مديريت:
فرآيند بکار گيري مؤثر و کارآمد منابع انساني و مادي از طريق برنامه ريزي، سازماندهي بسيج منابع و امکانات، هدايت، وکنترل که در چهارچوب يک نظام ازرشي پذيرفته شد براي رسيدن به اهداف تهيه شده است.
مدير:
فردي است که مسئوليت عملکرد دو يا چند نفر از افراد سازمان را بعهده دارد.
علم مديريت:
بخشي از دانش مديريت است که از طريق آموزش بدست مي آيد.
هنر مديريت:
بخشي از دانش مديريت است که از طريق کسب تجربه و بکارگيري آن بدست مي آيد.
مدير لايق:
مديري است که حداقل نتيجه قابل قبول را با استفاده از ابزارهاي مثل تشويق، تنبيه، کسري حقوق و .... بدست آورد.
مدير مؤثر:
مديري است که بتواند 90-80 درصد توانايي هاي افراد را به فعليت رسانده و بکار مي گيرد.
اثربخشي:
ميزان و درجه رسيدن به هدف را نشان مي دهد.
کارآيي:
شاخصي است که نتيجه بدست آمده را در مقايسه با صنايع مصرف شده
( هزينه) اندازه گيري مي کند.

3- سطح مديريت :
1-سطح مديريت عالي: در اين سطح مديران بالاي سازمان قرار دارند و وظيفه آن تهيه و تنظيم برنامه ريزي کل سازمان
2-سطح مديريت مياني: حد واسط بين مديران عالي و مديران عملياتي هستند وظيفه اين نظارت و گزارش گيري مديران رده پائين و ارائه گزارش به مديران راه بالا است.