تمام مطالب وبلاگ

به سرنوشت گفتم:

با اونی که با احساسم بازی کرد چه کنم؟

انگشت بر لبانم گذاشت وگفت:

صبور باش و بسپارش به ما

که هیچ احدی از سرنوشتش خبری ندارد...

ایـنروزهـــا...

احســــاسم دم َدمــــی مــــزاج شـــده
گاهــــی آرام
گاهـی بـــــــــــارانـی

دیگر بهار هم بهانه ای برای شاد بودن نیست!!!
وقتی شادی را از خاطر برده ای دیگر بهانه، چاره ساز نیست..

دیگر دلنوشته هم بغض جان های خسته را نمیشکند
ان سکوت شبی که در ژرفایش صدای شکستن بغضی بود حال سکوتی است به پایداری قلب های اسیر درد و ذهن های پریشان

میگن فراموش باید کرد
خیلی چیزا
خیلی روزا
و خیلی از آدما رو
ولی نمیگن
چطور تا اتفاق هست
عکس هست
خاطره هست
تکرار هست

و کوچکترین پیشامد برای یادآوری هست

چطور میشه فراموش کرد ؟؟؟

دلــم بــراـے کودکــیـم تنگ شــده….
براـے روزهایـــے کــه باور ســاده اـے داشتــم
هــمه آدم هــا را دوست داشــتم…
مــرگ مادر “کــوزت” را باور مـــے کردم و از زن “تناردیه” کینه به دل مـــےگرفتم
مــادرم که مـــے رفت به این فکــر بودم که مثــل مــادر “هــاچ” گــم نشود…
تمام حســرتم از دنیــا نوشتن با خودکــار بود
دلــم براـے خدا تنگ شــده …
خدایــــے که شبها بوســه بارانش مــے کردم…
دلـم براـےکودکیم تنگ شده …