Isooda
04-22-2014, 11:03 PM
چرا کشاورزان آسیایی به گردشگری روستایی روی می آورند؟
یکی از مشکلات مهم در منطقه ی آسیا - پاسیفیک اختلاف زیاد سطح دکلات مهم در منطقه ی آسیا - پاسیفیک اختلاف زیاد سطح درآمد میان کشاورزان روستایی و کارگران شهری است. وضعیت کسب درآمد ناچیزکشاورزان در چند سال آینده به (http://pnu-club.com/forumdisplay.php?271-%D8%B1%D8%B4%D8%AA%D9%87-%D9%85%D8%AF%D9%8A%D8%B1%D9%8A%D8%AA-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D9%8A) شدت بدترخواهد شد و این در حالیست که واردات محصولات کشاورزی ارزان قیمت از اروگوئه، بازارهای آسیایی را به سمت خرید این محصولات از خارج سوق می دهد.
حال دیگر، کشاورزان برای اداره ی زندگی روزمره ی خود ، بایستی به راههای دیگری درجهت کسب درآمد از طریق زمینهای زراعیشان بیاندیشند.
گردشگری روستایی می تواند منشا کسب درآمد مهمی در نواحی مساعد باشد.
از زمانی که جمع اندکی ازکشاورزان در صدد کسب اولین درآمد خود به واسطه ی صنعت گردشگری برآمدند، برخی حمایتهای خارج از روستا در زمره ی احتیاجات متداولشان بوده است.حمایتهایی نظیر تخصیص اعتبارات لازم جهت آموزشهایی که مهارتهای آنان را در پذیرایی از بازدید کنندگان ارتقا بخشد.این کمکها می توانند به بهبود مستمر تواناییها و امکانات ایشان در راستای ارائه ی خدمات درخور به بازدید کنندگان شهری وانتقال دانش تخصصی مهارتهای مهمان نوازی منتج شوند.شاید آنها نیاز به فراگیری مهارتهای نوین درمدیریت و ارائه ی خدمات باشند که این خود باعث جذب گردشگران ، اقامت آنها در محیطهای روستایی و همچنین ایجاد انگیزه برای بازدید مجددشان از این مناطق گردد.تبلیغات و بازاریابی برای جذب گردشگران از شهرهای دور نیز از دیگر نیازهای اساسی آنهاست که به وسیله ی کمکهای خارج از روستا بایستی برایشان ترتیب داده شود.
گردشگری روستایی چیست؟
گردشگری روستایی ، گردشگری کشاورزی ، طبیعت گردی و گردشگری سبز از جمله تعابیر متعددی هستند که به فعالیتهای گردشگری واقع در خارج از شهرها اطلاق می گردد.
در توجیه شایستگی توجه عادلانه ی دولتها به هر دو رویکرد گردشگری نظرات متنوعی ابراز شده است.برخی متصورند که اعمال هرگونه گردشگری در نواحی روستایی به صرفه است وجوامع روستایی را احیا می کند ولی از دیگر سو برخی معتقدند تنها روستاییان مستحق دریافت مزایایی هستند که از گردشگری روستایی نشات می گیرد. این اظهارنظرها در حالی صورت می گیرد که گردشگری عاملی مهم در سوق دهی سرمایه های شهری و توجه بنگاههای اقتصادی به محیط های روستایی است، لیکن تاثیر بسیار اندکی در افزایش درآمد روستاییان و کشاورزان دارد.
مطمئنا گردشگری با توجه به رویکرد ساکنین مقاصد گردشگری روستایی نسبت به اقتصاد محلی و چگونگی استفاده از محصولات محلی و سرمایه ی بومی شان جلوه های متفاوتی را به خود خواهد دید.
ویژگیهای گردشگری روستایی
شیوه های سازماندهی و شکل گیری گردشگری روستایی در کشورهای مختلف متفاوتند. در برخی کشورها منشا اصلی سرمایه گذاری در (http://pnu-club.com/forumdisplay.php?271-%D8%B1%D8%B4%D8%AA%D9%87-%D9%85%D8%AF%D9%8A%D8%B1%D9%8A%D8%AA-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D9%8A) ین بخش ، دولتها یا نهادهای تعاونی هستند و در سایر کشورها بنگاههای اقتصادی خصوصی مبادرت به سرمایه گذاری در این بخش می نمایند.
در اندونزی ، گردشگری روستایی در کشتزارهای جاوه و سوماترا توسعه داده شده است. هرچند اقامت گردشگران در هتلها صورت می گیرد اما فعالیتهایی چون کشت برنج یا به عمل آوردن کائوچو در مزارع مورد بازدید قرار می گیرد.
در ژاپن ، رایجترین گونه ی گردشگری روستایی که شامل اقامت در مزرعه و استفاده از غذاهای همیشگی کشاورزان است برای درک واقعی زندگی متداول کشاورزان صورت می گیرد. در کره ، زندگی گروهی با ساکنین روستاها ترتیب داده می شود و در مالزی، دولت اقدام به حمایت مالی و سرمایه گذاری در بیش از 30 نقطه ی گردشگری روستایی جهت آموزش و ایجاد سرگرمی و امکانات تفریحی نموده است.
در این نوع گردشگری، گاهی اوقات گیاهان یا گونه های جانوری نادر جاذبه ی اصلی اند و گاهی غذاهای سنتی، صنایع دستی یا آثار باستانی به عنوان هدف اصلی گردشگران شناخته می شوند.
یکی از شایسته ترین نمونه های گردشگری روستایی در اروپا ، کشور فرانسه است.camping یا برپایی چادر برای اقامت موقت در مزارع و سفربا ماشینهایی ملقب به کاراوان هواداران بی شماری برای گذران اوقات در مناطق روستایی و اقامت در آین مکانها دارند.حتی بسیاری از کشاورزان فرانسوی دست به ایجاد فضاهای مخصوص برپایی چادر برای اقامت گردشگران زذه اند و دیگر روستاییان نیز اقدام به سرمایه گذاری در ساخت انواع اقامتگاه های موقت جهت اجاره به گردشگران نموده اند.
چرا گردشگران در گردشگری روستایی مشارکت می ورزند؟ معمولا برنامه ریزان و سیاست گذاران ، گردشگری را به عنوان ارزش افزوده ی مزارع از منظر درآمدزایی مورد بررسی قرار می دهند. اما کشاورزان مبادرت به امر کشاورزی را فعالیت اصلی اقتصادی خود می دانند و گردشگری را در اولویت بعدی قرار می دهند. شاید کشاورزان به دلیل همیشگی نبودن درآمدزایی گردشگری روستایی ، انگیزه ی لازم برای سرمایه گذاری در این بخش را ندارند.
دو مطالعه ی تحقیقاتی در زمینه ی فراهم سازی تسهیلات برای گردشگران توسط کشاورزان ، یکی در ژاپن و دیگری در فرانسه نشان می دهد که اقدام کشاورزان به فعالیتهای گردشگری در جهت آشنا شدن و برقراری ارتباط بیشتر با بازدید کنندگان و یافتن دوستان جدید صورت می گیرد.
نتایج هر دو مطالعه گویای این مطلب است که عمدتا بانوان این جوامع به جای مردان خواستار پا گرفتن گردشگری روستایی درمناطق روستایی هستند. بانوانی که بیشتر در اندیشه ی یافتن راهی برای استقلال اقتصادی خویش هستند تا کسب درآمد صرف.
توجه به انواع آلودگی ها به ویژه آلودگی صوتی در برنامه ریزی توسعه ی گردشگری
اگر گردشگری را عاملی مفید و سود بخش برای جوامع روستایی بدانیم، برنامه ریزی مدبرانه در این بخش حیاتی به نظر می رسد.
محیطهای روستایی مامنی آرامش بخش برای شهرنشینان به شمار می آیند اما برای اهالی روستا ازدحام گردشگران در محل زندگیشان که ترافیک و ایجاد قیل و قالهای آزاردهنده را در پی دارد، گردشگری عامل بر هم زدن آرامش روستا و ناسازگار با (http://pnu-club.com/forumdisplay.php?271-%D8%B1%D8%B4%D8%AA%D9%87-%D9%85%D8%AF%D9%8A%D8%B1%D9%8A%D8%AA-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D9%8A) آن محیط شناخته می شود. امکانات خدماتی محلی از عهده ی جمع آوری فاضلاب و انواع مختلف زباله که یادگار گردشگران شهری است، برنمی آیند.
برنامه ریزی مدبرانه، علاوه بر کاهش اثرات مخرب گردشگری ، می تواند به کشاورزان در شناسایی قابلیت های گردشگری در مزارع و سرزمینهای بومی شان و رشد و توسعه ی استعدادهای بالقوه این مناطق در مسیری هماهنگ وهمسو یاری رساند.
یکی از مشکلات مهم در منطقه ی آسیا - پاسیفیک اختلاف زیاد سطح دکلات مهم در منطقه ی آسیا - پاسیفیک اختلاف زیاد سطح درآمد میان کشاورزان روستایی و کارگران شهری است. وضعیت کسب درآمد ناچیزکشاورزان در چند سال آینده به (http://pnu-club.com/forumdisplay.php?271-%D8%B1%D8%B4%D8%AA%D9%87-%D9%85%D8%AF%D9%8A%D8%B1%D9%8A%D8%AA-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D9%8A) شدت بدترخواهد شد و این در حالیست که واردات محصولات کشاورزی ارزان قیمت از اروگوئه، بازارهای آسیایی را به سمت خرید این محصولات از خارج سوق می دهد.
حال دیگر، کشاورزان برای اداره ی زندگی روزمره ی خود ، بایستی به راههای دیگری درجهت کسب درآمد از طریق زمینهای زراعیشان بیاندیشند.
گردشگری روستایی می تواند منشا کسب درآمد مهمی در نواحی مساعد باشد.
از زمانی که جمع اندکی ازکشاورزان در صدد کسب اولین درآمد خود به واسطه ی صنعت گردشگری برآمدند، برخی حمایتهای خارج از روستا در زمره ی احتیاجات متداولشان بوده است.حمایتهایی نظیر تخصیص اعتبارات لازم جهت آموزشهایی که مهارتهای آنان را در پذیرایی از بازدید کنندگان ارتقا بخشد.این کمکها می توانند به بهبود مستمر تواناییها و امکانات ایشان در راستای ارائه ی خدمات درخور به بازدید کنندگان شهری وانتقال دانش تخصصی مهارتهای مهمان نوازی منتج شوند.شاید آنها نیاز به فراگیری مهارتهای نوین درمدیریت و ارائه ی خدمات باشند که این خود باعث جذب گردشگران ، اقامت آنها در محیطهای روستایی و همچنین ایجاد انگیزه برای بازدید مجددشان از این مناطق گردد.تبلیغات و بازاریابی برای جذب گردشگران از شهرهای دور نیز از دیگر نیازهای اساسی آنهاست که به وسیله ی کمکهای خارج از روستا بایستی برایشان ترتیب داده شود.
گردشگری روستایی چیست؟
گردشگری روستایی ، گردشگری کشاورزی ، طبیعت گردی و گردشگری سبز از جمله تعابیر متعددی هستند که به فعالیتهای گردشگری واقع در خارج از شهرها اطلاق می گردد.
در توجیه شایستگی توجه عادلانه ی دولتها به هر دو رویکرد گردشگری نظرات متنوعی ابراز شده است.برخی متصورند که اعمال هرگونه گردشگری در نواحی روستایی به صرفه است وجوامع روستایی را احیا می کند ولی از دیگر سو برخی معتقدند تنها روستاییان مستحق دریافت مزایایی هستند که از گردشگری روستایی نشات می گیرد. این اظهارنظرها در حالی صورت می گیرد که گردشگری عاملی مهم در سوق دهی سرمایه های شهری و توجه بنگاههای اقتصادی به محیط های روستایی است، لیکن تاثیر بسیار اندکی در افزایش درآمد روستاییان و کشاورزان دارد.
مطمئنا گردشگری با توجه به رویکرد ساکنین مقاصد گردشگری روستایی نسبت به اقتصاد محلی و چگونگی استفاده از محصولات محلی و سرمایه ی بومی شان جلوه های متفاوتی را به خود خواهد دید.
ویژگیهای گردشگری روستایی
شیوه های سازماندهی و شکل گیری گردشگری روستایی در کشورهای مختلف متفاوتند. در برخی کشورها منشا اصلی سرمایه گذاری در (http://pnu-club.com/forumdisplay.php?271-%D8%B1%D8%B4%D8%AA%D9%87-%D9%85%D8%AF%D9%8A%D8%B1%D9%8A%D8%AA-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D9%8A) ین بخش ، دولتها یا نهادهای تعاونی هستند و در سایر کشورها بنگاههای اقتصادی خصوصی مبادرت به سرمایه گذاری در این بخش می نمایند.
در اندونزی ، گردشگری روستایی در کشتزارهای جاوه و سوماترا توسعه داده شده است. هرچند اقامت گردشگران در هتلها صورت می گیرد اما فعالیتهایی چون کشت برنج یا به عمل آوردن کائوچو در مزارع مورد بازدید قرار می گیرد.
در ژاپن ، رایجترین گونه ی گردشگری روستایی که شامل اقامت در مزرعه و استفاده از غذاهای همیشگی کشاورزان است برای درک واقعی زندگی متداول کشاورزان صورت می گیرد. در کره ، زندگی گروهی با ساکنین روستاها ترتیب داده می شود و در مالزی، دولت اقدام به حمایت مالی و سرمایه گذاری در بیش از 30 نقطه ی گردشگری روستایی جهت آموزش و ایجاد سرگرمی و امکانات تفریحی نموده است.
در این نوع گردشگری، گاهی اوقات گیاهان یا گونه های جانوری نادر جاذبه ی اصلی اند و گاهی غذاهای سنتی، صنایع دستی یا آثار باستانی به عنوان هدف اصلی گردشگران شناخته می شوند.
یکی از شایسته ترین نمونه های گردشگری روستایی در اروپا ، کشور فرانسه است.camping یا برپایی چادر برای اقامت موقت در مزارع و سفربا ماشینهایی ملقب به کاراوان هواداران بی شماری برای گذران اوقات در مناطق روستایی و اقامت در آین مکانها دارند.حتی بسیاری از کشاورزان فرانسوی دست به ایجاد فضاهای مخصوص برپایی چادر برای اقامت گردشگران زذه اند و دیگر روستاییان نیز اقدام به سرمایه گذاری در ساخت انواع اقامتگاه های موقت جهت اجاره به گردشگران نموده اند.
چرا گردشگران در گردشگری روستایی مشارکت می ورزند؟ معمولا برنامه ریزان و سیاست گذاران ، گردشگری را به عنوان ارزش افزوده ی مزارع از منظر درآمدزایی مورد بررسی قرار می دهند. اما کشاورزان مبادرت به امر کشاورزی را فعالیت اصلی اقتصادی خود می دانند و گردشگری را در اولویت بعدی قرار می دهند. شاید کشاورزان به دلیل همیشگی نبودن درآمدزایی گردشگری روستایی ، انگیزه ی لازم برای سرمایه گذاری در این بخش را ندارند.
دو مطالعه ی تحقیقاتی در زمینه ی فراهم سازی تسهیلات برای گردشگران توسط کشاورزان ، یکی در ژاپن و دیگری در فرانسه نشان می دهد که اقدام کشاورزان به فعالیتهای گردشگری در جهت آشنا شدن و برقراری ارتباط بیشتر با بازدید کنندگان و یافتن دوستان جدید صورت می گیرد.
نتایج هر دو مطالعه گویای این مطلب است که عمدتا بانوان این جوامع به جای مردان خواستار پا گرفتن گردشگری روستایی درمناطق روستایی هستند. بانوانی که بیشتر در اندیشه ی یافتن راهی برای استقلال اقتصادی خویش هستند تا کسب درآمد صرف.
توجه به انواع آلودگی ها به ویژه آلودگی صوتی در برنامه ریزی توسعه ی گردشگری
اگر گردشگری را عاملی مفید و سود بخش برای جوامع روستایی بدانیم، برنامه ریزی مدبرانه در این بخش حیاتی به نظر می رسد.
محیطهای روستایی مامنی آرامش بخش برای شهرنشینان به شمار می آیند اما برای اهالی روستا ازدحام گردشگران در محل زندگیشان که ترافیک و ایجاد قیل و قالهای آزاردهنده را در پی دارد، گردشگری عامل بر هم زدن آرامش روستا و ناسازگار با (http://pnu-club.com/forumdisplay.php?271-%D8%B1%D8%B4%D8%AA%D9%87-%D9%85%D8%AF%D9%8A%D8%B1%D9%8A%D8%AA-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D9%8A) آن محیط شناخته می شود. امکانات خدماتی محلی از عهده ی جمع آوری فاضلاب و انواع مختلف زباله که یادگار گردشگران شهری است، برنمی آیند.
برنامه ریزی مدبرانه، علاوه بر کاهش اثرات مخرب گردشگری ، می تواند به کشاورزان در شناسایی قابلیت های گردشگری در مزارع و سرزمینهای بومی شان و رشد و توسعه ی استعدادهای بالقوه این مناطق در مسیری هماهنگ وهمسو یاری رساند.