ترس از تاریکی و رابطه آن با بد خوابی!!!

[alamatesoall]

ترس از تاريكي را صرفا نمي‌توان مختص دنياي كودكان دانست. تازه‌ترين مطالعات دانشمندان علوم پزشكي نشان مي‌دهد، بسياري از مردمي كه با بي‌خوابي يا بدخوابي دست و پنجه نرم مي‌كنند، دليل اصلي اين مشكل را ترس از تاريكي مي‌دانند.اين دانشمندان براي آن‌كه نگاه دقيق‌تري به موضوع داشته باشند، سراغ گروه بزرگي از داوطلبان رفتند تا ارتباط منطقي بين بدخوابي يا بي خوابي و ترس از تاريكي را پيدا كنند.

براي اين منظور، آنها 93 دانشجو را زير نظر گرفتند.برخي از اين دانشجويان مي‌گفتند، مشكلي براي خواب رفتن نداشتند و برخي برعكس.
آزمايش‌هاي مختلفي روي اين افراد صورت گرفت كه در نهايت مشخص كرد، 46 درصد داوطلباني كه دچار بي‌خوابي يا بدخوابي هستند، از تاريكي مي‌ترسند؛ اين درحالي است كه 26 درصد از داوطلباني هم كه مشكلي براي خواب رفتن نداشتند از تاريكي مي‌ترسيدند.
نتايج اين مطالعه براي دانشمندان ريرسون تورنتو جالب توجه بود. كولن كارني كه در اين پروژه تحقيقاتي حضور داشته است، مي‌گويد: مردم فكر مي‌كنند ترس از تاريكي مختص نوجوانان و افراد كم‌سن و سال است.

اين در حالي است كه افراد بزرگسال، معمولا تمايلي به پذيرفتن اين حقيقت ندارند كه آنها نيز ممكن است از تاريكي بترسند؛ البته افرادي هم هستند كه اگرچه دچار بدخوابي مي‌شوند، اما وقتي در معرض نور يا تلويزيون روشن قرار دارند نيز به خواب مي‌روند.
نتايجي كه از اين مطالعه جديد به دست آمده، دانشمندان را در درك بهتر بي‌خوابي يا بدخوابي و يافتن شيوه‌هاي موثر براي كمك به آنها ياري مي‌رساند.

[alamatesoall]

آنچه به روشني براي محققان آشكار شده، اين است كه مي‌توان اين ترس را درمان كرد، اما چگونگي درمان براي آنها مساله‌ساز شده است.
به عقيده محققاني همچون كارني، بايد دنبال راهي بود تا افراد مبتلا به اين گونه ترس‌ها بدون آن‌كه دچار تشويش يا نگراني بيشتر شوند، با بدخوابي خود كنار بيايند.
براساس آمارهاي اعلام شده از سوي انستيتو‌هاي ملي حملات و اختلالات عصبي آمريكا، سالانه بالغ بر 60 ميليون نفر در اين كشور از بي‌خوابي يا بدخوابي رنج مي‌برند.
اين رقم بزرگي است كه نگراني دانشمندان علوم پزشكي اين كشور را همراه داشته است. از سوي ديگر، آمارهاي مشابهي درخصوص ساير كشورهاي جهان وجود دارد.
تحقيقات نشان مي‌دهد، بدخوابي ممكن است تا هفته‌ها به طول انجامد. گذشته از آن، مي‌توان اين وضعيت را نشاني روشن مبني بر تهديداتي قابل توجه براي سلامت فرد قلمداد كرد. ناراحتي‌هاي عصبي ، اختلالاتي هستند كه دانشمندان ارتباط منطقي ميان آنها و بدخوابي در نظر مي‌گيرند.

محققان دانشگاه ريرسون تورنتو براي آن‌كه شرايط ترس از تاريكي را براي شركت‌كنندگان در اين بررسي مهيا كنند، آنها را در اتاق خواب آزمايشگاهي قرار دادند، در حالي كه اين افراد از هدفون استفاده مي‌كردند.

در ادامه پالس‌هاي كوتاه صدا را از طريق هدفون براي داوطلبان پخش كردند و نظاره‌گر واكنش هر يك از آنها به اين شوك‌هاي صوتي شدند. داوطلبان كه در آستانه به‌خواب رفتن قرار داشتند، هريك سطحي از تشويش و عصبانيت را نسبت به اين اصوات از خود بروز مي‌دادند و اين براي محققان اهميت زيادي داشت.
يكي از نكات جالب توجه آزمايش اين بود كه هر دو دسته داوطلبان، يعني آنهايي كه مشكلي براي خواب رفتن نداشتند و همچنين مبتلايان بدخوابي در محيط نوراني اتاق مورد نظر به يك شيوه به خواب مي‌رفتند، اما با خاموش شدن چراغ ها، مبتلايان بدخوابي واكنش‌هاي بيشتري به امواج صوتي نشان مي‌دادند. آنها اين نوع واكنش را با پلك زدن‌هاي متوالي بروز مي‌دادند.

يكي از نكات جالب توجهي كه محققان متوجه شدند، اين است كه مبتلايان بدخوابي همزمان با فرارسيدن شب، ترس بيشتري از تاريكي پيدا مي‌كردند، اما افرادي كه بخوبي خواب مي‌رفتند با فرا رسيدن شب و تاريكي با ميل و راحتي بيشتري مي‌خوابيدند.
كارني در اين خصوص مي‌گويد: معمولا افراد در تاريكي دچار نوعي تشويش و نگراني مي‌شوند و اين فرآيندي طبيعي است، زيرا ما مخلوقاتي نيستيم كه قرار باشد در شب زندگي كنيم، بلكه معمولا شب‌هنگام مي‌خوابيم.

وي مي‌افزايد: افرادي كه مشكلي براي خواب رفتن ندارند، در تاريكي دچار ترس و تشويش نمي‌شوند. اين افراد با گذشت زمان به محيط عادت مي‌كنند و از تشويش احتمالي آنها بتدريج كاسته مي‌شود.

كارني و محققاني كه درباره ارتباط ترس و بدخوابي تحقيق مي‌كنند، اين پرسش ساده و البته اساسي را مطرح مي‌كنند، آنهايي كه از تاريكي مي‌ترسند و در عين حال نمي‌توانند خواب راحتي را تجربه كنند، چه بايد بكنند؟ پاسخ روشن است. بايد بر ترس خود غلبه كنند!

[alamatesoall]

البته آنچه محققان در يافته‌هاي اخير خود به دست آورده‌اند، با واكنش‌هاي متفاوتي از سوي دانشمندان همراه بوده است.
در اين زمينه، برخي نسبت به صحت يافته‌هاي اين بررسي ترديدهايي را مطرح كرده‌اند. آنها معتقدند لزوما نمي‌توان به اين نتيجه قطعي رسيد كه درمان ترس از تاريكي به برطرف كردن بدخوابي منتهي مي‌شود.

در حقيقت اين افراد معتقدند كساني كه نمي‌توانند خواب راحت را تجربه كنند، مشكلات بزرگ‌تري در مقايسه با ترس از تاريكي دارند.
يكي از دلايلي كه اين محققان را نسبت به يافته‌هاي اين بررسي مردد مي‌كند، اين است كه در اين پروژه، تنها از پرسش‌هايي ساده براي تشخيص افراد مبتلا به بدخوابي و آنهايي كه براحتي خواب مي‌روند، استفاده شده در حالي كه بهتر بوده، بررسي‌هاي كلينيكي دقيق‌تري براي تميز دادن اين نوع افراد از يكديگر انجام شود.
واكنش نسبت به اين يافته‌ها هرچه باشد، حداقل مي‌توان مطمئن بود با كنجكاوتر شدن محققان، يافته‌هاي قابل اطمينان‌تري در اين خصوص به دست خواهد آمد.
بدخوابي و مشكلات ناشي از آن در طول زندگي بشر، عاملي مساله‌ساز در زندگي روزمره به چشم مي‌آمده است.
دانشمندان زيادي در قرون گذشته به دنبال يافتن ريشه‌هاي بدخوابي و ارائه شيوه‌هاي موثر درمان آن بوده‌اند اما به دليل فقدان فناوري و تجهيزات لازم هيچ‌گاه امكان دستيابي به اين اهداف فراهم نبوده است.

با اين حال اكنون وضعيت فرق كرده است. دانشمنداني كه روي اين‌پروژه‌ها كار مي‌كنند، از مجموعه متنوع فناوري‌هاي جديد براي درك هرچه بهتر ريشه‌هاي بدخوابي و احتمال ارتباط آن با ترس از تاريكي بهره مي‌برند.




مترجم: مهدي پيرگزي
منبع: LiveScience