دسته بندی نشده

ماه من ، غصه چرا ؟!

آسمان را بنگر ، که هنوز، بعد صدها شب و روز


مثل آن روز نخست


گرم وآبی و پر از مهر ، به ما می خندد !

یا زمینی را که، دلش ازسردی شب های خزان

نه شکست و نه گرفت !


بلکه از عاطفه لبریز شد و

نفسی از سر امید کشید


ودر آغاز بهار ، دشتی از یاس سپید

زیر پاهامان ریخت ،


تا بگوید که هنوز، پر امنیت احساس خداست !
...

دل مشیه تنگ شما قربون روی ماهتون، صد سبد یاس واقاقی پیشکش نگاهتون
آسمون ستاره بارون میشه باشب شما، تاابدخنده ی مهربونی رولب شما
میدونم لحظه بی شما میشه حلاحلم، بدرقه راه شما باشه دل ناقابلم
هرجاباشید الهی بهار بشه خزونتون،غم نبینه الهی این دل مهربونتون