alamatesoall
04-14-2013, 07:36 PM
کمر درد یکی از شایع ترین مشکلات مربوط به سلامتی درسراسر جهان می باشد. شیوع آن در طول عمربین ۵۸تا۷۰ درصد و نرخ سالیانه بین ۱۵ تا۳۷ درصد دربین مردم کشورهای صنعتی می باشد.
کمر درد به عنوان درد وناراحتی موضعی در زیر ناحیه دنده ای و بالای چین خوردگی های تحتانی سرینی با یا بدون درد پا تعریف می شود. کمردردبدون تشخیص( nonspecific،که شایع ترین نوع کمر درد است) کمردردی است که ویژگی قابل تشخیص و آسیب شناسی آشکاری ندارد.(برای مثال، عفونت، تومور، آرتروز، اسپوندیلیت جمودی، شکستکی، فرایند التهاب، سندروم رادیکولار یا سندروم دم اسبی). کمر دردممکن است به طور ناگهانی و نامشخص رخ دهد. وممکن است ناشی از صدمات عمده یا عوارض متعدد صدمات ریز باشد.
کمردرد با اثرات مختلف و وقوع مجدد شناخته می شود. درد می تواند از چند ساختار ستون مهره ای همچون عضله، مفصل یا دیسک ریشه بگیرد. وممکن است التهاب، تحریک عصب وعناصر نروپاتیک داشته باشد.
واکنش به ورزش
کمردرد به خودی خود تاثیری برروی واکنش ورزشی ندارد. هرچند، وضعیت تمرین، ایستاده یا نشسته می تواند درد راتشدید کرده ومانع از رسیدن افراد به بهترین تلاش شود و یا ممکن است منجربه تغییر در تلاش شود. بنابراین افراد مبتلا به کمر دردبایستی بتوانند تنوعی از روش های تمرینی رابا استفاده از وضعیت های مختلف، البته بدون هیچ عامل محدود کننده ای، انجام دهند. عوامل محدود کننده می تواند جسمی( مانند درد یا خستگی) یا روانی ( مانند ترس از آسیب دوباره) یا جامعه شناختی (توجه به نگاه دیگران به اودرحین تمرین است).
تاثیر تمرین ورزشی
باور افراد درمورد کمردرد بر رویکرد به ورزش تاثیرگذاراست. برخی آنرا ناچیز درنظر می گیرند، ازآن غفلت کرده وبرنامه تمرینی معمول خود را انجام می دهند. برخی نیز بلافاصله فعالیت های روزانه خودرا متوقف کرده و توصیه های تخصصی را جستجو می کنند. درصورتی که درد با فعالیت های ورزشی معینی تشدید شود، برخی افراد مبتلا به کمردرد ممکن است از این فعالیت ها اجتناب کنند. بنابراین، ممکن است توانایی تمرین کردن به طورعمده با میزان واکنش افراد نسبت به کمر درد براساس باورهایشان، در ارتباط باشد.
اغلب عوارض کمردرد نیاز به درمان ویژه ای ندارند. درصورت ضرورت ودراغلب موارد تغییراندک در فعالیت های بدنی شدید برای دو روز لازم است.
توصیه هایی برای تست ورزشی:
می توان برای تست های ورزشی بیشینه بدون عوارض، بجای تریدمیل، ازدوچرخه کارسنج یا کارسنج اندام فوقانی استفاده کرد. هرچند ممکن است نتایج متفاوت باشد.
روشی که برای ارزیابی سطوح آمادگی هوازی دربیماران مبتلا به کمردرد ترجیح داده می شود، استفاده از تریدمیل است. پیک مصرف اکسیژن حاصل از تریدمیل درمقایسه با دیگر تست ها دقیق ترین روش برای اندازه گیری مصرف بیشینه اکسیژن است.(جدول ۱-۳۵)
روش
اندازه گیری
شرح
هوازی
تست بیشینه وزیر بیشینه غیر ضروری
در صورت وجود عوامل خطرزا یا علائم cadتست می تواند لازم باشد
قدرت
تست ایزومتریک تنه
اندازه گیری قدرت ایزومتریک درچند وضعیت برای یافتن اوج گشتاور واقعی
انعطاف پذیری
کشش مستقیم پا
تازاویه ای که درد یا علائم انتشاری بروز کند
توصیه هایی برای برنامه ورزشی:
درمورد سطح آمادگی هوازی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن دانش کمی وجود دارد. هرچند بسیاری از برنامه های توانبخشی بر تمرین هوازی به عنوان بخش مهمی از درمان، تاکید دارند.
برنامه های توانبخشی دیگر، بر قدرت عضلانی یا هماهنگی عضلانی یا انعطاف پذیری، بخصوص برای عضلات بخش مرکزی تنه ( یا ترکیبی از اینها) به عنوان اجزای کلیدی توانبخشی تمرکز دارند. مطالعات وبررسی های نظام مند مختلف نشان دادند که برای کمردرد، ورزش به طورمعنا داری موثرتر از استراحت است. هم چنین شواهد محکمی وجود دارد که هیچ برنامه تمرینی خاصی برتر از دیگری نیست. ازین رو رهنمودهای ورزشی برای افراد مبتلا به کمردرد مشابه رهنمود های تعیین شده توسط ACSM برای افراد ظاهراً سالم است.(باتطبیق مناسب).
اهداف برنامه ریزی ورزشی در افراد مبتلا به کمردرد:
ارتقا تندرستی و سلامتی- افزایش استقامت ورزشی- پیشگیری از ناتوانی ناشی ازعدم فعالیت
درطی دوهفته اول ابتلا به کمردرد حاد باید تمرینی که فشاربرکمر را به حداقل می رساند شروع شود. فقط با کمردرد حاد شدید، تمرینات عضلات مفصل ران وکمر باید حداقل ۲ هفته به تاخیر بیافتد، شدت کم باشد وشدت ومدت به تدریج افزایش یابد.
برای افراد مبتلا به کمر درد مزمن مدت وشدت تمرین بایستی درجه بندی شده وپیشرفت آن تدریجی بوده ومشروط به زمان باشد نه درد. که بخصوص در افرادی که ناتوان هستند یا ترس از آسیب دوباره دارند اهمیت دارد.
(http://sportfa.ir/wp-content/uploads/1.jpg)
ودر پایان/ مشخص شد که هیچ برنامه ورزشی نسبت به دیگری برتری ندارد و تجویز ورزش یا فعالیت باتوجه به خواست بیمار ضروری است
humankinetics.blogfa.com/post/54
کمر درد به عنوان درد وناراحتی موضعی در زیر ناحیه دنده ای و بالای چین خوردگی های تحتانی سرینی با یا بدون درد پا تعریف می شود. کمردردبدون تشخیص( nonspecific،که شایع ترین نوع کمر درد است) کمردردی است که ویژگی قابل تشخیص و آسیب شناسی آشکاری ندارد.(برای مثال، عفونت، تومور، آرتروز، اسپوندیلیت جمودی، شکستکی، فرایند التهاب، سندروم رادیکولار یا سندروم دم اسبی). کمر دردممکن است به طور ناگهانی و نامشخص رخ دهد. وممکن است ناشی از صدمات عمده یا عوارض متعدد صدمات ریز باشد.
کمردرد با اثرات مختلف و وقوع مجدد شناخته می شود. درد می تواند از چند ساختار ستون مهره ای همچون عضله، مفصل یا دیسک ریشه بگیرد. وممکن است التهاب، تحریک عصب وعناصر نروپاتیک داشته باشد.
واکنش به ورزش
کمردرد به خودی خود تاثیری برروی واکنش ورزشی ندارد. هرچند، وضعیت تمرین، ایستاده یا نشسته می تواند درد راتشدید کرده ومانع از رسیدن افراد به بهترین تلاش شود و یا ممکن است منجربه تغییر در تلاش شود. بنابراین افراد مبتلا به کمر دردبایستی بتوانند تنوعی از روش های تمرینی رابا استفاده از وضعیت های مختلف، البته بدون هیچ عامل محدود کننده ای، انجام دهند. عوامل محدود کننده می تواند جسمی( مانند درد یا خستگی) یا روانی ( مانند ترس از آسیب دوباره) یا جامعه شناختی (توجه به نگاه دیگران به اودرحین تمرین است).
تاثیر تمرین ورزشی
باور افراد درمورد کمردرد بر رویکرد به ورزش تاثیرگذاراست. برخی آنرا ناچیز درنظر می گیرند، ازآن غفلت کرده وبرنامه تمرینی معمول خود را انجام می دهند. برخی نیز بلافاصله فعالیت های روزانه خودرا متوقف کرده و توصیه های تخصصی را جستجو می کنند. درصورتی که درد با فعالیت های ورزشی معینی تشدید شود، برخی افراد مبتلا به کمردرد ممکن است از این فعالیت ها اجتناب کنند. بنابراین، ممکن است توانایی تمرین کردن به طورعمده با میزان واکنش افراد نسبت به کمر درد براساس باورهایشان، در ارتباط باشد.
اغلب عوارض کمردرد نیاز به درمان ویژه ای ندارند. درصورت ضرورت ودراغلب موارد تغییراندک در فعالیت های بدنی شدید برای دو روز لازم است.
توصیه هایی برای تست ورزشی:
می توان برای تست های ورزشی بیشینه بدون عوارض، بجای تریدمیل، ازدوچرخه کارسنج یا کارسنج اندام فوقانی استفاده کرد. هرچند ممکن است نتایج متفاوت باشد.
روشی که برای ارزیابی سطوح آمادگی هوازی دربیماران مبتلا به کمردرد ترجیح داده می شود، استفاده از تریدمیل است. پیک مصرف اکسیژن حاصل از تریدمیل درمقایسه با دیگر تست ها دقیق ترین روش برای اندازه گیری مصرف بیشینه اکسیژن است.(جدول ۱-۳۵)
روش
اندازه گیری
شرح
هوازی
تست بیشینه وزیر بیشینه غیر ضروری
در صورت وجود عوامل خطرزا یا علائم cadتست می تواند لازم باشد
قدرت
تست ایزومتریک تنه
اندازه گیری قدرت ایزومتریک درچند وضعیت برای یافتن اوج گشتاور واقعی
انعطاف پذیری
کشش مستقیم پا
تازاویه ای که درد یا علائم انتشاری بروز کند
توصیه هایی برای برنامه ورزشی:
درمورد سطح آمادگی هوازی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن دانش کمی وجود دارد. هرچند بسیاری از برنامه های توانبخشی بر تمرین هوازی به عنوان بخش مهمی از درمان، تاکید دارند.
برنامه های توانبخشی دیگر، بر قدرت عضلانی یا هماهنگی عضلانی یا انعطاف پذیری، بخصوص برای عضلات بخش مرکزی تنه ( یا ترکیبی از اینها) به عنوان اجزای کلیدی توانبخشی تمرکز دارند. مطالعات وبررسی های نظام مند مختلف نشان دادند که برای کمردرد، ورزش به طورمعنا داری موثرتر از استراحت است. هم چنین شواهد محکمی وجود دارد که هیچ برنامه تمرینی خاصی برتر از دیگری نیست. ازین رو رهنمودهای ورزشی برای افراد مبتلا به کمردرد مشابه رهنمود های تعیین شده توسط ACSM برای افراد ظاهراً سالم است.(باتطبیق مناسب).
اهداف برنامه ریزی ورزشی در افراد مبتلا به کمردرد:
ارتقا تندرستی و سلامتی- افزایش استقامت ورزشی- پیشگیری از ناتوانی ناشی ازعدم فعالیت
درطی دوهفته اول ابتلا به کمردرد حاد باید تمرینی که فشاربرکمر را به حداقل می رساند شروع شود. فقط با کمردرد حاد شدید، تمرینات عضلات مفصل ران وکمر باید حداقل ۲ هفته به تاخیر بیافتد، شدت کم باشد وشدت ومدت به تدریج افزایش یابد.
برای افراد مبتلا به کمر درد مزمن مدت وشدت تمرین بایستی درجه بندی شده وپیشرفت آن تدریجی بوده ومشروط به زمان باشد نه درد. که بخصوص در افرادی که ناتوان هستند یا ترس از آسیب دوباره دارند اهمیت دارد.
(http://sportfa.ir/wp-content/uploads/1.jpg)
ودر پایان/ مشخص شد که هیچ برنامه ورزشی نسبت به دیگری برتری ندارد و تجویز ورزش یا فعالیت باتوجه به خواست بیمار ضروری است
humankinetics.blogfa.com/post/54