javad jan
05-24-2013, 11:13 AM
دره سيليكون امروز مركز اقتصاد اينترنت و يك منطقه فناوري برتر است كه توسعه فناوري اطلاعات وارتبـاطات از آنجا شروع و عرضه مي شود. محل تولد دره سيليكـون را گاراژي مي دانند كه در دهه 1930 دو دانشجوي مهندسي برق دانش آموخته دانشگاه استنفورد يعني ديويد هيولت و ويليام پكارد فعاليت كاري خود را از آنجا آغاز كردند
آنچه امروز به نام دره سيليكون(SILICON VALLEY) ناميده و شنـــاخته مي شود منطقه اي است در حدود 70 كيلومتري جنوب شرقي سانفرانسيسكو در حومه سانتا كلارا كاليفرنيا. اين منطقه اقتصادي و غني از لحاظ كشاورزي كه در شمال غربي دره پالو آلتو(PALO ALTO) واقع شده، نواري است به طول 45 كيلومتر و عرض 15 كيلومتر و در حد فاصل خليج سانفرانسيسكو در شرق و كوههاي سانتاكروز در غرب و ساحل جنوب شرقي محصور شده و بين شهرهاي سانفرانسيسكو و سن خوزه قرار گرفته است. شهرت این منطقه به دلیل قرار داشتن بسیاری از شرکت‌های مطرح انفورماتیک جهان در این منطقه است.زماني آن منطقه با درختان آلو، زردآلو و گردويش شناخته مي شد و به دره قلبهاي مشتاق شهرت داشت. اين وضعيت حتي تا پايان جنگ جهاني دوم نيز ادامه داشت به گونـــه اي كه صنايع اصلي در اطراف سن خوزه عمدتاً صنايع فرآوري غذا بود.
تولد دره سيليكون
آنچه سرنوشت اين منطقه كشاورزي و خوش آب و هوا را تغيير داد، همجواري با دانشگاه استنفورد بود، دانشگاهي كه در سال 1891 توسط (LELAND STANFORD) تاسيس شده بود و امروز يكي از بهترين دانشگاههاي آمــريكا به شمار مي رود. برخي استادان و دانش آموختگان اين دانشگاه عامل تغيير سرنوشت اين منطقه و تبديل آن به يكي از مهمترين مراكز صنعتي و اقتصادي جهان بودند. دره سيليكون امروز مركز اقتصاد اينترنت و يك منطقه فناوري برتر است كه توسعه فناوري اطلاعات وارتبـاطات از آنجا شروع و عرضه مي شود. محل تولد دره سيليكـون را گاراژي مي دانند كه در دهه 1930 دو دانشجوي مهندسي دانش آموخته دانشگاه استنفورد يعني ديويد هيولت و ويليام پكارد فعاليت كاري خود را از آنجا آغاز كردند. اين گاراژ در خانه شماره 367 خيابان آديسون شهر پالوآلتو كاليفرنيا واقع بود. این گاراژ در حال حاضر بعنوان نماد درهٔ سیلیکون (http://www.daneshju.ir/forum/vbglossar.php?do=showentry&item=%D8%B3%DB%8C%D9%84%DB%8C%DA%A9%D9%88%D9%86) و محل تولد آن شناخته می‌شود.
پدر دره سيليكون
در دهه 1930 پروفسور فرد ترمن(FRED TERMAN) استاد مهندسي برق دانشگاه استنفورد متوجه فقدان فرصتهاي شغلي در منطقه براي دانش آموختگان رشته مهندسي دانشگاه شد، به گونه اي كه آنان مجبـــــور مي شدند براي يافتن شغل به ساحل شرقي بروند. آنچه او به عنوان راه حل براي رفع اين مشكل در نظر داشت راه اندازي فعاليتهاي فناوري در محل بود. اولين اقدام او در اين زمينه تشويق شديد شاگردانش به تاسيس شركت توسط آنها در منطقه بود. از جمله شاگردان بااستعداد او كه سخن استاد خود را پذيرفتند و هسته اوليه دره سيليكون را باتاسيس شركت خود بنيان گذاشتند ويليام هيولت و ديويد پكارد دانشجويان مهندسي برق دانشگاه بودند. گرچه ديويد پكارد پس از دانش آموختگي در سال 1934 به شركت جنرال الكتريك در نيويورك پيوست اما ويليام هيولت تا يكسال پس از دانش آموختگي نيز بااستاد خود پروفسور ترمن به كار تحقيقاتي در دانشگاه ادامه داد. او در اين مدت كار طراحي و ساخت نوسان ساز صوتي را انجام داد. پكارد از جنرال الكتريك برگشت و با پيوستن به هيولت، با تشويق استاد خود به فكر عرضه تجاري نوسان ساز صوتي افتادند. آنها در سال 1937 در محل يك گاراژ كه تنها فضاي حضور يك خودرو را داشت شركت كوچك خود را تاسيس كردند. سرمايه اوليه شروع كار اين شركت تنها 538 دلار بود. اولين مشتري عمده وسيله الكترونيك آنها كه براي آزمايش تجهيزات صوتي به كار مي رفت شركت والت ديسني بود كه خريد 8 دستگاه نوسان ساز HP200A را براي ساخت فيلمFANTASIA به شركت نوپا سفارش داد. اين آغاز يك رشد بي پايان بود.
طي جنگ جهاني دوم پروفسور ترمن ارتباطات قوي و خوبي با مركز كشور برقرار كرد و مدتي به آنجا رفت و پس از بازگشت به دانشگاه، موفق به بستن قراردادهاي دولتي براي دانشگاه استنفورد و شركتهاي محلي شد. پس از جنگ، دانشگاه استنفورد دچار مشكلات مالي بود و براي تامين اعتبار جهت پاسخگويي به رشد سريع پس از جنگ به شدت به پول نياز داشت. پروفسور ترمن براي حل مشكل تلاش مي كرد. او ايده تاسيس پارك صنعتي استنفورد را از طريق اجاره بخشي از زمينهاي دانشگاه به شركتهاي داراي فناوري برتر به مدت 99 سال مطرح كرد. گرچه استنفورد از لحاظ مالي ضعيف بود اما مالكيت بيش از 3240 هكتار زمينهاي اطراف را داشت. بالاخره پارك صنعتي استنفورد به عنوان اولين پارك صنعتي جهان در سال 1954 تاسيـس شد كه مي توان به نوعي آن را هسته اوليه دره سيليكون نيز ناميد. اين پارك صنعتي كه در جوار دانشگاه تاسيس شده بود تسهيلاتي براي شروع كار شركتهاي تازه تاسيس فراهم مي آورد و از لحاظ علمي و تحقيقاتي به آنها كمك مي كرد. بدين ترتيب يك مركز فناوري بالا در كنار يك مركز دانشگاهي قرار گرفته بود. پروفسور ترمن در سال 1958 نايب رئيس دانشگاه استنفورد شد. اوCARL DJERASSI يك دانش آموخته دانشگاه ويسكانسين را كه معاون مركز تحقيقات SYNTEX بود به كار گرفت. اين دو در يك حركت زنجيره اي، شركتهاي بيولوژيك و دارويي بسياري در منطقه راه انداختند و بخش شيمي دانشگاه را به يكي از بهترينها در دانشگاههاي آمريكا تبديل كردند. بدين ترتيب SYNTEXيك شــــركت بين المللي شد كه مركز آن در پارك صنعتي بود. شهرت و رشد فوق العاده پارك صنعتي استنفورد، بخش تحقيق و توسعه (R&D) صنايع و شركتهاي بسياري از جمله جنرال الكتريك، كداك و شاكلي را به آنجا كشاند. بسياري از محققان، پروفسور فرد ترمن دانش آموخته و استاد دانشگاه استنفورد را پدر دره سيليكون مي دانند. گرچه ويليام هيولت در مواردي دكتر فورست (LEE DE FOREST) را پدر دره سيليكون مي داند. او بااختراع لوله خلاء تقويت كننده در سال 1906 راه فعاليتهاي راديويي و الكترونيكي را گشود. هيولت كار عظيم دكتر فورست را چون ابرنواختر (PANAROMA) مي دانست كه بر تحولات آينده بشرتاثير بسياري خواهد گذاشت. هيــولت مفهوم ابرنواختر را براي بيان عقيده اش در مورد تاريخ دره سيليكون به كار مي برد. البته امروز پس از چند دهه از اختراع تقويت كننده هاي صوتي، مفهومي كه او درباره تاثيرش سخن گفته بود بر همه آشكار شده است.مطابق اظهارنظر اشكلوسي(SHKLOVSKI) ستاره شناس، كل انرژي توليدشده توسط تمدن بشري در 300 سال اخير انقلاب صنعتي هنوز يكصدم درصد انرژي تشعشعي خورشيد است كه به سطح زمين رسيده است. اگر با يك راديوتلسكوپ از فضاي بيروني به كره زمين نگاه شود، امواج متصاعده حاصل از فناوري ارتباطات از كره زمين بسيار شبيه انفجار و تولد يك ستاره جديد برروي سياره سرد زمين است. آري زمين يك منبع نشر راديويي در منظومه شمسي است و اين همان تعبير ابرنواختري است كه هيولت به كار مي برد.
وجه تسميه
اصطلاح دره سيليكون اولين بار در سال 1971 توسطDON HOEFLER ابداع شد. اين روزنامه نگار در يك سلسله مقالات كه براي نشريه هفتگي اخبار الكترونيك مي نوشت اين اصطلاح را براي بيان رشد قارچ گونه انبوهي از شركتهاي الكترونيك به كار برد كه در منطقه سانتاكلارا تاسيس مي شدند. حقيقت آن بود كه با زنجيره اي از اختراعات كه صورت گرفت همه چيز از سيليكون ساخته شد. نيمــه هادي ها (SEMICONDUCTOR) در سال 1947 در آزمايشگاه BELL شركتAT&T ، مدارهاي مجتمع(INTEGRATED CIRCUITS) IC. در سال 1958 در كارخانه نيمه هادي FAIRCHILD و بالاخره اولين ريزپردازنده (MICROPROCESSOR) به نام تراشه 4004 (CHIP) در سال 1971 در شركت اينتل. بدين ترتيب انقلاب رايانه آغاز شد. طي دهه 50 برنامه هاي دفاعي در حوزه هوا- فضا والكترونيك به شدت باعث رشد منطقــه دره سيليكون شد. رونق گــــرفتن كار وكسب نيمه هادي نام سيليكون را بر تارك آن دره سرسبز نشاند. تهيه نيمه هادي توسط موسسات دفاعي كل توليد شركتها را شامل مي شد. شركت هوا – فضاي لاكهيد در سال 1956 به پارك صنعتي آمد. اين شركت به دانشگاه كمك كرد تا بخش هوا - فضا را تاسيس كند و دانشگاه نيز مشاوره علمي و آموزشي به كاركنان آن شركت را به عهده گرفت. بخشهاي تحقيق و توسعه آي بي ام در سال 1952، ناسا در سال 1958 و زيراكس در سال 1970 به منطقه پارك صنعتي استنفورد واقع در دره سيليكون آمدند.
آنچه امروز به نام دره سيليكون(SILICON VALLEY) ناميده و شنـــاخته مي شود منطقه اي است در حدود 70 كيلومتري جنوب شرقي سانفرانسيسكو در حومه سانتا كلارا كاليفرنيا. اين منطقه اقتصادي و غني از لحاظ كشاورزي كه در شمال غربي دره پالو آلتو(PALO ALTO) واقع شده، نواري است به طول 45 كيلومتر و عرض 15 كيلومتر و در حد فاصل خليج سانفرانسيسكو در شرق و كوههاي سانتاكروز در غرب و ساحل جنوب شرقي محصور شده و بين شهرهاي سانفرانسيسكو و سن خوزه قرار گرفته است. شهرت این منطقه به دلیل قرار داشتن بسیاری از شرکت‌های مطرح انفورماتیک جهان در این منطقه است.زماني آن منطقه با درختان آلو، زردآلو و گردويش شناخته مي شد و به دره قلبهاي مشتاق شهرت داشت. اين وضعيت حتي تا پايان جنگ جهاني دوم نيز ادامه داشت به گونـــه اي كه صنايع اصلي در اطراف سن خوزه عمدتاً صنايع فرآوري غذا بود.
تولد دره سيليكون
آنچه سرنوشت اين منطقه كشاورزي و خوش آب و هوا را تغيير داد، همجواري با دانشگاه استنفورد بود، دانشگاهي كه در سال 1891 توسط (LELAND STANFORD) تاسيس شده بود و امروز يكي از بهترين دانشگاههاي آمــريكا به شمار مي رود. برخي استادان و دانش آموختگان اين دانشگاه عامل تغيير سرنوشت اين منطقه و تبديل آن به يكي از مهمترين مراكز صنعتي و اقتصادي جهان بودند. دره سيليكون امروز مركز اقتصاد اينترنت و يك منطقه فناوري برتر است كه توسعه فناوري اطلاعات وارتبـاطات از آنجا شروع و عرضه مي شود. محل تولد دره سيليكـون را گاراژي مي دانند كه در دهه 1930 دو دانشجوي مهندسي دانش آموخته دانشگاه استنفورد يعني ديويد هيولت و ويليام پكارد فعاليت كاري خود را از آنجا آغاز كردند. اين گاراژ در خانه شماره 367 خيابان آديسون شهر پالوآلتو كاليفرنيا واقع بود. این گاراژ در حال حاضر بعنوان نماد درهٔ سیلیکون (http://www.daneshju.ir/forum/vbglossar.php?do=showentry&item=%D8%B3%DB%8C%D9%84%DB%8C%DA%A9%D9%88%D9%86) و محل تولد آن شناخته می‌شود.
پدر دره سيليكون
در دهه 1930 پروفسور فرد ترمن(FRED TERMAN) استاد مهندسي برق دانشگاه استنفورد متوجه فقدان فرصتهاي شغلي در منطقه براي دانش آموختگان رشته مهندسي دانشگاه شد، به گونه اي كه آنان مجبـــــور مي شدند براي يافتن شغل به ساحل شرقي بروند. آنچه او به عنوان راه حل براي رفع اين مشكل در نظر داشت راه اندازي فعاليتهاي فناوري در محل بود. اولين اقدام او در اين زمينه تشويق شديد شاگردانش به تاسيس شركت توسط آنها در منطقه بود. از جمله شاگردان بااستعداد او كه سخن استاد خود را پذيرفتند و هسته اوليه دره سيليكون را باتاسيس شركت خود بنيان گذاشتند ويليام هيولت و ديويد پكارد دانشجويان مهندسي برق دانشگاه بودند. گرچه ديويد پكارد پس از دانش آموختگي در سال 1934 به شركت جنرال الكتريك در نيويورك پيوست اما ويليام هيولت تا يكسال پس از دانش آموختگي نيز بااستاد خود پروفسور ترمن به كار تحقيقاتي در دانشگاه ادامه داد. او در اين مدت كار طراحي و ساخت نوسان ساز صوتي را انجام داد. پكارد از جنرال الكتريك برگشت و با پيوستن به هيولت، با تشويق استاد خود به فكر عرضه تجاري نوسان ساز صوتي افتادند. آنها در سال 1937 در محل يك گاراژ كه تنها فضاي حضور يك خودرو را داشت شركت كوچك خود را تاسيس كردند. سرمايه اوليه شروع كار اين شركت تنها 538 دلار بود. اولين مشتري عمده وسيله الكترونيك آنها كه براي آزمايش تجهيزات صوتي به كار مي رفت شركت والت ديسني بود كه خريد 8 دستگاه نوسان ساز HP200A را براي ساخت فيلمFANTASIA به شركت نوپا سفارش داد. اين آغاز يك رشد بي پايان بود.
طي جنگ جهاني دوم پروفسور ترمن ارتباطات قوي و خوبي با مركز كشور برقرار كرد و مدتي به آنجا رفت و پس از بازگشت به دانشگاه، موفق به بستن قراردادهاي دولتي براي دانشگاه استنفورد و شركتهاي محلي شد. پس از جنگ، دانشگاه استنفورد دچار مشكلات مالي بود و براي تامين اعتبار جهت پاسخگويي به رشد سريع پس از جنگ به شدت به پول نياز داشت. پروفسور ترمن براي حل مشكل تلاش مي كرد. او ايده تاسيس پارك صنعتي استنفورد را از طريق اجاره بخشي از زمينهاي دانشگاه به شركتهاي داراي فناوري برتر به مدت 99 سال مطرح كرد. گرچه استنفورد از لحاظ مالي ضعيف بود اما مالكيت بيش از 3240 هكتار زمينهاي اطراف را داشت. بالاخره پارك صنعتي استنفورد به عنوان اولين پارك صنعتي جهان در سال 1954 تاسيـس شد كه مي توان به نوعي آن را هسته اوليه دره سيليكون نيز ناميد. اين پارك صنعتي كه در جوار دانشگاه تاسيس شده بود تسهيلاتي براي شروع كار شركتهاي تازه تاسيس فراهم مي آورد و از لحاظ علمي و تحقيقاتي به آنها كمك مي كرد. بدين ترتيب يك مركز فناوري بالا در كنار يك مركز دانشگاهي قرار گرفته بود. پروفسور ترمن در سال 1958 نايب رئيس دانشگاه استنفورد شد. اوCARL DJERASSI يك دانش آموخته دانشگاه ويسكانسين را كه معاون مركز تحقيقات SYNTEX بود به كار گرفت. اين دو در يك حركت زنجيره اي، شركتهاي بيولوژيك و دارويي بسياري در منطقه راه انداختند و بخش شيمي دانشگاه را به يكي از بهترينها در دانشگاههاي آمريكا تبديل كردند. بدين ترتيب SYNTEXيك شــــركت بين المللي شد كه مركز آن در پارك صنعتي بود. شهرت و رشد فوق العاده پارك صنعتي استنفورد، بخش تحقيق و توسعه (R&D) صنايع و شركتهاي بسياري از جمله جنرال الكتريك، كداك و شاكلي را به آنجا كشاند. بسياري از محققان، پروفسور فرد ترمن دانش آموخته و استاد دانشگاه استنفورد را پدر دره سيليكون مي دانند. گرچه ويليام هيولت در مواردي دكتر فورست (LEE DE FOREST) را پدر دره سيليكون مي داند. او بااختراع لوله خلاء تقويت كننده در سال 1906 راه فعاليتهاي راديويي و الكترونيكي را گشود. هيولت كار عظيم دكتر فورست را چون ابرنواختر (PANAROMA) مي دانست كه بر تحولات آينده بشرتاثير بسياري خواهد گذاشت. هيــولت مفهوم ابرنواختر را براي بيان عقيده اش در مورد تاريخ دره سيليكون به كار مي برد. البته امروز پس از چند دهه از اختراع تقويت كننده هاي صوتي، مفهومي كه او درباره تاثيرش سخن گفته بود بر همه آشكار شده است.مطابق اظهارنظر اشكلوسي(SHKLOVSKI) ستاره شناس، كل انرژي توليدشده توسط تمدن بشري در 300 سال اخير انقلاب صنعتي هنوز يكصدم درصد انرژي تشعشعي خورشيد است كه به سطح زمين رسيده است. اگر با يك راديوتلسكوپ از فضاي بيروني به كره زمين نگاه شود، امواج متصاعده حاصل از فناوري ارتباطات از كره زمين بسيار شبيه انفجار و تولد يك ستاره جديد برروي سياره سرد زمين است. آري زمين يك منبع نشر راديويي در منظومه شمسي است و اين همان تعبير ابرنواختري است كه هيولت به كار مي برد.
وجه تسميه
اصطلاح دره سيليكون اولين بار در سال 1971 توسطDON HOEFLER ابداع شد. اين روزنامه نگار در يك سلسله مقالات كه براي نشريه هفتگي اخبار الكترونيك مي نوشت اين اصطلاح را براي بيان رشد قارچ گونه انبوهي از شركتهاي الكترونيك به كار برد كه در منطقه سانتاكلارا تاسيس مي شدند. حقيقت آن بود كه با زنجيره اي از اختراعات كه صورت گرفت همه چيز از سيليكون ساخته شد. نيمــه هادي ها (SEMICONDUCTOR) در سال 1947 در آزمايشگاه BELL شركتAT&T ، مدارهاي مجتمع(INTEGRATED CIRCUITS) IC. در سال 1958 در كارخانه نيمه هادي FAIRCHILD و بالاخره اولين ريزپردازنده (MICROPROCESSOR) به نام تراشه 4004 (CHIP) در سال 1971 در شركت اينتل. بدين ترتيب انقلاب رايانه آغاز شد. طي دهه 50 برنامه هاي دفاعي در حوزه هوا- فضا والكترونيك به شدت باعث رشد منطقــه دره سيليكون شد. رونق گــــرفتن كار وكسب نيمه هادي نام سيليكون را بر تارك آن دره سرسبز نشاند. تهيه نيمه هادي توسط موسسات دفاعي كل توليد شركتها را شامل مي شد. شركت هوا – فضاي لاكهيد در سال 1956 به پارك صنعتي آمد. اين شركت به دانشگاه كمك كرد تا بخش هوا - فضا را تاسيس كند و دانشگاه نيز مشاوره علمي و آموزشي به كاركنان آن شركت را به عهده گرفت. بخشهاي تحقيق و توسعه آي بي ام در سال 1952، ناسا در سال 1958 و زيراكس در سال 1970 به منطقه پارك صنعتي استنفورد واقع در دره سيليكون آمدند.