Borna66
06-08-2009, 11:08 PM
طراحی شالوده های سازه هایی نظیر؛ ساختمان، پل و سد احتیاج به داشتن معلوماتی در مورد عواملی از قبیل زیر دارد:
الف) باری که از سازه به شالوده منتقل می شود.
ب) احتیاجات آیین نامه های ساختمانی
پ) رفتار تنش – تغییر شکل خاکی که سیستم شالوده را تحم می کند.
ت) شرایط زمین شناسی خاک ناحیه ی مورد نظر
دو عامل (ب) و (پ) بستگی به مشخصات مکانیکی خاک دارند.
مشخصات زئو تکنیکی خاک نظیر ؛ دانه بندی ، خاصیت خمیری ، قابلیت فشردگی و مقاومت برشی – با استفاده از آزمایش های آزمایشگاهی قابل تعیین است. اخیراً برای تعیین خواص مقاومتی خاک ، تإکید روی آزمایش های درجا می باشد. زیرا در چنین آزمایش هایی احتیاج به نمونه گیری که باعث دست خوردگی نمونه و در نتیجه تغییر خواص آن می شود، نیست. از طرفی تحت شرایطی خاص ، تعیین تمام پارامترهای مکانیکی امکان پذیر نیست و یا بنا به ملاحظات اقتصادی بعضی از پارامترها تعیین نمی شوند. در چنین مواردی مهندس پی باید به کمک پارامترهای موجود ، مقادیر مناسبی برای پارامترهای مجهول تخمین بزند.
برای بالا بردن دقت پارامترهای مقاومت خاک (چه از طریق آزمایش های آزمایشگاهی ، چه به صورت درجا و چه با استفاده از فرض های منطقی حاصل شده باشند) مهندس پی باید دارای فهم خوبی از اصول پایه ی مکانیک خاک باشد.
باید به این نکته نیز توجه داشته باشیم که نهشته های طبیعی خاک که شالوده روی آن بنا می شود در اغلب اوقات یک محیط همگن نیستند بنابراین باید یک اطلاعات کلی از زمین شناسی منطقه یعنی منشأ پیدایش و طبیعت لایه بندی و همچنین شرایط آب زیر زمینی و وجود گسل ها داشته باشیم.
مهندس پی یک ترکیب هوشمندانه از مکانیک خاک ، مهندسی زمین شناسی و قضاوت درست از تجربیات گذشته است. در شرایط کنونی آن را می توان یک هنر مهندسی در نظر گرفت تا علم.
در تعیین این موضوع که چه نوع شالوده ای برای سازه اقتصادی و ایمن است مهندس طراح باید بار وارد از سازه ، شرایط تحت الارضی و نشست و یا اختلاف نشست مجاز را در نظر داشته باشد.
در حالت کلی شالوده ساختمان ها و پل ها را می توان به دو نوع اصلی طبقه بندی کرد:
شالوده های سطحی
شالوده های عمیق. شالوده های تک ، شالوده های پای دیوار و شالوده های گسترده از انواع شالوده های سطحی می باشد. در اکثر شالوده های سطحی، عمق شالوده مساوی و یا کمتر از سه چهارم عرض شالوده است. شمع ها و صندوقه ها ، از انواع شالوده های عمیق هستند. از شالوده های عمیق وقتی استفاده می شود که ظرفیت باربری لایه های فوقانی خاک کم باشد و در صورت استفاده از شالوده های سطحی، صدمات جدی بر ساختمان وارد شود.
الف) باری که از سازه به شالوده منتقل می شود.
ب) احتیاجات آیین نامه های ساختمانی
پ) رفتار تنش – تغییر شکل خاکی که سیستم شالوده را تحم می کند.
ت) شرایط زمین شناسی خاک ناحیه ی مورد نظر
دو عامل (ب) و (پ) بستگی به مشخصات مکانیکی خاک دارند.
مشخصات زئو تکنیکی خاک نظیر ؛ دانه بندی ، خاصیت خمیری ، قابلیت فشردگی و مقاومت برشی – با استفاده از آزمایش های آزمایشگاهی قابل تعیین است. اخیراً برای تعیین خواص مقاومتی خاک ، تإکید روی آزمایش های درجا می باشد. زیرا در چنین آزمایش هایی احتیاج به نمونه گیری که باعث دست خوردگی نمونه و در نتیجه تغییر خواص آن می شود، نیست. از طرفی تحت شرایطی خاص ، تعیین تمام پارامترهای مکانیکی امکان پذیر نیست و یا بنا به ملاحظات اقتصادی بعضی از پارامترها تعیین نمی شوند. در چنین مواردی مهندس پی باید به کمک پارامترهای موجود ، مقادیر مناسبی برای پارامترهای مجهول تخمین بزند.
برای بالا بردن دقت پارامترهای مقاومت خاک (چه از طریق آزمایش های آزمایشگاهی ، چه به صورت درجا و چه با استفاده از فرض های منطقی حاصل شده باشند) مهندس پی باید دارای فهم خوبی از اصول پایه ی مکانیک خاک باشد.
باید به این نکته نیز توجه داشته باشیم که نهشته های طبیعی خاک که شالوده روی آن بنا می شود در اغلب اوقات یک محیط همگن نیستند بنابراین باید یک اطلاعات کلی از زمین شناسی منطقه یعنی منشأ پیدایش و طبیعت لایه بندی و همچنین شرایط آب زیر زمینی و وجود گسل ها داشته باشیم.
مهندس پی یک ترکیب هوشمندانه از مکانیک خاک ، مهندسی زمین شناسی و قضاوت درست از تجربیات گذشته است. در شرایط کنونی آن را می توان یک هنر مهندسی در نظر گرفت تا علم.
در تعیین این موضوع که چه نوع شالوده ای برای سازه اقتصادی و ایمن است مهندس طراح باید بار وارد از سازه ، شرایط تحت الارضی و نشست و یا اختلاف نشست مجاز را در نظر داشته باشد.
در حالت کلی شالوده ساختمان ها و پل ها را می توان به دو نوع اصلی طبقه بندی کرد:
شالوده های سطحی
شالوده های عمیق. شالوده های تک ، شالوده های پای دیوار و شالوده های گسترده از انواع شالوده های سطحی می باشد. در اکثر شالوده های سطحی، عمق شالوده مساوی و یا کمتر از سه چهارم عرض شالوده است. شمع ها و صندوقه ها ، از انواع شالوده های عمیق هستند. از شالوده های عمیق وقتی استفاده می شود که ظرفیت باربری لایه های فوقانی خاک کم باشد و در صورت استفاده از شالوده های سطحی، صدمات جدی بر ساختمان وارد شود.