PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده می باشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمی کنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : ازدواج اينترنتي ، تور صيادي به وسعت جهان



Borna66
06-24-2009, 05:41 PM
رايج شدن استفاده اينترنت در ميان نسل جوان دايره ي ارتباطي افراد بسيار بالا رفته است ، يک فرد براي انتخاب همسر و آشنايي با افراد توري پهن ميکند به وسعت جهان .
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg
محمد رضا دفتري - با خود گفتم كه عصر ارتباطات است و جهان به كوچكي دهكده اي ؛ پس ديگر .دغدغه " فرهنگ بسته" را ندارم كه صبر كنم تا خواستگاري از در وارد شود.
كامپيوتر را روشن مي كنم ، به اينترنت وصل مي شوم و از ميان هزاران جوان برومند ، با سواد ، هاي كلاس و با فرهنگ كه آنها هم، چون خودم به اينترنت وصل هستند ، دست به گزينش مي زنم و بهترين شوهر عالم را ( اگر وجود داشته باشد) براي خودم انتخاب مي كنم.
با آي دي
خودم وارد چت رومهاي مختلف با مضامين عاشقانه مي شوم . پي ام هاي مختلف، مرا بمباران مي كنند. پسرهاي برومند ، با سواد و با فرهنگ، گويي در انتخاب من رقابت مي نمايند.
اين جملات مقدمه اي بر يکي از سايت هاي ازدواج اينترنتي است.همانطور که مي بينيد جملاتي واهي و فريبکارانه در ابتداي اين سايت ها به چشم مي خورد که جز عوام فريبي ، هدف ديگري در آن به چشم نمي خورد.
اين جملات که در ذيل از جانب يک پسر هم به همان وجه ذکر مي شود حاوي نکاتي ارزشمند در خصوص جايگزيني فرهنگ اينترنتي به جاي فرهنگ غني ايراني است که در اين جملات فرهنگ بسته اطلاغ مي شود.
من هم با خود گفتم كه عصر ارتباطات است و جهان به كوچكي دهكده اي ؛ پس ديگر دغدغه " فرهنگ بسته " را ندارم كه در ارتباط يا شناسايي دختر دل خواهم جهت ازدواج مشكل داشته باشم. ديگر دامنه گزينشم به چند دختر آشناي همسايه، محل كار و تحصيل و فاميل محدود نيست.مي توانم از طريق كامپيوتر از ميان اين همه دختر برومند، باسواد و هاي كلاس ؛ دختر مناسب و مطلوبم را بيابم و با او ازدواج كنم.
كامپيوتر را روشن مي كنم ، به اينترنت وصل مي شوم تا از ميان هزاران دختر برومند ، با سواد و با فرهنگ و هاي كلاس ؛ كه آنها هم چون خودم به اينترنت متصل هستند ؛ دست به گزينش بزنم و فهيم ترين همسر عالم را ( كه حتما وجود دارد) براي خودم انتخاب كنم.
با آي دي خودم وارد چت رومهاي مختلف با مضامين عاشقانه مي شوم. با پي ام هاي مختلف هر

Âی دي را كه نام دخترانه دارد بمباران مي كنم. ولي به ندرت جوابي مي دهند و يا اينكه با سئوالات كوتاه و پي در پي ، بي اعتمادي و شك خود را نسبت به من ابراز مي كنند. و بيشتر اوقات نمي توانم صحت مطالب و ادعاي خود را براي آنها اثبات كنم.
سئوالات بسياري در فعاليت اين گونه سايت ها وجود دارد. غالبا طرح ايجاد يک ساخت با ساختار فکري تجارت رابطه اي مستقيم دارد.
اين گونه سايت ها مطمئنا هدفشان کمک و دستگيري به معضل ازدواج در کشور نيست و تفکري تجاري در پشت اين سايت ها نقش بسته است. آيا مي توان باور کرد که سايتي که فعاليت آن معرفي کردن دختران و پسران (به قولشان هاي کلاس ) به يکديگر است و داراي يک ادمين 24 ساعته و نظارتي اينچنين است، فارغ از تفکرات تجاري ايجاد شده است.
جواب اين است : خير
فروش پروفايل و اطلاعات شخصي کاربران در دنيا به تجارتي تبديل شده است که اين تجارت را مي توان از فعاليت هاي زود بازده با استفاده از تفکرات عوام در زمينه اينترنت دانست.
شرکت هاي بزرگ آناليز کننده هنگ کنگي، تايلندي و چيني خريداران اين نوع پروفايل ها هستند و سيودسرشاري نيز از دريافت اين اطلاعات به جيب خود و سايت فرستنده سرازير مي کنند.
حال سئوال اينجاست که دختران و پسران ايراني با چه تفکري وارد اين گونه سايت ها مي شوند.
«هادي ناصرپور» كارشناس ارشد حقوق و وكيل دعاوي و مشاوره حقوقي درباره پيامد و خسارت مادي و معنوي اينچنين
ازدواج هايي به شهروندان هشدار مي دهد و مي گويد: «متاسفانه بيشتر ازدواج هاي صوري به علت نبود علاقه واقعي و رابطه عاطفي بين زوجين به طلاق منجر مي شود و پيامدهاي سنگين مادي و معنوي را براي دو طرف دارد.»
وي با اشاره به يكي از پرونده هايي كه وكالت زوجه را در آن برعهده دارد، مي گويد: «خانمي كه از طريق اينترنت، برنده رواديد اقامت در آمريكا شده بود، براي تكميل مدارك خود اقدام به ازدواج اينترنتي كرد، اما سرانجام موفق به اخذ رواديد اقامت در آمريكا نشد و در حال حاضر اين خانم كه انگيزه اي براي زندگي مشترك ندارد، تقاضاي صدور گواهي عدم سازش از دادگاه كرده است. اين در حالي است كه افراد بايد براي اقامت در خارج از كشور از راه هاي قانوني و مشاوره با وكلاي باتجربه استفاده كنند.»
ازدواج اينترنتي امري است که در چند ساله ي اخير در کشورما از رواج بالايي بر خوردار بوده است ، با رايج شدن استفاده اينترنت در ميان نسل جوان دايره ي ارتباطي افراد بسيار بالا رفته است ، يک فرد براي انتخاب همسر و آشنايي با افراد توري پهن ميکند به وسعت جهان .
حال سوال اينجاست که آيا واقعا عشق احساسي در يک فضاي مجازي بوجود مي آيد؟ آيا مجازي بودن فضا ، بر واقعيت داشتن ، شدت و نوع اين عشق تاثير گذار نيست؟