بیمه در اقتصاد روشی برای مدیریت ریسک است . در تعریف بیمه به معنای انتقال ریسک از یک نهاد به نهاد دیگر است که این انتقال ریسک به ازای یک حق بیمه یا کارمزد صورت می پذیرد ؛ همیشه در زمان توافق برای انتقال ریسک ، میزان این ریسک به طور کمی مشخص می شود . حق بیمه یک ضرر مشخص و قطعی در مقابل احتمال یک ضرر ویران گر و بالا تر در آینده محسوب می شود .
شرکت بیمه شرکتی است که خدمات بیمه ای ارائه می دهد . حق بیمه ای که توسط شرکت بیمه دریافت می شود بر اساس میزان تضمینی است که متقبل می شود ؛ این امر باعث شده است که دانش ارزیابی و مدیریت ریسک به عنوان یک رشته مجزا و تخصصی مورد بررسی قرار گیرد .
انواع بیمه

معمولا هر ریسکی که قابل تبدیل به پارامتر های کمی باشد قابل بیمه کردن است . این احتمال وجود دارد که برخی از ریسک ها در آینده منجر به ادعای یکی از طرفین توافق گردد ، به این دلیل شرکت های بیمه معمولا در زمان توافق بیمه ای شرایط دقیقی با ذکر تمامی جزئیات ارائه می دهند که در آینده قابل استناد است . برخی از انواع متعارف بیمه عبارتند از :

  • بیمه خودرو : شرکت بیمه بر اساس توافقنامه ، در صورت بروز خسارت بخشی و یا تمامی این خسارت را بر عهده می گیرد . این خسارت می تواند شامل زیان وارد شده بر خودرو ، هزینه درمان افراد مصدوم ، انواع دیه و یا خسارت به دارایی های افراد باشد
  • بیمه مسکن : بر اساس توافق شرکت بیمه ، این بیمه می تواند شامل پرداخت خسارت ناشی از حوادث طبیعی مانند سیل یا زلزله باشد
  • بیمه درمانی : معمولا این بیمه از طرف دولت ها حمایت می شود و متناسب با شرایطی از پیش تعریف شده هزینه های درمانی افراد را پوشش می دهد . این حمایت با توجه به شرایط ممکن است بخشی یا تمام هزینه های درمانی را پوشش دهد


بیمه انواع گوناگونی و پیچیده ای دارد که متناسب با نیاز ها و مناطق جغرافیایی تغییر می کند .