب .
· تراکم در ناحیه سر جوجه ها .
· غلظت بالای مایع آمنیون .
· کاهش کیسه زرده .
· شکننده شدن غشاء .
· افزایش گنجایش مایعات آلانتوئیک .
بودند .
این ضایعات مشخص شده در جنینها برهانی بود بر آزمایشات صورت گرفته قبلی بر روی ویروس برونشیت در جنین جوجه ها .
به نتیجه رسیدن جنینها ضایعات Urolithiasis را در جنینها نشان نداد . این مورد میتوانست به این علت باشد که همه ویروسهای جداشده برونشیت Nephropathogenic نیستند و همچنین ، همه ویروسهای جدا شده Nephropathogenic برونشیت نیازی به کشش بیماری Urolithic ندارند . این مورد میتواند ناشی از وجود سویه های مختلف ویروس برونشیت باشد .
ضایعات موجود در جنینها در جهت ظن به بیماری برونشیت بررسی شدند . ویروس برونشیت شامل آلفا 2 و 3 متصل به N استیل نورومانیک اسید است که مانع از فعالیت ویروسی HA میشود .
با استفاده از سیستم فیلتر خام Clostridium Perfriugens ، آنزیم Neuraminidase فعال میشود . با فعال شدن این آنزیم ، اسید نورومانیک از سطح ویروس جدا میشود و فعالیت ویروسی HA فعال میشود . فعال شدن فعالیت ویروسی HA با استفاده از آنزیم Neuraminidase روشی است منحصر به فرد در جهت مشاهده از هم پاچیدگی شکل به شکل گلبولهای قرمز .
مایع آلانتوئیک جمع شده پس از ده مرحله ، سبب ایجاد تیتر 1.16 در زرده میشود .
با استفاده از ویروس جداشده بعنوان آنتی ژن و همچنین شناسایی سرم مثبت ویروس برونشیت و در نهایت استفاده از آزمایش HI وجود ویروس برونشیت قطعی بود .
در پایان این مقاله لازم است تا بر یک نظارت و مراقبت همه گیر شناسی ادامه دار و همچنین سعی و تلاش گسترده در جهت ارتقای روشهای شناسایی ویروسی و سرولوژیکی تاکید شود . این ارتقا در جهت شناسایی خطرات فاکتورها و اهمیت انتقال ویروسی در منطقه یاد شده و در سایر مناطق در کشورهای مختلف دنیا میباشد .
خلاصه :
نمونه هایی از بافتهای ریه و نای در شیوع بیماری برونشیت در یک مزرعه منطقه ایی مادر ، در Kerela هند جمع آوری شدند . این نمونه ها پس از جمع آوری ، برای تحقیقات ویروس شناسی به موسسه سلامت و بیولوژیک حیوانات و دام دامپزشکی ( IAH و VB ) فرستاده شدند .
شیوع این بیماری سبب مرگ 358 قطعه مرغ مادر شد . مهمترین نشانه ها و ضایعات شامل :
· التهاب کیسه های هوایی .
· التهاب تخمدانها .
· التهاب نای .
· Salphingitis .
بودند .
این بیماری در دهمین روز جنینی جوجه ها به جنین جوجه ها وارد شد . وجود ویروس نیز با آزمایشات HA قطعی شد . در این آزمایش قبل از عملی کردن آزمایشات HA مایعات آلانتوئیک با فیلتراسیون Clostridium Perfringen فیلتر شدند .
مقدمه:
بیماری برونشیت نوعی بیماری تنفسی ویروسی است که در مرغها بسیار مسری است . ویژگی این بیماری عطسه و سرفه میباشد . ویروس IB گونه پاتوتایپ است در خانواده Coronaviridae . جایگاه این ویروس در گروه سوم ژنوس ویروس Corona میباشد . این ویروس متعلق به راسته Niro Virales میباشد .این ویروس بعنوان یکی از عمده ترین دلایل زیانهای اقتصادی در صنعت طیور سراسر جهان مورد بررسیهای زیادی قرار گرفته است . توانایی های این ویروس دستخوش تغییرات ادامه دار ژنومیک میشود . این تغییرات میتواند منجر به تولید سروتیپهای مختلف جدیدی ، بخصوص در نواحی که در آنها پرورش طیور بصورت متمرکز صورت میگیردشود . نوعی از این ویروس که بیماری زایی بالایی دارد با انواعی از عفونتهای باکتریایی ثانویه مانند E . Coli و زیر رده های مختلف مایکوپلاسما تشدید میشود .
شیوع جهانی این بیماری و استفاده از واکسنهای زنده و مرده نشانه های بیماری را در آزمایشهای سرولوژیک پیچیده تر میکند . اطلاعات ارائه شده در این مقاله جداسازی ویروس IB را از شیوع این بیماری در مزارع محلی طیور Kerela هند بیان میکند .
تاریخچه بیماری :
شیوع این بیماری در گله های مادر منطقه ای هند با برخی نشانه ها ، مانند نشانه های فوق همراه بود :
· التهاب کیسه های هوایی .
· التهاب و وجود ترشحات التهابی در غشای موکوسی نای .
· آبگرفتگی کاردیای قلب ( Hydropericardium ) .
· بزرگ شدن کبد .
· ژلاتینی شدن چربیهای Sub Cataneus .
شیوع این بیماری با استفاده از آنتی بیوتیکهای قویتر کنترل شد ولی ، 385 قطعه تلفات گرفت .
نمونه هایی از بافتهای نای و شش جمع آوری شد جهت تحقیقات بیشتر به موسسات فوق ارسال شدند :
آزمایشگاه ویروس شناسی تشخیصی محلی ، موسسه سلامتی حیوانات ، دامپزشکی .
جداسازی ویروس :
بافتهای نای و شش در محلول بافر فسفات سالین 20 درصد همگن بودند . همچنین سوسپانسیون نیز با سرعت پائین سانتریفیوژ تصفیه شد .
جنین ده روزه جوجه ها در 37 درجه سانتی گراد نگهداری شدند . تخم مرغهایی که میکروب به آنها وارد شده بود دوبار در روز چک شدند . جنینهایی که در 24 ساعت پس از وارد کردن میکروب مرده بودند ، دور ریخته شدند . تخم مرغها پس از هشت روز از شرایط آزمایش بیرون آورده شدند . در این مرحله مایعات آلانتوئیک و کوریوآلانتوئیک برای استفاده در مراحل بعدی جمع آوری شدند . در خلال ارائه این مطالعات ده مورد مشکوک شناسایی شد .
آزمایش Haemagglutination :
ویروس برونشیت پس از انجام اعمال آنزیمی ، خاصیتی منحصر بفرد را در آگلوتینه کردن گلبول قرمز خون جوجه ها دارد .مایعات آلانتوئیک تهیه شده از مراحل قبلی ، ضایعات خاص ویروس برونشیت را بخوبی نشان داد . این مایعات برای سه ساعت در 3000 g سانتریفیوژ شدند . این محلول سپس دوباره مورد بررسی قرار گرفت و صد بار غلیظتر شد و PH آن به 6.5 رسید . این آزمایش بر طبق پروتوکل شرح داده شده با Alexander صورت گرفت . در این آزمایش سه کنترل مختلف صورت گرفت . در اولین کنترل ، مایعات آلانتوئیک بدقت مورد بررسی قرار گرفتند . دومین کنترل ، کنترل گبولهای قرمز و سومین کنترل ، کنترل گلبولهای قرمز بدون آنزیم بود .
نتایج و مباحث :
ویروس برونشیت در جنین جوجه های در حال رشد به خوبی رشد میکنند در حالیکه اندامهای جوجه مانند نای و یا کلیه جوجه ها نمی توانند بخوبی جنین این ویروس را رشد دهند . پس از وارد کردن میکروب به داخل جنینها از طریق آلانتوئیک هیچگونه تغییر قابل مشاهده ایی در اولین و دومین مرحله دیده نشد . تغییرات در رشد و همچنین میزان مرگ و میر از مرحله سوم به بعد مشاهده شد .
مرگ و میر جنینها ، به خود پیچیدگی ، باز ماندن از رشد وبزرگ شدن بیش از حد جنینها با افزایش مراحل افزایش یافتند . ویروس جداشده در این آزمایش ، احتمالا بسیار کشنده بوده است . این ویروس میتوانست دلیلی بر تلفات نود درصدی جنینها در مراحل ششم به بعد باشد .
پس از باز کردن تخم مرغها ، جنینها با برخی نشانه ها مشاهده شدند . این نشانه ها شامل :
· جنینهای بهم پیچیده .
· پاهای نامناسب .
· تراکم در ناحیه سر جوجه ها .
· غلظت بالای مایع آمنیون .
· کاهش کیسه زرده .
· شکننده شدن غشاء .
· افزایش گنجایش مایعات آلانتوئیک .
بودند .
این ضایعات مشخص شده در جنینها برهانی بود بر آزمایشات صورت گرفته قبلی بر روی ویروس برونشیت در جنین جوجه ها .
به نتیجه رسیدن جنینها ضایعات Urolithiasis را در جنینها نشان نداد . این مورد میتوانست به این علت باشد که همه ویروسهای جداشده برونشیت Nephropathogenic نیستند و همچنین ، همه ویروسهای جدا شده Nephropathogenic برونشیت نیازی به کشش بیماری Urolithic ندارند . این مورد میتواند ناشی از وجود سویه های مختلف ویروس برونشیت باشد .
ضایعات موجود در جنینها در جهت ظن به بیماری برونشیت بررسی شدند . ویروس برونشیت شامل آلفا 2 و 3 متصل به N استیل نورومانیک اسید است که مانع از فعالیت ویروسی HA میشود .
با استفاده از سیستم فیلتر خام Clostridium Perfriugens ، آنزیم Neuraminidase فعال میشود . با فعال شدن این آنزیم ، اسید نورومانیک از سطح ویروس جدا میشود و فعالیت ویروسی HA فعال میشود . فعال شدن فعالیت ویروسی HA با استفاده از آنزیم Neuraminidase روشی است منحصر به فرد در جهت مشاهده از هم پاچیدگی شکل به شکل گلبولهای قرمز .
مایع آلانتوئیک جمع شده پس از ده مرحله ، سبب ایجاد تیتر 1.16 در زرده میشود .
با استفاده از ویروس جداشده بعنوان آنتی ژن و همچنین شناسایی سرم مثبت ویروس برونشیت و در نهایت استفاده از آزمایش HI وجود ویروس برونشیت قطعی بود .
در پایان این مقاله لازم است تا بر یک نظارت و مراقبت همه گیر شناسی ادامه دار و همچنین سعی و تلاش گسترده در جهت ارتقای روشهای شناسایی ویروسی و سرولوژیکی تاکید شود . این ارتقا در جهت شناسایی خطرات فاکتورها و اهمیت انتقال ویروسی در منطقه یاد شده و در سایر مناطق در کشورهای مختلف دنیا میباشد .