alamatesoall
01-25-2013, 03:54 PM
http://pnu-club.com/imported/2013/01/217.jpg
به فرزندتان می گوييد: "لوازم نقاشی ات را از روی ميز جمع كن تا ميز را برای شام آماده كنم." اما او بدون توجه به حرف شما مشغول بريدن كاغذ است بعد از آن هم به چسباندن قطعات بريده شده می پردازد و سپس كاغذ ديگری را برمی دارد! شما دوباره تكرار می كنيد و او پاسخ می دهد «باشه. الآن.» و باز به كارش ادامه می دهد.
چه اتفاقی افتاده است؟ خبر خوب اين است كه دختر كوچولوی شما بزرگ شده است. خبر بد هم اين است كه دختر كوچولو ديگر بزرگ شده است. او تمايل دارد خودمختار باشد. دوست دارد خودش تصميم بگيرد و به خواست خود عمل كند. همان طور كه كودك رشد می كند به طور طبيعی در برابر اعمال قدرت شما ايستادگی و اظهار وجود می كند.
گاهی كودك تظاهر می كند كه صحبت شما را نشنيده است يا به كندی پاسخ شما را می دهد با گفتن باشه، الآن، ... گمان می كند حرفش پيش رفته است. مسلماً كودك بازی كردن را بر مرتب كردن اتاق ترجيح می دهد. ازطرف ديگر او در حال امتحان كردن بزرگ ترهاست و می خواهد بفهمد قوانين را تا چه حد می توان زيرپا گذاشت.
راه حل اين مشكل اين است كه شرايطی فراهم كنيد تا كودك در ضمن حفظ استقلال با شما نيز همكاری كند.
واقع بين باشيد
مطمئن شويد كه درخواست شما واضح، روشن و قابل اجراست، اگر به كودك بگوييد اتاقت را تميزكن، او تمامي كاغذها و لباس ها را زيرتخت فرستاده و ظاهراً اتاق را تميز مي كند. پس بطور واضح برايش توضيح دهيد كه لباس ها را در سبد لباس، كفش را درجاكفشي و كاغذهاي باطله را در سطل بريزد. حالا او متوجه مي شود كه دقيقاً چه كاري را بايد انجام دهد. گاهي لازم است وظايف محوله به كودك را به بخش هاي كوچك تقسيم كنيد. مثلاً به جاي اين كه به او بگوييد «به پدر كمك كن تاميز شام را جمع كنيم» به او نشان دهيد چگونه بشقابها را در ظرفشويي و ظرف آب را در يخچال قرار دهد. يا هنگامي كه بعد از انجام كاردستي اتاق را شلوغ كرده به او بگوييد «من چسب و قيچي را برمي دارم تو هم مداد رنگي ها را داخل جعبه اش قرار بده تا بعد جايي براي قراردادن نقاشي ات پيدا كنيم.»
به جاي اينكه به او بگوييد «نبايد تا ديروقت بيدار باشي» بگوييد: «رأس ساعت 9 شب به رختخواب برو.» كلمه ديروقت ازنظر كودك مبهم است.
به خاطر داشته باشيد اگر كاري را تابحال انجام نداده است برايش انجام دهيد تا شيوه عمل كردن به آن را بياموزد.
درخواست خود را ساده مطرح كنيد.
گاهي كودك به دليل اين كه نمي داند شما چه مي خواهيد به درخواست شما اعتنا نمي كند. پس بهتر است درخواست خود را با حداكثر سه يا چهار فعل مطرح كنيد و نه بيشتر. «لطفاً به حمام برو، زيردستشويي را نگاه كن و يك باند براي من بياور.»
اگر از او خواستيد براي رفتن به مهدكودك لباسهايش را بپوشد مرحله به مرحله او را تشويق كنيد تا به هدف نهايي برسد. اگر از انجام يك مرحله سرپيچي كرد او را راهنمايي كنيد.
اگر از كودك خواستيد در آشپزخانه توپ بازي نكند ولي او اين كار را انجام داد تا زماني كه آمادگي همكاري با شما را ندارد توپي در اختيارش قرار ندهيد.
در كودك انگيزه ايجاد كنيد.
واقعيت اين است كه گفتن جمله «چون من مي گويم.» باعث ايجاد مقاومت در كودك خواهد شد. به خاطر داشته باشيد شما نمي خواهيد كودك به خاطر ترس از شما كاري را انجام دهد. بلكه مي خواهيد او كاري را انجام دهد كه فكر مي كند صحيح است. پس بهتر است از روي علاقه انجام شود. كودكان درخواست مؤدبانه و خواهش را دوست دارند. پس براي اين كه درخواست شما را بپذيرند با آنها مؤدبانه صحبت كنيد. «من خيلي خوشحالم كه خودت به تنهايي براي رفتن به مهدكودك آماده شدي.» «شما ديگر داري بزرگ مي شوي.» همچنين مي توانيد آنها را تشويق به انجام كار بهتر كنيد. «وقتي قطعات پازل را در جعبه قرار دادي با هم به پارك مي رويم.» به خاطر داشته باشيد لفظ «اگر» را به كار نبريد. به جاي اين كه بگوييد «اگر قطعات پازل را جمع كني» بگوييد «وقتي قطعات پازل را جمع كردي...»
مي توانيد با كودك قراري بگذاريد. مثلاً بگوييد يا بنويسيد: «سارا هرروز صبح لباس خوابش را تاكرده در كنار بالش قرار مي دهد بعد ازسه روز انجام اين كار مادر او را به سينما خواهد برد.»
اين جمله را بر كاغذي نوشته به او بدهيد تا آن را رنگ آميزي كرده و به ديوار اتاقش نصب كند.
«پويا بعد از هربار دوش گرفتن حوله اش را به چوب لباسي آويزان مي كند بعد از هفت روز انجام اين كار مادر به او اجازه مي دهد با دوستانش به استخر برود.» با اين كار نه تنها احساس مي كند درجريان كار قراردارد بلكه اين قرارداد نوعي مسئوليت برايش ايجاد مي كند.
سعی كنيد از كلمه «نه» كمتر استفاده كنيد
گاهي كودكان صحبت شما را نشنيده می گيرند زيرا جمله ای را بارها از شما می شنوند. پس جملات جايگزين انتخاب كنيد. به جاي اين كه بگوييد «نه در آشپزخانه توپ بازي نكن.» بگوييد: «بهتر است براي توپ بازي به حياط برويم.» به جاي «قبل از شام شكلات نخور.» بگوييد «تا آماده شدن شام كمي ميوه بخور.»
به خاطر داشته باشيد كودكان از استقلال خوششان مي آيد پس فرصت هايي را براي انتخاب در اختيارشان قرار دهيد. «دوست داري لباس با رنگ قرمز را بپوشي يا لباس زردرنگ را؟» فرصت انتخاب براي كودك يعني فرصتي براي اظهاروجود به شكل قابل قبول.
در كودك احساس مثبت ايجاد كنيد
اگر اصرار مي كند در رنگ زدن اتاقش كمك كند بگوييد: «مي تواني امتحان كني من هم به تو كمك مي كنم.»
به جای اين كه سعی كنيد بلافاصله كودك را از انجام كاری منصرف كنيد كمی به او فرصت دهيد «ما تا ده دقيقه ديگر خواهيم رفت. عزيزم سعی كن تا آن وقت بازی را تمام كنی.»
siemorgh
کیهان
به فرزندتان می گوييد: "لوازم نقاشی ات را از روی ميز جمع كن تا ميز را برای شام آماده كنم." اما او بدون توجه به حرف شما مشغول بريدن كاغذ است بعد از آن هم به چسباندن قطعات بريده شده می پردازد و سپس كاغذ ديگری را برمی دارد! شما دوباره تكرار می كنيد و او پاسخ می دهد «باشه. الآن.» و باز به كارش ادامه می دهد.
چه اتفاقی افتاده است؟ خبر خوب اين است كه دختر كوچولوی شما بزرگ شده است. خبر بد هم اين است كه دختر كوچولو ديگر بزرگ شده است. او تمايل دارد خودمختار باشد. دوست دارد خودش تصميم بگيرد و به خواست خود عمل كند. همان طور كه كودك رشد می كند به طور طبيعی در برابر اعمال قدرت شما ايستادگی و اظهار وجود می كند.
گاهی كودك تظاهر می كند كه صحبت شما را نشنيده است يا به كندی پاسخ شما را می دهد با گفتن باشه، الآن، ... گمان می كند حرفش پيش رفته است. مسلماً كودك بازی كردن را بر مرتب كردن اتاق ترجيح می دهد. ازطرف ديگر او در حال امتحان كردن بزرگ ترهاست و می خواهد بفهمد قوانين را تا چه حد می توان زيرپا گذاشت.
راه حل اين مشكل اين است كه شرايطی فراهم كنيد تا كودك در ضمن حفظ استقلال با شما نيز همكاری كند.
واقع بين باشيد
مطمئن شويد كه درخواست شما واضح، روشن و قابل اجراست، اگر به كودك بگوييد اتاقت را تميزكن، او تمامي كاغذها و لباس ها را زيرتخت فرستاده و ظاهراً اتاق را تميز مي كند. پس بطور واضح برايش توضيح دهيد كه لباس ها را در سبد لباس، كفش را درجاكفشي و كاغذهاي باطله را در سطل بريزد. حالا او متوجه مي شود كه دقيقاً چه كاري را بايد انجام دهد. گاهي لازم است وظايف محوله به كودك را به بخش هاي كوچك تقسيم كنيد. مثلاً به جاي اين كه به او بگوييد «به پدر كمك كن تاميز شام را جمع كنيم» به او نشان دهيد چگونه بشقابها را در ظرفشويي و ظرف آب را در يخچال قرار دهد. يا هنگامي كه بعد از انجام كاردستي اتاق را شلوغ كرده به او بگوييد «من چسب و قيچي را برمي دارم تو هم مداد رنگي ها را داخل جعبه اش قرار بده تا بعد جايي براي قراردادن نقاشي ات پيدا كنيم.»
به جاي اينكه به او بگوييد «نبايد تا ديروقت بيدار باشي» بگوييد: «رأس ساعت 9 شب به رختخواب برو.» كلمه ديروقت ازنظر كودك مبهم است.
به خاطر داشته باشيد اگر كاري را تابحال انجام نداده است برايش انجام دهيد تا شيوه عمل كردن به آن را بياموزد.
درخواست خود را ساده مطرح كنيد.
گاهي كودك به دليل اين كه نمي داند شما چه مي خواهيد به درخواست شما اعتنا نمي كند. پس بهتر است درخواست خود را با حداكثر سه يا چهار فعل مطرح كنيد و نه بيشتر. «لطفاً به حمام برو، زيردستشويي را نگاه كن و يك باند براي من بياور.»
اگر از او خواستيد براي رفتن به مهدكودك لباسهايش را بپوشد مرحله به مرحله او را تشويق كنيد تا به هدف نهايي برسد. اگر از انجام يك مرحله سرپيچي كرد او را راهنمايي كنيد.
اگر از كودك خواستيد در آشپزخانه توپ بازي نكند ولي او اين كار را انجام داد تا زماني كه آمادگي همكاري با شما را ندارد توپي در اختيارش قرار ندهيد.
در كودك انگيزه ايجاد كنيد.
واقعيت اين است كه گفتن جمله «چون من مي گويم.» باعث ايجاد مقاومت در كودك خواهد شد. به خاطر داشته باشيد شما نمي خواهيد كودك به خاطر ترس از شما كاري را انجام دهد. بلكه مي خواهيد او كاري را انجام دهد كه فكر مي كند صحيح است. پس بهتر است از روي علاقه انجام شود. كودكان درخواست مؤدبانه و خواهش را دوست دارند. پس براي اين كه درخواست شما را بپذيرند با آنها مؤدبانه صحبت كنيد. «من خيلي خوشحالم كه خودت به تنهايي براي رفتن به مهدكودك آماده شدي.» «شما ديگر داري بزرگ مي شوي.» همچنين مي توانيد آنها را تشويق به انجام كار بهتر كنيد. «وقتي قطعات پازل را در جعبه قرار دادي با هم به پارك مي رويم.» به خاطر داشته باشيد لفظ «اگر» را به كار نبريد. به جاي اين كه بگوييد «اگر قطعات پازل را جمع كني» بگوييد «وقتي قطعات پازل را جمع كردي...»
مي توانيد با كودك قراري بگذاريد. مثلاً بگوييد يا بنويسيد: «سارا هرروز صبح لباس خوابش را تاكرده در كنار بالش قرار مي دهد بعد ازسه روز انجام اين كار مادر او را به سينما خواهد برد.»
اين جمله را بر كاغذي نوشته به او بدهيد تا آن را رنگ آميزي كرده و به ديوار اتاقش نصب كند.
«پويا بعد از هربار دوش گرفتن حوله اش را به چوب لباسي آويزان مي كند بعد از هفت روز انجام اين كار مادر به او اجازه مي دهد با دوستانش به استخر برود.» با اين كار نه تنها احساس مي كند درجريان كار قراردارد بلكه اين قرارداد نوعي مسئوليت برايش ايجاد مي كند.
سعی كنيد از كلمه «نه» كمتر استفاده كنيد
گاهي كودكان صحبت شما را نشنيده می گيرند زيرا جمله ای را بارها از شما می شنوند. پس جملات جايگزين انتخاب كنيد. به جاي اين كه بگوييد «نه در آشپزخانه توپ بازي نكن.» بگوييد: «بهتر است براي توپ بازي به حياط برويم.» به جاي «قبل از شام شكلات نخور.» بگوييد «تا آماده شدن شام كمي ميوه بخور.»
به خاطر داشته باشيد كودكان از استقلال خوششان مي آيد پس فرصت هايي را براي انتخاب در اختيارشان قرار دهيد. «دوست داري لباس با رنگ قرمز را بپوشي يا لباس زردرنگ را؟» فرصت انتخاب براي كودك يعني فرصتي براي اظهاروجود به شكل قابل قبول.
در كودك احساس مثبت ايجاد كنيد
اگر اصرار مي كند در رنگ زدن اتاقش كمك كند بگوييد: «مي تواني امتحان كني من هم به تو كمك مي كنم.»
به جای اين كه سعی كنيد بلافاصله كودك را از انجام كاری منصرف كنيد كمی به او فرصت دهيد «ما تا ده دقيقه ديگر خواهيم رفت. عزيزم سعی كن تا آن وقت بازی را تمام كنی.»
siemorgh
کیهان