معرفی علف های هرز

[memol]

گون

Astragalus bisulcatus

Two grooved milk vetch

گون گیاهی است چندساله که ارتفاع ان تا 75 سانتیمتر میرسد.از خانواده Leguminoseae که تولید مثل ان از طریق بذر صورت میگیرد. ساقه های رشد یافته ان به رنگ بنفش تیره است برگهای ان مرکب از برگچه هایی است که،به صورت متقابل به تعداد11تا30جفت در محورهر برگ قرار گرفته اند.گلهای ان معمولا به رنگ ارغوانی،گاهی ابی یا سفید بوده،نزدیک به انتهای شاخه های گل دهنده قرار دارند.

این گیاه در برابر خشکی مقاوم ودر خاکهای شور به خوبی رشد میکند و دارای بوی تند سلنیوم است. بسیاری از گونها سمی هستند و باعث مسمومیت گاوها، گوسفندان و اسبها میشوند.در طول فصل رویش گون،ماده سمی گلوکوزید تولید میشود که باعث ایجاد اختلالات تنفسی و فلج حیوانات میشود.از گونه های دیگر این جنس میتوانA.alpinus ,A.cicer ,A.pendulilorus ,A.arenarius، A.norvegicusرا نام برد.

گون از علفهای هرز مناطق کویری، زمینهای بایر، مزارع چغندر قند، نیشکر،سبزی و صیفی است

[memol]

برموس آویخته(علف پشمکی)

Bromus tectorum

Downy brome

گیاهی است یکساله،از خانواده Poaceae که با بذر تکثیر میکند.با ارتفاع10تا75سانتی متر.غلاف و پهنک برگهای ان از کرکهای نرم و فشرده ای پوشیده شده و دارای زبانک کوتاه است.گل آذین ان خوشه ای مرکب باریک وآویزان بوده ودارای سنبلچه های شمشیری و کشیده با ریشکهای یک تا یک ونیم سانتیمتری بنفش است.



Ligule
بصورت غشایی و دندانه دار،رنگ گلوم های خارجی و رنگ گیاه بالغ در هنگام بلوغ قرمز یا ارغوانی است. گلوم خارجی روی بذر طویل بوده،باریک و دارای5-7رگه و سیخک بلند میباشد.

روشهای کنترل:

برای برموس مبارزه شیمیایی توصیه نشده و از روشهای مکانیکی استفاده می کنیم

[memol]

اویارسلام


Cyprus rotundus


Not grass


اویارسلام،گیاهی است یکساله از خانواده Cypraceae که از طریق بذر،غده و ریزوم تکثیر می یابد.و در اکثر مزارع ابی و به خصوص در شالی کاریها به وفور یافت می شود.ارتفاع این گیاه به70سانتی متر می رسد،این گیاه به صورت دسته ای و انبوه می روید.
ساقه اویارسلام مقطع مثلثی شکل دارد و ضخامت ان نزدیک 4میلیمتر است.ریشه این گیاه قرمز رنگ و انبوه است و دارای ریشه های افشان است.برگها ناودانی بوده از ساقه گل دهنده کوتاهترند،طول ساقه های گل دهنده بین10تا40سانتیمتر است.گل اذین از نوع چتر باز است.




گلهای اویارسلام،مجتمع و متراکم و از چترهایی تشکیل شده اند. سنبلکها سبزرنگ وکشیده اند.میوه اویارسلام گندمه،بیضی شکل و به رنگ قهوه ای است . گل اذین از نوع چترباز که توسط برگهای نامساوی احاطه شده اند. بذرها به رنگ سیاه براق،عدسی شکل و در دو طرف محدب که دارای یک شکاف کوچک در کنار بذر می باشد.تراکم ان در مزارع اغلب بسیار زیاد است،تراکم در مزارع کمیاب گاهی به200بوته در هر متر مربع می رسد که خوشبختانه همه انها به مرحله گل دادن و تولید دانه نمی رسند وبه تدریج از بین می روند وقادر به ادامه رویش تا مرحله گل دادن نخواهند بود.

اویارسلام از علفهای هرز سمج باغهای چای،مزارع توتون،پنبه، گندم،جو، باغهای میوه و زمین های بایر است.

روشهای کنترل:

در مزارع حبوبات می توان از علف کش بنتازون به میزان2-3لیتر در هکتار و در مرحله2-4برگی علف هرز استفاده کرد.در مزارع سویا می توان از دی نیترامین به نسبت3لیتر در هکتار قبل از سبز شدن محصول و علف هرز استفاده کرد.

درباغات چند ساله از گلیفوزیت به میزان 12-6 لیتر در هکتار استفاده می کنیم. (رانداپ توسط اندام سبز گیاه جذب می شود)

[memol]

گنگر صحرایی(خارلته یا خار کنگر)

Cirsium arvense

Canada thistle

گیاهی است چند ساله که توسط بذر و ریشه های خزنده تولید مثل میکند.از خانواده Compositeae به ارتفاع30تا120سانتیمتر،با ریشه های عمیق و افقی گسترده.ساقه های کنگرصحرایی در قسمت انتهایی منشعب بوده،هر کدام به گل آذین کلاپرک با نهنج دارای پولکهای خاردار ختم میشود. برگهای ان متناوب و فاقد دمبرگ، تخم مرغی یا نیزه ای، با حاشیه خاردار بوده به لوبهای نامنظمی تقسیم میشود. گلهای کنگر صحرایی،تک جنسی بوده،گلهای نر وماده بر روی گیاهان جداگانه قرار دارند.گلهای ان به رنگ بنفش یا صورتی و بر روی کلاپرکهایی با قطر حدودا2سانتیمتر قرار دارند و زبانکهای ان فاقد خار هستند. اگر چه دوپایه بودن کنگرصحرایی ممکن است باعث تولید گلهای فاقد بذر شود اما وجود ریشه های افقی تکثیرپذیر، که در حین شخم به قطعات کوچک تقسیم میشوند، زمینه تکثیر سریع آن را فراهم میکند.











گونه دیگر کنگر صحرایی که رفتارعلف هرزی دارد کنگر صحرایی (خارابی) C.bracteatumاست.میوه ان بسیار ظریف است ودر تاج ان کرکهایی به رنگ سفید مایل به شیری قرار دارد. بذرها کاکل دار بوده و به آسانی توسط باد منتقل میشوند.

این گیاه از علفهای هرز مزارع گندم،جو،توتون،مراتع،حاشیه جاده ها وزمینهای بایر است.

روشهای کنترل:

در مزارع غلات(گندم و جو)از تریبنورون متیل(DF75%)به نسبت15تا20گرم در هکتار از 4 برگی شدن علف هرز به بعد استفاده میشود

در باغهای میوه از گلایفوزیت(SL41%)به میزان4-12 لیتر در هکتار در حداکثر فعالیت علفهای هرز تا گلدهی انها ودر 1-2 نوبت استفاده میشود.

درمناطق موکاری از پندی متالین(EC33%)به نسبت 5 لیتر و قبل از سبز شدن علف هرز در یک نوبت مصرف میشود.

در مزارع نیشکر ازEPTC(EC82%)به میزان6-7لیتر در هکتار قبل از ظهور علف هرز توصیه میشود.

[memol]

اُزمک

Cardaria draba

Hoary cress

گیاهی چندساله از خانواده Cruciferae که توسط بذر و ریزوم تکثیر می یابد.ساقه ان به 20تا60سانتیمتر میرسد و در بالا بسیار منشعب است. برگهای پایینی ان تخم مرغی و قاشقی شکل و دندانه دارند،برگهای روی ساقه بیضی کشیده تا سرنیزه ای هستند.برگهای بهاره ان لطیفتر،طعم تره تیزک یا شاهی دارد وبه عنوان سبزی صحرایی جمع آوری و در تغذیه انسان به کار میرود. این گیاه در اکثر مزارع و کنار نهرها میروید.








گل آذین اَزمک خوشه ای متراکم و انتهایی است. طول گلبرگها 2.5تا4میلیمتر و رنگ آنها سفید است. دم میوه 5تا15میلیمتر طول داردو هر میوه محتوی 2 و به ندرت یک دانه است. این گیاه ریشه های قوی و طویل داشته، سرعت نمو آن زیاد است وهر سال ساقه ای قوی تولید میکند. تولید دانه نیز در این گیاه زیاد بوده گاهی به دو بار در سال میرسد.

یک سطح بذر پهن و سطح دیگرش گرد است. بذرها دارای4 زائده طویل بوده که زوائد کوچکتر مابین آنها قرار دارند.

روشهای کنترل:

در مزارع نخود از لینورون و پیریدات به نسبت هر کدام2لیتر در هکتار استفاده میشود

[memol]

مرغ(بندواش)

Cynodon dactylon

Bermudagrass(stargrass)




گیاهی است چندساله و چهار کربنه که توسط بذر،ریزوم و استولون تکثیر می یابد.از خانواده poaceae که به ان پنجه مرغی و بندواش نیز می گویند.علفی با ریزومهای فلسی که قسمتهای هوایی از ریزوم ها خارج میشود و زمین را مثل چمن میپوشاند این گیاه در برابر لگدکوبیها مقاومت زیادی دارد.ارتفاع ساقه های مرغ بین10تا30سانتیمتر و طول برگهای ان به10تا20سانتیمتر میرسد.برگها به رنگ خاکستری تا سبز مایل به ابی هستند.

گل آذین پنجه مرغی سنبله چندتایی به طول14تا30سانتیمتر است که حاوی4تا6سنبله متصل به هم بوده که در قسمت انتهایی ساقه قرار دارند.بذر این گیاه بسیار کوچک است.در هر کیلوگرم بذر مرغ بین3میلیون تا4میلیون و گاهی تا بیش از این مقدار دانه وجود دارد قدرت جوانه زدن بذر مرغ غالباً ضعیف است.




پنجه مرغی در خاکهای حاصلخیز با عمق کافی به سرعت رشد میکند.در هر دو نوع خاک رسی سنگین و ماسه ای سبک رشد کرده و در برابر غرقاب شدن تا حدودی مقاوم است ولی در زمینهایی که سطح اب در آنها بالا باشد رشد خوبی ندارد.این گیاه به اسید، قلیا،و تا حدودی به نمک سازگاری دارد. در زمینهایی که کود داده میشود واکنش ان در برابر کود بسیار مساعد است.

مرغ از علفهای هرز مزارع: برنج،گندم، توتون، چغندرقند، پنبه، بادام زمینی،ذرت، یونجه، جو، مراتع و باغهای سبزی و صیفی است.

روشهای کنترل:

برای مبارزه با این علف هرز میتوان از علفکشهایی مانند دالاپون به میزان 4تا 8کیلوگرم در هکتار و امیترول به میزان2.5کیلوگرم در هکتار و گلیفوزیت به میزان2.3تا4.5کیلوگرم در هکتار استفاده کرد. روش مبارزه در مزارع مختلف متفاوت است

[memol]

هویج وحشی

Daucus carota

Wild carrot



هویج وحشی گیاهی دو ساله از خانواده umbelifera به ارتفاع60 تا120سانتی متر که با بذر تکثیر میابد. درسال اول حالت روزت داشته، دارای یک ریشه اصلی عمیق است و در سال دوم ساقه گل دهنده و گلها به وجود آمده و ریشه های زیر زمینی محکم و چوبی میشوند. ساقه های آن افراشته و تو خالی بوده که اغلب منشعب هستند. برگها به صورت متناوب قرار گرفته، به شکل قطعات بریده بریده باریک متصل به هم در آمده اند.

در حاشیه برگها و رگبرگها، کرکهای کوچکی دیده میشوند. گلهای ان به رنگ سفید و به صورت چتری در انتهای ساقه گل دهنده آرایش یافته اند. هویج وحشی دارای میوه های تخم مرغی شکل بوده،ریشه معطر آن بوی هویج میدهد.

این گیاه درمناطق خشک و خاکهای صخره ای و همچنین در باغهای سبزی و صیفی، مزارع گندم و جو و حاشیه جاده ها دیده میشود.

[memol]

سوروف(دژگال)

Echinochloa crus galli

Barnyard grass

علف هرزی یکساله،چهارکربنه که با بذر تکثیر می یابد.از خانواده Poaceae که یکی از مهمترین از علفهای هرز مزارع برنج در شمال کشور و تمام مناطق برنجکاری جهان است که بیشتر در نواحی معتدل تا معتدل گرم میروید. سوروف علف هرزی است رطوبت دوست که در مراحل اولیه رشد شباهت زیادی به برنج دارد. این دو گیاه از روی گوشوارک و زبانک تشخیص داده میشوند. بدین ترتیب که در محل اتصال برگ به غلاف در برنج دو گوشوارک بالیگول پرزدار و یک زبانک دیده میشود.در حالی که در سوروف گوشوارک و زبانک وجود ندارد.ارتفاع بوته های سوروف30تا120سانتی متر و گاهی به بیش از150سانتی متر میرسد. طول برگهای ان30تا50سانتی متر و عرض انها5تا15میلیمتر است.

گل آذین سوروف سنبله باز است، سنبلچه ها معمولاً در حول محور جمع شده کم و بیش منشعب و غالباً بدون ردیف مشخص هستند.بین2.5تا 4میلیمتر طول دارند و به سهولت میریزند. سنبلچه ها ریشک دارند، ریشکها نیز از لحاظ طول متفاوتند. بو ته های سوروف در یک مزرعه آلوده میتوانند در هر متر مربع تا 20هزار بذر تولید کنند که علاوه بر اینکه بر حسب نوع برنج و شرایط موجود خسارت آن به مزارع برنجکاری زیاد است موجب از بین رفتن برنج نیز میشوند.

ریشه های سوروف نیز بر اثر شخم از نقطه ای به نقطه دیگر رفته و موجب ازدیاد آن در سطح وسیع میشود. بذر سوروف در عمق بیش از5سانتی متر آب قادر به
جوانه زدن نخواهد بود.



روشهای کنترل:

برای مبارزه با این گیاه علاوه بر راه های مکانیکی یعنی وجین کردن از روشهای شیمیایی نیز میتوان استفاده کرد.از مولینیت به نسبت5-6لیتر در هکتار برای کنترل سوروف تا مرحله2برگی همچنین از انیلفوس به میزان3لیتر در هکتار در مزارع برنج میتوان استفاده کرد. همچنین از سموم بوتاکلر، تیوبنکارب، اگزادیازون، پرتیلاکلر، پروپانیل با توجه به برچسب سم میتوان استفاده کرد.

در مزارع پنبه هالوکسی فوپ پی میتیل (گالانت سوپر) موثر می باشد.

[memol]

فرفیون(شیرسگ)

Euphorbia helioscopia

Sun spurge

گیاهی است یکساله از خانواده Euphorbiaceae که ساقه های ان متعدد،بلند و راست است.که از طریق بذرتکثیر می یابند.طول ساقه15تا50سانتیمتر و رنگ ان سبز تیره است.برگها متناوب و با آرایش مارپیچی روی ساقه قرار گرفته اند انتهای برگها مدور ودمبرگ کوتاه دارند.برگها بیضی شکل و برگها ی پایینی کم وبیش چرمی شکل و سفیدرنگ و برگهای فوقانی سبز تیره تا سبز مایل به زرد هستند.

گلهای فرفیون جانبی ومنفردند،دمگل به17 تا21 میلیمتر میرسد،گلهای انتهایی4تا6تایی به صورت چتر با دمگلی به طول 20تا25میلیمتر دیده میشوند.





گل اذین ان سیاتیوم است که همانند چتری با5 پرتو کوتاه کرکدار،ابتدا 3 قسمتی سپس 2 قسمتی دیده میشود.این گیاه به علت داشتن ریشه های قوی(که تا پنج برابر اعضای هوایی میرسد)یکی از علفهای هرز مهم محسوب میگردد.طول ریشه این علف هرز گاهی بیش از یک متر در عمق زمین نفوذ میکند و بدین ترتیب با عوامل نامساعد محیط به خوبی میتواند مقابله کند.از قطعات ریشه میتواند گیاه جدیدی به وجود آید.از خصوصیات مهم دیگر این گیاه،داشتن لاتکس یا شیرابه درساقه و رگبرگهای آن است.




گونه های جنس فرفیون دارای مقادیر زیادی گلوکوزید سیانوژنیک بوده،در صورت تعلیف دام ممکن است باعث مسمومیت آنها شود.از گونه های دیگر فرفیون که به عنوان علف هرز هستند میتوان

E.hetvadenaوE.strictaو E.chamaecysرا نام برد.

فرفیون در اغلب مزارع گندم،جو،بادام زمینی،باغهای سبزی و صیفی،نقاط مرطوب و کنار نهر ها میروید و ایجاد مزاحمت میکند.

روشهای کنترل:

برای مبارزه با فرفیون میتوان از علفکش تری فلورالین قبل از رویش و تو-فور-دی بعد از رویش استفاده کرد.( ازمصرف 2-4-d بروی گیاهان پهنبرگ جدداً خوداری شود.)

[memol]

منداب

Euroca sativa

Pink mustard

علف هرزی یکساله،تولید مثل توسط بذر،ساقه ها راست و بیش از 50سانتیمتر طول دارند برگها دارای بریدگی،گلها درشت و دارای4گلبرگ، رنگ گلها سفید، بنفش تا صورتی،و میوه های خورجینی دارند