نوشته اصلی توسط حديس اطمینانمرد زاهد و مومن از حفظ ناموسشﺯﻥ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻋﻘﺪ ﻣﺮﺩ ﺯﺍﻫﺪﻭ ﻣﻮﻣﻨﯽ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ. ﻣﺮﺩﺑﺴﯿﺎﺭ ﻗﺎﻧﻊ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺯﻥ ﺗﺤﻤﻞﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺳﺎﺩﻩ ﺯﯾﺴﺘﯽ ﺭﺍﻧﺪﺍﺷﺖ. ﺭﻭﺯﯼ ﺗﺎﺏ ﻭ ﺗﻮﺍﻥ ﺯﻥﺑﻪ ﺳﺮ ﺭﺳﯿﺪ ﻭ ﺑﺎﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖﺭﻭ ﺑﻪ ﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ: ﺣﺎلـا ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯽ، ﺧﻮﺩﺑﻪ ﮐﻮﭼﻪ ﻭ ﺑﺮﺯﻥ ﻣﯽﺭﻭﻡ ﺗﺎ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﭼﻪ ﺯﻧﯽ ﺩﺍﺭﯼ ﻭﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻣﯽﮐﻨﯽ، ﻣﻦ ﺯﺭ ﻭ ﺯﯾﻮﺭﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻢ ! ﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﻭﺭﻭﺑﻪ ﺯﻥ ﻣﯽگوﯾﺪ: ﺑﺮﻭ ﻫﺮ ﺟﺎ ﺩﻟﺖ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ! ﺯﻥ ﺑﺎ ﻧﺎ ﺑﺎﻭﺭﯼ ﺍﺯﺧﺎﻧﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪ، ﺯﯾﺒﺎ ﻭﺯﯾﺒﻨﺪﻩ! ﻏﺮﻭﺏ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺁﻣﺪ . ﻣﺮﺩ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﮔﻔﺖ: ﺧﻮﺏ ! ﺷﻬﺮﭼﻪ ﻃﻮﺭ ﺑﻮﺩ؟ ﺭﻓﺘﯽ؟ﮔﺸﺘﯽ؟ﭼﻪ ﺳﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻣﺮﺩﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩﻧﮑﺮﺩ . ﺯﻥ ﻣﺘﻌﺠﺐ ﮔﻔﺖ: ﺗﻮﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ؟ ﻣﺮﺩ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ : ﻭ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﺩﺍﻧﻢ ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﭘﺴﺮﮐﯽﭼﺎﺩﺭﺕ ﺭﺍ ﮐﺸﯿﺪ! ﺯﻥ ﺑﺎﺯ ﻫﻢﻣﺘﻌﺠﺐ ﮔﻔﺖ : ﻣﮕﺮﻣﺮﺍﺗﻌﻘﯿﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﯼ؟ ﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺯﻥ ﻧﮕﺎﻩﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺗﻤﺎﻡ ﻋﻤﺮ ﺳﻌﯽﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﻪﻧﺎﻣﻮﺱ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﯿﺎﻧﺪﺍﺯﻡ،ﻣﮕﺮ ﯾﮑﺒﺎﺭ ﮐﻪ ﺩﺭﮐﻮﺩﮐﯽﭼﺎﺩﺭ ﺯﻧﯽ ﺭﺍ ﮐﺸﯿﺪﻡ .
موضوعات وبلاگ
بایگانی
نوشته اصلی توسط حديس
رفتن به صفحه پروفایل
علامت بعنوان خوانده شده
