معرفي كامل تجهیزات پزشکی

[shohreh89]

سلام دوستان فکر میکنم واستون جالب باشه که بدونید
ابزارهای دندانپزشکی زمان باستان چه شکلی بودند؟!

اکثر اوقات تمام مهارتهای سلمانی ها برای مداوای دندان اشخاص به کشیدن آن ختم می‌شد. ایده دندان کشیدن و مو کوتاه کردن همزمان از نظر ما عجیب است اما.....

دندانپزشکی باستانی و ابزارهای آن
دندانها نقش بسار مهمی‌ را در سلامت کلی هر شخص ایفا می‌کنند. با این حال ابزارهای مورد استفاده در دندانپزشکی مدرن امروزه از مسواکهای برقی گرفته تا داروهای بی حسی بسیار قوی حتی برای جزیی ترین جراحی های مربوط به دهان و دندان همه پدیده هایی جدید هستند. قبلا چه کار می‌کرده اند؟ در قانون حمورابی سومری ها دو بار ذکر شده که که حفاری دندان به عنوان مجازاتی برای قانون شکنان مورد استفاده قرار می‌گرفته. با توجه به این نمونه تاریخی بارز است که دندانپزشکی نیز درست همانند سایر رشته های پزشکی راهی پر فراز و نشیب و ترسناکی را تا رسیدن به درستی امروزیشان طی کرده است.

1. مته کمانی:

در دره تمدن هندوها در جایی که امروزه به عنوان هند می‌شناسیم اولین نشانه های وجود مراقبتهای دندانی که به 7000 سال پیش از تولد مسیح برمی‌گردد، دیده شده؛ با این حال ابزارها در ان زمان صرفا برای این منظور استفاده نمی‌شده اند بطور مثال مته کمانی در این دره هندها به عنوان وسیله ای برای ایجاد آتش با ایجاد سوراخی در سنگ استفاده می‌شده است و یا حتی برای ساختن مهره هایی از سنگها برای زیورآلات و گردنبند ابزار کارآمدی به شمار می‌رفته است و بعنوان کاربردی فرعی در دهان افراد با ایجاد حفره در دندانهای افراد برای از بین بردن پوسیدگی دندان و پر کردن ان درست شبیه به انچه امروزه انجام می‌شود، استفاده می‌شده. با توجه به اینکه بی‌حس کردن دندان در اواسط 1800 بوجود آمده، اعمال دندانپزشکی نیز در آن زمان احتمالا با درد زیادی همراه بوده.

2: پر کردن دندان:

مواد پرکردنی در قرن اخیر بخشی متداول از مراقبتهای دندانی انسان به شمار می‌رود. اکثر افراد بالغ حداقل یکی از دندانهایشان را پر کرده اند که حاکی از این است که دندانپزشک بعد از سوراخ کردن قسمت پوسیده دندان، حفره را با مخلوطی از پورسلین یا نقره برای جلوگیری از پوسیدگی مجدد آن و یا بیشتر شدن حفره، پر می‌کند. طبق متون باستان سومری ها که به 5000 سال قبل از میلاد مسیح باز می‌گردد، تصور میشده که پوسیدگی توسط "کرم دندان" به دلیل شباهت سوراخ دندان به حفره های ایجاد شده در سبزیجات و میوه ها توسط کرم ها صورت می‌گیرد؛ این باور به سایر فرهنگها از جمله مصر، یونان و چین نیز رسوخ پیدا کرد و این باور رایج شد که کرم دندانها را می‌خورد که تا دهه 1300 به قوت خود ادامه داد. با اینکه کرمها دلیل اساسی پوسیدگی دندان نبودند، این دندانپزشکان اولیه به دنبال کرم دندان را سوراخ می‌کردند و بعد از اینکه اثری از کرم در دندان شخص پیدا نمی‌کردند، برای جلوگیری از بازگشت مجدد کرم، حفره را با مواد خاصی که در نقاط مختلف متفاوت بود، پر می‌کردند که البته الگوی کارشان چندان بی شباهت به مراحل کار در دندانپزشکی مدرن نیست! مواد پر کردنی، بسته به محل استفاده متفاوت بود؛ استفاده از ترکیبی از آهن، آب و پارچه ای طناب مانند برای بستن زخم در بین سرخپوستان رایج بود ؛از طرفی دندانپزشکان چینی در قرن دوم از امالگام ساخته شده از نقره که شباهت بیشتری به مواد پرکردنی امروزی دارد استفاده می‌کردند.

3.دوست دارید که دندانتان را زمانی که مویتان را کوتاه می‌کنید، بکشید؟
دندانپزشک بودن به عنوان تنها حرفه و تخصص ایده ای جدید است؛ تا قرن 19 در اروپا اعمال دندانپزشکی توسط پزشکان معمولی و یا حتی آرایشگران انجام می‌شد. اکثر اوقات تمام مهارتهای سلمانی ها برای مداوای دندان اشخاص به کشیدن آن ختم می‌شد. ایده دندان کشیدن و مو کوتاه کردن همزمان از نظر ما عجیب است اما آنها فکر می‌کردند بیمار درد کمتری می‌کشد!

4. پلهای دندان:

پل دندان روشی برای پر کردن فضای خالی بین دندانها با دندانهای مصنوعی است. قدیمی‌ترین نشانه های وجود پلهای دندانی به 700 سال قبل از تولد مسیح متعلق به تمدن اتروسکان است. هنر ساختن دندانهای مصنوعی در ان زمان مرموز به نظر می‌رسد، اکثر دندانهایی که برای پر کردن فضای خالی بین دندانها مورد استفاده قرار می‌گرفت از مردگان گرفته می‌شد. مصری ها نیز در این زمینه جنبش های بزرگی را داشتند. مصریان باستان از پلها به عنوان روشی دوست داشتنی برای تزیین دندانهایشان با به کار بردن سیم های طلا، چیزی شبیه به سیم کشی یا ارتودونسی کنونی استفاده می‌کردند.

5. کشیدن دندان:

پلیکان دندان، وسیله ای بود که در قرن 14 توسط یک پزشک فرانسوی به نام Guy de Chauliac ساخته و نامگذاری شد. این وسیله که شبیه به منقار پلیکان طراحی شده به عنوان وسیله کارامد برای بیرون کشیدن دندانها تا اواخر قرن 18 مورد استفاده قرار می‌گرفت. وسیله بعدی که ارائه شد به دلیل شباهتش به کلید، به "کلید دندانی" معروف شد. دندانپزشک باید از دسته آن برای تاب دادن دندان از خود مثل چرخش کلید در استفاده می‌کرد.

6. بهداشت در دندانپزشکی:

روشهای مراقبت از دندانها امروزه بسیار معمولی به نظر می‌آید. مسواک که اولین وسیله شناخته شده برای این منظور است (حتی ساده ترین انواع آن که از یک دسته پلاستیکی با پرزهای نایلونی درست شده) در تمام دنیا با قیمتی ارزان در دسترس است. قدیمی‌ترین مسواک در مصر یافت شده که مربوط به 3000 سال قبل از تولد مسیح است. مسواک عبارت بود از یک تکه چوب که پوست یک طرف آن برای نرم تر شدن و انعطاف پذیری بیشتر آن کنده می‌شد. این مدل از مسواک در سایر نقاط محبوب به نظر نیامد و در همان زمان فرعون های اول از میان برداشته شد با این حال ایده چینی ها بسیار متداول و همه گیر شد و الگویی برای بوجود امدن مسواکهای کنونی گشت. دسته مسواک ساخت چین از شاخه درخت بامبو بود و در انتهای دسته موهای زبرگردن گراز سیبری (نژاد ان) گرفته می‌شد، قرار می‌گرفت. محبوبیت گوشت گراز وحشی به عنوان غذایی ثابت در اروپا منجر به ورود و موفقیت این مسواکهای چینی در اروپا شد. بعد از مدتی به دلیل زبری زیاد موی گراز، استفاده از موی اسب در بین افراد ثروتمند جامعه متداول شد. ارزشمندی اسبهای اروپایی این مسواکها را بسیار ناب جلوه می‌دهد.
دقیقا مثل مسواک، اولین خمیر دندان نیز متعلق به مصری هاست که پودری خشک حاوی سنگ نمک، نعنا، خرده های فلفل و گلهای خشک شده زنبق بود که به محض ترکیب آن با بزاق دهان به حالت خمیری در می‌امد که دندانها را تمیز و سفید می‌کرد. یونانی ها از مواد پاک کننده زبر مثل استخوان های ریز شده و پوسته خارجی اویستر (نوعی صدف دریایی) در خمیر دندانشان برای جرم گیری بیشتر استفاده می‌کردند در حالیکه رومی‌ها به افزودنی هایی مثل نعنا برای نفسی تازه و خوشبو گرایش داشتند. در قرن 18 دستورالعمل ساخت خمیردندان در سراسر آسیا و اروپا منتشر شد و دارای ترکیباتی چون دارچین، "خون اژدها" و زاج سفید بود.

تهیه و ترجمه: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ


























































































www.seemorgh.com/culture

[sefidm]

جالب بود مرسی

[*مائده*]

مرسی داداش طه و آبجی شهره ی عزیز
استفاده کردیم

[Isooda]



آندوسکوپی معده چطور انجام می‌شود؟
آندوسکوپ، وسیله‌ای است که توسط آن می‌توان درون مری، معده و اثنی‌عشر را مشاهده نمود.
آندوسکوپ های اولیه فقط از چند آینه و عدسی ساخته شده بودند، اما از سی سال پیش، آنها جای خود را به دستگاه های حاوی فیبر نوری دادند که با استفاده از آنها، تصاویر بسیار واضح و روشنی از درون بدن بدست می‌آید.
آندوسکوپ های امروزی، بسیار پیشرفته هستند. آنها دارای دوربین‌های ویدیویی می‌باشند که تصاویر را می‌توان به طور مستقیم از یک مانیتور مشاهده نمود.
این آندوسکوپ ها همچنین دارای لوله‌هایی برای ساکشن یا کشیدن مایع درون معده به خارج، فرستادن هوا به داخل معده و بادکردن آن و عبور دادن وسایل خاصی برای نمونه‌برداری از بافت معده (بیوپسی) نیز می‌باشند.
آزمایش آندوسکوپی، دقیق‌ترین و مفیدترین راه برای بررسی علل مشکلات گوارشی به خصوص معده می‌باشد. این آزمایش، بهترین راه تشخیص زخم‌های گوارشی و سرطان معده بوده و همچنین برای تشخیص عفونت هلیکوباکترپیلوری بسیار مفید می باشد.
شیوه انجام آندوسکوپی معده
انجام آندوسکوپی فقط به چند دقیقه وقت نیاز دارد.
از آنجایی که لازم است در هنگام آندوسکوپی، معده شما خالی باشد، اگر قرار است آندوسکوپی در صبح انجام شود، شما باید بعد از خوردن شام، دیگر هیچ چیزی تا هنگام آندوسکوپی نخورید و به صورت ناشتا باشید. اگر هم قرار است آندوسکوپی در بعدازظهر انجام شود، شما باید بعد از اینکه یک صبحانه سبک میل نمودید، دیگر هیچ چیزی تا هنگام آندوسکوپی نخورید.
در هنگام داخل کردن نوک آندوسکوپ به سمت گلو، ممکن است شما یکی دوبار آروغ بزنید که این یک واکنش طبیعی می باشد
برای انجام آندوسکوپی، شما باید راحت بوده و بر روی سمت چپ خود دراز بکشید.
به گلوی شما یک اسپری بی‌حس کننده زده می شود تا چیزی احساس نکنید.
همچنین یک قطعه کوچک محافظ در بین دندان های شما قرار داده می شود. این کار باعث میشود که دندان های شما آسیبی نبیند و نیز دندان های شما هم به آندوسکوپ صدمه نزنند.
وقتی که شما آماده بودید، پزشک، سر آندوسکوپ را روی زبان شما قرار داده و آن را به سمت گلو می‌برد و از شما می‌خواهد که آن را قورت دهید، با این کار، مری باز شده و آندوسکوپ داخل آن می شود و سپس به سمت پایین و معده می‌رود.
در طی این مدت، یک پرستار دائما مراقب شما خواهد بود و با یک ساکشن، بزاق شما را که در دهانتان جمع می شود، بیرون می‌کشد (مانند وسیله‌ای که در دندانپزشکی وجود دارد).
وقتی که سر آندوسکوپ وارد معده شد، از طریق یک لوله که در آندوسکوپ قرار دارد، معده باد می شود تا مشاهده داخل آن بهتر انجام شود.
در صورت مشاهده موارد مشکوک، پزشک ممکن است اقدام به نمونه‌برداری از بافت معده (بیوپسی) نماید که این کار، کاملا بدون درد می‌باشد.
وقتی که کار پزشک تمام شد، آندوسکوپ به بیرون کشیده می شود.

مشکلات حین انجام آندوسکوپی معده
در طی انجام آندوسکوپی، اشکالات زیر ممکن است برای شما ایجاد شود:
- احساس فشار در گلو
- احساس ناراحتی در شکم
- زدن آروغ (به خاطر هوایی که به داخل معده فرستاده می شود). در هنگام داخل کردن نوک آندوسکوپ به سمت گلو، ممکن است شما یکی دوبار آروغ بزنید که این یک واکنش طبیعی می باشد.
آندوسکوپی فقط برای معده نیست
احتمالا وقتی اسم آندوسکوپی را می‌شنوید، به طور ناخودآگاه یاد بیماری‌های معده می‌افتید و لوله‌ای را در ذهن می‌آورید که قرار است از دهان وارد شود، به معده برسد و بخش‌های مختلف معده را بررسی کند، اما امروزه تنوع آندوسکوپ‌ها بسیار بیشتر از گذشته شده‌ و بسیاری از دیگر قسمت‌های بدن را هم می‌توان با وسایل مشابه بررسی کرد.
در صورتی که به بیماری‌هایی مثل هپاتیت یا ایدز مبتلا هستید، حتما پیش از انجام اندوسکوپی این موارد را به پزشک خود اطلاع دهید
به طور مثال، آندوسکوپ‌هایی وجود دارند که از دهان وارد می‌شوند و به نای می‌رسند تا مجاری هوایی را بررسی کنند. به این آندوسکوپ‌ها در اصطلاح پزشکی برونکوسکوپ می‌گویند.
از طرف دیگر آندوسکوپ‌هایی وجود دارند که می‌توانند از راه بینی وارد شوند و به دریچه‌های سینوس‌ها برسند، به داخل سینوس‌ها بروند و در نهایت بخش‌های مختلف سینوس‌ها را بررسی کنند.
آندوسکوپ‌های دیگری هم وجود دارند که از راه مجرای ادرار وارد می‌شوند و مثانه را مورد بررسی قرار می‌دهند. به این آندوسکوپ‌ها در اصطلاح پزشکی سیستوسکوپ می‌گویند.
آندوسکوپ‌های خاصی هم وجود دارند که از مقعد وارد می‌شوند و بخش‌های مختلف روده بزرگ را قابل مشاهده می‌سازند. به این آندوسکوپ‌ها، کولونوسکوپ می‌گویند و انواع کوتاه تر آنها رکتوسکوپ نامیده می شوند، چرا که فقط بخش انتهایی روده بزرگ که رکتوم نامیده می شود را بررسی می کنند.

علاوه بر این، انواع مختلف دیگری از آندوسکوپ‌ها هم وجود دارد. به طور مثال در حال حاضر حتی می‌توان داخل مفاصل را با همین روش مورد مشاهده قرار داد. در این موارد پوست روی مفصل را پس از بی‌حسی سوراخ می‌کنند و آندوسکوپ را از طریق پوست به داخل مفصل می‌رسانند تا بتوانند فضای داخل مفصل را ببینند. به این آندوسکوپ‌ها، آرتروسکوپ می‌گویند.
آندوسکوپ‌هایی برای مشاهده داخل رحم و حتی داخل فضای شکم هم وجود دارد. شاید بتوان گفت حتی آنژیوگرافی هم در اصل نوعی آندوسکوپی است، اما به هر حال مکانیسم عملکرد آنژیوگرافی با آندوسکوپ‌هایی که تاکنون گفتیم، به طور قابل توجهی متفاوت است.
10 نکته لازم برای انجام آندوسکوپی
اگر قرار است برای شما آندوسکوپی انجام شود، حتما به موارد زیر توجه داشته باشید:
۱- در صورتی که به بیماری‌هایی مثل هپاتیت یا ایدز مبتلا هستید، حتما پیش از انجام اندوسکوپی این موارد را به پزشک خود اطلاع دهید؛ چرا که پزشکان به منظور پیشگیری از انتقال این بیماری‌ها از یک فرد به فرد دیگر، برای مبتلایان به این بیماری ها از اندوسکوپ‌های مخصوص این بیماران استفاده می‌کنند.
۲- قبل از انجام هر گونه اندوسکوپی، تمام داروهای مصرفی را به پزشک بگویید، به ویژه درباره داروهای ضدانعقاد، ممکن است پزشک ترجیح بدهد یک یا چند روز قبل از انجام اندوسکوپی، بعضی داروهای شما قطع شوند.
برخی اوقات طی انجام اندوسکوپی، نمونه‌هایی از بافت‌های داخلی بدن برداشته می‌شود تا زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار گیرند.
۳- اگر به اختلالات خونریزی دهنده مبتلا هستید، حتما این موضوع را به اطلاع پزشک برسانید تا اقدامات لازم را برای مقابله با خطرات احتمالی مهیا کند.
۴- هر زمان که برای انجام اندوسکوپی مراجعه می‌کنید، تمام مدارک پزشکی خود را همراه داشته باشید.
۵- روز انجام اندوسکوپی، به تنهایی به بیمارستان یا محل انجام اندوسکوپی مراجعه نکنید و حتما کسی را با خود همراه داشته باشید.
۶- نگران درد و ناراحتی نباشید. پزشکان برای تخفیف درد و ناراحتی بیماران، معمولا از داروهای مسکن، مخدر یا خواب‌آور به میزان لازم استفاده می‌کنند تا انجام این اقدامات برای بیمار قابل تحمل باشد.
۷- در برخی اندوسکوپی‌ها لازم است بیمار چند ساعت ناشتا باشد، یا پیش از انجام اندوسکوپی از روش‌هایی مثل تنقیه استفاده کرده باشد. درباره نیاز به انجام چنین اقداماتی حتما با پزشک خود مشورت کنید و به تمام توصیه‌های او عمل کنید تا زمان اندوسکوپی، مشکلی برای شما ایجاد نشود.
۸- برخی اوقات طی انجام اندوسکوپی، نمونه‌هایی از بافت‌های داخلی برداشته می‌شود. این نمونه‌ها توسط بیمار یا توسط پزشک مربوطه به بخش پاتولوژی فرستاده می‌شود تا زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار گیرند و از روی آن، بیماری تشخیص داده شود. پیگیر نتیجه‌ نمونه‌برداری‌های خود باشید.
۹- گاهی لازم است بیمار ساعاتی پس از انجام اندوسکوپی در بیمارستان یا محل اندوسکوپی تحت نظر باشد. این موارد را در برنامه‌ریزی زمانی خود لحاظ کنید.
۱۰- پس از انجام اندوسکوپی اگر دچار هر مشکلی نظیر خونریزی، درد بیش از حد، تهوع و استفراغ یا تب شدید، هر چه سریع‌تر مساله را با پزشک خود در میان بگذارید.
منابع:pezeshkan.org

[Isooda]

سی تی اسکن چطور انجام می‌شود؟

---

سی تی اسکن یا توموگرافی کامپیوتری (Computed Tomography scan (CT scan یکی از روش های پیشرفته تصویربرداری پزشکی است.

---

بعد از رادیوگرافی ساده، سی تی اسکن بیشترین کمک را به بررسی ضایعات سیستم حرکتی بدن انسان، بخصوص استخوان ها می کند.

امروزه استفاده از سی تی اسکن جزء جدایی ناپذیر در تشخیص و حتی درمان بسیاری از بیماری ها شده است.

برای انجام سی تی اسکن از اشعه ایکس استفاده می شود.

در این روش باریکه نازکی از اشعه ایکس (مانند باریکه اشعه لیزر) به اندام بیمار تابانده میشود.

این اشعه از تمامی بافت هایی که سر راه آن قرار دارند عبور کرده و مقداری از آن که از طرف مقابل اندام خارج می شود، توسط دتکتور (Detector) یا آشکارسازهای حساسی دریافت می گردد.

این دتکتورها اشعه را به جریان الکتریکی تبدیل می کنند.

این فرایند هزاران بار از زوایای گوناگون تکرار می شود، یعنی باریکه اشعه ایکس از زوایای گوناگون به درون اندام تابانده شده و خروجی آن در طرف مقابل اندام اندازه گیری می شود.

بدین ترتیب تعداد زیادی اطلاعات به صورت میزان های مختلف شدت جریان الکتریکی که متناسب با شدت اشعه و جذب آن در بدن است گردآوری شده و به کامپیوتر مرکزی سی تی اسکن ارسال می شود.

این کامپیوتر اطلاعات را پردازش کرده و نتیجه آن به صورت تصاویر متعددی که سطح مقطع اندام را نشان می دهند، بر روی مانیتور دستگاه مشخص می شود. در صورت لزوم این تصاویر بر روی فیلم چاپ می شوند.

تصاویر سی تی اسکن با دقت بسیار بیشتر از تصاویر رادیوگرافی ساده، شکل استخوان ها و حتی بسیاری از بافت های دیگر اندام را نشان می دهد. با استفاده از این تکنیک می توان داخل استخوان را هم مشاهده کرد

در انجام سی تی اسکن، بیمار باید به چه نکاتی توجه کند؟
- چون در سی تی اسکن از اشعه ایکس استفاده می شود، قبل از تهیه آن، پزشک معالج باید در جریان باردار بودن بیمار زن قرار گیرد. استفاده از این روش تصویربرداری در سه ماهه اول بارداری ممکن است مشکلاتی را برای جنین بوجود آورد. پس ممنوع است.

- دستگاه سی تی اسکن در داخل اتاق بزرگی قرار دارد که هوای داخل آن نسبتا خنک است. این دستگاه به شکل یک حلقه بزرگ است که یک تخت در درون آن قرار گرفته است. برای تهیه تصاویر سی تی اسکن، بیمار بر روی تخت دراز کشیده و سپس تخت در داخل حلقه حرکت می کند. منبع اشعه ایکس در اطراف حلقه قرار دارد.

این منبع اشعه ایکس را از یک طرف حلقه به درون بدن بیمار تابانده و در طرف دیگر، حلقه گیرنده یا دتکتور میزان اشعه دریافتی را اندازه می گیرد. در حین عکسبرداری منبع اشعه ایکس در داخل حلقه گردش می کند. این گردش با صدایی همراه است که طبیعی است و آسیبی به بیمار نمی رساند.

- ممکن است قبل از انجام سی تی اسکن دارویی به بیمار تزریق شود. اگر بیمار به بعضی داروها حساسیت دارد، حتما قبل از تزریق دارو باید آن را به اطلاع پرسنل پزشکی حاضر در اطاق سی تی اسکن برساند. اگر بعد از تزریق بیمار احساس بدحالی کرد، باید آن را فورا به پرسنل پزشکی اطلاع دهد.

- در حین کارکردن دستگاه بیمار باید بی حرکت باشد تا تصاویر واضحی تهیه شوند.
- سی تی اسکن درد ندارد.

- ممکن است در حین انجام سی تی اسکن، تکنیسین رادیولوژی از بیمار بخواهد تا برای چند ثانیه، نفس خود را نگه دارد.

در حین انجام سی تی اسکن، لباس اندامی که مورد آزمایش قرار می گیرد، باید حتی الامکان ساده و نازک باشد و هیچ جسم فلزی در آن نباشد

- هزینه تهیه سی تی اسکن و مدت زمات تهیه آن بیش از رادیوگرافی ساده است و مقدار اشعه ایکسی که در حین سی تی اسکن به بدن بیمار تابیده می شود، بیش از رادیوگرافی ساده است. پس نمی توان از این روش در هر بیماری استفاده کرد. از این روش پرهزینه که خطرات آن هم از رادیوگرافی ساده بیشتر است باید تنها زمانی استفاده کرد که اطلاعات بدست آمده از آن قطعا به تشخیص و یا درمان بیماری کمک کند.
سی تی اسکن فقط در مراکز تشخیصی و درمانی بزرگ وجود دارد.

سی تی اسکن برای تشخیص چه بیماری هایی مفید است؟
- بیماری های مغز و اعصاب: چون سی ‌تی اسکن می‌تواند تفاوت بین خون تازه و کهنه را به تصویر بکشد، به همین دلیل برای نشان دادن موارد اورژانسی بیماری های مغزی بهترین کاربرد را دارد.

- بیمارهای مادرزادی مانند بزرگی یا کوچکی جمجمه

- تشخیص تومورهای داخل جمجمه‌ای و خارج مغزی

- خونریزی در قسمت‌های مختلف مغز و سکته‌های مغزی

- تشخیص بیماری اعضای داخل شکمی مانند کبد، لوزالمعده و غدد فوق کلیوی

- بررسی بیماری های ریه

فرآوری: نیره ولدخانی

بخش سلامت تبیان

[Isooda]

دستگاه اتوكلاو




اتوكلاو (Autoclave) از دو كلمه Auto به معنی خودكار و clave به معنی قفل شونده تشكیل شده است و در كل به معنی دستگاه خود قفل شونده برای استریل مواد، توسط بخار تحت فشار است.

فیزیولوژی اتوكلاو

با توجه به استفاده مداوم از تجهیزات پزشكی و آلوده شدن این وسایل در اثر استفاده و تماس با مواد میكروبی، استریل كردن آن ها یكی از موارد ضروری به شمار می رود.
دستگاه اتوكلاو چگونه كار می كند؟

اتوكلاوها عموماً توسط فشار تنظیم می شوند. به عنوان مثال در بخار خالص (درجه اشباع8/0تا1) با فشار 2 بار، دمای بخار باید 134 درجه سانتی گراد باشد. پمپ خلاء در آغاز مراحل استریلیزاسیون با ایجاد مكش، هوای داخل محفظه را تخلیه كرده و سپس بخار وارد دستگاه می شود. استریل كردن وسایلی كه از مواد متخلخل ساخته شده اند در مقایسه با سایر وسایل بسیار دشوار است. بعضی از این وسایل عبارتند از: منسوجات و ابزار بسته بندی شده كه هوا در آن محبوس می شود. در زمان تخلیه ، هوای داخل محفظه و بسته ها به بیرون كشیده شده و عموما هر چه زمان مكش بیشتر باشد، جایگزین شدن بخار مؤثرتر خواهد بود. متناسب با افزایش فشار منفی داخل محفظه، خارج سازی هوا دشوارتر می شود به همین دلیل دستگاه های خودكار امكان كاهش فشار (تخلیه) و وارد ساختن بخار را در چند مرحله فراهم مي‌‌سازند. در این روش بخار به طور متناوب جایگزین هوا شده و راندمان بالاتری نسبت به تخلیه تنها دارد. در پی هر تخلیه بخار به عمق بیشتری نفوذ خواهد كرد. در شرایطی كه دستگاه ها مجهز به پمپ تخلیه نباشند به منظور جریان و نفوذ مطلوب بخار به داخل وسایل متخلخل باید در بسته بندی دقت مضاعف كرده و آن ها را داخل دستگاه قرار داد.
اتوكلاو در چه مواردی به كار می رود؟

به طور كلی تمام مواد غیر عفونی و عفونی آلوده شده با عوامل بیولوژیك شامل بقایای نمونه های محیط كشت تلقیح شده ، پاتوژن های رشد كرده ، سلول های انسانی ، حیوانی و گیاهی ، مواد آلوده شده به مدفوع انسان یا حیوان، محصولات خونی انسان و حیوان و … می توانند اتوكلاو شوند. موادی مثل داروهای سرطان زا ،رادیوایزوتوپ ها، مواد شیمیایی سمی، مواد شیمیایی قابل تبخیر یا هر ماده خطرناكی كه ممكن است در اثر حرارت تبخیر شود و انتشار یابد را نمی توان اتوكلاو كرد . به طور كلی مواد قابل اشتعال، واكنش پذیر خورنده، سمی یا مواد رادیو اكتیو نباید اتوكلاو شوند.

اجزای تشكیل دهنده اتوكلاو خودكار

دارای دو صفحه مدرج دایره ای شكل جهت نمایش میزان فشار دستگاه اتوكلاو و فشار چمبر (فشار محفظه) است. اتوكلاو خودكار دارای دكمه ای است جهت انتخاب جنس ماده ای كه قرار است استریل شود ( مایع یا جامد .) همچنین این دستگاه دارای یك نمایشگر درجه حرارت است. در دستور كار هر اتوكلاو مراحل هفت گانه زیر قرار دارند:

1- خطای استریل
2- درب استریل (كه در پشت دستگاه قرار دارد و برای خروج وسایل استریل شده است)
3- درب غیر استریل (جلوی دستگاه قرار دارد و برای ورود وسایل غیر استریل است )
4- سیكل خلاء ( خالی كردن فشار داخل محفظه توسط پمپ خلاء )
5- سیكل استریل
6- سیكل خشك كن
7- اتمام سیكل
این دستگاه اتوكلاو دارای شیلنگ تخلیه و كمپرسور ( جهت فشرده كردن بخار) است . بر سر راه شیر ورودی هوا یك منبع روغن وجود دارد تا هوای خشك وارد دستگاه اتوكلاو نشود و دستگاه اتوكلاو آسیب نبیند. جدول 1 مشخصات دو مدل از دستگاه اتوكلاو تمام خودكار را نشان می دهد.

اتوكلاو دستی


آنچه گفته شد در رابطه با اتوكلاو خودكار بود اما در اتوكلاو دستی اصول كار همانند اتوكلاو خودكار است با این تفاوت كه برای ورود بخار به محفظه شیر ورودی به صورت دستی باز و بسته می شود و تخلیه بخار نیز به صورت دستی انجام می گیرد. باز و بسته كردن در نیز به صورت دستی انجام می شود. زمانی از این اتوكلاو استفاده می شود كه اتوكلاو خودكار در دسترس نباشد یا دارای مشكل فنی باشد.
وزن اتوكلاو

اتوكلاوها بر اساس نوع كاری كه انجام می دهند دارای وزن های مختلفی هستند. محدوده وزن اتوكلاو رومیزی معمولاً بین 20 تا 60 كیلوگرم متغیر است.


منبع: ماهنامه تجهیزات پزشکی

[Isooda]

دستگاه سونوگرافی
مفاهيم پايه
سـونـوگـرافـي (sonography) از دوكلمـه sound بـه معني صدا يا صوت و Graphic به معني تصوير و ترسيم تشكيل شده است.



فيزيولوژي
سونوگرافي يكي از روش‌هاي تشخيص بيماري در پزشكي است. به اين روش اكوگرافي، پژواك ‌نگاري و صوت ‌نگاري هم گفته مي شود. اين روش بر مبنـاي امـواج مـاورا صـوتـي بـوده و بـراي بـررسـي بـافت هاي زيرجلدي مانند عضلات ، مفاصل ، تاندون ها و اندام هاي داخلي بدن و ضايعات آن ها استفاده مـي شـود. همچنيـن سـونوگرافي كاربردهاي درماني نيز دارد. امروزه يكي از ابزارهاي مهم در تشخيص وضعيت جنين در دوران حاملگي استفاده از دستگاه سونوگرافي است .

چگونه كار مي كند؟
در سونوگرافي، تصاوير با استفاده از امواج فراصوت (امواج صوتي با بسامد بالا و غير قابل شنيدن) ايجاد مي‌شوند. در اين روش، وسيله‌اي به نام مبدل را بر روي پوست حركت مي‌دهند (در برخي موارد آن را به داخل منافذ بدن و راست روده وارد مي‌كنند) و با آن امواج فرا صوت را به داخل بدن ارسال مي‌كنند. هر كجا كه بافت‌هاي با تراكم مختلف به هم مي‌رسند يا هر جا كه بافت كنار مايع قرار دارد‌، امواجي منعكس مي‌شوند.
مبدل ، اين امواج را دريافت و آن‌ها را به رايانه منتقل مي‌كند تا تصاويري بر روي نمايش‌گر ايجاد شود. اين تصاوير مرتب در حال تغيير هستند و از اين رو مي‌توان حركت را هم مشاهده كرد. پزشكان اغلب از سونوگرافي براي مشاهده جنيـن در رحـم يـا ديـواره‌هـا و دريچـه‌هـاي قلـب يـا شنـاسايي ناهنجاري‌هايي همچون مشكلات كبد و كيسه صفرا و كيست و سنگ ادراري استفاده مي‌كنند.

سو نوگرافي داپلر رنگي
يكي ديگر از انواع سونوگرافي، سو نو گرافي داپلر رنگي است . اين روش كه جهت و سرعت جريان خون را نشان مي‌دهد، براي شناسايي مشكلاتي همچون تنگي سرخرگ‌ها يا لخته‌هاي سياهرگي به كار مي‌رود.

اجزاء سو نوگرافي
‌دستگاه سو نوگرافي شامل اجزاء زير است:
1- پروب
2- مانيتور، تصاوير منعكس شده از امواج صوتي را مي توان در آن مشاهده كرد.

مزايا، معايب و محدوديت‌ها
سـونـوگرافي، روشي غيرتهاجمي و اغلب بدون درد است (چون در آن از سوزن يا تزريقي استفاده نمي‌شود.) به طور گسترده، در دسترس و همچنين به راحـتــي قــابــل اسـتـفــاده اسـت و نـسـبـت بـه سـايـر روش‌هـاي تـصـويـربـرداري، كم‌هزينه‌تر است. از طرف ديگر، اشعه‌اي در آن استفاده نمي‌شود و در ‌ضمن تصاويري ارائه مي‌دهد كه نسبت به تصاوير حاصل از x-ray، كيفيت بالاتري دارد. از سويي، مشكلات سلامت ايجاد نمي‌كند و اگر لازم باشد، مي‌تواند بارها تكرار شود.

انواع دستگاه
پيشـرفـت‌هـاي انجـام گـرفتـه در تكنـولـوژي اولتـراسـوند، شامل اولتراسوند سه‌بعدي (كه اطلاعات امواج صوتي را در قالب تصاوير سه بعدي درمي‌آورد)، چهاربعدي كه نوعي از سه بعدي است و همزمان، حركت را در زمان اصلي به نمـايـش مـي‌گـذارد و سـونـوگـرافـي داپلـر كـه مـي‌تـوانـد بخشـي از يـك بـررسي اولتراسوندي باشد. يك روش مخصوص اولتراسوند جريان خون را در طول رگ‌هاي بدن، شامل شريان و وريدهاي اصلي در شكم، اندام‌ها و گردن، ارزيابي مي‌كند.
منبع : iranbmenag.com

[Isooda]

تاکومتــــــــــــــر

یکی از وسائلی که ممکن است در ساخت بسیاری از پروژه ها به آن نیاز پیدا کنید تاکومتر می باشد. تاکومتر به صورت عمومی برای
اندازه گیری سرعت یک جسم متحرک به کار می رود ولی کاربرد اصلی آن، اندازه
گیری سرعت دوران یک جسم دوار می باشد. یک نمونه خوب برای تاکومتر دورسنج خودروها می
باشد. اگر دقت کرده باشید در جوار عقربه سرعت سنج، عقربه ای وجود دارد که
سرعت دوران موتور را بر حسب دور بر دقیقه نشان می دهد که مثال خوبی برای
تاکومتر می باشد.


در صورتی که سرعت دوران موتور از حد خاصی بالاتر رود، موتور صدمه خواهد دید و لذا وجود تاکومتر امری ضروری می باشد.این نوع تاکومترها را می توان به روشهای مختلفی ساخت. برای مثال در صورتی که یک ژنراتور کوچک به شافت دوار موتور متصل نماییم، با چرخیدن موتور، ژنراتور نیز می چرخد و برق تولید می کند. هر چه سرعت چرخش بیشتر باشد، برق بیشتری تولید می شود و لذا بدین ترتیب می توان با اندازه گیری برق تولید شده و کالیبره کردن دستگاه، سرعت چرخش موتور را بفهمیم. تاکومترهای قدیمی برای اندازه گیری سرعت دوران نیاز به تماس با جسم دوار داشتند و لذا امکان وجود خطر برای فردی که با آن کار می کرد وجود داشت ولی امروزه تاکومترهای لیزری ساخته شده اند.

این تاکومترها می توانند سرعت دوران یک شافت را بدون بر قراری تماس با آن اندازه گیری نمایند.


در این تاکومترها باید یک جسم منعکس کننده نور بر روی شافت مورد نظر نصب گردد. تاکومتر یک اشعه لیزر به شافت می تاباند و با هر بار رد شدن جسم نصب شده از زیر نور لیزر، انعکاس آن به تاکومتر می رسد و بدین صورت سرعت دوران شافت را اندازه می گیرد.



تاکومتر در علم پزشکی نیز کار برد دارد. برای مثال با قرار دادن یک توربین کوچک در رگ بیمار و اتصال آن به تاکومتر، می توان دبی خون عبور از رگ را اندازه گیری نموده و به بیمار کمک نمود.

منبع : سایت نواندیشان
مهندسی پزشکی مهندسی زندگی