بور در لغت به معنای دفتر (محل کار)و کراسی به معنای حکومت است.کلمه ی بوروکراسی به معنای مختلفی چون دیوانسالاری ,عدم کارایی و سازمان های بزرگ اداری که به طور منطقی اداره میشود ,به کار میرود.
ماکس وبر,جامعه شناس المانی که بر علوم اقتصاد ,تاریخ, ادیان و مدیریت نیز احاطه داشته است,بر خلاف تیلور و فایول که قوانین عملی ارائه کرده اند,بیشتر توجه خود را به بررسی و تنظیم ساختار و مسائل تئوریکی معطوف داشت و پس از سال ها تلاش در زمینه های مختلف علمی چنین نتیجه گرفت که:سازمانی داری قدرت خواهد بود و میتواند مشکلات را حل کند که دارای ویژگی های سازمان بوروکراتیک است.بنا به عقیده ی وبر,سازمان های بورکراتیک دارای .ویژگی های زیر هستند:
سازمان بوروکراتیک دارای قدرت اداری در قالب سلسله مراتب سازمانی است.
انتخاب افراد و تقسم کار بر اساس صلاحیت و شایستگی هاست.(منظور شایسته سالاری است)
سازمان بورکراتیک دارای قواعد و مقررات خاصی است(حاکمیت قانون)که توسط آن اداره میشود.
امور شخصی کارکنان مانند ارزش ها و علاقه های شخصی از امور سازمان جدا است و امور سازمان مهم است.
سازمان باید داری سیستم بایگانی(حفظ و نگه داتش سوابق)منظم و مرتبی باشد.وبر بایگانی را مغز سازمان میداند.
نتیجه:
اجرای نظرات اندیشمندان مکتب کلاسیک که با مفروضاتی از قبیل سازمان رسمی(سلسله مراتب),وجود اصول عام و ثابت در مدیریت,اقتصادی بودن انسان و توجه با کارایی در کار,همراه بود,سبب بهبود تولید و افزایش بازده کار در سازمان ها شد.
نظریه ی مدیریت بوروکراسی(دیوانسالاری)
پاسخ با نقل قول
