چهل حديث از حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام)

[یکی مثل خودت]

31- پيشی گيرنده در آشتی

«أَيُّما إِثْنَيْنِ جَری بَيْنَهُما كَلامٌ فَطَلَبَ أَحُدُهُما رِضَا الاْخَرِ كانَ سابِقُهُ إِلَی الْجَنَّةِ.»:

هر يك از دو نفری كه ميان آنها نزاعی واقع شود و يكی از آن دو رضايت ديگری را بجويد، سبقت گيرنده، اهل بهشت خواهد بود.

[یکی مثل خودت]

32- ثواب سلام

«لِلسَّلامِ سَبْعُونَ حَسَنَةً تِسْعٌ وَ سِتُّونَ لِلْمُبْتَدِءِ وَ واحِدَةٌ لِلرّادِّ »:

سلام كردن هفتاد حسنه دارد، شصت و نُه حسنه از آنِ سلامكننده و يكی از آنِ جواب دهنده است.

[یکی مثل خودت]

33- رضای خدا، نه هوی مردم

«مَنْ طَلَبَ رِضَا اللّهِ بِسَخَطِ النّاسِ كَفاهُ اللّهُ أُمُورَ النّاسِ، وَ مَنْ طَلَبَ رِضَا النّاسِ بِسَخَطِاللّهِ وَكَلَهُ اللّهُ إِلَی النّاسِ.»:

هر كس رضای خدا را به غضب مردم بجويد، خدا او را از كارهی مردم كفايت می كند، و هر كس خشنودی مردم را به غضب خدا بجويد، خدا او را به مردم واگذارد.

[یکی مثل خودت]

34- ويژگیهای حضرت مهدی (عليه السلام)

«تَعْرِفُونَ الْمَهْدِی بِالسَّكينَةِ وَ الْوَقارِ وَ بِمَعْرِفَةِ الْحَلالِ وَ بِحاجَةِ النّاسِ إِلَيْهِ وَ لا يَحْتاجُ إِلی أَحَد.»:

درباره حضرت مهدی (عليه السلام) فرموده:شما مردم، آن حضرت را به داشتن آرامش و متانت و به شناخت حلال و حرام و به رو آوردن مردم به او و بی نيازی او از مردم می شناسيد.

[یکی مثل خودت]

35- رؤيای دنيا

«وَ اعْلَمُوا أَنَّ الدُّنْيا حُلْوُها وَ مُرُّها حُلْمٌ وَ الاِْنْتِباهُ فِی الاْخِرَةِ.»

بدانيد كه دنيا شيرينی و تلخی اش رؤيايی بيش نيست، و آگاهی و بيداری واقعی در آخرت است.

[یکی مثل خودت]

36- پرهيز از كلام پست و سبك

«لا تَقُولُوا بِأَلـْسِنَتِكُمْ ما يَنْقُصُ عَنْ قَدْرِكُمْ.»:

چيزی به زبانتان نياوريد كه از ارزش شما بكاهد.

[یکی مثل خودت]

37- جاودانگی در مرگ با عزّت

«لَيْسَ الْمَوْتُ فی سَبيلِ الْعِزِّ إِلاّ حَياةً خالِدَةً وَ لَيْسَتِ الْحَياةُ مَعَ الذُّلِّ إِلاَّ الْمَوْتُ الَّذی لا حَياةَ مَعَهُ.»:

مرگ در راه عزّت جز زندگی جاويد، و زندگی با ذلّت جز مرگ بی حيات نيست.

[یکی مثل خودت]

38- حرمت حيله و نيرنگ

«وَ الْخَدْعُ عِنْدَنا أَهْلَ الْبَيْتِ مُحَرَّمٌ.»:

حيله و نيرنگ نزد ما اهل بيت حرام است.

[یکی مثل خودت]

39- مرگ، پديده گريبانگير

«خُطَّ الْمَوْتُ عَلی وُلْدِ آدَمَ مَخَطَّ الْقِلادَةِ عَلی جيدِ الفَتاةِ وَ ما أَوْلَهَنی إِلی أَسْلافی إِشْتِياقَ يَعْقُوبَ إِلی يُوسُفَ.»:

قبل از حركت از مكّه به سوی عراق در ميان جمعی از بنی هاشم فرمود:مرگ گردنگير فرزندان آدم است; همچون گردنبند بر گردن دختر جوان، و من مشتاق ديدن گذشتگانم هستم، مانند اشتياقی كه يعقوب به ديدن يوسف داشت.

[یکی مثل خودت]

40- انديشه پايان كار

«فَإِنْ تَكُنِ الدُّنْيا تُعَدُّ نَفيسَةًفَدارُ ثَوابِ اللّهِ أَعْلی وَ أَنْبَلُوَ إِنْ تَكُنِ الأَمْوالُ لِلتَّرْكِ جَمْعَهافَما بالُ مَتْرُوك بِهِ الْمَرْءُ يَبْخَلُوَ إِنْ تَكُنِ الاَْرْزاقُ قِسْمًا مُقَسَّمًافَقِلَّةُ حِرْصِ الْمَرْءِ فِی الْكَسْبِ أَجْمَلُوَ إِنْ تَكُنِ الاَْبْدانُ لِلْمَوْتِ أُنـْشِأَتْفَقَتْلُ امْرِء بِالسَّيْفِ فِی اللّهِ أَفْضَلُعَلَيْكُمْ سَلامُ اللّهِ يا آلَ أَحْمَدَفَإِنّی أَرانی عَنكُمْ سَوْفَ أَرْحَلُدر »:

حضرت در مسير حركت به جانب كوفه فرموده است:زندگی دنيا گرچه نفيس و پربهاست،ولی پاداش خدا در جهان ديگر بالاتر و پربهاتر است.
و اگر سرانجامِ جمع آوری مال و ثروت، ترك نمودن آن است،پس نبايد مرد برای آن بخل ورزد.
و اگر روزی های بندگان، تقسيم و مقدَّر شده است،پس كمی حرصِ مرد در كسب، زيباتر. و اگر بدن ها بری مرگ آفريده شده است،پس كشته شدن مرد در راه خدا چه بهتر. درود بر شما ای خاندان پيامبر،كه من به زودی از ميان شما كوچ خواهم كرد.