اشعار شاعران خارجی

[sunyboy]

آرزوهایی که حرام شدند

جادوگری که روی درخت انجیر زندگی میکند

به لستر گفت: یه آرزو کن تا برآورده کنم

لستر هم با زرنگی آرزو کرد

دو تا آرزوی دیگر هم داشته باشد

بعد ا هر کدام از این سه آرزو

سه آرزوی دیگر آرزو کرد

آرزوهایش شد نه آرزو با سه آرزوی قبلی

بعد با هر کدام از این دوازده آرزو

سه آرزوی دیگر خواست

که تعداد آرزوهایش رسید به ۴۶ یا ۵۲ یا...


به هر حال از هر آرزویش استفاده کرد

برای خواستن یه آرزوی دیگر

تا وقتی که تعداد آرزوهایش رسید به...

۵ میلیارد و هفت میلیون و ۱۸ هزار و ۳۴ آرزو

بعد آرزو هایش را پهن کرد روی زمین و شروع کرد به کف زدن و رقصیدن

جست و خیز کردن و آواز خواندن

و آرزو کردن برای داشتن آرزوهای بیشتر

بیشتر و بیشتر

در حالی که دیگران میخندیدند و گریه میکردند

عشق می ورزیدند و محبت میکردند

لستر وسط آرزوهایش نشست

آ نها را روی هم ریخت تا شد مثل یک تپه طلا

و نشست به شمردنشان تا ......

پیر شد

و بعد یک شب او را پیدا کردند در حالی که مرده بود

و آرزوهایش دور و برش تلنبار شده بودند

آرزوهایش را شمردند

حتی یکی از آنها هم گم نشده بود

همشان نو بودند و برق میزدند

بفرمائید چند تا بردارید

به یاد لستر هم باشید

که در دنیای سیب ها و بوسه ها و کفش ها

همه آرزوهایش را با خواستن آرزوهای بیشتر حرام کرد



شعر از : شل سیلور استاین

[sunyboy]

رؤياي روزانه
آنچنان خستهام
كه
وقتي تشنهام
با چشمهاي بسته
فنجان را كج ميكنم
و آب مينوشم
آخر اگر كه چشم بگشايم
فنجاني آنجا نيست
خستهتر از آنام
كه راه بيفتم
تا برايِ خود چاي آماده سازم (كنم)
آنچنان بيدارم
كه ميبوسمت
و نوازشت ميكنم
و سخنانت را ميشنوم
و پسِ هر جرعه
با تو سخن ميگويم
و بيدارتر از آنَم
كه چشم بگشايم
و بخواهم تو را ببينم
و ببينم
كه تو نيستي
در كنارم.


شاعر: اريش فريد (شاعر معاصر اتريش)

[sunyboy]

مسافر..

دلم می خواهد بر بال های باد بنشینم و آن چه را که پروردگار جهان پدید آورده، زیر پا گذارم تا مگر روزی به پایان این دریای بی کران رسم و بدان سرزمین که خداوند سرحد جهان خلقتش قرار داده است، فرود آیم.از هم اکنون، در این سفر دور و دراز، ستارگان را با درخشندگی جاودانی خود می بینم که راه هزاران ساله را در دل افلاک می پیمایند تا به سرمنزل غایی سفر خود برسند اما بدین حد اکتفا نمی کنم وهم چنان بالاتر می روم. بدان جا می روم که دیگر ستارگان افلاک را در آن راهی نیست.
دلیرانه پا در قلمرو بی پایان ظلمت و فراموشی می گذارم و بی چابکی نور، شتابان از آن می گذرم. ناگهان وارد دنیایی تازه می شوم که در آسمان آن ابرها در حرکت اند و در زمینش، رودخانه ها به سوی دریاها جریان دارند.
در یک جاده ی خلوت، رهگذری به من نزدیک می شود؛ می پرسد: ((ای مسافر، بایست. با چنین شتاب به کجا می روی؟)) می گویم: ((دارم به سوی آخر دنیا سفر می کنم. می خواهم بدان جا روم که خداوند آن را سرحد دنیای خلقت قرار داده است و دیگر در آن ذی حیاتی نفس نمی کشد.))
می گوید ((اوه، بایست؛ بیهوده رنج سفر بر خویش هموار مکن. مگر نمی دانی که داری به عالمی بی پایان و بی حد و کران قدم می گذاری؟))
ای فکر دور پرواز من؛ بال های عقاب آسایت را از پرواز بازدار و تو ای کشتی تندرو خیال من همین جا لنگر انداز؛ زیرا برای تو بیش از این اجازه ی سفر نیست.



یوهان کریستف فریدریش شیلرر

[sunyboy]

به حافظ
تو خود بهتر از همه می دانی که چگونه همگی ما، از خاک تا افلاک، در بند هوس اسیریم؛ مگر نه این است که عشق، نخست غم می آورد و آنگاه نشاط می بخشد، و اگر هم کسی در نیمه راه آن از پای درافتد دیگران از رفتن نمی ایستند تا راه را به پایان برند؟
پس ای استاد، مرا ببخش اگر گاه در رهگذری دل در پای سروی خرامان می نهم که به ناز پا بر سرزمین می گذارد و نفسش چون باد شرق جان مشتاقان را نوازش می دهد؟
حافظا ! بگذار لحظه ای در بزم عشق تو نشینم تا در آن هنگام که حلقه های زلف پر شکن دلدار را از هم می گشایی و به دست نسیم یغماگر می سپاری، پیشانی درخشانش را چون تو با دیدگان ستایشگر بنگرم و از این دیدار، آئینه دل را صفا بخشم، آنگاه مستانه گوش به غزلی دهم که تو با شوق و حال در وصف یار می سرایی، و با این غزلسرایی، روح شیفته خویش را نوازش می دهی.
سپس ای استاد، ترا بنگرم که در آن لحظه که مرغ روحت در آسمان اشتیاق به پرواز در می آید، ساقی را فرا می خوانی تا با شتاب میِ ارغوانی در جامت ریزد و یک بار و دوبار سیرابت کند، و خود بی صبرانه در انتظار می مانی تا باده گلرنگ، زنگار اندیشه از آئینه دلت بزداید و آنگاه کلامی پندآمیز بگویی تا وی با گوش دل بشنود و به جانش بپذیرد.
آنگاه نیز که در عالم بیخودی ره به دنیای اسرار می بری و خبر از جلوه ذات می گیری، تو را ببینم که رندانه گوشه ای از پرده راز را بالا می زنی تا نقطه عشق دل گوشه نشینان خون کند و اندکی از سر نهان برون افتد.
ای حافظ، ای حامی بزرگوار، ما همه به دنبال تو روانیم تا ما را با نغمه های دلپذیرت در نشیب و فراز زندگی رهبری کنی و از وادی خطر به سوی سرمنزل سعادت بری.
روزی از ((اِرفوت)) ، که زمان طولانی را در آن گذارنده بودم، گذشتم. پس از سالیان دراز، یاران شهر مرا همچنان به گرمی پذیرفتند و به احسانم نواختند، پیرزنان از کنج دکان ها به رهگذر سالخورده سلام گفتند و مرا به یاد آن روزگاران افکندند که هم سلام گوینده و هم سلام گیرنده جوان بودند و گونه هایی شاداب داشتند.
در آن دم به یاد آن افتادم که همگی ما در هر مرحله از عمر خویش، همچون حافظ شیراز در پی آنیم که دم غنیمت شماریم و از یاد گذشته نیز لذت بریم.
حافظا، خود را با تو برابر نهادن جز نشان دیوانگی نیست.
تو آن کشتی ای هستی که مغرورانه باد در بادبان افکنده و سینه دریا را می شکافد و پا بر سر امواج می نهد، و من آن تخته پاره ام که بیخودانه سیلی خور اقیانوسم. در دلِ سخنِ شورانگیز تو گاه موجی از پس موج دیگر می زاید و گاه دریایی از آتش تلاطم می کند. اما مرا این موج آتشین در کام خویش می کشد و فرو می برد.
با این همه، هنوز در خود جرأتی اندک می یابم که خویش را مریدی از مریدان تو شمارم، زیرا من نیز چون تو در سرزمینی غرق نور زندگی کردم و عشق ورزیدم.


گوته

[Fahime.M]

مسافر..

دلم می خواهد بر بال های باد بنشینم و آن چه را که پروردگار جهان پدید آورده، زیر پا گذارم تا مگر روزی به پایان این دریای بی کران رسم و بدان سرزمین که خداوند سرحد جهان خلقتش قرار داده است، فرود آیم.از هم اکنون، در این سفر دور و دراز، ستارگان را با درخشندگی جاودانی خود می بینم که راه هزاران ساله را در دل افلاک می پیمایند تا به سرمنزل غایی سفر خود برسند اما بدین حد اکتفا نمی کنم وهم چنان بالاتر می روم. بدان جا می روم که دیگر ستارگان افلاک را در آن راهی نیست.
دلیرانه پا در قلمرو بی پایان ظلمت و فراموشی می گذارم و بی چابکی نور، شتابان از آن می گذرم. ناگهان وارد دنیایی تازه می شوم که در آسمان آن ابرها در حرکت اند و در زمینش، رودخانه ها به سوی دریاها جریان دارند.
در یک جاده ی خلوت، رهگذری به من نزدیک می شود؛ می پرسد: ((ای مسافر، بایست. با چنین شتاب به کجا می روی؟)) می گویم: ((دارم به سوی آخر دنیا سفر می کنم. می خواهم بدان جا روم که خداوند آن را سرحد دنیای خلقت قرار داده است و دیگر در آن ذی حیاتی نفس نمی کشد.))
می گوید ((اوه، بایست؛ بیهوده رنج سفر بر خویش هموار مکن. مگر نمی دانی که داری به عالمی بی پایان و بی حد و کران قدم می گذاری؟))
ای فکر دور پرواز من؛ بال های عقاب آسایت را از پرواز بازدار و تو ای کشتی تندرو خیال من همین جا لنگر انداز؛ زیرا برای تو بیش از این اجازه ی سفر نیست.



یوهان کریستف فریدریش شیلرر

من عاشق این قطعه بودم...فکر میکنم در دوران راهنمایی خوندیمش...من هنوزم این نوشته رو دوست دارم....ممنون تجدید خاطره شد...

[Fahime.M]

از خیلی خوب...به خیلی بد
از خیلی خوب...به خیلی بد.....چقدر زود رسیدم
خیلی خوب,خیلی بد,چقدر زود
ولی هیچ کس به من چیزی نگفته بود
من هم هرگز نمی دونستم
از خیلی خوب به خیلی بد این قدر زود می شه رسید.
It went from so good...to so bad....so soon
So good,to so bad,so soon
But nobody told me,so i never knew
It goes from so good, to so bad,so soon
از آفتاب...به سایه....به بارون رسیدم
از عشق...به شادی....به رنج رسیدم
از خوندن آهنگ های عاشقانه ی شیرین,به آهنگ های غمناک گریه آور رسیدم.
خیلی خوب....خیلی بد....چه قدر زود
It went from sunshine...to shade....to rain
It went from paassion....to pleasure....to pain
From singing sweet love songs,to cryin the blues
So good......to so bad......so soon
از حرفهایی مثل تا ابد شروع شد
و از همیشه به گاهی وقت ها,به هرگز رسید
از عاشق من باش...تا برای من هم جایی نگه دار
خیلی خوب...تا خیلی بد....چه قدر زود
It started with words like forever
And went from always,to sometimes,to never
From give me some lovin...to give me some room
So good....to so bad....so soon
از خیلی خوب....به خیلی بد....چه قدر زود
خیلی خوب...به خیلی بد....چه قدر زود
ولی هیچ کس چیزی به من نگفته بود
من هم هرگز نمی دونستم
از خیلی خوب,به خیلی بد,این قدر زود میشه رسید
It went from so good...to so bad...so soon
So good...to so bad...so soon
But nobody told me,so i never knew
It goes from so good, to so bad,so soon
خیلی خوب,خیلی بد,چقدر زود.
So good,to so bad,so soon

شل سیلور استاین

[Fahime.M]

Help me mama
مامان کمکم کن

مامان کمکم کن....دارم عاشق میشم
و نمی تونم فکرش رو از سرم دور کنم
مامان جلوش رو بگیر...نمی تونم اجازه بدم شروع بشه
مامان,خواهش می کنم مجبورش کن از من دور شه
Help me mama...she is touching my heart
And i just cant keep her away
Stop her,mama ...i cant let it start
Mama,please make her go away
مامان جلوشو بگیر.... داره حرف می زنه
می ترسم با حرفهاش منو با خودش ببره
مامان کمکم کن....دارم اختیارم رو از دست می دم
Stop her mama...she s starting to speak.
I m afraid she might talk me away
Help mama....i m getting weak
مامان من قبلا عشق رو تجربه کردم
دوباره تحملش رو ندارم
مامان,خواهش می کنم مجبورش کن از من دور شه
Cause i ve been through this before
And i can t take anymore
Mama,please make her go away
مامان اون داره خیلی به من نزدیک میشه,می ترسم
مامان اون همون احساس عشق رو که می شناسم به من می ده
Mama,she s getting so close i m afraid
Mama,she s got me feeling that same old way
مامان کمکم کن,داره من رو عاشق خودش می کنه
نمی تونم فکرش رو از سرم بیرون کردم
مامان جلوش بگیر,نمی تونم اجازه بدم شروع کنه
مامان من قبلا عشق رو تجربه کردم
و دوباره تحملش رو ندارم
مامان خواهش می کنم مجبورش کن از من دور شه
Help me mama,she s touching my heart
And i just can t keep her away
Stop her mama, i can t let it start
Cause i ve been through this before
And i can t take anymore
Mama,please make her go away
مامان اون داره چنان با من صمیمی می شه که
میترسم.مامان,اون همون احساس عشق رو که
می شناسم به من میده
Mama,she s getting so close i m afraid
And mama, she s got me feeling that same
Old way.

شل سیلور استاین

[Fahime.M]

مواظب عاشق ها باش

Beware of lovers

مواظب اون عاشق هایی باش که چشماشون رو می بندن

شاید هزاران دروغ رو پنهان می کنن
هیچ وقت نمی دونی چه کسی توی خیال اون هاست
مواظب اون عاشق هایی باش که چشماشون رو می بندن
Beware of lovers,who close their eyes
They could be hiding a thousand lies
You never know who they fantasize
Beware of lovers,who close their eyes
شاید به فکر یه غریبه باشه وشاید بهترین دوست خودت
شاید تو فکر اولین عشقش باشه که دوباره به سراغش
رفته سوال نکن تا دروغ نشنوی
مواظب اون عاشق هایی باش که چشماشون رو می بندن
It might be a stranger,or your best friend
Her very first love that she s holding again
Ask no questions and you ll get no lies
Beware of lovers,who close their eyes
آیا داره با فکری پلید برای تو نقش بازی می کنه؟
یا واقعا تو هستی که اون رو هیپنوتیزم کردی؟
مواظب اون عاشق هایی باش که چشماشون رو می بندن
Does she play the part with a cloudy mind?
Is it really you that has her hypnotized?
Beware of lovers,who close their eyes
اگه با آتش بازی می کنیومواظب شعله اش باش
دو نفر که عشق آتشینی به هم دارن بازی خطرناکی
می کنن در گرمای شور,عشق و اوج رضایت
عاشق تو می شن و چشماشون رو می بندن
Play with friend,watch the flame
Two burnin lovers,in a dangerous game
In the heat of passion,satisfaction sublime
They open to love you,and they close
Their eyes
مواظب اون عاشق هایی باش که چشماشون رو می بندن
مواظب اون عاشق هایی باش که چشماشون رو می بندن
Beware of lovers,who close their eyes
Beware of lovers,who close their eyes

شل سیلور استاین

[Fahime.M]

عاشق كه شدم
عاشق كه شدم
دنيا يه بادكنك بزرگ قرمز شد و هوا رفت

انقدر بالا و بالاتر رفت
كه به خورشيد چسبيد و تركيد
حالا مواظبم دفعه بعد كه عاشق شدم
يه نخ به سر دنيا ببندم
كه خيلي بالا نره...
آخه ، مي ترسم اين بار هم ، يا گمش كنم يا بتركه!

شل سیلور استاین

[Fahime.M]

من نبودم

من نبودم
کسی که در خانه ات را کوبید
من نبودم
کسی که به تو سلام داد
من نبودم
کسی که سالها عاشق تو بود
و هر کجا که می رفتی
دنبالت می کرد
دروغ گفتم
من بودم!.
من همان بودم که تو هیچ وقت نخواستی ببینی.
با این حال
آری!من بودم که عاشق تو بودم
هنوز هم عاشقت هستم
حالا این را با صدای بلند فریاد می زنم
و تو گریه می کنی و می گویی
"چرا این را زودتر نگفتی؟!"


شل سیلور استاین