paksersht

خدا! به حق دل عاشقان سرگردان
مرا به آنچه که بودم دوباره برگردان
به کدخدایی آبادی به دور از عشق
نه این رغبت خانه خراب و سرگردان
یقین که عشق وغمش حکم نان انسان است
ولی امان که اگر در گلو بماند نان
جناب عشق عجب باغبان بی رحمیست
دو لاله چیدن از آن باغ و اینهمه تاوان!
به قدر قدرت هرکس ستم سزاوار است
مگر که بید چه دارد در برابر طوفان؟
خدا!بریده ام از عشق و زندگی دیگر
به آیه آیه توبه ، به جان الرحمن
علی حیات بخش