O M I D
04-14-2013, 07:00 PM
روانشناسی ورزشی(تصویر سازی)
یکی از ویژگیهای فوق العاده حافظه بشر،توانایی مجسم کردن تجربیات تحریک کننده ای است که به صورت فیزیکی در لحظه وجود ندارند.برای مثال،اگر شما چشمانتان را ببندید،باید بتوانید منظره و صدای یک هواپیمای جت را که نواری از دود سفید در گستره سفید آسمان رها میکند،مجسم نمایید.به طور جالب توجهی،استفاده از تصویر سازی ذهنی برای موفقیت افراد در ورزش،ضروری است.در تشریح این مورد،شواهد توصیفی و نامعتبر بیان میکنند که تصویر سازی (به عنوان ((تجسم)) هم نامیده میشود)،یا توانایی مجسم کردن اطلاعاتی در ذهن که زمان آن توسط اعضای حسی دریافت نمی شوند،به طور گسترده ای با مجریان ورزشی در تلاش برای افزایش عملکرد ورزشی استفاده میشود.
در ایالت متحده آمریکا،به نقل از دو روانشناس ورزش در سال ۱۹۹۱ به طور گسترده ای در حین تمرین برای مسابقه از تصویر سازی ذهنی استفاده می کنند.قابل توجه این ورزشکاران تنها کسانی نیستند که از تمرینات ((تجسم)) در ورزش استفاده می نمایند.بر این اساس مداخله های تصویر سازی جزو معروف ترین استراتژی های توصیه شده و به کار گرفته شده توسط روانشناسان ورزشی برای مشکلات ورزشی (برای مثال فقدان اعتماد،توان بخشی آسیب) و موقعیت های مختلف میباشد به ویلی و گرنلیف دو روانشناس ورزشی دیگر رجوع نمایید،به همین دلیل،از تصویر سازی به عنوان (ستون اصلی روانشناسی ورزشی کاربردی) نام برده میشود.اما واقعا تصویر سازی ذهنی چیست؟چگونه میتوان آن را اندازه گیری کرد؟آیا واقعا یادگیری،مهارت و عملکرد در ورزش را بهبود می بخشد؟اگر چنین است،چرا؟
بعد از خواندن این جملات،چشمانتان را برای ۱۰ ثانیه ببندید و تصور نمایید که در جلوی محل زندگیتان ایستاده اید،سعی کنید تعداد پنجره هایی را که میتوانید در ((چشم ذهنتان)) ببینی،بشمارید.در جواب این پرسش،بیشتر مردم از قوه تجسم خود برای ایجاد یک تصویر سازی ذهنی از خانه شان استفاده می نماید و سپس در تعداد پنجره ها دقیق میشوند و آنها را می شمارند.
از میان حواس مختلفی به تجربیات تصویر سازی در زندگی روزمره میگردد،بینایی بیشترین استفاده را دارد.برای نشان دادن این مورد،کوسلین و همکارانش (۱۹۹۰) نشان داده اند که تقریبا ۳/۲ از تصاویر ذهنی افراد در زندگی روزانه،در طبیعت قابل مشاهده هستند.به طور قابل توجهی،تحقیقات علمی عصبی اخیر،اولویت تصویرهای دیداری را نسبت به دیگر جهات حسی تایید می نمایند.از این رو،کوسلین و همکارانش(۲۰۰۱)،نتیجه گیری کردند که تصاویر دیداری تقریبا بر ۳/۲ از مناطق مغزی که در مشاهدات بینایی مورد استفاده قرار میگیرند،اتکا دارد،به خصوص مناطق 17 (VI) و 18 (V2) در قسمت بینایی (در پشت سر).با این وجود،تصاویر دیداری تنها تصاویر مهم برای ورزشکاران نیستند و تایگر وودز،اهمیت فراوانی برای تصویرسازی حرکتی یا (احساس محور) قایل شده بود.اگر چه تحقیقات کمی در مورد شبیه سازی ذهنی احساسات همراه با حرکات فیزیکی انجام گرفته است،موران و مک اینتیر (۱۹۹۸) فرایندهای تصویرسازی حرکتی را در ورزشکاران نخبه مانند کانو اسلالوم (قایقران ایتالیایی) شرکت کننده در رقابت های جام جهانی،بررسی نموده اند.ابتدا از این ورزشکاران در مورد درک و استفاده آنها از تصویرسازی ((احساس محور)) در رشته ورزشی شان،مصاحبه به عمل آمد.سپس،آنها استفاده از مجموعه ای از معیارها که به ویژه طبق مقیاس رتبه بندی لیکرت طراحی شده بود و پرسش نامه تصویر حرکتی تجدید نظر شده را مورد ارزیابی قرار دادند.بعد از آن،در تلاش برای معتبر کردن گزارش های شخصی شان در مورد تجربیات تصویرسازی،ورزشکاران کانو اسلالوم در یک جریان ((سفر ذهنی)) شرکت داده شدند که در طی آن،مجبور بودند مسابقه اخیر را در ذهن خود مجسم نمایند و آن را به نحوی که اگر به طور واقعی در آن با استفاده از بدن پارو می زدند،اجرا نمایند.سپس،زمان صرف شده برای اتمام این مسابقات ذهنی با زمان واقعی مسابقه،مقایسه شد.همان طور که انتظار میرفت،همبستگی مثبت معناداری بین زمان های مسابقه جسمانی و ذهنی وجود داشت (P>0/05 و r=0/78).در نهایت،تحلیل محتوای گزارشات کانو سواران در مورد تجربیات تصویرسازی حرکتی شان،اهمیتی که این ورزشکاران برای حواس ((نیرو)) و ((تلاش)) قایل هستند را آشکار نمود.
در روانشناسی ورزشی،((تمرین ذهنی)) (MP) بستگی به انجام منظم تمرین ضمنی دارد،که در آن مردم خودشان را در حال اجرای فعالیت بدون این که در حرکت های جسمانی واقعی درگیر شوند،تصور می نمایند.همچنین این موضوع به عنوان ((تصویرسازی حرکتی)) نیز نامیده میشود.علاوه بر این به دلیل اتکای آن بر حرکات شبیه سازی شده،گاهی اوقات تمرین ذهنی به عنوان ((تمرین رفتاری حرکتی ـ دیداری)) (VMBR) نیز شناخته میگردد.دیگر واژه های استفاده شده برای تمرین ذهنی عبارت اند از:((تمرین نمادین))،((تمرین تجسمی))،((تمرین ضمنی))،((مرور ذهنی))،(( آموزش ذهنی)) و ((تمرین شناختی)).
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg
یکی از ویژگیهای فوق العاده حافظه بشر،توانایی مجسم کردن تجربیات تحریک کننده ای است که به صورت فیزیکی در لحظه وجود ندارند.برای مثال،اگر شما چشمانتان را ببندید،باید بتوانید منظره و صدای یک هواپیمای جت را که نواری از دود سفید در گستره سفید آسمان رها میکند،مجسم نمایید.به طور جالب توجهی،استفاده از تصویر سازی ذهنی برای موفقیت افراد در ورزش،ضروری است.در تشریح این مورد،شواهد توصیفی و نامعتبر بیان میکنند که تصویر سازی (به عنوان ((تجسم)) هم نامیده میشود)،یا توانایی مجسم کردن اطلاعاتی در ذهن که زمان آن توسط اعضای حسی دریافت نمی شوند،به طور گسترده ای با مجریان ورزشی در تلاش برای افزایش عملکرد ورزشی استفاده میشود.
در ایالت متحده آمریکا،به نقل از دو روانشناس ورزش در سال ۱۹۹۱ به طور گسترده ای در حین تمرین برای مسابقه از تصویر سازی ذهنی استفاده می کنند.قابل توجه این ورزشکاران تنها کسانی نیستند که از تمرینات ((تجسم)) در ورزش استفاده می نمایند.بر این اساس مداخله های تصویر سازی جزو معروف ترین استراتژی های توصیه شده و به کار گرفته شده توسط روانشناسان ورزشی برای مشکلات ورزشی (برای مثال فقدان اعتماد،توان بخشی آسیب) و موقعیت های مختلف میباشد به ویلی و گرنلیف دو روانشناس ورزشی دیگر رجوع نمایید،به همین دلیل،از تصویر سازی به عنوان (ستون اصلی روانشناسی ورزشی کاربردی) نام برده میشود.اما واقعا تصویر سازی ذهنی چیست؟چگونه میتوان آن را اندازه گیری کرد؟آیا واقعا یادگیری،مهارت و عملکرد در ورزش را بهبود می بخشد؟اگر چنین است،چرا؟
بعد از خواندن این جملات،چشمانتان را برای ۱۰ ثانیه ببندید و تصور نمایید که در جلوی محل زندگیتان ایستاده اید،سعی کنید تعداد پنجره هایی را که میتوانید در ((چشم ذهنتان)) ببینی،بشمارید.در جواب این پرسش،بیشتر مردم از قوه تجسم خود برای ایجاد یک تصویر سازی ذهنی از خانه شان استفاده می نماید و سپس در تعداد پنجره ها دقیق میشوند و آنها را می شمارند.
از میان حواس مختلفی به تجربیات تصویر سازی در زندگی روزمره میگردد،بینایی بیشترین استفاده را دارد.برای نشان دادن این مورد،کوسلین و همکارانش (۱۹۹۰) نشان داده اند که تقریبا ۳/۲ از تصاویر ذهنی افراد در زندگی روزانه،در طبیعت قابل مشاهده هستند.به طور قابل توجهی،تحقیقات علمی عصبی اخیر،اولویت تصویرهای دیداری را نسبت به دیگر جهات حسی تایید می نمایند.از این رو،کوسلین و همکارانش(۲۰۰۱)،نتیجه گیری کردند که تصاویر دیداری تقریبا بر ۳/۲ از مناطق مغزی که در مشاهدات بینایی مورد استفاده قرار میگیرند،اتکا دارد،به خصوص مناطق 17 (VI) و 18 (V2) در قسمت بینایی (در پشت سر).با این وجود،تصاویر دیداری تنها تصاویر مهم برای ورزشکاران نیستند و تایگر وودز،اهمیت فراوانی برای تصویرسازی حرکتی یا (احساس محور) قایل شده بود.اگر چه تحقیقات کمی در مورد شبیه سازی ذهنی احساسات همراه با حرکات فیزیکی انجام گرفته است،موران و مک اینتیر (۱۹۹۸) فرایندهای تصویرسازی حرکتی را در ورزشکاران نخبه مانند کانو اسلالوم (قایقران ایتالیایی) شرکت کننده در رقابت های جام جهانی،بررسی نموده اند.ابتدا از این ورزشکاران در مورد درک و استفاده آنها از تصویرسازی ((احساس محور)) در رشته ورزشی شان،مصاحبه به عمل آمد.سپس،آنها استفاده از مجموعه ای از معیارها که به ویژه طبق مقیاس رتبه بندی لیکرت طراحی شده بود و پرسش نامه تصویر حرکتی تجدید نظر شده را مورد ارزیابی قرار دادند.بعد از آن،در تلاش برای معتبر کردن گزارش های شخصی شان در مورد تجربیات تصویرسازی،ورزشکاران کانو اسلالوم در یک جریان ((سفر ذهنی)) شرکت داده شدند که در طی آن،مجبور بودند مسابقه اخیر را در ذهن خود مجسم نمایند و آن را به نحوی که اگر به طور واقعی در آن با استفاده از بدن پارو می زدند،اجرا نمایند.سپس،زمان صرف شده برای اتمام این مسابقات ذهنی با زمان واقعی مسابقه،مقایسه شد.همان طور که انتظار میرفت،همبستگی مثبت معناداری بین زمان های مسابقه جسمانی و ذهنی وجود داشت (P>0/05 و r=0/78).در نهایت،تحلیل محتوای گزارشات کانو سواران در مورد تجربیات تصویرسازی حرکتی شان،اهمیتی که این ورزشکاران برای حواس ((نیرو)) و ((تلاش)) قایل هستند را آشکار نمود.
در روانشناسی ورزشی،((تمرین ذهنی)) (MP) بستگی به انجام منظم تمرین ضمنی دارد،که در آن مردم خودشان را در حال اجرای فعالیت بدون این که در حرکت های جسمانی واقعی درگیر شوند،تصور می نمایند.همچنین این موضوع به عنوان ((تصویرسازی حرکتی)) نیز نامیده میشود.علاوه بر این به دلیل اتکای آن بر حرکات شبیه سازی شده،گاهی اوقات تمرین ذهنی به عنوان ((تمرین رفتاری حرکتی ـ دیداری)) (VMBR) نیز شناخته میگردد.دیگر واژه های استفاده شده برای تمرین ذهنی عبارت اند از:((تمرین نمادین))،((تمرین تجسمی))،((تمرین ضمنی))،((مرور ذهنی))،(( آموزش ذهنی)) و ((تمرین شناختی)).
http://pnu-club.com/imported/mising.jpg