به دنبال هر سلامی خداحافظی هست خلاصه ما هم رسیدیم آخر خط قصه منو این باشگاه و آدماش یه درسه واسه همه آدمایی که مثل منن، مثل من سادن ، مثل من زود اعتماد میکنن ، مثل من زود دل میبندن ... آخرش من خسته شدم ، برمیگردم به عقب که نگاه میکنم میبینم خیلی اشتباه کردم خیلی زیاد تجربه بود دیگه هرچند تلخ بود ولی خوب لازم بود... به قول یه سکانس از فیلم درباره الی: یه پایان تلخ ، بهتر از یه تلخیه بی پایانه
آدم های ساده را دوست دارم. همان ها که بدی هیچ کس را باور ندارند. همان ها که برای همه لبخند دارند. همان ها که همیشه هستند، برای همه هستند. آدم های ساده را باید مثل یک تابلوی نقاشی ساعتها تماشا کرد؛ عمرشان کوتاه است. بسکه هر کسی ازراه می رسد یا ازشان سوء استفاده می کند یا زمینشان می زند یا درس ساده نبودن بهشان می دهد. آدم های ساده را دوست دارم. بوی ناب "آدم" ...
امروز فهمیدم خیلی تنهام ... خیلی بده همیشه از خودت بزنی هر کاری از دستت برمیاد واسه مثلا دوستات انجام بدی اون وقت یه بار که کمک میخوای برگردی ببینی هیچ کس نیست که حتی دستتو بگیره کاشکی منم یه دوست مثل خودم داشتم کاشکی... گاهی تمام چیزی که یک نفر میخواهد فقط دستی است برای گرفتن دست او و قلبی ست برای فهمیدن او.
من خدا را دارم...کوله بارم بر دوش...سفری می باید. سفری بی همراه ...گم شدن تا ته تنهایی محض...سازکم با من گفت:هر کجا ترسیدی ! از سفر لرزیدی...تو بگو از ته دل: من خدا را دارم...من خدا را دارم ...من و سازم چندیست... که فقط با اوئیم. تک و تنها هستم من خدا را دارم ...
اگه قرار باشه ظرف 24 ساعت دنیا به آخر برسه تموم خطوط تلفن تمام تالارهای گفت و گو و تمام ایمیل ها پر میشه از (( از اینکه رنجوندمت پشیمونم منو ببخش )) یا (( تو را عاشقانه دوست دارم مراقب خودت باش )) اما بین این همه یه پیام از همه تکون دهنده تره (( همیشه عاشقت بودم ولی هیچ وقت نتونستم بهت بگم )) پس عشق و محبت و تقدیم اونکه دوستش داریم بکنیم ، شاید فردایی نباشه...
موضوعات وبلاگ
آخرین بازدیدکنندگان
بایگانی
رفتن به صفحه پروفایل
علامت بعنوان خوانده شده
