چه می توان گفت ، و با چه زبانی باید خواست ، که تا کجا این تعفن، می تواند ادامه یابد؟ آیا واژگان، جان مطلب را ادا می کنند؟ این قلاده پاره کردنِ وحوشِ اسرائیلی را چه می توان نام داد؟ کشتار؟! قتل عام؟! نسل کشی؟! بعید می دانم کلمه ای بتوان یافت یا آفرید تا تاریخ را نسبت به «روزگار فلسطینیان عصر ما» ، شیرفهم کرد.

آه خدایا ! صدایم را می شنوی؟ کی می رسد این جانیان و سفاکان بی بدیل دوران، این حرامیان سیاه دل، محو و رسوای عالم شوند؟ چه کسی می تواند آرزوی دیرباز مسلمانان و ملل آزاده را جامعه عمل پوشاند؟

شهر خالیست زعشان بود کزطرفی
مردی از خویش برون آید و کاری بکند؟

اللهم عجل لولیک الفرجدیدن کمتر